Dat heeft hij alleen heel in het begin gedaan. En toen ook in de reiswieg naast ons bed, nooit in mijn bed. Ja, om te spelen op weekendochtenden. In het weekend als hij wakker is, meestal rond 8.30, dan neem ik hem mee naar mijn kamer, maar dan gebruikt hij mijn bed als trampoline. Vanaf 3wk oud slaapt hij op zijn eigen kamer. Nooit een probleem geweest. Ivm verhuizing en zwangerschapsverlof hebben we een paar keer moeten wisselen van gastouder, ook daar vanaf dag 1 in een vreemd kamertje prima geslapen. Vakantiehuisje of logeren, ook geen kik gegeven. Het is er langzaam ingeslopen nadat hij op oudjaarsnacht bang was van het vuurwerk. En de dagen daarna was hij koortsig waardoor we 's nachts enkele malen gingen kijken. Toen is het langzaam begonnen en is het nachtelijk huilen toegenomen.
Ik zou idd nog een keer de dokter naar z'n oren laten kijken. Mijn zoontje heeft in een half jaar 5x oorontsteking gehad, nooit koorts, speelde hartstikke lief. Waar ik het aan zag was af en toe een rode oor en af en toe zat hij eraan. Ook tijdens middagslaapje geen last. Soms als hij uit bed kwam moest hij huilen maar ook vaak genoeg niet. Ik zou dat eerst uit laten sluiten en sch**t hebben aan de dokter. Hij is er om jou te helpen en dat is zijn werk! Is dat het niet dan kan je dat ieder geval uitsluiten. En idd wat hierboven genoemd word, misschien is samen slapen fijn voor hem, en voor jou uiteindelijk omdat je nachtrust krijgt. Als hij uren huilt krijg je zoizo geen slaap dus dan is samen slapen een betere optie lijkt mij. Daarnaast heb je slaapdruppels van het merk Sleepzzz, dat schijnt ook te kunnen helpen, of visoliecapsules, daar heb ik ook al een aantal positieve verhalen over gehoord. Zou je evt op kunnen googelen. Verder zou ik het ook niet weten, maar wilde je even laten weten dat hij prima oorontsteking kan hebben zonder de bekende symptomen als koorts oid. En de assistente wilde voor mij in eerste instantie toen ook geen afspraak maken en ik moest het aankijken. Maar jij bent zijn moeder, jij hebt recht op zorg als je kindje het misschien nodig heeft, en jij betaalt er voor dmv je verzekering dus je kan het gewoon eisen als ze moeilijk doen. Dit is geen normaal gedrag!
Ik heb even snel gelezen maar het eerste wat ik dacht was oren!!! Er kan ook iets voor zitten wat een bepaalde druk geeft... Thuis slaapt hij niet lekker en dan kom je in de negatieve spiraal.. Hier 2 kinderen met oor problemen, overdag vrolijk geen oorpijn en s'nachts drama, ook hebben ze beiden nooit koorts. O en neus staat natuurlijk in verbinding met oren, als ze hier verkouden zijn hebben ze meteen druk op hun oren, geen oorpijn maar een vervelende druk
Bij jonge kindjes ben ik absoluut niet van het laten huilen, maar bij oudere kindjes (1,5+) soms wel. Toen wij terugkwamen van vakantie had onze jongste (bijna 2) een flinke jetlag. Na een week of wat was deze vrijwel over, maar was ze wel gewend aan redelijk wat aandacht 's nachts, omdat we tijdens die jetlag 's nachts regelmatig langs moesten gaan om haar te troosten, c.q. helpen in slaap te vallen. Waar ze voorheen de laatste paar maanden echt een goede slaapster was, werd ze na de jetlag 3 keer per nacht huilend wakker en waren we 's nachts steeds langer bezig haar te troosten. Het was voor haar ook niet fijn, want ze maakte geen enkele echte goede nacht, en ze maakte haar grote zus wakker met haar gespook. Na overleg en veel getwijfel hebben we haar toch maar laten huilen bij het naar bed brengen en bij het 's nachts wakker worden. De eerste nacht was een drama met 1,5 huilen. De tweede nacht was het 20 minuten en de derde nacht ging ze zonder huilen, maar wel wat verdrietig naar bed. Vanaf dag 4 ging ze weer gewoon vrolijk lachend naar bed en sindsdien speelt ze net zoals voorheen zelf nog een minuutje of 5 met haar knuffels en gaat dan lekker slapen. Als ze moe is vraagt ze zelf weer gewoon om naar bed te mogen en ze wordt 's ochtends vrolijk en uitgerust wakker. Ik zeg absoluut niet dat dit een gouden oplossing is. Maar soms werkt het gewoon. Het is volgens mij wel belangrijk om eerst medische zaken uit te sluiten. Maar als een kind overdag gewoon gezond en vrolijk is, dan denk ik dat de kans op medische oorzaken vrij gering is. Als je besluit je kindje te laten huilen is het wel héél belangrijk om consequent te zijn en niet overstag te gaan of om de zoveel minuten te gaan kijken.
