gezocht: lotgenoten (postnatale)depressie

Discussie in 'Na de bevalling' gestart door kimkivits, 24 nov 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Secretje

    Secretje Actief lid

    28 aug 2006
    372
    0
    0
    Rustig hier! Hoe gaat het met jullie allemaal?!?

    Even een upje vanaf hier:
    Vanmorgen om 9.00 uur heb ik met maatschappelijk werk gebeld om te vragen wat ik moet doen en of ze me kunnen helpen. De maatschappelijk werkers waren op dat moment in gesprek en ik zou worden teruggebeld. Om 10.30 uur ging de telefoon en werd ik dus gebeld door een vrouw van maatschappelijk werk. Ik heb uitgelegd dat door de huisarts een depressie is vastgesteld en dat ik alleen antidepressiva heb gekregen. Ook heb ik gezegd dat ik het gevoel heb dat de medicijnen (nog) niets doen en dat ik het zo niet red. De vrouw vroeg wat ik nu precies wilde, dus ik heb gezegd iemand om mee te praten en de boel voor mij op een rijtje zetten.

    Eigenlijk is er een wachtlijst voor hulp bij maatschappelijk werk, maar deze mevrouw vond mijn situatie dusdanig ernstig dat ze om 11.30 uur langs wilde komen. Ook op kantoor langskomen vond ze geen goed idee. Dus een uur later stond ze voor de deur. Martin was op dat moment met Ruben naar de volkstuin zodat deze mevrouw en ik in alle rust konden praten. We hebben het gehad over hoe ik me voel, wat ik wel en niet kan en nog veel meer. Ik vond het een heel zwaar gesprek. Ook heb ik Martin gebeld of die weer thuis wilde komen zodat ze ook nog even met Martin kon praten.

    Wat er uit het gesprek is gekomen, is dat ook zij denkt dat ik een postnatale depressie heb en dat ik het niet red met alleen maar medicatie. Verder denkt ze dat maatschappelijk werk voor mij niet de aangewezen instanties is omdat zij niet genoeg specialistische hulp kunnen bieden. GGZ vond ze ook niet zo'n goed idee, omdat daar alles veel te lang duurt terwijl ik nu hulp nodig heb. Volgens haar duurt het wel zo'n 6 weken voordat je daar echt geholpen wordt. Gelukkig zit er in Drachten een soortgelijke instantie (klik hier) waar je dezelfde soort hulp kunt krijgen. Hiervoor is een verwijzing van de huisarts nodig. Maatschappelijk werk gaat met mijn huisarts bellen om de situatie uit te leggen en ze zou ook de Pi-groep vast mijn situatie voorleggen. Nu moet ik zo snel mogelijk naar de huisarts voor een verwijzing (wordt waarschijnlijk woensdag) zodat alles in gang gezet kan worden.

    De soort hulp die ze me bij de Pi-groep aan kunnen bieden is o.a. hulp in de huishouding, het bekijken welke medicatie voor mij het beste is, psychologische/psychiatrische hulp.
     
  2. Minyaweth

    Minyaweth VIP lid

    20 aug 2006
    9.082
    1
    0
    Overijssel
    Secretje wat heftig allemaal meid. Hopelijk krijg je snel een verwijsbrief van de HA mee zodat alles in werking kan worden gezet. Het is toch verdorie ook allemaal wat... Hopelijk valt er met de juiste hulp straks wat last van je schouders. Ik zou wat hulp in de huishouding ook wel fijn vinden :oops: Ik kom echt nergens aan toe, ik kan het gewoon niet meer opbrengen.

    Dikke knuff voor jou meid!

    @Patroes: hoe is het nu met jou? Hoe is het werken je vorige week vergaan? Morgen weer... kan je het wel een beetje bolwerken?

