Dag dames, Ik maak me steeds meer zorgen om mijn zoontje van net 2 jaar. Hij zegt welgeteld drie woorden (mama, papa en broertje). Verder antwoord hij op elke vraag (wat is dat, wat voor dier is dat? bijv.) met volle overtuiging: Die! Dit terwijl hij het juiste woord er wel voor weet. Op zoekplaatjes weet hij namelijk echt ontzettend veel al aan te wijzen als ik het vraag. Maar waarom doet hij geen moeite woorden uit te spreken? Al van baby af aan lezen we samen veel boekjes, daar is hij ook helemaal gek van. Verder alles benoemen etc. Maar ook door bijv. dingen die hij leuk vindt weg te zetten, zodat hij erom moet vragen. Niets helpt! Ik ben gewoon af en toe stiekem jaloers op moeders wiens kinderen je de oren van de kop kletsen (zie bijvoorbeeld ook het topic hieronder 'raar van te kijken wat mijn peuter zeg'). Ik zou zo graag leuke gesprekjes met mijn mannetje voeren; horen wat er in zijn koppie omgaat. Ik vroeg me af of ook andere moeders hiermee worstelen of geworsteld hebben? En wat doen/deden jullie om het te stimuleren? En gaan/gingen jullie ook naar een logopedist? Hier vond het CB het niet nodig. Wel een verwijzing gekregen voor een speciaal taalstimuleringprogramma (VVE) op de peuterspeelzaal, en vandaag toevallig te horen gekregen dat hij er vanaf januari terechtkan voor drie dagdelen in de week. Dat is wel fijn.
Compleet off topic: ben jij de ontzettend gezellige Mar waar ik in 2013 heel leuk contact mee had tijdens het IVF traject? Wij hebben exact hetzelfde met onze zoon van nu 2,5. In juli zijn we via de cb-arts doorverwezen naar een logopedist en daar eind aug gestart (zomerstop). In die maanden maakte onze kleine vriend nou net een ontwikkeling door waarbij hij langzaam aan toch dingen begon te zeggen. Daar zijn we mee aan de slag gegaan en we proberen het te stimuleren. Wel willen we zijn gehoor nog laten testen, hij vervormd veel worden. Maar over het algemeen zijn we gerust gesteld dat hij nu iig iets doet. Tot 2 jaar was het 'die' en zelfs nog 'dada' in plaats van papa. En pas sinds mei kreeg ik hem zover een keer opa te zeggen. Totdat moment noemde hij elke man papa. Soms hilarisch, soms minder leuk. Ik zou je aanraden voor je eigen gemoedsrust om een doorverwijzing te vragen. Heeft jullie zoon een geschiedenis met oorontstekingen en andere KNO-perikelen?
Mijn zoontje is in augustus 2 geworden en begint nu eindelijk af en toe met dingen herhalen, hij kan wel wat meer woordjes (stuk of 20 denk ik nu) maar zegt ze niet veel, behalve elke dag papa en koek. Hij begrijpt alles perfect en kan het blijkbaar wel want bijv een maand geleden zei die uit het niets tijdens wandelen; koekje als we thuis zijn? Om die reden ziet het cb hier geen problemen. Vind het niet praten en peuter met driftbuien wel lastig communiceren soms. Cb denkt dat wanneer hij op de opvang start binnenkort dat hij misschien meer gaat praten omdat sommige kinderen pas met praten loskomen wanneer ze veel onder andere kinderen zijn ipv voornamelijk volwassenen.
Ik begrijp je zorgen. Heb ze zelf ook gehad. Mijn dochter (nu 2 Jr en 9 mnd) kan namelijk niet praten. Ze kan nu wel papa en mama zeggen maar ze gebruikt het nauwelijks gericht. Ze brabbelt wat rond zeg maar.. Mijn dochter heeft sinds maart van dit jaar logopedie, ik zou je aanraden om een verwijzing te vragen bij je huisarts voor een logopedist. En ook voor een audiologisch onderzoek. Dit kan in het ziekenhuis gedaan worden maar ook bij bijvoorbeeld Kentalis. Ook al ben je er zelf compleet van overtuigd dat je kind hoort (was ik ook) toch zal er snel gevraagd worden of zijn gehoor wel gecheckt is. Wij hebben het laten checken en het was helemaal prima. Mijn dochter lijkt namelijk ook alles te begrijpen. Wat bij ons de communicatie wel makkelijker heeft gemaakt is gebaren. Dochter heeft voornamelijk haar eigen gebarentaal ontwikkeld maar wij hebben haar ook wat geleerd.
