Ben het niet helemaal met je eens meid, tuurlijk is de man schuldig maar een vrouw die gaat lopen rommelen met een vent die al dan niet in een scheiding ligt is net zo schuldig... Nahla, ik begrijp je frustratie, ik ben zelf ook 'zo'n vrouw' gelukkig heeft mijn kindje er geen weet van maar als ik zo je reacties lees denk ik wel dat er bij jou nog heel veel onrust zit en je zult echt moeten proberen om dit los te gaan laten, niet alleen je dochter merkt deze frustratie ook jij zal d'r uiteindelijk aan onderdoor gaan! Ik verwacht dat ts ook inderdaad niet meer terug zal komen op het forum aangezien dit haar eerste bericht was...jammer want ik vrees dat ze nog wel wat hulp kan gebruiken van de ervaren dames hier....
Sorry hoor! Als je beetje fatsoen heb wacht je Tot de scheiding rond is. Zo makkelijk om alleen de man de schuld te geven.
Je hebt gelijk, het irriteerde me met welk gemak ze deze topic schreef en vooral hoe ze zich manouvreert als slachtoffer en zegt zo eenzaam te zijn. Als je een logisch nadenkt, weet je dat het gewoon niet klopt als je vriend bij zijn gezin woont en zij niet van haar bestaan af weet. Als je dat niet weet, dan ben je niet naïef maar gewoon heel dom
Ik ken de details van jou situatie natuurlijk niet.... MAAR jou ex heeft je bedonderd en belogen.... Waarom is het dan volgens jou NIET mogelijk dat TS ook bedonderd en voorgelogen wordt....
Neuh, de onrust is er niet meer echt. Wel de innerlijke frustratie. Daar merkt ze (denk ik) niks van. Zeker nu ze er nog steeds mee bezig is en nog steeds weet wie haar vader is ondanks dat ze hem al sinds april vorig jaar niet meer heeft gezien.
TS wist dat hij een vrouw heeft ...ze wist dat ze samen een kind hadden...ts wist dat allemaal... Staat gewoon in de eerste post. Dat hij zegt dat hij bij haar weg gaat...ja dat is inderdaad een leugen en vervelend...maar dan nog wist ze dat hij nog getrouwd is en is dus willens en wetens met hem een relatie aangegaan...ze wist waar ze aan begon. Wat ze niet wist was dat hij waarschijnlijk ( weten we niet eens) nooit bij zijn vrouw weg zou gaan. Dat is naïef Maar...ze wist dus WEL dat hij getrouwd is.
Ik denk trouwens dat een beetje vrouw in deze tijd, de motto; waar rook is, is vuur weet te hanteren. Naar mijn idee heeft TS willens en wetens voor deze situatie gekozen. Niks naïef maar berekenend.. Maar dat neemt niet weg dat Nahla idd te fel reageert TS heeft jou man niet verleid hoor meid.. Al begrijp ik je wel enigzins, geloof me..
Wauw! Hoe laag en onder de gordel is dit dan, word gewoon onpasselijk van deze recatie. Nergens voor nodig mijns inziens om elkaar hier zo te behandelen.
Die merkt ze meis, serieus! Als ik zie hoe feilloos mijn dochter voelt als ik weer even een ... moment heb dat is onbegrijpelijk...de innerlijk frustratie bedoel ik ook met de onrust. Dat is een onrust die in jou zit en die moet je echt proberen te verwerken!! De band tussen een moeder en kind is onbeschrijflijk zeker als je samen in deze situatie hebt gezeten (en nog zit) mijn kindje weet zonder dat ik iets zeg precies hoe ik me voel en dit verwoord ze op zo'n moment ook...
Hoe kan ts nou bedonderd en voorgelogen worden als ze een relatie aanknoopt met een kerel die een gezin heeft en er bij woont? Het is wel een algemeen bekend feit dat mannen hun vrouwen nooit zullen verlaten. Ik snap dat je verliefd wordt, maar logica en verstand overheerst toch altijd? Een vrouw moet ten alle tijden zeggen "ik vind je harstikke leuk, maar wikkel je relatie eerst af. Zorg dat je een goede omgang met je kind hebt en een eigen huis hebt, dan mag je me bellen" Een verbroken relatie met heel veel leed op je geweten hebben lijkt me ook niet prettig. Zeker niet hoe de buitenwereld dan tegen je aankijkt.
TS weet dat NU, maar wist TS dat ook 24 weken geleden....? (Nogmaals TS komt nogal naïef over, maar om haar nu compleet de grond in te trappen....)
Naar mijn idee is TS net zo fout als de man in kwestie. Hij bedondert zijn gezin, zij werkt daar willens en wetens aan mee. En TS, sorry, maar ik denk echt niet dat hij zijn gezin gaat verlaten. Ik vraag me überhaupt af of hij wel in scheiding ligt en jou dat niet gewoon voor houdt. Als je in een nieuwe relatie zit en je krijgt een kind samen dan doe je er echt wel alles aan om samen te zijn.
Ik merk dat mijn opmerking vrij zwaar valt, maar aangezien haar onderschrift heb ik het vrij kort door de bocht opgeschreven. Ik bedoelde het niet lullig, wel fel omdat ik een beetje spiegelen wel nodig achtte , maar excuses als het te hard overkomt.