Hier sluit ik me volledig bij aan. Goed hoor meid dat je hulp gaat zoeken. Dat is al een hele overwinning op zich
Heel goed van je @Luipaard88 dat je hulp zoekt. Het krijgen van een kind is onwijs intensief en de wolk is bij lange na lang niet altijd roze, eerder grijs met een roze rand. Hier ook even getwijfeld maar ik voel mij nu goed en kan ook van kleine momenten tussendoor goed opknappen. Ik heb wel een extra gesprek gehad met de verloskundigen omdat we zo'n onrustige start hadden. Hoe is het met de rest?
Hoe vaak moet moet jij 's nachts nog een voeding geven? Puik plan om hulp te zoeken als je merkt dat je er nood aan hebt. Dikke knuffel! Hier zit er nog niks regelmaat in de eetschema's van de dochter. Soms zitten we op één nachtvoeding (rond 4u), maar vaak nog op twee (23u 'laatste fles', rond 1u30-2u00 opnieuw een fles, en rond 4u30-5u00 opnieuw een flesje) Vermoeiend...
Maandag hebben we nog een grote mijlpaal... 8 dagen na de bevalling heeft mijn vriend een hersenvliesontsteking gehad (misschien weten jullie dit nog wel...) en heeft hij de eerste 3 weken van onze kraamtijd doorgebracht in het ziekenhuis. Omdat er een vermoeden was dat er meer aan de hand was, zijn er extra onderzoeken opgestart. De neuroloog denkt eerder aan een inflammatoire aandoening, bijvoorbeeld MS. Maandag krijgen we de uitslag van de vele onderzoeken die vriendlief de afgelopen weken heeft moeten ondergaan. Met hem gaat het ondertussen wel beter, gelukkig. Ik merk echter wel dat de 3 weken dat ik er gans alleen voor stond met twee kinderen (8 dagen na mijn keizersnede) er serieus ingehakt hebben. Ik geraak niet uitgerust en ben nu nog steeds doodop... Meh
@WishfulDreaming jeetje spannende dag voor jullie maandag. En je hebt zeker reden tot klagen. Man dat is toch even niet niks zo vlak na je keizersnede er alleen voor staan met 2 kinderen. En dan ook nog zo een pittig eet schema.. bijna niet té doen echt respect dat je het volhoud. @Romantic ja de grijze wolk met een roze randje, zo ervaarde ik hem ook de eerste 3 weken hoor! Nu gelukkig niet meer, nu is hij echt wel roze. Maar dat kom écht omdat dochterlief ons aardig onze nachtrust gunt. Als we dan wél een keer een gebroken nacht hebben merk ik het gelijk aan mn gesteldheid. Maar fijn dat jij je nu ook wel goed voelt Hier, helaas niet zo een goede nazorg van de VK . Waarschuwing!! Verhaal over ontsteking dus voor de mensen met een zwakke maag, niet lezen . Al probeer ik het wel genuanceerd op te schrijven hoor. Ik ben altijd onder controle geweest van de gyn, bevallen in het zh en gehecht door de gyn. De VK is alleen 3x in de kraamweek langs geweest en heb de hielprik gegeven. Wat mocht er nou gebeuren... vanaf afgelopen vrijdag weer veel last van mn knip. Zondag dus de vk gebeld, want de pijn was echt wel hevig en er kwam vuiligheid uit 2 plekken van mn knip. Hij was al dicht en pijnloos geweest, dus dat leek me niet goed.. VK wilde niet langskomen om te kijken, ik moest maar in een badje met biotex gaan zitten en als het erger werd hun of de huisarts bellen. Maandag dus weer de VK gebeld, want de pijn straalde uit naar mn schaamlip en billen. En meer vuiligheid wat er uit kwam. Maandag was er geen plek zeiden ze, dinsdag pas. Ik huilde aan de telefoon want had zó veel pijn. Ik moest maar op een luchtbandje gaan zitten er kon écht geen plaats gemaakt worden maandag. Echt belachelijk, dat is advies voor in de kraamweek, niet voor 5 weken na de bevalling. Goed, huisarts dus gebeld, die had maandag eigenlijk ook geen plek. Maar goed hij snapte de ernst wel, dus er was nog een plekje voor me vrij gemaakt. Bleek een diepe ontsteking te zijn. Hij heeft dus 2 sneetjes gemaakt (auw! ) in de hoop dat het vuil er uit ging en het daarmee over zou gaan. Maar helaas... gister zo veel pijn, begon zelfs naar mn been uit te stralen en zitten en lopen kon zowat niet meer. Dus meteen weer terug naar de huisarts. Ontsteking was nu een soort onderhuidse knikker geworden. Dus een antibiotica kuur gekregen en er is me op het hart gedrukt: als het vrijdag niet beter is dan móet je bellen want dan moet vrijdag nog de gyn er naar kijken (en het eventueel open maken...) . Maar gelukkig, de pijn is al véél minder! Komt nog wel aardig wat vuiligheid uit. Morgen ochtend even kijken of de vuiligheid minder is, en anders bel ik voor de zekerheid nog even de huisarts. Maar fijn he, dat de VK me gewoon afwimpeld ?! Nou die krijgen mn klachtenbrief nog wel.. Voor de rest gaat alles hier wel goed eigenlijk! Steeds vaker krijgen we bewuste lachjes, zoooo schattig ♡♡♡
@WishfulDreaming fijn dat het met je vriend al wat beter gaat. En zeker ook ik heb heel veel respect voor je dat je het 8 dagen na de bevalling (keizersnede is ook een bevalling!) Met een dus behoorlijke wond het toch allemaal maar heb gedaan. Hier zijn de nachten ook nog wisselend. Soms slaapt hij door maar vaak wordt hij ook nog wakker. @ButterflyPassion wat naar dat je vk je er zo bij liet zitten. Hoe dan ook vrijdag even je huisarts bellen!!