Heel herkenbaar dit. Maar ik word altijd best wel heel recalcitrant van lijnen en curves en dergelijke! Waarom moet een kind van twee dit of dat kunnen?! Wat een onzin, ze leren heus wel praten. Mijn ervaring is dat met name jongetjes later zijn daarin. Hier ook vve-indicatie gekregen en december weer gesprek bij cb. Maar over een half jaar mag ie pas een extra dag naar de peuter en in een half jaar kan er zoveel gebeuren, het gaat met sprongen bij zulke jonge kinderen. Ik ken verschillende jongetjes die later begonnen met praten, maar bij wie er niks mis is met de intelligentie. Mijn zoontje is dan wel weer voor met zijn motoriek en daar hoor je ze niet over! Op de psz zei de juf ook: het is of de motoriek of de spraak, niet allebei. Mijn zoontje snapt 90 procent van wat er gezegd/gevraagd wordt aan hem, dus dom is ie niet. Praten leren ze door met andere kindjes om te gaan denk ik. Dus een dagje extra op de psz is niet verkeerd hoor! Maar ik heb het gewoon niet op die ontwikkelingslijntjes. Elk kind ontwikkeld zich in zijn eigen tempo. Succes!
Dank voor jullie reacties! Toch fijn te horen dat ook andere moeders hier mee zitten. @ER2014: nee, dat kan ik niet zijn geweest, aangezien ik niet in het IVF-traject zat (overigens wel in vruchtbaarheidstraject, maar uiteindelijk geen IVF nodig gehad). Mijn zoontje heeft weleens een heftige oorontsteking gehad en een paar keer onverklaarbare hoge koorts, wat mogelijk ook met zijn oren te maken had. Verder niets KNO-achtigs. Hij lijkt goed te horen, want als ik hem roep terwijl hij me niet kan zien, komt hij gewoon aandrentelen. @Chels89: goed om te weten dat kinderen eerder zullen leren praten onder andere kinderen. Dan zou de peuterspeelzaal zeker uitkomst moeten bieden. Hij ziet nu wel echt te weinig leeftijdgenootjes, moet ik toegeven. @ER2014 en Bailief: merken jullie dat de logopedie ook echt effect heeft? Ik zit er heel erg over te twijfelen of logopedie nodig is. Het CB vond van niet en mijn man vindt het zelfs compleet onzin. @itsaboy1981: helemaal mee eens hoor! Het zal ook zeker goed komen. Als hij 18 is, zal hij zeker praten, moet ik maar denken. Maar goed, het lijkt me alleen zo leuk om gesprekjes met hem te kunnen voeren. Dat ik weet wat er in zijn hoofd omgaat. Nu wijst hij veel. Als hij iets interessants ziet tijdens een wandeling bijvoorbeeld. Ik weet niet altijd wat hij bedoeld. Kon hij het maar zeggen! Overigens is hij op motorisch gebied gemiddeld (en altijd geweest). Daar loopt hij dus niet mee voor.
Er hoeft niets te zijn, het kan prima aan het feit liggen dat hij andere dingen aan het ontwikkelen is. Je zegt "hij kan 3 woorden; papa, mama en broertje", maar verder zegt hij ook "die", dat mag je al als 4e woord tellen. Ook hoeven woorden op deze leeftijd nog niet volledig verstaanbaar te zijn, mits ze naar consequent hetzelfde 'woord' gebruiken. Dus 'woef' voor hond is ook een woord Onze oudste ging pas na zijn 2e verjaardag praten en met circa 2,5 had hij een gemiddelde woordenschat volgens de logopediste. MAAR; als jij je als moeder zorgen maakt is het niet verkeerd om eens in gesprek te gaan met een logopediste. Wat het cb of je partner ook zegt; moeders voelen het heel vaak heel goed aan. Luister dus naar je eigen gevoel. En een logopedist kan vaak goed meekiken, meedenken en extra tips geven.
'Die' zegt hij niet gericht, is zijn antwoord op elke vraag, dus of die wel echt telt? 'Bah' zegt hij ook weleens, maar ook niet gericht. Hij zegt verder geen geluidswoorden als 'woef'.
Onze jongste (bijna 2) praatte ook erg slecht, tot we er een paar weken geleden achter kwamen dat hij door vocht(snot) achter zijn oren maar 70% hoorde. 3 weken geleden zijn zijn oren doorgeprikt (tegelijk met neusamandel) en hij maakt ineens immense sprongen. Hij was dus niet doof, maar slecht horend door verkoudheden. Nu gaat het gelukkig een stuk beter. Wellicht iets om naar te laten kijken?
Mijn zoon wijst veel dingen juist aan op een zoekplaatje als ik er naar vraag. Dus dan moet zijn gehoor toch goed zijn, zou je zeggen?
Herkenbaar hoor die frustraties. Hier ook een meisje wat amper praat.(vanwege chromosoomafwijking) we hebben van de logopediste gebarentaal geleerd (aantal woorden) en dat ze iets kon uitdrukken daardoor was echt enorm fijn. Nu zit ze 2 ochtenden per week op de peutergroep en gaat met sprongen vooruit. We zien haar nu echt per dag nieuwe woordjes oppikken.
