Onze dochter is 24,5 maand. Net 2 jaar dus. Sinds haar verjaardag is het 's nachts feest en niet zo gezellig feest als haar verjaardag zelf. Iedere nacht moeten we er 5 tot 10 x uit. Ze zit of staat en is in paniek en krijst echt. Ze kan nog niet echt praten maar zegt wel eens MEE NAAR BEDJE. Ze bedoelt dat ze met ons mee wil naar bed. We geven hier geen gehoor aan anders blijf je bezig. Vannacht vroeg ik het wel of ze mee wilde want ik kon niet meer.. gaat ze weer snel liggen en zegt NEE mijn bedje. En ging weer slapen.. We hebben van alles geprobeerd. Lampje aan of uit. Wat drinken.. dunne slaapzak, dikke slaapzak. Ze gaat ook direct wel weer slapen maar uur later weer hetzelfde liedje. Wat kan dit toch zijn? Drukke december maand, eng dromen? Hopelijk is het snel weer beter maar herkent iemand dit en heeft iemand nog een tip waar we mogelijk zelf nog niet aan gedacht hebben?
Als je de gouden tip vind profiteer ik er ook graag van Mijn dochter is alleen al bijna 3,5, en het speelt nu een maand 3/4 maar ook zij is elke nacht wakker ze krijst alsof ze mishandelt word en schreeuwt het hele huis wakker, we zijn inmiddels zo ver dat we met haar hebben kunnen afspreken dat de deur volledig open blijft als zij maar gaat slapen, en dan word ze een keer of 6 per nacht gillend wakker tot je haar er weer aan helpt herinneren dat de deur open is en ze weer moet slapen.en soms is ook dat genoeg en krijst ze dat ze bij ons in bed wil, Soms nemen we haar dan ook maar gewoon bij ons om zelf nog een beetje slaap te kunnen krijgen.
Dank. Heb ik meteen gedaan maar ik zie er niet echt aanknopingspunten in terug welke op mijn dochter slaan. Al denk ik wel dat ze angst heeft hoor maar verder heel alert en de paniek stopt ook direct als ik haa kamertje binnenkom..
Night terrors? Eerste wat ik dacht toen ik de titel las..... Klinkt vrij extreem. Kan het niet helemaal vanuit enkel dromen verklaren (wat ze op die leeftijd ook zeker doen). Wat betreft het niet samen in bed willen slapen.... Why not als het de nachtrust van jullie allemaal ten goede komt.... Als moeder kan je het beste inschatten of het tot problemen gaat leiden in de zin van helemaal niet meer alleen willen slapen, maar hier is dat nooit een probleem geweest. Soms hadden ze ons in de nacht gewoon nodig. Soms slechts een nacht, soms een paar nachten.
Bij nachtangst worden ze niet wakker en alert. Dat is hier niet het geval. Ts, ik denk gewoon eng dromen. Helpt het niet als je een paar nachten een matras naast haar bedje legt en daar slaapt? Dan leert ze zich weer veilig voelen in haar eigen bed, en gaat ze misschien weer beter slapen.
Eng dromen, begon hier ook rond die leeftijd. Soms is het een paar nachten achter elkaar knudde, dan weer een hele tijd niks. Kan inderdaad ook met de tijd van het jaar te maken hebben. Ons zoontje slaapt ook heel onrustig, eerst zn verjaardag, dan Sinterklaas en nu ook Kerst. Is toch een kwestie van geruststellen en een paar gebroken nachten. Wij gingen hier om en om eruit.
Vannacht een klein lampje vanaf 1900 al aangelaten en ze is maar 1 x wakker geweest en dat was mogelijk doordat dr knuffel uit t bedje was gevallen. Ik vermoed ook eng dromen hoor en beetje bang in het donker. Ik blijf in ieder geval heel lief en haar troosten en haar laten weten dat ik er ben. Ik blijf altijd even bij haar zitten als ze weer gaat slapen. Wel goed idee van het matras, over 4 uur start toch mijn 2weekse vakantie (hoera), ik ga wellicht een nachtje logeren bij dr haha.
Mijn dochter heeft dit ook, ook 3,5 hier is het een beetje de leeftijd, ze is ineens ook banger voor dingen en de donkere dagen in combinatie met de feestdagen wat op die leeftijd nog niet helemaal te plaatsen is helpen ook niet mee. Ik verjaag de monsters en spoken in combinatie met een nachtlampje.