    Hier gaat het op zich redelijk. Net zoals Patroes wordt ik wel wat rustiger van de medicijnen, maar ik ben ook zo verschrikkelijk moe! Ik krijg haast niks gedaan. Afgelopen vrijdag weer bij de HA geweest. Het gesprek ging eigenlijk alleen maar over bijwerkingen van de medicatie en over hoe het nu met mij ging. Heb een nieuw recept mee gekregen en moet over 4 weken (pas) weer terugkomen. Mocht er in de tussentijd iets zijn kan ik eerder terecht.
    Heb vorige week Vigo 2 keer uit handen moeten geven omdat ik gewoon echt helemaal op ben. Heb die dagen dat Vigo lekker weg was alleen maar geslapen. Heeft me wel goed gedaan...
    Denk trouwens dat ik straks mijn moeder weer vraag of ze even voor Vigo kan zorgen. Ik ben echt doodmoe, voel me zenuwachtig en gehaast.
    Wel heb ik een kleine mijlpaal bereikt. Ik heb al bijna een week niet meer gemopperd tegen vigo! :D Volgens mij zit er ook een kleine dosis 'geduld' in die medicatie verwerkt... :)
     
  3. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Haaai, ja ook hier slaan de medicijnen goed aan. Ikzelf ben ook n stuk 'liever' geworden, maar ook nog steeds gruwelijk moe. Volgende x mag mn man mee naar de psych. En ik moet deze week te bloedprikken om dingen eigenlijk uit te sluiten, maar toch.. Moet volgende week weer naar de arbo. De week er op weer naar de ha en de psych. Ik ga deze week anderhalf uur proberen, dus morgen anderhalf uur werken en vrijdag idem dito. Mocht dit niet lukken, hoefde t niet van de psych. Maar ik had t zelf aangegeven. Ik wil gewoon laten zien dat ik echt wel wil dus.. Maar de chaos in mn koppie (en idd huishouden) blijft nog wel aanwezig hoor. Oja en nog n lekkere verkoudheid te pakken hier, bllllg.

    Secretje, hopelijk word je snel geholpen!

    Minyaweth, ik was n beetje sceptisch over t medicijn gebruik, dacht zelfs dat ik er dan als n zombie bij zou lopen, maar t valt mij alles mee. En jou?
     
  4. Minyaweth

    Minyaweth VIP lid

    20 aug 2006
    9.082
    1
    0
    Overijssel
    Mwah... opzich valt het mee, maar er zijn wel dagen dat ik me voel (en er vast ook zo uit zal zien) als een zombie... :oops: :) Geen puf om ook maar iets aan mijn uiterlijk te doen (behalve aankleden) zwarte kringen om mijn ogen van de vermoeidheid enz....
     
  5. Secretje

    Secretje Actief lid

    28 aug 2006
    372
    0
    0
    Weet even niet hoe ik er mee om moet gaan en of ik hier nog wel gewoon kan schrijven, maar er is gisteren iets gebeurd op een ander forum waardoor ik me op dit moment niet meer "veilig" voel om over persoonlijke dingen te schrijven op een forum.

    Een bekende van mij heeft zich op het betreffende forum (waar ik moderator ben) aangemeld en alleen maar gereageerd op topics en stukje van mij. De teksten die ze schreef voelen als een persoonlijk aanval en een collegamoderator schreef al in een topic of betreffend persoon mij soms aan het stalken is. Betreffend lid schreef zonder zich voor te stellen of te zeggen wie ze was. Via de beheerder van de site ben ik achter het e-mailadres gekomen en daarmee ook haar identiteit.
     
  6. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Nee toch? Wat is dat voor n mens die dat doet? En wat ga je er nu aan/mee doen nu je weet wie ze is? Zou t jammer vinden als je je verhaal niet meer kwijt kunt hier door zo'n domme doos.
     
  7. Emma2

    Emma2 Fanatiek lid

    22 jun 2006
    1.305
    0
    0
    Dierenarts, Acupuncturist
    Amsterdam
    Getver wat is dat toch voor een mens zeg. Laat iedereen toch in zijn of haar waarde! Ik zou het ook heel erg vinden als je je verhaal niet meer gewoon kunt doen..... Meid hoe gaat het nu met je?

    En Minyaweth, Patroes, hoe gaat het met jullie?

    Ik heb een tijdje niets van me laten horen. Het ging allemaal niet zo goed, met name lichamelijk gezien. Ik was flink ziek van een kaakontsteking en 2 wortelkanaalbehandelingen. Flink overgegeven, misselijk, koorts en moe moe moe.
    Ik slik nu ook antibiotica, pantozol en Ibuprofen 600 mg, en dat legt me nu volledig plat. Ik was al behoorlijk moe van de Zoloft, maar nu...........poeh!
    De pijn is gelukkig nu weg, dus de medicijnen werken goed. Ben nog herstellende maar de zwelling van mijn kaak wordt al wat minder.

