kraambezoek grenzen aangeven?

Hier staat op het kaartje dat ze even moet bellen en dat geldt voor iedereen. Dus ook voor opa's/oma's.

Samen hebben we afgesproken max 1 bezoekje per dag en ook een maximum tijdsduur. Manlief of ik plan. Mijn telefoon staat sowieso op stil.

Kids zijn gewoon welkom. Die horen erbij. Vind het echt niet kunnen om iemand te vragen zijn/haar kids thuis te laten (die horen toch bij hun).

 

Wat mij opvalt is dat ik een zekere vijandigheid voel in bepaalde berichtjes. Mensen komen niet omdat het moet he, maar omdat ze interesse hebben. Probeeer het vanuit dat oogpunt te bekijken ook! Persoonlijk vond ik het juist super dat er zoveel mensen zo ontzettend blij voor ons waren en zoveel belangstelling toonde! Natuurlijk hoef je niet 5 bezoeken op een dag te plannen, maar probeer het te bekijken als; mensen hebben interesse en willen graag komen kijken. Jullie zijn geliefd en dat is toch juist hartstikke fijn! Wij hadden overigs ook op de kaart staan of ze even wilde bellen en bespraken met elkaar gewoon een dag waarom we geen bezoek plande,maar ik voel me nog steeds gezegend met alle interesse in onze zoon!

 

Het is eigenlijk precies zoals je zegt. Kraamvisite is voor veel mensen inderdaad even 'aapje kijken'. Iets wat ze zelf leuk vinden om te doen. In mijn ervaring is er (op ouders na) niemand die zelf aanbiedt drinken te halen of een beschuitje te smeren. Zelfs iemand die voor de tweede keer komt en aangeeft dat ze in het ziekenhuis nog geen beschuitje heeft gehad. Die mensen komen echt op visite om zich te laten bedienen door iemand die op dat moment wel wat belangrijkers aan haar hoofd heeft. Als je op kraamvisite gaat en je geeft echt om die persoon, dan vraag je of je wat mee kan nemen of kan doen. Zo pak ik het zelf in elk geval aan. Je geeft wat (niet in geld of cadeaus) in plaats van dat je wat komt halen.

 

Ik vond kraambezoek juist alleen maar leuk. Het zijn mensen die de moeite nemen om naar jouw baby te komen kijken!! Vind sommige mensen hier best wel ondankbaar klinken. Ik vond het super speciaal dat onze meisjes zoveel bezoek kregen en heb genoten.
Sowieso belde bijna iedereen van te voren omdat we de eerste periode in het zkh waren, zo konden we het zelf inplannen. Een enkeling kwam langs zonder te bellen en als het dan niet uitkwam zeiden we dat ook gewoon.

 

ik denk zeker dat je grenzen kan/mag aangeven!
Alvast bezoektijden op het kaartje zetten is heel normaal in mijn ogen.
Bij onze eerste hadden we behoorlijk veel bezoek, leuk!
Nu bij onze 2e gaat het anders, alleen 's ochtends bezoek als kraamverzorgster er is of als mijn man thuis is. mijn man is veranderd van werk (zpp'er) en hierdoor lange dagen van huis. Dan heb ik geen behoefte om in mijn eentje voor 2 kinderen te zorgen en bezoek te ontvangen/verzorgen. Want meestal blijven mensen in de middag langer zitten (waarom geen idee) en zit je later zelf in de knoop met je avondeten/voedingen etc.
Ik denk als je het duidelijk aangeeft, mensen dat prima begrijpen!
Bij mijn zoon ook altijd alles op afspraak gedaan, en nooit iemand over gehoord...

 

Zo is iedereen weer verschillend
Ik ben zelf dan gesloopt na visite, maar het scheelt enorm dat mijn omgeving niet zomaar op de stoep staat.
Wij hebben veel familie en vrienden, maar zij houden allemaal rekening met het nieuwbakken gezin
Ik zet daarom niks over bezoektijden oid op het kaartje.
We geven aan de telefoon wel een geschikte tijd aan!
Je kan gewoon je eigen grenzen aangeven hoor.
Die verschillen per persoon en kan een ander niet voor je bepalen.