Onze andere twee hadden het niet, dus durf niet te zeggen dat het de leeftijd is. Monsters verjagen ed hebben we ook allemaal gedaan, maar dat maakt haar alleen maar banger omdat we dan zelf haar in de schoot werpen dat er een monster op haar kamer zit, ze zegt dat er iets is maar een monster is het niet volgens haar, tenminste .... Dat begrijpen wij er van, wij zeggen nu heel rustig iedereen die hier is gaat van deze kamer af want F wil/moet slapen en we laten de deur open, dit werkt tot nu toe het beste maar is nog niet ideaal. We hopen dit ook maar weer gauw achter de rug te hebben.
Herkenbaar, mijn dochter had nachtangst toen ze 2 was en dat ging vrij snel over. Nu is ze 4 en gilt ze weer snachts, ik denk alle stress rondom Sint, kerst, basisschool. Haar er uit halen helpt hier hetbeste. Dus echt wakker maken en lichten aan.
Herkenbaar... S nachts hebben we knuffels op wacht gezet bij de deur. Monsters, heksen, dieven hebben we verjaagd. Het zijn periodes waarin er meer angsten en enge dromen zijn. Met mijn oudste heb ik vooral overdag gepraat over zijn dromen. Hoe reëel het was. Samen Gepraat over wat hij zou kunnen doen om ze weg te jagen. Dat hielp een beetje. Succes het is erg vermoeiend.
Onze zoon van 2,5 is bang voor dinosaurussen...helaas snapt hij het principe van dino ospray nog niet. Nachtlampje helpt een beetje. De ochtend erna zegt hij dat hij heerlijk geslapen heeft. Herinnert zich niks van zijn nachtelijke avonturen. Wij des te meer.
Op zo'n forum kom je er "gelukkig" achter dat je niet alleen dit probleem hebt. Het gaat nu een stuk beter. Vannacht en de 2 nachten ervoor was het klokslag 2 uur dat ze even huilde. Na een aai over de bol sliep ze weer. Vanmorgen tot 5 uur.. wilde absoluut niet meer in ons bed dus wij hebben een best heerlijke knuffel 1e kerstochtend in bed gehad. Om 6.30 tv aangedaan en zijn mn vriend en ik weer in slaap gevallen voor een uurtje om vervolgens wakker gekust te worden door je dochter die zegt.. maaamaaaaa slapen klaar? Wie doet je dan wat he? Fijne dagen allemaal!
Wat bedoel je met 'want dan blijf je bezig'? Want dat blijf je nu toch ook? Ik ben vast een van de weinige op dit forum en de meesten vinden het ws pedagogisch totaal onverantwoord maar mijn angstige dochter heb ik lekker bij ons op de kamer genomen. Resultaat; angst voorbij en iedereen een normale nachtrust. Win-Win situatie
Hier ook eentje van 26 maanden, die sinds 2 weken elke nacht wakker wordt. Varierend tussen 12u en 6u ofzo... Hij is net wakker, begint gelijk te huilen en echt krijsen en gaat staan. Klinkt ook bang. Zodra we bij hem zijn is hij stil en als we weglopen begint het weer. Nu is hij pas ziek geweest en heeft een paar keer flink overgegeven in zijn bed. Hij kan nog niet praten, maar als we zijn kamertje in gaan zegt hij bah en wijst naar zijn bed. Volgens mij is hij soort bang om over te gaan geven ofzo... Wij hebben een paar keer geprobeerd om hem in zijn eigen bedje te laten liggen, maar dat komt de nachtrust van de rest van ons gezin niet ten goede. Dus als hij wakker is gaan we hem toch maar halen, hij ligt dan bij ons in bed, houdt mijn hand stevig vast en gaat dan slapen... Ik hoop dat het gaat slijten en dat hij op termijn weer gewoon in zijn eigen bed slaapt. Ik hoop dat hij gaat bedenken dat als er iets is, dat hij bij ons mag komen en dat hem dat op een gegeven moment genoeg vetrouwen geeft om weer zelf door te kunnen slapen. Hij heeft het vorig jaar ook een tijdje gehad en dat is ook vanzelf over gegaan.