    Van de Zoloft merk ik dat ik wat rustiger wordt. Maar mijn lontje is nog steeds wel kort. Ook met Mick gaat het nog steeds niet goed. Hij heeft weer andere medicijnen, via de Pariboy nu (vernevelaar). Ik ben nu de hele dag bezig met hem medicijnen te geven en mijn aandacht gaat daar dus volledig naartoe. Verder kom ik nergens aan toe.
    Ik mis ook heel erg het 'dingen samen doen' met mijn man. We leven een beetje (boel) langs elkaar heen. Ondanks dat is onze relatie nog altijd heel stevig en goed.

    En ik vind het leven momenteel nog steeds superzwaar. Ik hoop dat ik en Mick gauw wat herstellen zodat er wat rust komt binnen ons gezin. Dan kan ik ook wat aan mezelf gaan werken.

    Ben wel heel blij dat de Zoloft alles wat afvlakt. Ik huil veel minder, ik werk dus momenteel weer niet en er wordt daardoor minder energie uit me gezogen.

    Verder ben ik weer bij de Arbo-arts en de Psych geweest. Ik moet nu 2 schriftjes gaan bijhouden. 1 piekerschriftje en 1 positieve dingen schriftje. Ben benieuwd. Hoe gaan de gesprekken bij jullie?

    Knuffel, Emma
     
  8. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Emma, t is ook niet niks allemaal hè.. poeh.

    Hier gaat t tja hoe moet ik t zeggen.. Goed maar moe moe moe.. Ik heb nu ook plekjes in mn mond die pijn doen. Weet niet waarvan. Mn man zegt dat ik dan vitamine tekort heb? Ik moest van de week eigenlijk te bloedprikken maar ben er niet aan toe gekomen en vandaag vergeten. Was na t werk bekaf dus.. Ik moest de vorige x van de psych bijhouden wanneer ik me down voelde en omschrijven hoe ik me voelde en waarom. Morgen een verjaardag hier, dus zal t heel druk (voor mijn doen) krijgen.. :( Heb er wel zin in, maar ook weer niet, ken je dat? Maar ik merk aan de medicatie (en net als Emma) dat doordat je niet werkt, je je energie kunt geven aan andere dingen.
     
  9. Secretje

    Secretje Actief lid

    28 aug 2006
    372
    0
    0
    Snel even vanaf mijn werk: hoe is het met jullie?
     
  10. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Gister ging t vrij redelijk, eigenlijk best goed al zeg ik t zelf! Ik durf natuurlijk niet te vroeg te juichen, maar ik denk dat t de goede kant op gaat. Maar hoe dit gaat zonder pillen?
     
  11. Secretje

    Secretje Actief lid

    28 aug 2006
    372
    0
    0
    Emma, gaat het lichamelijk al wat beter met je [-o< ?

    Patroeschka, help het je meehopen. Zou wel heel lekker zijn als het door blijft zetten!

    Minyaweth, hoe is het met jou?

    En met jou Saartje?

    Inmiddels is er hier heel wat gebeurd. Sinds vorige week donderdag ligt mijn schoonmoeder in het ziekenhuis en ondanks heel veel onderzoek is er nog steeds niet bekend wat ze heeft :cry: .
    Verder is mijn man woensdag op sollicitatiegesprek geweest. 's Middags kreeg hij al telefoon dat hij aangenomen is! Een hele opluchting voor ons want hij was echt toe aan iets anders.

    Peuter en baby gaat het allebei goed mee. Al was baby gisteravond verschrikkelijk aan het krijzen en ik werd er ontzettend agressief van :confused: . Heb de kat uitgescholden en de deur voor haar neus dichtgesmeten en moet zeggen dat dat wel een klein beetje opluchte.

    Heb gewoon een veel te zware week achter de rug. Dinsdagmiddag heb ik de intake gehad van een soortgelijke organisatie als het ggz. Dat gesprek was heel goed, maar ook echt heel erg vermoeiend en confronterend. Vanaf aanstaande dinsdag wordt ik echt behandeld en mijn behandeling begint met een gesprek met een psychiater :pale: .
    Woensdag moest ik voor onderzoek naar het UWV. De verzekeringsarts van het UWV zat te twijfelen of het wel of niet een postnatale depressie was :-# en hield een soort kruisverhoor. Ik was helemaal van streek toen ik thuis kwam en had echt een rotgevoel door dat mens :evil: . Ze heeft dus wel in mijn voordeel besloten waardoor ik nu in de ziektewet zit na mijn bevallingsverlof.
    Verder dus zorgen om mijn schoonmoeder die in het ziekenhuis ligt en mijn man die een nieuwe baan heeft waardoor ik even helemaal hyperactief was :oops: .
     
