Hoi meiden! Jeetje wat ben ik toch slecht in het bijhouden van het forum. Maar ja, komt misschien ook wel omdat ik alles ook al bijhoud op mijn eigen blog. Dan schiet dit er een beetje bij in. Jeetje, allemaal kleintjes al! Onze kleine meid zit nog lekker in mijn buik. Die heeft er nog geen zin in gehad om naar buiten te komen. Zou ik ook niet gedaan hebben de afgelopen dagen met dat vervelende weer. Nu is het beter, dus wie weet. Ik ben op dit moment 40 weken en 2 dagen en het is dus afwachten. Heb absoluut nog niet het idee dat de bevalling er aan zit te komen. Nog geen voortekenen. Ze is wel helemaal keurig ingedaald en ligt vast in mijn bekken, dus wat dat betreft ligt ze er klaar voor. Maar meer dan dat is het gewoon nog niet. Gefeliciteerd voor iedereen die de kleine al heeft mogen verwelkomen! Zijn er nou nog meer die nog niet bevallen zijn?
Wendy, al 2 dagen over de uitgerekende datum, ben je het al zat of gaat het nog wel? Ik ben ook nog steeds zwanger, zit nu op 39+2. Het gaat nog steeds goed hier, maar ik heb ook wel zin om nu ons kleine wondertje eens te zien. Maar net als bij jou nog geen voortekenen
Het gaat eigenlijk wel Narena. Ben het in ieder geval nog niet zat. Natuurlijk wel heel erg nieuwsgierig naar de kleine meid, maar verder voel ik me goed en zit de zwangerschap me nog niet in de weg ofzo.
Hoi allemaal, ik dacht ik plaats even een kleine update. Het spijt me echt dat ik niet bij gelezen heb, maar ik ben nog steeds herstellende van mijn bevalling en kan dus niet veel op het moment. Ik plaats heus wel een keer mijn bevallingsverhaal maar daar moeten jullie helaas nog even op wachten. Ik wil alleen even zeggen dat het met onze kleine man super gaat, hij zit alweer bijna aan zijn geboortegewicht. Wel ben ik over gestapt op flesvoeding, ik trok het lichamelijk niet om hem zelf te blijven voeden. Ik zit er wel over te denken om het weer zelf te gaan doen omdat ik nog steeds lek. Maar dat weet ik nog niet zeker, daar beslis ik later vandaag over. Het eerste heeft hij in ieder geval van mij gehad en daar ben ik wel blij mee. Met mij, tja. Ik heb echt heel veel pijn nog steeds, heb hele heftige dagen achter de rug maar ben gelukkig thuis en kan genieten van ons mooie kereltje. Zijn grote zus is stapeldol op hem en kan niet genoeg krijgen van het knuffelen en kusjes geven haha. Heerlijk is dat. Nu zelf aan mijn herstel werken. Mijn man is gelukkig volgende week ook nog thuis dus dat scheelt. Sorry dat ik niet meer kan doen even, zodra ik er aan toe ben horen jullie meer. Dames die ondertussen bevallen zijn : van harte gefeliciteerd met jullie wondertjes! De dames die nog aan het wachten zijn : ik hoop op een voorspoedige bevalling . Liefs
Leuk een updaten te lezen Pastasaus. En doe maar rustig aan hoor, je bent pas bevallen en ons helemaal niks verschuldigd! Fijn dat grote zus zo trots is op haar broertje en ook dat je man nog een weekje vrij is. Hopelijk kun jij dan je rust pakken. Hier nog steeds alles rustig. Het was afgelopen nacht volle maan, dus ik had nog gehoopt dat het invloed zou hebben. Niet dat ik het zwanger zijn nu zat ben, maar ik ben nu gewoon wel heel nieuwsgierig. Krijgen we een derde zoon (mijn vermoeden) of dit keer een meisje? Op wie zal hij/zij lijken en gaat alles voorspoedig? Dat soort vragen. Zoon 2 kwam vanmorgen eerst naar onze slaapkamer en hij vroeg mijn man heel zachtjes: 'Is mijn broertje of zusje al geboren?' Zo schattig. Morgen ben ik zelf jarig, dus wellicht is het maar beter dat er dan niks gebeurt. We zullen het wel zien! Fijne zondag allemaal!