Wat betreft logopedie: baat het niet dan schaad het niet. Ik kan niet zeggen dat de logopedie mijn dochter echt helpt. Het feit dat ze op een mkd zit en dat er veel moeite gedaan wordt om haar te leren praten helpt haar zeker wel in de ontwikkeling van klanken. Want dat doet ze wel. Ze brabbelt inmiddels in allerlei klanken. De logopedist kan kijken of logopedie handig zou zijn voor je zoontje of dat het voorlopig nog niet nodig is. Ook kan een logopedist je handvatten geven in hoe je je zoontje het beste kan stimuleren. Dus onzin.. Nee Overigens ben ik ook niet zo van maatstaven hanteren maar ik heb nu gezien hoeveel moeite het mij gekost heeft om hulp te krijgen voor mijn niet pratende dochter. Om nog maar niet te spreken over de tijd die het gekost heeft. Dan heb je het echt over maanden. Daar komt mijn advies dus ook vandaan.
ik zou zeggen volg je eigen gevoel! hier was het cb ook heel lang terughoudend met gevolgd dat mijn manneke nu een flinke taalontwikkelingsachterstand heeft. Hier zijn de wacht tijden erg lang en voordat wij überhaupt iets konden doen waren we een half jaar verder. ik heb spijt dat niet eerder zelf stappen heb ondernomen omdat cb het van tafel veegde. sinds logopedie heb ik zelf handvaten hoe ik hem kan helpen en merk in zeker verschil.
Oké, dan ben ik eruit: ik ga een een logopedist raadplegen om te zien of hij/zij iets kan betekenen voor mijn zoontje. Dank iedereen voor het meedenken!
Mijn dochter is ook nog geen grote prater, maar sinds kort loop ik met haar bij de logopedist. Ze zegt inmiddels wel wat meer woordjes en gaat nu ook dingen aan elkaar knopen, na luier verschonen zegt ze nu nee bah, een klein iets maar voor mij een teken dat ze wel vooruit gaat. Hier ook vanaf begin liedjes gezongen, boekjes gelezen, veel gesproken, maar het heeft gewoon niet haar aandacht. Motorisch ging ze heel snel, het praten gewoon niet. Hier juist wel een CB die er boven op zat en haar heeft doorgestuurd naar logopedie en ook Kentalis. Ze heeft 2 maandjes op de wachtlijst gestaan (wegens spoed vanuit CB was dit vrij kort, de wachttijden hier zijn normaal veel langer) en nu zo'n 6 weken bezig. Haar woordbegrip toets was prima, maar ja het praten wil gewoon nog niet zo. Eerlijk gezegd weet ik niet of logopedie haar echt gaat helpen, ze is een onwijze wiebelkont en heeft dus echt niet de concentratie om langer dan 5 min op haar stoeltje te blijven zitten om oefeningetjes te doen, ze is nog gewoon zo jong. I.c.m. de PSZ waar ze over 3 maandjes gaat starten hoop.ik dat het straks wat beter gaat. Maar het krijgen van tips is wel fijn, net als ook even je gedachtes uit te wisselen met de logopedist. Je hebt voor de logopedist wel een verwijsbrief nodig voor de vergoeding. Ik kreeg die van het CB, mocht dat bij jou niet lukken dan kun je ook aan je huisarts een verwijzing vragen.
Mijn dochter sprak met haar tweede verjaardag niet, alleen mama en opa. Voor de rest had ze overal een vreemde klank voor Ze is nu bijna 3 en soms wil ik wel even terug in de mama/opa tijd hahahaha! Kletst de oren van mn kop, verstaanbaar en wel Volgens mij komen die dingen vanzelf hoor. Ik zal me iig er niet al te druk over maken, tenzij je echt het vermoeden hebt dat er wat anders aan de hand is.
Mijn zoon was ook laat, zeker 2,5 jaar en waarom? Hij heeft een oudere zus, die voor hem vloog, dus hij hoefde ook niets te zeggen. We hebben op een gegeven moment, niet meer gereageerd op die maar gevraagd; wat wil je precies? En binnen 3 mnd wist hij mij alles te vertellen (en hij praat beter dat mijn kwebbel van bijna 10)
Dit soort verhalen geven me wel weer hoop dat het echt wel goed komt met mijn dochter. Ze zei wel iets meer woorden met 2 jaar, maar lange na niet 'genoeg'. Nu lopen we inmiddels wel bij de logopedist, better safe than sorry, maar hoop ook dat mijn dochter jouw dochter gewoon na gaat doen en waarschijnlijk inclusief de oren van je hoofd kletsen haha (ze zegt niet veel verschillende woorden, maar wel heel vaak en hard ). Maar fijn dus om jouw ervaring te lezen
Hier hetzelfde. Een zus van ruim 6 jaar ouder die alles deed zodra er maar met een vingertje werd gewezen. Hij zei wel wat woordjes; mama, oma, Anna (tante, die charlene heet haha) en huh en die. Verder kwam hij niet. En het frustreerde hemzelf zo. Dat vond ik het ergste. Want hij begreep alles, maar kon/ wilde zich niet uiten. Wat weer resulteerde in bijten. Gestopt met alles maar doen op aanwijzen met 1 vingertje en "die". En hij ging naar de opvang toen hij 2 werd. En nu komt hij echt los. Kleine kwebbel. Ik heb hem persoonlijk ook teveel vergeleken met zijn zus die op deze leeftijd de oren van m'n kop kletste.