  12. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Jeetje Secretje, wat n hoop gedonder daar, ook emotioneel natuurlijk behoorlijk nu. Heel veel sterkte met je schoonmoeder en hopen dat je snel naar de psychiater kunt. Belangrijk vind ik dat je wel steun krijgt van je omgeving.. En wel tof dat je man n andere baan heeft!

    Ben net met mn partner naar de psycholoog geweest. Voor ons beiden weer wat verhelderend. Ik luisterde hoe mn man er mee om ging of dacht wat t beste was en wat zijn gedachten waren etc.. we zaten goed op 1 lijn, en dat voelt goed! Over mn werk gehad dat ik nu al naar 3 uur per dag moet van de arbo, terwijl ik na anderhalf uur s middags kapot ben. Máár ik ga t gewoon proberen, als t niet lukt mocht ik de psych bellen en dan zou zorgen voor wat minder. Dus daar maak ik me niet druk over.
     
  13. Angel Eyes

    Angel Eyes Niet meer actief

    Hey meiden, ben hier ffies niet geweest. bewust niet hoor wist ook niet echt wat ik moest schrijven. maar nu kan ik melden dat na 6 weken het medicijn paroxetine gebruikt te hebben dat ik nu soms opsta en denk jeetje dit is een goeie dag. er is ook weer veel uit mijn handen gekomen afgelopen dagen...!

    Ik kam alleen wel met wat onbegrip bij een vriendin, die klaagt dat ze me nooit ziet en ik klaag dat zij nooit vraagt hoe het met me gaat. net weer een potje zitten janken met haar aan de telefoon.

    ik heb goeie hoop voor mezelf. de mindere dagen worden langzaam steeds minder en de betere dagen steeds meer!
     
  14. saartje27

    saartje27 Fanatiek lid

    13 jan 2007
    2.391
    1
    36
    Nederland
    Hai meiden,

    Sorry dat ik ook al een tijdje niet heb geschreven. Voel me nog steeds een beetje bespied door iemand. Vind het daardoor nog steeds moeilijk om mijn verhaal te doen.

    Maar goed...

    Hier gaat het op dit moment wel redelijk, zit nu een paar dagen achter elkaar wel lekkerder in mijn vel. Word minder snel boos op de kleine, en kan zijn gehuil al iets langer velen als 5 minuten.

    De medicatie begint nu goed aan te slaan. Heb wel rescue spray voor noodgevallen.

    We zijn inmiddels ook verhuisd, nu zo'n 4 weken geleden. Had de hele tijd geen puf om iets in het huishouden te doen. Het was een grote zooi geworden. Ben gister 4 uur bezig geweest om de was te vouwen en te strijken, en heb maar meteen de stofzuiger uit de kast gehaald. De badkamer moet ook nog steeds grondig onder handen worden genomen, maar daar komt het nog niet zo van.

    Heb nu 2 wekelijks een gesprek bij het GGZ, heb huiswerk van ze meegekregen. Moet meer de positieve dingen in mijn gedachten houden, en de negatieve dingen laten voor wat ze zijn. Er is gelukkig niet direct spraken van een Postnale Depressie. Volgens hun ben ik gewoon depressief, oververmoeid en zit tegen overspannen aan. Krijg via het CB video home training. Volgende week komen ze voor de 2 keer filmen. Verder ben ik nog niet aan het werk. 2 weken geleden bij de Arbo geweest, en die vonden het ook niet verstandig dat ik al zou gaan werken. Moet begin volgende maand weer terug komen en dan kijken we hoe het verder gaat.

    Mijn vriend zit nu bijna aan het einde van zijn zorgverlof, en dan sta ik weer hele dagen alleen voor de verzorging van onze zoon. Heb 2 weken geleden al 1 dag proef gedraaid hoe het is om de hele dag alleen te zijn met hem. Heb in de middag mijn vriend gebeld dat het niet ging. Gister heeft hij een hele dag gewerkt, en dat ging redelijk. Vandaag werkt hij ook een hele dag, en ga vanmiddag met de kleine naar de stad. Dan ben ik er ook even lekker uit. Want kom haast niet meer alleen buiten. Kom alleen nog maar buiten om naar het GGZ te gaan, verder eigenlijk niet.