Wat spannend dames die nog niet bevallen zijn! @itswendy: ik had ook geen idee dat het ging beginnen hoor.. ondanks de oefen weeën op zondag eind van de middag, die netjes over gingen tijdens het douchen.. Die had ik al wel eerder gehad.. 's nachts om 3 uur wakker met poep drang wat niet lukte en om half 4 begonnen de weeën, 3 uur later was ze er al haha. Dus het kan zo, van het ene op het andere moment. @pastasaus: wat jammer dat je het lichamelijk niet meer trok, maar wat goed dat je voor jezelf hebt gekozen. Je eigen prettig voelen is zo belangrijk, want als jij je niet goed voelt, kun je ook geen goede moeder zijn. En hij heeft inderdaad het eerste van jou gehad! @hier: Kleine meid is bijna 2 weken oud. zitten nu op 1 nachtvoeding, dus dat is erg fijn. Heb alleen borstontsteking gekregen, dus zit nu aan de antibiotica.. had 40 graden koorts en was best wel ziek. Heb het 24 uur geprobeerd zelf op te lossen, maar was geen ontkomen aan om aan medicijnen te beginnen. Bij mij lichamelijk valt het nog tegen.. die bekken gaan echt nog niet goed. 10-15 minuten lopen kan ik nog niet eens, dan heb ik al zo veel pijn.. Over 8 weken moet ik alweer aan het werk en daar maak ik mij wel zorgen over.. Volgende week afspraak met de fysio maken en kijken hoe verder.. Maar zelf het gevoel dat ik niet gelijk weer vol op aan het werk kan gaan.. en beurzen kan ik voorlopig helemaal wel vergeten ben ik bang..
Inmiddels 40 weken en 5 dagen en vanmorgen had ik het idee dat ik voor het eerst te maken had met oefenweeën. Om de zoveel tijd een opkomende soort kramp die dan na een minuutje weer weggezakt was. Steeds hetzelfde. Pijnlijk, maar goed te doen en ze werden ook niet heftiger ofzo. Begon tegen een uur of 6 en rond 11 uur is het weer gestopt.
Oh wat spannend dit wachten tot de laatste beebjes geboren gaan worden.. Hier gaat t niet zo goed, zal later een update proberen te sturen.. met onze kleine meid gaat het gelukkig wel goed 😍
Hier net terug van het CB... de 4 weken afspraak. Mannetje zit eindelijk met zijn gewicht op de gemiddelde lijn met 4.1 kilo, maar ze hebben hem er het liefst iets boven omdat zijn lengte er ook boven zit. We mogen de avonden en nachten dus gaan ophogen qua voeding omdat hij op die tijden echt onverzadigbaar is en als het aan hem ligt 2 flessen achter elkaar drinkt. Zijn gewicht kan het ook hebben dus ik ben blij dat ik mijn hongerige baby wat meer mag geven
Itswendy... volgens mij hoeft het serieuze voorwerk ook niet echt pijn te doen. Ik was blijkbaar ook al veel langer bezig en had al wat ontsluiting denk ik voor het echt begon allemaal.
Vandaag mijn uitgerekende datum, maar nog geen spoor van een baby. Hij/zij heeft het blijkbaar nog goed bij mij dus we moeten nog maar even rustig blijven wachten. Vanmorgen ben ik al wezen stemmen en vanmiddag ga ik nog op verjaardagsvisite bij mijn neefje, hij is vandaag 4 geworden. Verder nog wat aankoppelen in huis, misschien straks nog even dweilen ofzo. Hoe gaat het met jullie en met de baby's? En Wendy, heb jij al nieuws?
Vannacht bevallen om 4.43 uur. Binnen een uur en zonder verloskundige en/of kraamhulp erbij. Mijn man heeft haar gehaald. We hebben dus een dochter!!!! 3625 gram, 49 cm.
Gefeliciteerd narena!!!! Jeetje wat snel! Hoe voel je je? Ik vond 3 uur namelijk al heftig, maar binnen een uur lijkt me helemaal overweldigend. Wat knap van je man ook!