 

Nou dat heb ik ook. Bij de eerste was ik in topconditie en kon letterlijk de wereld aan. Zo anders was dat bij mn tweede, heel erg moe en veel gesprekken door elkaar heen kon ik niet aan. Maar op de dag zelf als iemand belde konden man en ik heel goed aangeven wat wel en niet kon. En als er een derde was gekomen had ik echt niet van te voren allerlei "regels" opgesteld waaraan iedereen zich moet houden.

Ik vind kinderen meenemen naar kraambezoek de normaalste zaak van de wereld en als de moeder daar in een extreem geval niet tegen kan dan zal zij dat aan moeten geven. Als ik beticht wordt van onbeschoft gedrag omdat ik mijn kinderen meeneem zonder het te vragen dan ga je mij toch een lange tijd niet zien.

 

Het is jouw leven, het is jouw baby en dus jouw regels.
Natuurlijk kan je zeggen op een respectvolle manier dat kindjes "niet toegestaan" zijn. Babytjes zijn heel kwetsbaar (ook als ze borstvoeding krijgen) en zij moeten niet op die leeftijd ziek worden . Veel kleine kinderen zijn niet volledig gevaccineerd of/en zij zijn ziek en van wat ik van vriendinnen heb gehoord is dat veel mensen respecteren de pasgeboren baby en de moeder niet. Zij zeggen dat hun kinderen niet ziek zijn en zij gaan gewoon op bezoek en de kinderen zijn ziek. Ook denken veel mensen dat ziek betekent "ik heb koorts". Hoesten, niezen, verkouden zijn, koortslip, kinderziektes etc etc vallen onder de categorie "ziek". Nee, dus. Het is een kwestie van de gezondheid en veiligheid van jouw baby. Mensen moeten dat gewoon respecteren. En als je gewoon rust wilt, dat moeten ze ook respecteren. (Quote van WebMD: "Keep in mind that germs like cold and flu viruses that are pretty benign in adults can cause problems in young babies. For that reason, Altmann stresses that parents should be very careful to protect their babies from germs in the first three months -- and if possible, the first six.")
Jij, als een nieuwe moeder, hebt tijd met jou babytje en rust nodig. Als iemand familie of een vriend is dan moeten ze dat wel begrijpen. Ik denk dat als jouw grenzen stelt maar andere mensen moeite hebben om dat te respecteren, dan zijn ze heel erg egoistisch. Moeder en baby komen eerst, en dan komt party en gezelligheid.
Ik zou gewoon op mijn geboortekaartje zetten "bezoek na *dit* datum, graag zonder kinderen. En ik zou ook zetten dat zij moeten gewoon eerst bellen. Ik vind dat logisch en ik zou nooit beledigd worden want ik begrijp hoe zwaar de eerste dagen met een nieuwe baby zijn.

 

Wat een ondankbare kraamvrouwen zijn erbij! Natuurlijk mag je grenzen aangeven, maar sommigen doen net alsof je de visite een gunst bewijst door ze toe te laten bij jouw baby. Je kunt ook blij zijn dat er interesse getoond wordt in jou en jouw kind in plaats van te spreken over ze komen "aapjes kijken" en hun eigen behoefte vervullen. Als dat laatste werkelijk is hoe je erover denkt, stuur dan geen geboortekaartje of geef aan dat je geen visite wilt. Niemand staat te springen om ongewenst bij een ander langs te gaan.

 

Die mensen hadden geen geboortekaartje gekregen... Ze hebben zichzelf dus uitgenodigd en we hebben ze uit beleefdheid laten komen. We hoorden via via (ook de manier hoe zij wisten van onze baby) dat ze gewoon nieuwsgierig waren naar onze baby en hoe wij woonden. Sorry hoor, maar daar hoef ik toch niet dankbaar voor te zijn als ik net ben bevallen? Dit was overigens geen incident.

