Ik vroeg me af hoe jullie partner deed/ doet tijdens jullie zwangerschap. ( en dan bedoel ik vooral als je al wat verder bent en het allemaal wat zwaarder word ) Helpt hij/zei meer in het huishouden en is hij verzorgender. ? Of doet hij eigenlijk niet meer anders dan normaal. Hier is het zo dat als ik iets 3 keer vraag hij het wel doet, maar eigenlijk doet hij niet meer dan normaal en is ook niet extra bezorgt oid als ik kramp heb of niet kan slapen en naar benden ga. Vind het eigenlijk erg jammer had wel wat gehoopt op meer aandacht of hulp
Mijn man is eigenlijk overhulpvaardig. En overbezorgd. Maar dat is misschien omdat het de eerste is en omdat ik al eerder een miskraam heb gehad. Ik hoop dat die van jou ook nog een beetje bijtrekt. En anders gewoon eens een weekje wat minder doen, misschien gaat hij dan vanzelf meehelpen?
Bijtrekken zal wel niet meer , maar ik lees vaak dat veel mannen best veel helpen, dus vond het wel leuk om te weten.
Mijn man is behulpzaam, is hij altijd. Als ik nu een middagdutje doe vindt hij het fijn en voor de zwangerschap had hij dan commentaar. Hij kan boos worden als ik te zware dingen doe, heeft dan zoiets is ook mijn kind, kan je niet even wachten. Betreft kwaaltjes.....dan is hij wel ooit irri. Als ik maagzuur heb, heeft hij het ook Opgezette voeten, hij ook Harde Buik, hij ook.....en ga zo maar door..... Schijnzwanger komt toch alleen bij honden voor gr. cassandra
Mijn partner heeft nu ik hoogzwanger ben het liefst dat ik de hele dag ga zitten met mijn voeten omhoog, klinkt verleidelijk maar niks voor mij, alhoewel het soms wel lekker is. Hij is gewoon zorgzaam en ook erg behulpzaam, is ie altijd wel maar nu nog meer dan anders.
Betreft kwaaltjes.....dan is hij wel ooit irri. Als ik maagzuur heb, heeft hij het ook Opgezette voeten, hij ook Harde Buik, hij ook.....en ga zo maar door..... Schijnzwanger komt toch alleen bij honden voor heel herkenbaar
Nou die van mij doet niks extra's voor me hoor... wordt er nu een beetje moe van, de afwas is zijn pakkie aan en die staat al dagen, en ik ga het toch echt niet doen... we zijn pas verhuisd en er stonden dozen en ik vroeg al 100 keer of hij ze naar boven wilde doen en vervolgens krijg je alleen maar gezeik dat hij alles maar moet doen (kattenbak is nu ook ff zijn pakkie aan) dus ik heb uiteindelijk wel 6 dozen naar boven lopen sjouwen en hij zat gewoon achter de pc, na 3 dozen zuchte ik eens diep... zegt ie "waarom zucht je nou zo diep?" Toen zei ik... "we krijgen nu eindelijk een dochter maar op deze manier maak jij het wel een stuk moeilijker hoor... ik mag geen zware dingen tillen als ik zwanger ben maar blijkbaar is je dochter niet zo belangrijk voor je en ben ik dat al helemaal niet!" Toen ging hij eindelijk een handje helpen en nu staat het dus nog steeds niet op zolder maar op de overloop boven :S.... schiet ook niks op he... Wendy
Blue Girl, dit herken ik wel van mijn exman. Die heeft tijdens 3 zwangerschappen echt geen vinger uitgestoken! Inderdaad erg vervelend, je moet echt niet zwaar tillen, is niet goed hoor! Deborah, klinkt cliche, maar mannen hebben het altijd net iets zwaarder dan vrouwen Als wij ziek zijn gaan we gewoon door, als mannen ziek zijn liggen ze op sterven. Nu kan hij je moeilijk overtreffen, dus neemt ie gewoon jou kwaaltjes over lijkt het wel
Mijn mannetje helpt best veel mee in het huishouden...moet het hem wel vragen want zelf zien ze nix En sinds ik zwanger ben is hij ook doodmoe en heeft steeds honger....echt schijnzwanger! superleuk!
