Manneke met ASS en prikkelverwerking.. HELP!

Discussie in 'Schoolkinderen en pubers' gestart door Marlijn83, 13 sep 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Marlijn83

    Marlijn83 Bekend lid

    24 nov 2010
    711
    0
    16
    Vrouw
    Limburg
    Ja de titel zegt het al denk ik..
    Jesse heeft vorig jaar eindelijk ASS gediagnosticeerd gekregen, iets waar we al lang mee bezig waren. Hij zit op speciaal onderwijs en doet het daar super goed. Echter komen we erachter dat prikkelverwerking heel erg moeilijk voor hem is. Gebeurd er iets speciaals waar hij naar toe leeft en het is afgelopen dan is het heel moeilijk om af te schakelen. Dat heeft ieder kind natuurlijk wel maar Jesse kan dan gewoon niet benoemen wat hij voelt. Doet dan niks anders dan knuffelen en heel, heel veel huilen. Dit is echt hartverscheurend en wij zijn dan ook heel erg zoekende hoe we dit moeten aanpakken. Wat doe je in zo'n situatie? Hoe kunnen we hem uit zo'n 'bui' krijgen? Want echt, geloof me, we hebben gisteren alles uit de kast gehaald om hem te kalmeren. Gisteren was hij namelijk jarig en de dag was zo leuk dat het s'avonds 2 uur lang alleen maar gehuild heeft. Het is een beetje een onsamenhangend verhaal geworden maar hopelijk zijn er hier dames die zich hierin kunnen herkennen, of dus het gedrag van hun kind...
    Bedankt voor het lezen!
     
  2. Lynx

    Lynx VIP lid

    19 jul 2008
    8.482
    2.382
    113
    Het schijnt dat borsteltherapie heel goed helpt voor de prikkelverwerking. Mijn kinderen hebben dat niet gehad, maar een neefje wel geloof ik. Bij hem heeft het ook geholpen er beter mee om te kunnen gaan.
     
  3. chantal1985

    chantal1985 Fanatiek lid

    8 okt 2010
    3.577
    832
    113
    Hadden elkaar al even gesproken, natuurlijk. Hier nog even aanvullend.

    Mijn dochter (6 jr, ASS) heeft ook heel veel last van de prikkelverwerking. Ze zit ook op een SO, maar gaat geen hele dagen, omdat ze 's middags nog drie uur slaapt. Ze is snel vermoeid, snel overprikkeld. De overprikkeling uit zich in frustratie, boosheid, heel verdrietig, pure wanhoop, etc. De officiële diagnose heeft ze sinds ze 3 jaar was. Maar wij wisten het al vrij vroeg. Wij gebruiken visuele ondersteuning d.m.v. picto's en foto's om haar voor te bereiden. Meestal heeft ze genoeg aan een weekplanning, maar met bijv. feestdagen of verjaardag heeft ze ook een dagplanning nodig. Verder is ze overgevoelig voor geluid, licht, tactiele prikkels, etc. Voor geluid gebruiken wij een Peltor koptelefoon, en voor licht draagt ze vaak een zonnebril. Wij hebben lange tijd SI therapie gedaan. Dat hielp goed voor haar. Dat is inmiddels gestopt. Verder doen wij thuis borstelen en diepe druk, en voeren dit qua frequentie op in periodes met veel spanning, zoals begin schooljaar, feestdagen, etc. Verder loopt ze motorisch wat achter, dus krijgt ze nu 3 jaar fysio. I.v.m. darmklachten krijgt ze medicatie. Ook deze klachten lopen weer op in tijden van veel spanning. Vorig jaar in de maanden nov, dec, jan, heeft ze hierdoor veel school gemist.

    Als je nog vragen hebt, stuur gerust een PB!
     
  4. flipflop

    flipflop Fanatiek lid

    4 dec 2010
    3.179
    936
    113
    Zuid-Holland
    Idd SI therapeut opzoeken en samen de prikkelverwerking in kaart brengen en dan kijken wat er nodig in om beter met de prikkels om te gaan. Al blijf je denk ik wel houden dat bepaalde situaties zoveel spanning en prikkels met zich mee brengen die moeilijk te verwerken blijven. Ook een gedragsdeskundige of logopedist kan mee kijken wat er bijvoorbeeld aan communicatie behulpzaam kan zijn om de dagen beter te ordenen en structureren.
    Veel succes!
     
  5. Kache

    Kache VIP lid

    11 jan 2012
    6.136
    1.058
    113
    Wat jammer dat het zo gelopen is.
    Maar feit blijft bij autisme dat er per definitie problemen in de prikkelverwerking zijn. Ze hebben geen filter, alles komt binnen en daardoor krijg je makkelijk 'overload'.

    Het moment dat stoppen doorslaan (in een huil of driftbui) dan is duidelijk veel te veel opgestapeld. Op dat moment kun je niet meer dan proberen dingen te doen of aan te bieden waarvan je weet dat ze daar rustiger van worden. Meestal als ze zo ver heen zijn dan is het ook vaak uitrazen tot de ergste spanning eraf is voordat je echt 'iets' kunt doen. Dingen die hier 'ontprikkelend' werken zijn bijvoorbeeld warme douche/ warm bad, filmpje kijken op tablet, springen op trampoline.
    Het kan goed helpen door met een SI-therapeut te bekijken waar je kind precies overgevoelig voor is en welke prikkels juist meest plezierig zijn, zodat je daar aanpassingen aan kunt doen. Ook zijn er oefeningen waarmee kinderen kunnen oefenen om minder last te hebben van bepaalde prikkels.

