Hallo beste lezers, Heb een zoontje van 5 en hij heeft sinds 3 dagen keelpijn en koorts. Nu is hij gisteren avond een uur of anderhalf uur na het slapen gaan krijsend wakker geworden en was niet te troosten. Hij keek door ons heen en wilde helemaal niet vast gehouden worden. Ik heb hem toen met moeite maar wakker gemaakt. Daarn agebeurde het nog twee keer en toen niet meer. Na veel zoeken ben ik erachter gekomen dat het evt nachtangsten kunnen zijn. Net gebeurde het weer en het is zo naar om dat mee te maken hii was vandaag wel weer vrolijk en ging iets beter met hem. Maar nu weet ik niet of het met de koorts te maken heeft of niet. Wilde graag weten of jullie hiermee ervaring hebben en wat doe je eraan?
Koorts is inderdaad een bekende trigger van nachtangst. Je kunt niets doen om het te voorkomen, als hij geen koorts meer heeft zal het vanzelf over gaan. Je moet, net als bij driftbuien, de aanpak zien te vinden die voor jouw kind het beste werkt. Een greep uit de mogelijkheden: licht aan doen, vasthouden en/of tegen hem praten, wakker maken, erbij blijven maar weinig doen totdat hij weer in zijn normale slaap valt. Het Is heel naar maar als het een troost is: hijzelf merkt er niets van.
Mijn zoon heeft dat gehad in de peuterleeftijd, is vanzelf weer gestopt. Je kon juist niks doen, hij werd alleen maar bozer als je wat deed en dan deed hij je ook pijn. Rustig laten gaan werkte het beste. Hij sliep dan gewoon weer verder. Hier had het niets met koorts te maken, soms werd het getrikkerd door spanning, maar niet altijd.
Het zou heel goed koorts gerelateerd kunnen zijn hoor! Ik heb hier zelf altijd heeeel erg veel last van gehad als kind.. koorts betekende bij mij standaard de ergste nachtangsten, het was bij mij zo erg dat ik wakker schrok uit een vreemde nachtmerrie, ik rechtop in mijn bed zat met mijn hart in de keel, en de nachtmerrie zich voortzette in mijn kamer als een soort hallucinatie. Na een paar minuten verdween het weer, maar ik was echt vreselijk van slag elke keer. Gelukkig verdween het elke keer als sneeuw voor de zon als de koorts weg was. Nu heb ik het nog steeds als ik ziek ben, maar wel een stuk minder als vroeger, en nu stopt de nachtmerrie ook als ik wakker schrik, vroeger bleef ik er dus in hangen.. even afwachten dus, grote kans dat het wegtrekt zodra de koorts weg is. Heel veel sterkte, het is vreselijk om je kindje zo overstuur te zien
bedankt voor de reacties, ik heb hem daarnet niet wakker gemaakt maar gisterenavond wel twee keer wakker gemaakt hij en het deed zich dus 3 keer voor en dus de derde keer niet wakker gemaakt en toen is het niet meer gebeurt. blijkbaar is hrt beter om het kind niet wakker te maken. nu dan even afwachten hoe de rest van de avond/nacht verloopt, hopelijk slaapt hij lekker door.
Onze dochter heeft er veel last van gehad in de peuterleeftijd. Huilen, hysterisch, onbereikbaar.... Heel naar... Maar op een gegeven moment ging ze altijd gewoon weer liggen en verder slapen. En gelukkig maken ze het niet bewust mee, al is het naar om te zien. Ze is nu bijna 5 en het komt al een hele tijd niet meer voor gelukkig. De jongste is 2,5 en hij heeft het gelukkig nog niet echt gehad, wordt wel eens huilend wakker en lijkt dan ook nog half te slapen, maar reageert dan vaak wel op vragen, daar waar de oudste alleen maar Nee, Nee, Nee schreeuwde dus het is vooralsnog veel minder heftig.
Mijn oudste heeft het bij koorts gehad en bij spanning (rond Sinterklaas). Hier werkte eigenlijk niks, wij bleven heel rustig bij haar, rustgevend praten en meestal ging ze vanzelf ineens weer liggen.
Het kan ook inderdaad door spanning in combinatie met koorts komen. Hij had gisteravond alleen maar verhoging en heeft hij ook een keer gehad. Hopen dat hij vanavond/vannacht goed gaat slapen.