Nou als ik het zo hoor heb ik echt een modelman. Hij doet de was, stofzuigt, maakt de badkamer en wc schoon omdat hij bang is dat ik met schoonmaakmiddel in de weer ga dat slecht is voor de baby..., en hij brengt ontbijtjes op bed enzo. Maar ja buitenom mijn zwangerschap was hij ook al best zorgzaam, dus daar ligt het misschien aan.
mijn vriend is super. We hadden eigenlijk alles al voor die tijd eerlijk "verdeeld". Hij de bouwdingen, stofzuigen en de ramen lappen. Ik de was/strijk en de keuken schoonhouden. Koken en de vuilnis en andere kleine dingen zo wie het uitkomt. Nu is hij superlief en doet hij bijna alles, omdat ik vresleijke pijn in mijn rug heb lukt de strijk niet zo goed. Als blijft de was nu langer liggen dan normaal.... En hij is superbezorgt om me. Doe je voorzichtig, doe je niet te veel, pas je goed op ons droppje etc.
Hij is zeker wel behulpzaam maar ik moet het wel vragen en aangezien ik geen vrager ben wordt het al wat moeilijker....Overbezorgd is ie ook...ik mag niks meer... hij let overal op....das pas irri....
Mijn lief wil best wel eens wat doen, maar ik moet het wel vragen. Soms doet hij het direct, maar meestal pas na 3 keer vragen En als het mij te lang duurt, maak ik aanstalten het zelf te doen, zoals de vuilniszak naar de ondergrondse te brengen, en dan doet hij het alsnog Verder doe ik wel het meeste in het huishouden, eigenlijk omdat ik nu gewoon de meeste tijd heb en hij werkt en ik vind dat ook niet erg. Maar als ik zeg dat ik iets intensiefs heb gedaan (ramen lappen of zo), wordt ie wel wat pissig, omdat hij dat niet verantwoord vindt/had ik niet mogen doen in mijn zwangere toestand. Koken doe ik meestal doordeweeks, hij in het weekend. Afwassen doen we samen en hij doet alle bouwdingen (breken, verven, tuin, sjouwen). Dus wat dat betreft weinig te klagen vanaf hier
Mijn mannetje is heel lief voor me. Dat wassie al, maar nu helemaal. Sinds ik zwanger ben, ben ik me meer gaan bezig houden met het huishouden. Deed het daarvoor ook wel, maar niet zo consequent. Nu moet het allemaal gebeuren en hij helpt me gewoon mee, wordt boos als ik te zwaar til of te lang achter elkaar bezig ben. Erg lief. Tevens houf ik dingen tegenwoordig maar 1 kee te vragen ipv 10 keer
Ik doe eigenlijk het meeste nog zelf. Hij vraagt wel vaak of ie iets kan doen maar meestal ben ik hem voor en is het al gedaan. Hij werkt fulltime en ik vind het niet nodig dat hij als ie thuiskomt dan nog eens moet stofzuigen of de badkamer schoonmaken. ikzelf werk parttime dus doe ik het gewoon zelf. Is niet altijd makkelijk maar ben ook nog zo'n muts die denkt dat ze het zlef toch beter kan . Silly
Ik zou willen dat ik nog veel zelf kan/mag doen. Helaas is het anders en doet mijn vriend het meest huishoudelijk werk , naast zijn drukke baan terwijl ik de hele dag thuis zit. We gaan in augustus verhuizen en ook daar zal ik niet mogen helpen. Ik mag namelijk niet tillen, te lang bukken of te veel inspannen. Dit alles levert te veel harde buiken op. Het is niet anders en ik hoor mijn vriend niet klagen. Tja het is wat rommeliger dan anders, maar dat komt meer doordat de helft van het huis nu in dozen staat gepakt.
Mijn lief doet heel veel... Eigenlijk altijd al maar nu ook de dingen die hij normaal niet doet zoals helpen met de was, bloemen water geven op het balkon etc En mijn fantastische mama komt morgen een paar dagen om te helpen met de grote klussen als ramen lappen, badkamer en keuken... Moet verder helaas toegeven nog niet echt last van nesteldrang te hebben dus hummel zal nog wel even blijven zitten
Ik heb echt geluk want mijn lief doet heel veel in huis: ontbijt op bed, koken (meestal), afwassen, schoonmaken, stofzuigen, vuilnizakken weggooien. Hij vindt namelijk dat zwanger zijn al een fulltime job op zich is. Ik help af en toe een beetje mee Alleen de planten vergeet ie altijd, hij ziet ze gewoon niet. En strijken doen we niet Ik ben aan het afleren om te denken dat ik het beter kan en laat 'm lekker aanrommelen. Als ie dingen onlogisch doet (in mijn ogen), het zij zo. Hij zal straks met de kleine dingen ook anders doen dan ik en daar is niets mis mee.
Mijn vriend helpt wel maar moet hem wel dingen vragen. Hij is niet zo bezorgt althans laat hij niet merken maar dat was hij voor de tijd ook niet zo. Ik hoop ook soms dat er soms meer van zijn kant komt en ik niet alles altijd hoeft te vragen.