Als ik zelf op kraamvisite ga realiseer ik me ook heel goed dat ik dat doe omdat ik het leuk vind en niet omdat ik in de illusie leef dat de kraamvrouw in een sociaal isolement zit. Goede vriendinnen weet ik van dat ze het oprecht heel leuk vinden, maar voor iedereen daarbuiten denk ik dat degene die op bezoek gaat het het leukste vindt. Daarom vind ik het helemaal raar als je dan ook niet nadenkt over hoe lang je blijft of zelf vraagt om nog een keer wat drinken of wat eten.

 

Hier een paar weken geleden de kraamweek achter de rug! Hier door heel duidelijk te zijn geweest een heerlijke kraamweek gehad met veel rust voor ons gezin. De vorige twee kraamweken vond ik veels te druk, er stonden teveel mensen op de stoep en te vaak. We hebben wel heel duidelijk moeten zijn tegen mijn schoonouders, die hebben de neiging nogal te vaak en onaangekondigd op bezoek te komen en als ik ergens een gruwelijke hekel aan heb! Verder komen er nu bij de derde alleen de mensen die er voor ons toe doen langs gelukkig en niet alle ooms en tantes van mijn mans kant waar ik niks mee heb.

 

Ik heb niet zoveel bezoek gehad tijdens de kraamtijd, de mensen die kwamen deden dat meestal daarna. Nu komt dit waarschijnlijk ook omdat onze zoon gehandicapt geboren werd en we lang in het ziekenhuis hebben doorgebracht.
Wat ik wel anders zou doen is de ontvangst van bezoek op de eerste dag. Ik kreeg een keizersnede en dezelfde dag zijn mijn schoonouders komen kijken. En die komen van ver, en zijn niet binnen een uurtje weer weg wat ik ook volkomen logisch vind en ik ook niet zou willen.
Mijn schoonouders zijn lieve mensen waar ook ik een goede band mee heb. Ik vond hun bezoek en dat van de kinderen te zwaar en zou eigenlijk het liefst willen dat degenen die komen kijken dat na 2 dagen komen doen in plaats van dezelfde dag. Dan ben ik al zodanig opgeknapt dat het me niet teveel wordt na een kwartier.
Dan kan ik zelf ook genieten van dat ze er zijn en trots ons kindje showen

Hoe doen andere moeders dit die een keizersnede gehad hebben?

 

Oudste is om 11.44 met ks geboren, smiddags is ma geweest. En savonds had ik 10 man om mn bed Dat doe ik dus ook nooit meer.
Bij de 2e rond 7.30 bevallen, mijn ouders kwamen smiddags, so savonds
Bij de 3e was het 21.30 dus niemand meer geweest die dag Dag erna alleen grootouders.
Nu wil ik weer de eerste dag maximaal grootouders, beetje afhankelijk van de tijd. Beval ik smiddags dan mogen mijn ouders komen met onze 3 kinderen, so volgende dag. Beval ik weer savonds dan blijft bezoek weg tot de kinderen thuis zijn.

 

Hier heb ik vannacht dus wakker van gelegen, en ben nog maar 14 weken zwanger
Ik zie niet echt op tegen kraamvisite, want bij onze dochter belden de mensen keurig op. Konden wij bepalen hoe en wat. Heb ook niet gigantisch veel mensen gehad, maar het was wel vermoeiend, ondanks de gezelligheid, kadootjes, blije reacties op onze dochter.
waar ik het meest tegenop zie is het binnen wandelen van mensen. Wij wonen in een dorp en daar staat de achterdeur altijd open. Bij onze dochter kwam de buurvrouw vaak binnen wandelen om even te kijken(niet in de kraamweek trouwens), heb geen hekel aan de buurvrouw, maar wel dat ze elke keer onverwachts binnenkwam. Zeker op momenten dat het gewoon niet lekker gaat.
Daarnaast wonen wij op een boerderij met mijn schoonfamilie. De oma van mijn man. Mijn schoonouders komen vaak bij haar op zondagmiddag en wippen dan ook even bij ons binnen. Helemaal niet lang hoor, ff een praatje, knuffelen met kleindochter en weer weg. Maar ik zie het niet zitten dat ze straks bijna elke zondag onze "rust" komen verstoren. Zeker omdat mijn man alleen op zondagmiddag "vrij" heeft omdat hij de boerderij doet.