    Ik ben alleen erg pissig op mijn werkgever. Ik zat al met 28 weken zwangerschap thuis ivm harde buiken en hoge bloeddruk. Heb vanaf die tijd helemaal niets van hem gehoord! Zie er ook erg tegenop om daar straks weer naar toe te gaan om te gaan werken. Er is ook duidelijk sprake van een verstoorde arbeids verhouding of hoe ze dat ook noemen.

    Op dit moment kan ik gelukkig wel wat meer van onze zoon genieten. Probeer hem nu meer te knuffelen en zo. Alleen het gevoel er bij ontbreekt nog steeds. Voel me ook nog steeds geen moeder. Hoop dat alle gevoelens snel weer terug gaan komen, zodat ik lekker kan gaan genieten van het moederschap.

    Knuffel voor jullie allemaal.
     
  15. Aldonza

    Aldonza Fanatiek lid

    16 aug 2006
    2.330
    0
    0
    Noord-Brabant
    Hai meiden,

    lees hier ook nog regelmatig mee hoor! Hier gaat het gelukkig ook aardig goed, gesprekken met psycholoog werken prima (geen meds hier). Merk wel snel dat ik nog uit balans raak als er dingen tegenzitten, maar herstel ook wel weer sneller.
    Ik lees gelukkig ook dat her en der hier mensen met vallen en opstaan ook wel beter gaat. Het is ook echt 2 stapjes vooruit en 1 stapje terug, maar zo kom je er uiteindelijk ook! Dikke knuffel allemaal.
    Lees alleen weinig meer hier van TS...Kim...hoe gaat het bij jou?

    groetjes, Eva.
     
  16. charlotteM

    charlotteM Actief lid

    22 apr 2006
    117
    0
    0
    secretaresse
    Noord-Holland
    Lieve allemaal,
    wil jullie allemaal even een dikke knuffel geven!


    lieve groetjes Charlotte
     
  17. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Dank je wel, vind dat altijd zo lief hè! Dat er mensen met je meedenken, toppie!

    Vandaag gaat t weer redelijk, ik heb alleen t idee dat mijn medicijnen eh niet meer zo goed hun werk doen zeg maar.. raak ik er dan aan gewend ofzo? :(
     
  18. eliesja

    eliesja VIP lid

    3 okt 2005
    8.226
    0
    0
    @t Home
    Wilde ook even reageren op jullie verhalen...

    Voor mij is er ook heel veel herkenbaar, maar zoals Niva schreef, zijn er veel dingen die, denk ik niet abnormaal zijn..

    Heb geen last van pnd, maar heb periodes dat ik me heel slecht voel, de laatste keer en dat was vorig jaar na de vakantie ben ik echt helemaal out gegaan voor mijn gevoel..
    Wij gingen op vakantie en precies in die periode moest ik ook ongesteld worden, had die tijd een koperspiraal omdat ik niet tegen de hormonen van de pil kan, dus dan blijft er toch maar 1 optie over om die ongesteldheid uit te stellen, eerst aan de primolut gezeten, 2 weken, werkte bij mij echt niet, werd er ook erg agressief van, daarna lichte pil microginon 30, werkte ook niet en daarna een zware pil, microginon 50. In het begin van de vakantie bleef het gelukkig weg, maar na aantal dagen werd ik toch een beetje ongesteld... Helaas kreeg ik daar ook nog last van diarree en heb van daar ook medicijnen in genomen.. dit allemaal was voor mij teveel, ben daar ook niet lekker geworden, hartkloppingen, dacht dat ik dood zou gaan, voelde me erg naar en eng de laatste dagen van de vakantie, dacht eenmaal terug gaat het wel, maar ben toen met me stomme kop op internet gaan zoeken en kwam allemaal op die depressie en psychose dingen terecht en herkende me er helemaal in, dacht dat ik alles had en ging me er natuurlijk ook naar voelen, was zo ongelukkig, zo down, wilde niet meer leven, nu snapte ik ook dat als mensen die zich zo voelen niet meer willen leven, was er ook gewoon misselijk van, hoefde maar iets te lezen of te horen over depressies en ik was weer helemaal eng, totdat ik toch maar weer eens goed ging lezen naar de symptomen van alles en ik toch ook veel dingen toch niet had en zo ben ik er zelf gelukkig weer bovenop gekomen...(durfde de stap niet te nemen om naar de ha te gaan, dacht dat het wel over zou waaien, had het tenslotte al vaker gehad, alleen niet zo erg, maar toch)
    Maar ik denk dat de pil ook een oorzaak is geweest.

