Bij beide kinderen bevallen met 41+3. Eerste dochtertje was 3450 gram en 49 cm. Tweede dochtertje was 4130 gram en 52 cm.
4435gram en 52cm. Gemeten met knietjes ingetrokken en maat 50 pastte niet. Ik denk zelf ongeveer 54cm gezien hij met 4 weken 57cm was.
Meerdere echo's gehad en daar gaven ze aan dat het een behoorlijk kind was in mijn buik. Toen ik over de uitgerekende datum heenging begon ik mij toch wel zorgen te maken, want naar mijn idee moest ik er een reus uit gaan persen....... Werd er een jongetje geboren van iets minder dan 2900 gram en 46 centimeter lang. Mijn man moest nog wat kleine kleertjes gaan kopen want ik had maar weinig in kleine maatjes hahaha. Geboren met 41.2 weken.
Ik had grote kinderen: 41+3 wkn: 4355 gram en 53 cm (p95) 41+5 wkn: 4520 gram en 53 cm (p97) 41+0 wkn: 4260 gram en 50 cm (p90) Die overigens allemaal spontaan en soepel ter wereld gekomen zijn . Groeiecho bij eerste had hem stuk groter geschat, het 'viel mee'. Groeiecho bij de tweede had haar een stuk kleiner geschat, was een 'grote verrassing' Groeiecho bij de derde had haar precies goed geschat.
41+3, 4850 gram en 56 cm (ongeveer) Supersnelle bevalling zonder uitscheuren. De 1e was iets lichter (4236 gram, 40+3) en ging wat lastiger.
Zoon 41+4: 53cm en 4325gr, was vooraf op 3600 geschat haha, was blij dat ik het niet wist dat hij zo zwaar was. Mijn zus en ik waren allebei dysmatuur met 41wk, ik 2830 en 46cm en zus 2550gr en 46cm
Jongste is geboren met 40+4. Ze was 3355 gram en 50cm. 1 dag daarvoor bij de gynaecoloog op controle geweest en die zat maar te mopperen dat de echo er zo verschrikkelijk naast zat want dit was echt geen kind van ongeveer 3300 gram. Was minimaal 3900. 1 dag later bleek toch dat ze bij de echo best wel goed geschat hadden.
Onze zoon is geboren met 41+3, een gewicht van 3745gr en een lengte van 52cm. Kreeg tijdens de hele zwangerschap al te horen dat hij een smalle taille had en een groot hoofd. Heb ik zelf ook, dus ik maakte me zorgen om de bevalling. En die angst bleek juist, want ik kreeg zijn hoofd er niet uit. Flinke knip en hij is toen uit mij gesleurd met de vacuümpomp. Dat vergde ook drie pogingen want dat ding brak steeds af Uiteindelijk dus een mannelijke gynaecoloog erbij gehaald, puur voor de spierkracht. En die kreeg hem er toen met grof geweld uit. Nu is onze knul bijna 1 jaar en hij heeft nog steeds een enorm hoofd Met een verkalkt cefaal hematoom, maar die zie je gelukkig niet meer zo heel goed zitten