Inhakend op het topic van @Besco van gisteren, gewoon omdat ik nieuwsgierig ben Wat zou jij na de zwangerschap ontzettend gaan missen? En wat juist helemaal niet? Missen: - Het geschop in mijn buik (wat is dat ontzettend bijzonder!) - De manier waarop mensen om me heen met mij / een zwangere omgaan. Ik voel me echt bijzonder! - In de eerste 2 trimesters voelde ik me ontzettend goed en mooi (en toegegeven, ook wel een beetje sexy!) Niet missen: - De kwaaltjes die bij trimester 3 horen (voel me nu minder fit dan voorheen) - Ik ben echt dik geworden ineens - Vermoeidheid en conditie die niet meer bestaat En nog wel veel meer, maar ik ben benieuwd naar jullie!
Niks aan toevoegen helemaal eens! De buik zit mij nu echt in de weg ondanks dat hij niet zo groot is. Ik ben ook niet echt dik geworden maar ik ben nornaal nogal fysiek en actief en m'n lichaam zit nu wel in de weg...
Missen: het geschop, zo bijzonder. En de (nu wekelijkse) afspraken ook. Niet missen: alle kwaaltjes. Van het beroerd voelen en elke dag moeten overgeven tot ver na week 20 tot de rusteloze benen en lage rugpijn nu. Al is het derde trimester echt mijn beste trimester.
Ik ga niets missen denk ik. Tuurlijk vind ik het getrappel erg bijzonder. Maar nee, ik kan niet wachten tot het voorbij is. Ik mag echt niet té hard klagen (wel vanaf wk 20 ong al hevige pijnklachten rondom maag/ribben/rug) want de kleine doet het goed maar zwanger zijn zelf is gewoon niet zo mijn ding. Die roze wolk ken ik niet.
Ik ga niets missen. Ik vind het heel bijzonder allemaal, maar net wat Nina Sanders zegt, de roze wolk is er niet. Kan niet wachten tot ie geboren is
Ik mis alles! Geniet zo van het zwanger zijn nou had ik ook wel hele fijne zwangerschappen Kijk er naar uit om weer zwanger te zijn.
Oh ik ga juist alles missen. Vind het zo bijzonder om zwanger te zijn!! En erg jammer dat dit m'n laatste zwangerschap is, ik zou wel langer/vaker zwanger willen zijn haha. Ik geniet er heel erg van. Tuurlijk heb ik ook last van kwaaltjes en dingen die ik minder vind, maar dat is allemaal niks vergeleken met alle positieve dingen. Ik kijk juist heel erg tegenop de babytijd haha, van mij mag het niet snel genoeg gaan na de bevalling.
Dit heb ik ook precies! Ik heb geen mentale band met zwanger zijn en lichamelijk al helemaal niet Maar we hebben er best wat v moeten doen dus ik ben wel heel erg dankbaar!
Maar zwanger zijn niet leuk vinden, wil niet zeggen dat we ondankbaar zijn toch? Ik voel me soms best schuldig. Ongepland zwanger en ik vind het ook nog eens niet leuk. Het zwanger zijn dan. Ben heel blij dat het ons gegund is een kindje te krijgen, maar heb het liever in mijn armen dan in mijn buik
Wat ik niet ga missen zijn alle kwaaltjes en pijntjes.Heb een hele zware zwangerschap met in het begin last van extreme vermoeidheid,erge misselijkheid en al vroeg harde buiken en platte rust. Ik ben zelfstandige(Heb een landbouwbedrijf en een paardenpension) en ik kan/mag echt niks meer doen met de paarden. Wat ik wel ga missen is dat bijzondere gevoel dat er een kindje in je groeit.Iedereen neemt plots al het zware werk uit mijn handen en is bezorgd Heb een heel dubbel gevoel deze zwangerschap.Het is zeker mijn laatste zwangerschap en ondanks alle ongemakken ga ik het wel een beetje missen
Helemaal niks. Ben heel dankbaar dat ik zwanger mag zijn enz. Maar nee, zwanger zijn is niks voor mij. Vele pijntjes, kwaaltjes en zelfs als de baby beweegt doet t pijn. En dan niet te spreken over die hormonen die mij helemaal gek maken van onzekerheid.