    Heb nog wel veel momenten dat ik alles zat ben, maar kan ook van veel dingen genieten. Als mijn jongste eens een mindere dag heeft dan heb ik dat ook en doe dan best lelijk tegen haar en ook tegen mijn oudste en man, die moeten het dan ook ontgelden, maar ik denk dat iedereen dat wel eens heeft...

    Ben nu zwanger van frummeltje 3 en ben best bang dat ik na mijn bevalling ook mischien een pnd ga krijgen, maar probeer daarin maar posi te zijn en er niet teveel aan te denken..

    Waar ik zelf ook mee gestopt ben is cola, koffie en minder suiker te eten en dat helpt ook wel redelijk, want dat zijn dingen die je ook depri kunnen laten voelen. Mischien zijn er onder jullie die aan de pil zijn en er mischien ook niet tegen kunnen? Die hormonen kunnen je dus ook depressief maken...

    Vind het heel dapper dat jullie de stap hebben genomen om naar de ha te gaan, is toch een teken dat jullie sterk zijn en de wil er is om beter te worden...

    Heel veel sterkte meiden, iedere dag is er weer 1..

    knuffel van mij
     
  19. Minyaweth

    Minyaweth VIP lid

    20 aug 2006
    9.082
    1
    0
    Overijssel
    Wat lief van je Eliesja! Ben blij om te lezen dat jij het goed weet te 'handelen' allemaal.

    Ook weer even een berichtje van mijn kant! Heb een tijdje niet geschreven, wel gelezen! Wist niet zo goed wat ik moest vertellen en het kostte me iets teveel energie... Maar ik denk elke dag aan jullie! ;)

    Hier gaat het goed moet ik zeggen! Ik heb echt het idee dat de medicijnen nu goed beginnen te werken. Ik heb weer energie, vind de dingen weer leuk en geniet zowaar van Vigo! Elke dag is leuk en de dagen worden alleen maar leuker! Natuurlijk nog wel met een aantal 'downs' maar die kan ik nu veel beter opvangen!
    Er is zoveel gebeurt in de laatste 2 weken... Vigo heeft 2 boventandjes gekregen en ik voel échte trots! Niet te vergelijken met het 'trots' dat ik hiervoor voelde. Vigo kan ineens kruipen en gaat soms ook al staan!
    Ik voel me veeeeeel rustiger van binnen, heb meer geduld en kan alles gewoon beter aan. Als Vigo nu eens een 'off-dag' heeft, zit ik niet gelijk meer op de kast :) Dit voelt gewoon zoveel beter, en ik merk het ook aan Vigo. Vorige week ben ik voor het eerst met hem naar de kapper geweest. Ik ben helemaal verliefd op mijn ventje: want wat is hij stoer met zijn stekeltjes of hanekam :)

    Het gaat zelfs zo goed, dat het serieus waar kriebelt voor een tweede kindje! Heb het er van de week met mijn vriend over gehad en er is een grote kans dat we er binnenkort voor gaan! Ik wil zeker eerst wachten tot Vigo straks een jaar is en kijken wat mogelijk is icm de medicijnen.
    Volgende week moet ik terug naar de huisarts dus kan ik dat gelijk even vragen.


    Hoe gaat het met jullie lieverds?
     
  20. Jucade

    Jucade VIP lid

    20 jul 2006
    18.229
    1
    36
    Assemblagemedewerkster
    Wow goed om te horen minyaweth! Ook ik merk t wel degelijk. Maar ben jij niet bang dat als je moet afbouwen met de pillen, dat je weer 'terugvalt'?

    Ook hier hebben we t over n evt 2e kindje gehad. Mn man wil graag nu al (maar ziet gelukkig in dat t nu even niet kan in mijn situatie) en ik wil nog zeker n jaar wachten. We zullen zien wat de tijd brengt. Ik denk zoiets.. als ik al overspannen raak met combi werk en kindje, hoe gaat t dan met 2? :(
     

Deel Deze Pagina