Ik zit met iets, en ik heb graag even jullie mening... Weten jullie nog dat mijn schoonzus, bij onze aankondiging van mijn zwangerschap met oudejaar, zo verschrikkelijk lelijk had gereageerd op me? Voor wie later ingesprongen is in dit topic, verwijs ik graag eventjes naar mijn post van toen (een gans verhaal...) http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/1-t-m-15-juli-2017.637920/page-87#post-20359375 Buiten het feit dat ze mijn ganse ouderjaarsavond verknoeid heeft, mijn ganse aankondiging van onze zwangerschap om zeep geholpen heeft en dan nog eens gezorgd heeft dat de 5 daarop volgende maanden, mensen amper iets dierven vragen over hoe het ging met onze baby, vertikt ze het nog steeds om ook maar énige interesse te tonen in Julia. Het weekend na thuiskomst van 't ziekenhuis is ze op bezoek geweest en heeft ze Julia even vastgehouden. Ik had haar in haar armen geduwd, met het idee dat ze toch zo enigszins iets van band zou kunnen opbouwen of het gevoel te krijgen dat ze tante geworden was. Twee weken geleden was het babyborrel, en buiten proficiat gevolgd door een kadootje dat ze in mijn armen duwde, heeft ze weer geen woord gezegd. Ik word nog steeds genegeerd en Julia wordt nog steeds doodgezwegen. Ze heeft zo vaak de kans gehad om maar iéts van interesse te tonen in Julia. Toen vriendlief (de broer van haar partner!) in't ziekenhuis lag, had ze gerust eens een berichtje kunnen sturen om te vragen of alles lukte met ons. Hoe het met de baby ging. Of ik alles gebolwerkt kreeg. Of ze misschien kon helpen met iets? Of doodgewoon interesse tonen? Ik voel het borrelen vanbinnen. En ik weet dat ze vanaf augustus opnieuw 'mag' proberen om zwanger te geraken (na een mola-zwangerschap in maart) De vraag is of IK nog normaal ga kunnen reageren op haar. Want of ik deze keer ook oprecht blij kan zijn voor haar, dat weet ik niet. Voor haar partner wel. Ik vind het sneu voor de broer van vriendlief. Die vraagt er ook niet om... *grmbl* *stoom uit oren* Ik ken mezelf, en ik weet dat als ze nu gaat zeggen dat ze zwanger is, ik ga ontploffen. Zij heeft mij nooit iets van geluk gegund, waarom zou ik in godsnaam blij zijn voor haar? Als ze nu zou zeggen dat ze zwanger is, ontplof ik. En dan komt alles wat ik de laatste maanden ingehouden heb voor haar, er uit. Ik heb veel zin om haar eens aan te spreken en mijn gedacht te zeggen over alles
Ik zou gewoon reageren zoals een normaal mens zou doen denk ik. Misschien zelfs een tikkeltje extra lief en enthousiast. Haar lekker schuldig laten voelen als ze ziet dat jij wel lief kan reageren. Haha. Hopelijk ziet ze dan in dat het niet netjes is geweest hoe ze tegenover jou reageerde. Hier alles goed voor de rest. O. sliep bijna de klok rond vannacht... geef nu 2 à 3x borstvoeding per dag en 3 à 4 flesjes. Gaat prima!