Ik vond zwanger zijn echt geen fluit aan. En die buik mis ik ook absoluut niet. Weet je wat ik wel mis.... Dat je je buik niet meer hoeft in te houden als je zit...
Ik ga niks missen. Zwanger zijn is niet mijn hobby. Ik voel me extreem moe, bekken doet vreselijk zeer en heb flinke zwangerschapsdiabetes. Zal blij zijn als baby er is!
Missen: De lieve schopjes waar ik nu (nog) zo van geniet. Niet missen: De rest!. Velen zullen het niet met mij eens zijn, maar ik vind zwanger zijn echt niet leuk. Op de schopjes na snap ik niet zo goed waarom iedereen zegt dat je er van moet genieten. Ik voel me eigenlijk heel goed, en dan is het heel vervelend als iedereen om je heen je verteld dat je bepaalde dingen niet mag/moet doen., terwijl ik dat voor mijn idee prima kan, en ook de kleine niet in gevaar brengt. Afgelopen weekend personeelsfeest van mijn vriend zijn werk, we gingen een klimparcours door de bomen doen (oke als ik dit ging doen is niet zo veilig ) . Ik kreeg een stijve nek van het meelopen en omhoog kijken, Wat had ik graag mee willen doen. Ik ben veel te actief om rustiger aan te doen, en ow ja, ik ben ook veel te dol op eten en een wijntje of biertje. Daar komt bij dat ik enorm ongeduldig ben, en ik liever qua draagtijd een konijn zou willen zijn. Ik ben nog maar 24 weken, en ik wil de kleine echt nu al heeeeeel graag in mijn armen. * klaagmodus uit* Zwanger zijn is ook wel weer bijzonder.
Haha wil je mijn eventuele volgende zwangerschappen? Ik vind zwanger zijn echt niks. Heb tot nu toe alleen van week 8 tot 13 ochtendmisselijkheid (zonder overgeven) gehad, dus dat valt mee.
Hahaha jaaaa! Normaal een beetje je buik inhouden zodat mensen je vettie niet zien, Nu lekker ongegeneerd trots zijn op je dikke buik, haha. Niet verwacht dat ik daar ooit trots op kon zijn.
Ik mis de schopjes & mijn buik. Vond het heerlijk om zwanger te zijn. En vond mijn buik echt prachtig! Van begin tot eind. Wat ik niet mis is mijn bekkeninstabiliteit en slapeloze nachten. Wat iedereen ook zegt, met baby slaap ik een stuk meer dan toen ik zwanger was (toen lag ik hele nachten wakker, nu slaap ik tenminste blokken van een paar uur tussen de voedingen door!) Maar kijk nu al uit naar mijn hopelijk volgende zwangerschap! Maar eerst ff genieten van onze vent!
Het getrappel in mijn buik, en mijn zwangere buik zelf. Krijg er wat moois voor terug, maar als ik erbij stil sta dat dit de laatste keer is dat ik dit mee mag maken... het is zo bijzonder
Ik mis de schopjes en mijn zwangere buik. De gedachte dat ik misschien wel voor het laatst zwanger ben geweest vind ik nog best lastig. Ik mis niet de kwaaltjes en de angst dat het mis zou gaan.
Zwanger was afzien, dus ik mis niets eigenlijk. Uiterst onaantrekkelijk . Maar wat ik soms wel jammer vind wat ik nooit meer ga ervaren is... Die blijdschap en kriebels in de buik en de roze wolk als je positieve test in handen krijgt. Hoe je dan even aan niets anders kunt denken en iedere keer maar even de test erbij pakt om nog een keertje te kijken ... hoe je het dan van de daken wil schreeuwen maar eigenlijk ook vooral je kleine geheimpje wil laten zijn. En kunt wegdromen/fantaseren over de toevoeging aan het gezin. Maar goed dat gevoel ebt ook vrij snel weer weg omdat je went aan het idee , dus lijkt me bepaald geen reden om nog een keer zwanger te worden, ha ha!