Mijn zoontje heeft er al sinds de dreumes-tijd last van helaas, zo'n 1x per 3 maanden ofzo (hij is ook vaak ziek en het komt inderdaad vaker voor als hij ziek is). Hij ligt nu nog in een ledikant (is 2 jaar), wij halen hem daar uit en leggen hem op ons bed. Verder kunnen we weinig doen, maar zo heeft hij de ruimte om te rollen en te kruipen zonder dat hij zichzelf pijn doet. Wij voorkomen dat hij van het bed valt. We zingen vaak een liedje voor hem, daar wordt hij wel wat rustiger van maar het haalt hem niet uit de nachtangst. Als hij dan wat rustiger is, leggen we hem weer terug in zijn bed en meestal is het dan over. Soms timen we het verkeerd en dan doen we alles nog een keer. Ik vind het altijd zo sneu en ik weet dat hij er de dag erna niets meer van weet, maar toch
Onze zoon heeft het als dreumes een aantal keer gehad. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij toen onze jongste net geboren was. Knuffelen en zo werkte niet. Wij deden het licht aan en probeerde hem wakker te krijgen. Daarna keken wij verder. Was hij nog van slag konden wij hem troosten of meenemen. Maar het kwam ook voor dat hij weer verder wilde slapen. Wij hebben hem een lampje dat automatisch uitgaat gegeven. Sinds dien is het veel minder geworden (maar dat kan natuurlijk ook door de gewenning aan zijn broertje komen). Als hij flinke koorts heeft dan heeft hij het nog wel eens. Maar hij reageert ook heftig op koorts.
Het is gewoon heel erg om zoiets mee te maken en je raakt er ook nooit aan gewend gelukkig merken ze zelf er niks van.
Ons zoontje heeft er heel veel last van, al bijna 2 jaar nu. Gillen, huilen, compleet in paniek en sinds kort inclusief slaapwandelen. En dat zo'n 3 keer op een avond en iedere avond. Verschrikkelijk. Je hebt de neiging on te troosten, maar bij ons werkt dat niet. Onlangs korreltjes van de homeopaat gekregen en sindsdien is er rust. Zo enorm blij mee!!
Ahh wat fijn dat die korreltjes jullie kleine mannetje heeft kunnen helpen, kan me heel goed bij voorstellen hoe blij je bent
Het is inderdaad beter om niet wakker te maken. Slaapcyclus begint dan ook weer opnieuw. Als het steeds rond hetzelfe tijdstip is, kan je zo'n 15 mij voor een aanval hem kort even wakker maken. Zoon heeft er jaren last van gehad en een lange periode dagelijks, met meerdere aanvallen per nacht. Wat wij deden was met hem op bed gaan zitten, in het donker, hem vast houden totdat hij verder sliep.
Mijn dochter heeft het ook. De laatste jaren niet meer zo vaak. Mijn zoontje heeft het minder vaak. Ikzelf heb het heel af en toe. Er is een erfelijke factor. Als het op vaste tijden is, helpt het om een uur ervoor een beetje wakker te maken. Wij deden dit als we zelf naar bed gingen (geen vaste tijd) en het hielp ook. Spanning verminderen en 's avonds de dag doornemen met je kind helpt ook. Ik bestrijd trouwens dat je kind er niets van merkt. Ik zelf ervaar het als een donkere, bedreigende droom (zonder inhoud/verhaal) waar ik doodsbang uit wakker word. Wel vallen mijn kinderen snel weer in slaap na een nachtangstaanval. Bij een 'gewone' enge droom is dat niet het geval.
Bij mijn zoontje merkte je het ook echt wel. Was overdag veel moe. Na de nachtangsten sliep hij wel verder, maar hij droomt enorm veel, praat veel in zijn slaap, slaapt gewoon erg onrustig. Zelf droom ik ook veel, maar zo extreem als dit heb ik het niet. Ik hoop dat die korreltjes blijven werken, zeker een aanrader. Stramonium heet het.
Ik heb ergens gelezen dat het ook door oververmoeidheid kan komen, kinderen die niet voldoende slapen. Mijn zoontje is er ook helaas een van, slaapt nooit zoveel.
onze dochter heeft het heel soms Ze is al een hele moeilijke slaper en zo af en toe uit het niets een harde schreeuw en ontroostbaar ze moet dan echt bijkomen en kruipt mij helemaal aan