Pfff blijft heftig zeg. Natuurlijk is het allemaal heel heftig voor haar maar dar wil niet zeggen dat ze niet blij mag zijn voor jullie en interesse tonen in jullie kleine meid. Lastige situatie. Heb soortgelijks meegemaakt toen het bij ons steeds mis ging (kort: schoonzus kondigde aan dat ze zwanger was van dr 2e, met de bewoording dat het weer ongepland was. Ik ontplofte bijna door het woordje ongepland, want zoiets plan je wel degelijk. Ben weggestormd voor ik iets verkeerds ging zeggen en heb de hele middag in bed liggen huilen). Ik heb me erover heen gezet en ben oprecht blij voor hen. Aantal maanden later werd hun dochter geboren en het is een heerlijk michellin poppetje momenteel (geboren onder de 2500gram maar moeders produceert slagroom volgens mij...)niet normaal. Maar dat terzijde Ik persoonlijk snap je schoonzus ergens dus wel, maar ze reageert wel echt heel heftig. Ze zou zich erover heen moeten kunnen zetten (al doe je maar alsof...jullie kunnen er ook niks aan doen dat het bij hen zo moeilijk gaat) zeker als jullie bij elkaar in de kamer zijn. Is niet altijd makkelijk maar ben idd een beetje blij voor jullie en beïnvloed niet de hele sfeer, maar goed...dat hebben wij natuurlijk niet voor het zeggen. Ik zou idd net als Nunas zegt gewoon aardig en leuk doen, zodat ze merkt hoe het ook kan. Wellicht ook een keer praten met elkaar, zonder andere familie erbij (wel de partners zodat je steun aan elkaar hebt) en aangeven hoe je je gevoeld hebt door haar gedrag. Probeer boven haar gedrag te staan, ookal is dat onwijs lastig natuurlijk.
Hier verder alles goed. I. heeft niet zoveel last gehad van de prikjes. Had wel het idee dat ze gisteren avond ineens was vermoeider was, maar toen de prikjes gezet zijn eergisteren heeft ze weinig geslapen dus dat zal ze ingehaald hebben. Gisteren avond was ze zelf bijna niet wakker te krijgen voor de laatste voeding om 23.30u. Uiteindelijk heeft ze wel bijna alles op. Vanochtend om 5.30u was ze weer wakker dus een nette nacht gemaakt. Ook niet ingebakerd trouwens. Mocht na de inentingen even niet natuurlijk en we zouden even kijken hoe ze het deed. Denk dat we het zo gaan houden. Ben heel trots op ons meisje. Mijn vriend heeft na vanmiddag even heerlijk 2 weken vrij. Hebben we allebei zo erg naar uit gekeken. Gaan in de eerste week van september ook heerlijk een paar dagen weg.
Sterkte luipaard, heel erg goed dat je hulp zoekt! Wishfuldreaming, ik weet het nog. Wat heftig en zoveel respect voor jou! Hopelijk valt de uitslag enigszins mee... zover dat kan. Wat naar dat ze zo doet. Probeer te denken dat je niet in haar hoofd kunt kijken, weet jij veel wat ze allemaal denkt. Nee het is niet netjes maar probeer je erover heen te zetten of een gesprek met haar aan te gaan. Kunnen jullie beide jullie gevoel uiten misschien? Butterfly, wat schandalig dat ze je er zo mee laten lopen zeg! Misschien klacht indienen? Hopelijk is het nu aan de betere hand!! Wij zijn woensdag bij de osteopaat geweest, meer voor check maar ook omdat hij de maxicosi zo vreselijk vind en overdag bijna niet sliep. Die zei dat zijn buikje wat gespannen is en heeft hij wat losser gemaakt en volgende week nog eens terug komen. Vandaag ging ik een ochtendje shoppen en hij heeft gewoon de hele ochtend geslapen in de maxicosi! Hij heeft zelfs langer tussen zijn voeding gelaten. Wat zou het fijn zijn als hij zich comfortabeler voelt ik weet dat hij trouwens niet zo lang in de maxicosi mag maar ik wil het graag oefenen en het is nog steeds geen uren. Heerlijk even dat shoppen zonder huilen! Ik had het al eens eerder geprobeerd en toen was het echt hard huilen dus gauw naar huis. Overigens alleen maar spulletjes voor hem gekocht
Ik heb even gemist dat er hier alweer zo veel geschreven word. Voor nu even een korte reactie. Ik vind het super dat alle kids het relatief goed doen en lekker groeien. Ons mannetje doet dat ook. Afgelopen dinsdag heeft hij zijn prikken gehad en hij was toen 6350gram en 60,5cm. Op de prikken reageerde hij met heel veel slapen en koorts maar verder weinig last.