Gefeliciteerd!! Wow wat bizar snel! Hoe vond je man dat? Niet eng? Of zat hij zo in het moment dat het vanzelf ging? Hier is de kleine man morgen alweer 4 weken. Doet het super goed. Heeft de eerste weken best veel gespuugd. Nu johannesbeoodpitmeel en het spugen is over. Het werkt bij hem alleen super laxerend en hij poept zo'n 10 a 15x per dag!! Gelukkig geen last van verder. Van de week bij het cb geweest en hij weegt nu 3535 gram. Moet over 2 weken wel even bij het inloopspreek uur wegen om te kijken of hij wel blijft groeien. Grote broer vind het ook nog steeds heel leuk. Hij had even een week dat hij niet in zijn eigen bed wilde slapen.. erg vermoeiend. Nu ligt hij gewoon weer daar te slapen gelukkig. Ik ben aan het wachten tot ik weer mag gaan sporten. Heb zin om weer dingen te gaan doen haha. Hoe gaat het met de rest?
Hoi allemaal, het wordt zo langzamerhand wel erg stil hier , steeds meer die er gaan bevallen natuurlijk. Gefeliciteerd Narena! En wow tjemig, zonder kraamhulp of verloskundige! Is alles goed en hoe vond je man het? Voor iedereen die er belangstelling voor heeft, hierbij dan mijn bevallingsverhaal. Het is wel een heel epistel dus ik weet niet of jullie er wel zin in hebben om dit te lezen . Mochten jullie het wel willen, dit is er allemaal gebeurd : Op vrijdag 3 maart zijn we 's ochtends vroeg naar het ziekenhuis gegaan. Daar werd gecontroleerd of ik al ontsluiting had, ze waren namelijk al 2 dagen bezig om deze op te wekken. Rond de middag had ik 2 centimeter en hebben ze mijn vliezen gebroken. Daarna werd een infuus aangelegd met een wee-opwekkend middel. Door dit middel werden de weeën steeds heftiger en na een tijdje kon ik het niet meer houden, ik had het gevoel vanbinnen uit elkaar gescheurd te worden. Achteraf bleek dat ons zoontje ook tijdens elke wee een hartslagdip had, maar dat wist ik toen nog niet. Ik heb toen om een ruggenprik gevraagd, deze heb ik ook gekregen. Toen werd al gezegd dat deze een halve centimeter te ver geprikt was, waardoor er een lekkage ontstond tussen de ruimte voor de ruggenprik en de ruimte naar mijn hersenen. Toen wist ik nog niet wat voor gevolgen dit zou hebben... Aangezien zijn hartslag dipte iedere keer en mijn ontsluiting niet verder opschoot dan 3 centimeter, werd besloten tot een keizersnede. De ruggenprik werd opgevoerd, zodat ik deze kon krijgen. Daarna werd ik naar de OK gereden. Ze tilden mij op de operatietafel en vanaf toen ging alles bergafwaarts... Ik kreeg geen lucht meer en gaf dit ook aan, ik zei ik krijg geen lucht meer, ik hoorde iemand roepen jongens ze krijgt geen lucht meer! en toen ging alles in een stroomversnelling. Ik kreeg een pijpje in mijn keel geplaatst voor lucht, de eerste lukte niet. De tweede ook niet. Iemand zei het lukt nog niet om hem te plaatsen, en vanaf toen weet ik niets meer. Achteraf bleek dat ik het twee keer niet kunnen plaatsen van het pijpje niet mee had kunnen krijgen omdat ik al buiten bewustzijn was. Vraag me niet waarom ik het dan toch gehoord heb. Ze hebben me onder volledige narcose gebracht om de keizersnee uit te kunnen voeren en om mij onder controle te krijgen. Wat bleek, omdat er dus een lekkage ontstaan was tussen de ruimtes is de ruggenprik naar boven geschoten, naar mijn hoofd in plaats van alleen naar beneden. Met als gevolg dat ik buiten bewustzijn raakte. Ik heb het dus ook niet mee gemaakt dat ons mannetje geboren is . Hij is om 16.23u. ter wereld gekomen. Ik werd weer wakker rond kwart voor 8 in de avond op de intensive care, en het eerste wat gezegd werd tegen me was dat hij en mijn man in