ik weet dat ik het los moet laten nu en het dán pas moet bekijken. Maar ik vind dat zo lastig! wat ik in ieder geval doe is een brief op de deur hangen als ik niet gestoord wens te worden...

 

Wij hebben bij de 2de een kraamfeest gehouden, wat een uitkomst....echt super!!
Was erg gezellig en iedereen zei dat het een leuke middag was, onze vent was toen 8 weekjes en heeft bij bijna iedereen op schoot gezeten....hij sliep overal rustig doorheen.

 

Wij hebben bij de derde ook een kraamfeest gehouden. Heerlijk. De kleine was al 6 weken en ik was weer wat mezelf. Kon Daardoor er echt van genieten. Bezoek wat niet Kon hebben we op een voor ons goed moment laten langskomen. Was Daardoor heerlijk rustiger kraamtijd.

 

Ja je moet echt je grenzen aangeven. Ik heb dit ook te weinig gedaan en daarna heeft mijn vriend niet echt geluisterd.
Mijn schoonmoeder kwam elke dag. Ook al waren t 15 minuten ik vond t bloed irritant. M'n vriend wou er niks van zeggen en ik kan me er nog boos om maken want ik heb t als vervelend ervaren.

Ook stond binnen een uur na de bevalling zijn hele familie in de bevallingskamer. Lagen nog allemaal doeken met bloed en ik was net gehecht. Vriend had zijn dochter nog geen eens vastgehouden.

 

Het plan was om bezoek te ontvangen tussen 3 en 5 of vlak na het eten. Alleen werd in heel ziek dus al het bezoek afgezegd en na drie weken zelf ingepland. Ook bij vermeld dat ze dan niet lang konden blijven omdat ik nog te zwak was. En als mensen dan alsnog niet begrepen wat te lang was dan ging ik gewoon naar boven net mijn kind met de tekst dat ik weet moest uitrusten. Wat ook echt moest. Ik dacht bij mezelf dat als mensen daar al geen begrip voor op kunnen brengen dan toch eens nadenken of dat wel mensen zijn die je in je leven wil. Maar is helemaal prima gegaan zo.

 

Ik vind het hele kraambezoek ook wel een dingetje.
Bij mijn zoon vond ik het best pittig, zeker omdat ik bv gaf, en dat niet in het bijzijn van andere mensen deed.
Soms kwamen er doordeweeks mensen langs als mijn vriend aan het werk was, en dat zat ik op hete kolen als hij begon te huilen. Je gaat dan ook niet naar boven en laat hen alleen beneden zitten dus dat was lastig.
Wij hebben nu ook weer voor een tekst gekozen dat de mensen even een seintje moeten geven als ze willen komen, dan kunnen wij zelf kijken of dat uitkomt.
En misschien doen we het nu indd wel alleen in het weekend, en al ik niet alleen thuis ben zodat ik gewoon kan gaan voeden als dat moet.

Over kinderen meenemen heb ik wel een andere mening.
Ik zou mijn zoon ook niet thuis laten., en zou dat zeker ook niet vragen van andere mensen. Dat is nu eenmaal het leven wat je hebt, en om voor een kraambezoek je kind thuis te laten / naar een oppas te brengen vind ik persoonlijk een beetje ver gaan, maar nogmaals dat is mijn mening.
Uiteraard als jullie dat wensen zou ik het zeker aangeven, maar denk dat er ook mensen zullen zijn, die dan zo iets hebben we wachten wel een tijdje totdat de kinderen wel mee kunnen.
En tuurlijk soms is het druk maar dat zijn kinderen.