Zoals het onderwerp al zegt: bij de bevalling van mijn zoontje heb ik 0,0 persweeën gehad, waardoor hij uiteindelijk met een flinke knip en vacuümverlossing geboren is. Ik was de weeën zo vreselijk zat en raakte oververmoeid van ze op te vangen dat de artsen mij aanraadden maar gewoon te beginnen wat best moeilijk is als je niet weet hoe of waarheen je persen moet (daarnaast begon zoontje het ook niet meer zo leuk te vinden in het geboortekanaal). Nu D-day voor nr. 2 al wat meer in zicht begint te raken ben ik eigenlijk wel benieuwd of ik dit keer wél persweeën ga krijgen of dat ik weer op eigen houtje moet gaan persen in het luchtledige Zou het dit keer verstandiger zijn om alsnog wat langer de weeën op te vangen en te hopen op persweeën? Hebben jullie ervaring hiermee?
Heb precies hetzelfde meegemaakt met mijn eerste: geen persdrang en persweeen. Na twee uur op eigen kracht persen is hij gehaald met een vacuüm. Helaas ging het bij de tweede hetzelfde, geen persdrang en geen persweeen. Vanwege de grootte van mijn zoontje (800 Gr zwaarder dan zijn broer) is toen een spoedkeizersnee uitgevoerd. Een vacuüm durfde de gynaecoloog niet aan. De gynaecoloog vertelde me later dat de moeizame bevallingen mogelijk veroorzaakt zijn een wat kleiner inwendig bekken waardoor het kindje niet goed past. Een groot kind, zoals mijn tweede, past dan helemaal niet. Ik heb geen idee of wachten op persweeen zin heeft. Ben ik ook wel benieuwd naar. Ik zie best op tegen de komende bevalling. Ik hoop dat het kindje wat nu in mijn buik zit aan de kleine kant is. Anders kies ik voor een geplande keizersnee.
Hier precies hetzelfde verhaal. Bij de eerste geen persweeën en ook een vacuüm met knip. Ik ben ook benieuwd hoe de volgende bevalling gaat zijn. Maar zie er ook best tegenop. Ik heb eerder wel eens topics gelezen over dit onderwerp en toen was het een beetje fiftyfifty. De ene kreeg het wel bij de tweede. De ander niet.
Pfff, een spoedkeizersnede...Dat lijkt me ook schrikken! Het aparte bij mij was dat de Gyn het hoofdje al kon zien zitten, maar ik hem er dus met geen mogelijkheid uitgeperst kreeg terwijl hij dus al heel laag zat. Bij mij zeiden ze dat het evt. kon komen door een overontwikkelde bekkenbodemspier door het jarenlange paardrijden, maar dat verklaart nog steeds niet de reden dat ik geen persweeën kreeg. Mijn zoontje was een kleintje: 48 cm en 2950 gram. Hij zat tussen de P5 en P10 lijn. Dit is een flinke knaap die nu al op de P97 lijn zit, dus ik hou mijn hart vast! En ik zeg nu wel heel stoer 'wat langer wachten tot er persweeën komen' maar ik weet nog heel goed dat ik tijdens mijn bevalling zoiets had van "ERUIT MET DAT KIND, perswee of geen perswee"
@joos1: haha, dat had ik dus ook. Dat kind moet er NU uit, wat nou wachten. Bij mijn eerste lag het hoofdje al redelijk laag. Nummer twee was in geen velden of wegen te bekennen. Mijn buik was ook heel hoog, ik voelde ook niets gebeuren daaronder tijdens het persen. De spoedkeizersnee klinkt heel naar, maar het viel me erg mee. Met mij en m'n zoontje ging het goed. We gingen in redelijke rust naar de ok waar hij al snel werd geboren. Ik vond en vind het een hele goede beslissing van de gynaecoloog om te kiezen voor de keizersnee. Waar ik de meeste moeite mee had (en heb) is dat het me niet gelukt is om zelf mijn kinderen op de wereld te zetten zonder allerlei medische ingrepen.
Gelukkig! Bij spoedkeizersnee zie ik meteen artsen rennen door de gang met een bed slingerend achter ze aan Ach, je moet het zo zien; gelukkig bestaan deze medische ingrepen nu, wie weet hoe het anders gelopen was. Ik was ook dolgelukkig met mijn ruggeprik
hier ook geen persweeën en persdrang gehad. ong 20-25 min. geperst. Wel een knip gehad, het paste gewoon niet. ze zat zelfs met haar romp klem....