orde waren. Wat vond ik dat fijn om te horen zeg! Er werd ook gezegd dat er nog twijfels waren om mij tot de volgende ochtend in slaap te houden of mij uit mezelf wakker te laten worden. Op een gegeven moment was de twijfel weg, want ik begon te bewegen en toen hebben ze de beslissing genomen om me wakker te laten worden. Gelukkig maar, ik zou aardig pissig zijn geweest als ze me tot de volgende ochtend hadden laten liggen. En dan denk je alle drama gehad te hebben. Niets is dus minder waar. Ik heb toen ik terug was op de kamer een morfinepomp op mijn infuus aangesloten gekregen, zodat ik zelf pijnstilling toe kon dienen als het nodig was. Maar er zijn 2 verschillende van deze pompen. De ene geeft alleen als je op het knopje drukt, maar niet vaker dan 1x in de 20 minuten, waardoor je dus niet over kunt doseren. De andere geeft naast deze dosering ook continu via het infuus. En deze had ik dus. Die had ik nooit mogen hebben.. Een grote fout van het ziekenhuis. Dit is naderhand ook toe gegeven door de gynaecologe. Ik had al meerdere keren aangegeven dat ik het gevoel had onder narcose te gaan, tintelend gezicht etc. Dit moest vanzelf over gaan zeiden ze. Niet dus. Dat kwam door die pomp. De volgende dag (zaterdag) werden de tintelingen steeds erger, verspreidden zich naar mijn armen, handen, benen en voeten. Toen zijn ze het na gaan kijken en bleek ik dus de verkeerde pomp te hebben.. Deze is toen af gekoppeld, en ik ben naar de verkoeverkamer gebracht om de troep uit m'n lijf te laten gaan onder bewaking. Toen dit goed was ben ik terug naar mijn kamer gebracht en heb ik de goede gehad. Op maandag mocht ik naar huis, wel had ik last van hoofdpijn maar ze hadden aangegeven in het ziekenhuis dat dat kwam door de lekkage in mijn ruggengraat, en dat ik aan de cafeïne moest (cola en koffie) om dit op te lossen. Je kunt het wel raden, dit werkte dus niet. Op dinsdag was de hoofdpijn zo erg dat ik terug ben gegaan naar het ziekenhuis. Daar is met een bloedpatch het lek gedicht. Dit houdt in dat ze een nieuwe ruggenprik geplaatst hebben en via een infuus bloed uit mijn arm gehaald hebben, wat ze vervolgens in het gaatje van de ruggenprik gebracht hebben. Dit bloed heeft een stolsel gevormd op de plek van de lekkage, zodat mijn hersenvocht zich weer aan kon gaan vullen. Vanaf die tijd is alles gelukkig beter gegaan. Ik ben nog wel een nacht gebleven zodat ze me in de gaten konden houden, maar de volgende dag mocht ik weer naar huis. Nu heb ik nog wel heel erg last van mijn rug, en natuurlijk moet ik herstellen van de keizersnee. Maar onze lieverd doet het goed! En mama komt er wel weer bovenop, maar dat duurt even. Ik heb echt een helse bevalling gehad, maar er wel een prachtig zoontje aan over gehouden <3.
Wow wat een heftig verhaal! echt alles wat mis kon gaan is mis gegaan! Gelukkig gaat het nu weer beter met je. Heb je dan ook langer kraamhulp gehad? Fijn dat de kleine man het wel goed doet
Jemig Pastasaus... wat een heftig verhaal... hopelijk gaat het herstel wel voorspoedig.. Narena, stiekem wel benieuwd naar jouw bevallingsverhaal!! 1 uur en zelf zonder hulp de baby op de wereld gezet... WoW!! Hier zit ik aan de pijnstilling, heb vooralsnog onverklaarbare buikpijnaanvallen.. na een ct scan, bloedonderzoek en echo's zijn alle gekke dingen tot dusver uitgesloten.. nu 8x paracetamol en 3-4 keer per dag tramadol tegen de pijn.. verder gaat het goed, maar dit is bedt heftig.. al meerdere dagen in t ziekenhuis gezeten, ze kunnen alleen maar niks vinden.. de hoop is dat het vanzelf weggaat en dat Hey bij het herstel hoort..