    Belangrijker lijkt me nu dat je nagaat wat er allemaal te veel was en hoe je dit een volgende keer voorspelbaarder en prikkelarmer kunt maken. Want voorkomen is echt veel beter dan genezen. Het is de kunst om te voorkomen dat je kind zo (ernstig) overprikkeld raakt door eerder in te grijpen.
    Hoeveel bezoek was er? Misschien kun je daar keuzes in maken of het bezoek beter spreiden over de dag.
    Stond er muziek aan? Uitzetten een volgende keer.
    Is er gezongen? Misschien kan het zachter of helemaal niet.
    Waren er versieringen? Misschien iets minder uitbundig of zelfs helemaal niet.
    Hoe 'spannend' heb je cadeaus gemaakt? Misschien een volgende keer al vertellen wat hij gaat krijgen of het niet inpakken in papier.
    Hoe lang heb je het 'feestje' laten duren? Inkorten van bezoek kan goed helpen om 'overload' te voorkomen.
    Heb je overdag signalen gezien/gemist die je vertelden dat hij eigenlijk even 'cooling down' rustmoment moet hebben? Tussendoor weg gaan uit de ruimte, met koptelefoon een filmpje kijken, een wandelingetje buiten maken e.d. kan helpen om hoofdje weer iets 'leger' te maken zodat er daarna weer een nieuwe lading prikkels bij kan.
    Hoeveel duidelijkheid had hij over wat er allemaal ging gebeuren die dag? Was er een programma, wist hij wie er kwam, wist hij wanneer het weer voorbij zou zijn, etc? En dan bij voorkeur in visualisatie, zodat het tastbaar is en hij ten allen tijde 'de agenda' er weer bij kon pakken.

    Idealiter zou je dit soort dingen het beste kunnen doorspreken met een (ouder)begeleider die kennis heeft van autisme en je kan helpen om het specifiek in jouw gezinssituatie en op maat voor jou kind 'structuur, voorspelbaarheid, duidelijkheid' toe te passen. Vaak is dergelijke opvoedondersteuning via de instelling die diagnose heeft gesteld makkelijk te regelen, ik zou daar eens navraag doen.

    Een verjaardag gaat bij ons altijd volgens een vast programma. Het 'feestje' is vrijwel altijd een zaterdag, voor kinderen al zichtbaar op een aftelkalender. Om 10:00 uur komt de ene kant van familie, die krijgen taart (niet zingen, geen kaarsjes uitblazen e.d.) en eten een broodje mee voor lunch. Om uiterlijk 13:00 uur gaan ze weer en is er tijd om weer 'tot rust te komen'. Er worden dan filmpjes gekeken, desgewenst op zijn eigen kamer liggend in bed, tot rond 15:00 uur de andere kant van familie komt. Deze krijgen ook taart en eten een hapje mee met avondeten, daarna gaat iedereen weer en gaan kinderen naar bed. Tussendoor houden we in de gaten, als overprikkeling te heftig lijkt te worden, dan mag hij ook tussendoor nog filmpjes kijken. De dag erna houden we altijd vrij want dan moet er nog een hoop extra spanning uit.

    Vroeger had ik voor verjaardag ook een script dat ik dan met hem doornam, waarin alles wat ging gebeuren stap voor stap met picto's en tekeningen werd uitgelegd. Tegenwoordig heeft hij dat niet meer nodig omdat hij uit ervaring weet hoe het werkt.

    Hij vindt het nog steeds spannend en je merkt ook heus dat hij het erg vermoeiend vindt (en hij heeft kort lontje, makkelijk in tranen e.d.), maar de echte meltdown heeft hij niet meer.

    Heel veel succes.
    (en sorry voor lange verhaal :cool:)
     
    flipflop vindt dit leuk.
  6. mariellevanr

    mariellevanr Niet meer actief

    Alleen openings post gelezen...

    Onze zoon heeft heel veel moeite met prikkelverwerking. We zijn een aantal maanden geleden gestart met ergotherapie. Via daar ook borstel technieken en diepe druk geleerd. Het werkt super! Hij is deze week zelfs hele dagen naar school geweest ipv halve!

    Succes!
     
  7. Marlijn83

    Marlijn83 Bekend lid

    24 nov 2010
    711
    0
    16
    Vrouw
    Limburg
    Dank jullie wel voor de reacties! Ik reageer even later, moet nu gaan rennen.. Werk roept!
     
  8. Marlijn83

    Marlijn83 Bekend lid

    24 nov 2010
    711
    0
    16
    Vrouw
    Limburg
    Heel heel heel erg dank je wel voor je uitgebreide reactie! Ik ga er zeker wat mee doen, deels zitten er al dingen in die we gedaan hebben maar het inderdaad opsporen en constateren van overprikkeling behoeft nog wat oefening heb ik gemerkt.
     
  9. Marlijn83

    Marlijn83 Bekend lid

    24 nov 2010
    711
    0
    16
    Vrouw
    Limburg
    Naar alle waarschijnlijkheid gaat er zeer binnenkort gestart worden met emotieregulatie therapie. Geen idee nog wat dat allemaal gaat inhouden maar als het Jesse gaat helpen vind ik het helemaal goed!
     
  10. Maiasaurus

    Maiasaurus Niet meer actief

    Wij doen hiervoor sendorische integratie. Daarvoor hebben we ook een soort emotieregulatietherapie gedaan en sociale vaardigheidstraining. Daardoor is mijn zoon veel vooruitgegaan. Eerst was het verzet tegen alles. Hij heeft nu leren luisteren en aanpassen.
     

Deel Deze Pagina