Ik moest toen ik 1,5 a 2 jaar was ook elke nacht huilen, de dokter kon eerst ook niets vinden. Pas na een hele tijd kwamen ze erachter dat ik een liesbreuk had die alleen s'nachts bij het liggen pijn deed
Bij jou in bed nemen. Ik weet dat iedereen zegt dat dat niet mag want dat hij er aan gewend raakt maar liever dat dan maar 3 u per nacht slapen. Ik heb dat ook een tijdje gedaan met mijn zoontje en uiteindelijk wil hij gewoon liever in zijn eigen bedje slapen nu maar er waren wel periodes dat hij echt alleen maar rustig sliep als ik naast hem lag... Het kan misschien helpen.
Maar... heb je het na die allereerste weken ook wel weer eens geprobeerd om hem bij je in bed te nemen als hij 's nachts huilend wakker wordt?! Ik lees hierin een beetje dat je het niet nodig vind om hem bij je te nemen 's nachts, omdat hij altijd overal gewoon sliep. Al kan ik dat natuurlijk ook verkeerd lezen. Maar dat hij altijd zonder problemen ging slapen en doorsliep wil niet zeggen dat hij nu die behoefte niet heeft. Als ik ons zoontje 's morgens om 8.00 mee neem naar ons bed dient het ook als trampoline en plek om gewoon lekker gek te doen. Is hij 's nachts helemaal over z'n toeren en neem ik hem bij me in bed, dan kruipt hij tegen me aan en pakt zelf mijn hand en legt hem op z'n rug/hoofd. Dus het lijkt mij duidelijk dat hij dan even bij mij (of mijn man) wil zijn. Ondanks dat hij dus nooit de hele nacht bij ons in bed heeft geslapen, dit helemaal niet gewend is, heeft hij 's nachts soms (1-2x per maand) soms toch even de behoefte om bij ons te zijn. En zoals ik eerder al schreef, eenmaal weer rustig en in slaap, leg ik hem terug in zijn eigen bedje, want hij is zo'n woelwater, ik slaap niet als hij naast me ligt.
Toch even medische dingen uitsluiten: Hij heeft al zijn kiezen ook al? Want dat kan het natuurlijk ook zijn. Kiezen zijn er ook niet in een poep en een scheet door en kan gerust weken duren. Helaas. En "naar de oren grijpen" heeft Finley nog nooit gedaan bij een oorontsteking. Dat is mijns inziens dus ook een beetje een misvatting. Finley had een keer een ernstige dubbele oorontsteking, maar heeft toen geen enkele keer naar zijn oortjes gegrepen. Een (zware) verkoudheid kan helaas doorslaan naar de oren. Ik zou dus "gewoon" weer even voor een orencontrole naar de huisarts gaan. Heb je dat in elk geval definitief uitgesloten en kun je naar andere oorzaken gaan zoeken. Ook kan een verkoudheid voor slecht slapen zorgen. Je neus slaat op een gegeven moment toch weer dicht (ondanks neusspray en Luuf). Finley heeft overigens ook perioden gehad dat wij nachtenlang met hem in de weer waren. Ook ik dacht op een gegeven moment (hij was ook al 2) dat dit nooit meer zou ophouden. Wij hebben zelfs een tijdje bij hem op de kamer gebivakkeerd op een matras zodat wij niet telkens ons bed hoefden uit te stappen. Slopend! Ook omdat je niet precies weet wat er aan de hand is. Bij mij sloegen die doorwaakte nachten trouwens op mijn weerstand. Was ziek. Vaak ziek. Moest me constant ziekmelden op mijn werk. Waardoor ik me daar ook nog eens druk over ging maken. Sinds hij 2,5 jaar is geweest, zijn die nachten trouwens voorbij. Hopelijk voorgoed nu.
Even een toevoeging: Liggen doet blijkbaar pijn, aangezien hij het zowel tijdens het middagslaapje doet alsook 's nachts.... Ik denk dan toch stiekem aan kiezen of aan oorontsteking/oorpijn.
Het is niet dat ik het per definitie niet nodig vind. Maar ik ben heel bang dat hij dan helemaal niet meer in zijn bed wil. Ik heb een zus van 11 jaar jonger. Zij was 5 of 6 toen ze opeens bij mij wilde slapen. Nadat ik dat een paar keer goed vond kreeg ik haar niet meer naar haar eigen bed...echt iedere nacht moest en zou ze bij mij slapen. De afgelopen nachten gaat het wat beter. Neusspray zijn we mee gestopt. Die gebruikten we alweer een week en dat is toch maximaal? Bij volwassenen tenminste. Verkoudheid lijkt bijna over te zijn. Dus het zou kunnen dat het toch idd de oren waren. Overigens, hij heeft vanaf zijn geboorte veel oorsmeer, waardoor de huisarts het trommelvlies soms niet goed kon zien. Maar uitspuiten gebeurd bij zulke kleintjs nog niet heb ik begrepen.
Ik zou echt de oortjes laten checken bij een kno als er weer heftige slaapproblemen komen. Verder heb ik mijn zoontje wel bij mij laten slapen als hij ziekwas. Dat had ik ook echt makkelijk afgeleerd daarna. Duimen dat het nu goed blijft gaan....
Hij gaat zijn hele bed door, we weten nooit wat de voorkant die nacht zal zijn Ik denk dat ik het probleem gezien heb. Toen hij net op zijn hoofd stond, zag ik rood gezwollen tandvlees met een scherpe doorkomende kies helemaal achterin... Zou het dat zijn? Hij is net door. Dus zondag nog net niet denk ik. Hij laat zich niet in de mond kijken, en heeft nooit veel last van tandjespijn gehad.