Hier hetzelfde. Eerste geen persweeën, op eigen kracht geperst. Bij de 2e, veel groter kindje, hele sterke persweeën. Voordeel is dat het persen dan zo gepiept is en praktisch vanzelf gaat. Nadeel, heel eerlijk, wat een pijn. Ik vond persen op eigen kracht veel beter te doen dan met weeën.
Ik kan me er natuurlijk niks bij voorstellen, maar wat is het verschil dan tussen een gewone wee en een perswee behalve de behoefte om te persen?
Dat je dan ook nog de druk en pijn van de weeën hebt, het is niet alleen persdrang maar ook nog steeds een hele pijnlijke wee dan. Alleen persdrang is juist fijn, dat helpt.
Ik had bij de eerste bevalling ook geen persweeën, en dochter was een sterrenkijkertje. Met hulp van de verpleegkundige die op mijn buik meedrukte is ze in 25 minuten geboren. Bij de tweede kwamen de persweeën door de ruggenprik heen, terwijl ik niet eens gevoel had in mijn onderlichaam (kon mijn tenen niet eens bewegen). Hij was er in 8 minuten.
Uumm beide keren geen persweeen gehad. Bij nummer twee was ik al 52 uur wakker toen ik mocht gaan persen. Was loodzwaar, 9 pond sterrenkijker/kruinligger maar toch in 25 minuten eruit geperst zonder kunstverlossing. Ik zat wel onder de bloeduitstortingen in mijn gezicht. Wat hielp is als de vk met haar vingers laat voelen waar je heen moet persen, voelt niet fijn maar ach.. wat wel met een bevalling dat hielp wel goed! Geen idee hoe een perswee voelt dus het lijkt mij (als ik anderen erover hoor ) dat ik dat nooit heb gehad. Succes!
Een perswee voelt als een enorme druk op je onderkant. Echt het gevoel alsof je moet poepen maar dan toch ook net weer anders omdat het ook pijn doet
Hier bij nummer 1 ook geen persweeen en de uitdrijving duurde 17 minuten. Wel een knippie gehad. Ben benieuwd hoe het gaat bij nummer 2 die ik eerdaags verwacht.
Bij de eerste heb ik geen persweeën gehad en ruim 2 uur geperst, ook vanwege een hele sterke bekkenbodemspier, maar ik had maar 1 hechting en dat was puur voor het mooie. Bij de tweede ben ik ingeleid en had ik wel persweeën, die namen echt mijn lichaam over en binnen 2 weeën was de kleine meid er. Het had in 1 gekund als ik niet had ingehouden. Dit keer had ik helemaal geen schade
Bij mijn tweede bevalling heb ik weeopwekkers gekregen om persweeen te krijgen. Ik had namelijk 10 cm...maar geen perswee te bekennen. Dit is in overleg met mij gegaan
Hier ook geen persweeen maar wel (door weeën opwekkers) continue rugweeen. Heb 2,15 uur op eigen kracht geperst voor ze er eindelijk (met vacuüm) uitgetrokken is. Resultaat een mooie dochter van 4200 gram, schade; 2 knippen, subtotaal en nu bekkenpijn waarschijnlijk door de bevalling. Vk vermoed door ruggenprik en verkeerde ligging van de kleine (hoofd schuin, handje naast hoofd, daalde niet heel goed in tijdens bevalling en ontsluiting duurde erg lang) dat ik geen persweeen heb gehad. Ruggenprik is overigens uur voor ik mocht gaan persen uit gezet dua voelde wel alles weer. Een tweede gaan we over een kleine 4 maanden meemaken.. Ben wel heel benieuwd want mijn moeder heeft ook niet echt persweeen gehad. Overigens vond ik het op eigen kracht persen nog geen eens zo'n groot probleem alleen die continue helse rugpijn die je niet weg kan puffen of op andere manier op kan vangen was echt verschrikkelijk.
Ik had wel persweeën maar heel licht en om de 7-9 minuten. Ik zat steeds zo van: oh ik denk dat dit er een is. Ja denk ik, oh nee toch niet? Ja nu! En dan zei de VK oké persen.. en dat was best moeilijk want ik voelde er niks van. Overigens ben ik thuis bevallen met alleen een knip dus het is wel goed gekomen gelukkig maar ik vraag mij ook af of het bij een tweede weer zo zal zijn.... Maar ik vond mijn ''gewone'' weeën ook gewoon meer krampen dus ik betwijfel sowieso of ik wel goede weeën heb gehad. Of dat ik gewoon geluk had? Of een hoge pijngrens? Het is een beetje moeilijk om in te schatten hoe het zou moeten voelen als dit is wat je voelt zeg maar..