Hier ook even een kort berichtje. Kleine meid groeit goed. Past nu mooi in maatje 56 en begint echt een beetje babyspek.te krijgen. Heel schattig. Lieflief snachts slaapt ze naast me. Ik slaap heel licht daardoor omdat ik eigenlijk constant alert ben. Wel heel vermoeiend maar ml en ik proberen het een beetje af te wisselen. Ze krijgt speciale voeding die reageert op het maagzuur en daardoor in de maag pas dik wordt waardoor her lastiger terug te geven is. Jbpm bleek ze overgevoelig voor en medicatie helpt alleen als ze last hebben van brandend maagzuur en dat lijkt ze niet echt te hebben. Goed dat je hulp zoekt Luipaard!!! Hopelijk gaat t ook snel helpen. Spannend Wishfuldreaming! Hopelijk goede uitslag! Succes met de situatie met je schoonzus. Lijkt me lastig.
@WishfulDreaming ik zou wat de situatie met je schoonzus betreft hetzelfde eigenlijk terugdoen, zodat ze zelf ervaart hoe het is. Ik zou haar minimale aandacht geven, en indien mogelijk gewoon niet. Je zwager kan je gewoon spreken en daarbij 'zijn' aandacht gewoon geven. Als ze het verteld zou ik gewoon amper reageren, maar qua houding zou ik dan wel 'vrolijk' blijven. Maar gewoon een beetje doen alsof je het niet goed hoort. Of reageren alsof ze verteld dat ze nieuwe schoenen heeft: 'ach leuk hoor!' En dan lekker over op iets anders.. Als zr ernaar vraagt waarom je amper reageert zou ik ook gewoon nog lachonieker reageren: 'ja weet je, ik heb zo m'n handen vol gehad, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet uit te leggen toch?' En als ze zegt dat je t wel uit moet leggen kun je 'de sneer' geven: ' oh wacht dat klopt, je was er toen inderdaad niet...' Blijf vooral dicht bij jezelf, en negeer haar emotie. Zet die van jezelf op de eerste plek. Jij hebt de controle, zij niet.
@WishfulDreaming duim mee voor een goede uitslag!! Moeilijk hoor met je schoonzus. Ik zou reageren zoals jij gewild had dat ze had gedaan bij jou. En als je haar daarna een keer alleen spreekt uitleggen hoe moeilijk je het hebt gevonden. En wat je had verwacht. Ook dat je hulp had verwacht na de bevalling en de ziekte van je man. Hier zn gangetje, komende dagen gaan we op onze thuisweegschaal de 6kg aantikken. En dan is ze.dus verdubbelt in gewicht!! Eerste dingen maat 62 passen al niet meer. Haar even stilstaan in gewicht was dus door de verkoudheid waarschijnlijk. Ze krijgt nog steeds bv maar ik ben wel af en toe aan het kolven om haar te laten wennen aan een flesje. Was donderdag maar goed. Want ons zoontje viel, en had een snee onder zijn kin ( hij loopt sinds 2 weken los) en die snee moest geplakt worden bij de huisarts. Precies tijdens etenstijd van L. Dus toen mijn moeder gebelt, 3 minuten later was ze er. Bv uit de diepvries gehaald. En toen we thuis kwamen had ze mooi 180ml gedronken. Af en toe enorme stress als ik denk aan komende week.... Dan is mijn man 6 dagen naar Amerika... jakkes...
@kokjes Veel succes komende week. Dat zal wel even een aanpassing zijn, zo zonder je man in huis. Bij mij is het gelukkig pas eind september dat vriendlief enkele dagen weg moet voor z'n werk. Wel net de week dat ik terug begin met werken. Bah @Romantic Wat jij omschrijft, had ik ook wat voor ogen. Helemaal zwijgen kan ik niet op zo'n moment. Ik ben niet iemand die wrok blijft koesteren, maar dit ligt me al maanden op m'n tong. En nu dat Julia er is, en ze 't kind ook nog eens doodzwijgt, krijg ik het helemaal op mijn systeem. @Johanna18 Hoe groot en zwaar is jouw dochtertje nu? Hier zit dochterlief ook in maatje 56. 't past mooi, 62 is nog veel te ruim @Lieflief Da's typisch voor moeders denk ik, gaan shoppen en thuiskomen met enkel spulletjes voor de kinderen @Nunas Ha, nog iemand die BV en FV combineert. Ik geef 's ochtends en 's avonds nog BV, gevolgd door een flesje, want ik heb te weinig melk voor een volledige voeding Ons voedingsschema is voorlopig: 7u00 10u00 13u00 16u00 19u00 22u00 (En dan nog ergens tussen 2u00 en 4u00, maar we maken haar nooit zelf wakker 's nachts) 7 voedingen dus, aan 120ml
't is inderdaad geen hele grote baby. Bij 't consultatiebureau op net 8 weken, was ze 54cm en 4,9kg. Ik vind haar ook een pak 'minder stevig' op vlak van nekspieren dan bijvoorbeeld mijn zoontje 9 jaar geleden. Die kon op 3 weken zijn hoofd al stevig omhoog houden, in alle houdingen. Ons Julia (nu 8 weken) die zwiebelt soms/vaak nog van links naar rechts.