Lieve dames, Heel even klagen hoor, vandaag weer een curretage gehad Pfft het blijft toch heftig hè. Uit de narcose werd ik zwaar in paniek wakker huilend en schreeuwend om de baby die er niet meer is Ik ben emotioneel echt op. Ik kan even niet meer. Gelukkig heb ik echt een super man, die er zo voor mij is. Samen komen we hier wel doorheen. We gaan het rustig de tijd geven. We gaan even kijken of we in de kerstvakantie nog lekker naar de zon kunnen poe wat ben ik daar aan toe. Voor jullie heel veel sterkte in deze kut periode. Uiteindelijk komt het goed hoe dan ook. X
Heel erg veel sterkte! Ik weet helaas hoe het is.. geef jezelf de tijd om te helen.. bij mij is het een half jaar geleden en nou zijn we weer in verwachting.
Tis ook zo rot. Eerst de hoop en nu de wanhoop en verdriet. En het gat in je hart.. van het verlangen naar een tweede kindje wat nu al twee keer van je af is gepakt. Dikke knuffel meis. Tis gewoon hartstikke k*# en oneerlijk!
Vandaag precies 2 jaar geleden werd ik ook wakker uit de narcose. Grijpend naar mn buik. Als ik nu naar links kijk ligt er een jongetje van bijna 10 maanden naast me. Wat hou ik veel van het ventje. Maar wat weet ik ook nog goed hoeveel pijn het toen deed. Je komt erdoorheen. Maar neem je tijd en zorg goed voor jezelf.
Superveel sterkte gewenst. 3 weken geleden werd ik wakker uit de narcose en de tranen bleven stromen, ik had er geen grip op en heb avonden lang als een baby gehuild op de schouders van mijn man. Nu huil ik nog steeds af en toe en dat mag want het is zo naar, oneerlijk,en zwaar kl#te!! Geef jezelf de tijd.. sterkte!
Mijn hart huilt met je mee. Wat is het hard he. Zeker na zo’n prachtig kloppend hartje. Soms is het leven gewoon oneerlijk! Geniet van een lekkere en welverdiende vakantie!
Dank jullie wel X Ik heb meer pijn dan ik verwachte eigenlijk. Leef van pijnstiller naar pijnstiller. Zwanger buikje is al wat minder geworden gelukkig.
Het is zo oneerlijk he! Waarom kan het bij zo veel vrouwen wel goed gaan, maar ook bij zo veel vrouwen niet? Heb je met de arts iets besproken over eventueel vervolgonderzoek gezien het aantal mk/vmk?
Ik ben bij de arts geweest net nadat we positief getest hadden. Dacht laat hem toch maar doorgaan. Ze zei qua vruchtbaarheid is niks mis. Je raakt zwanger. We kunnen onderzoeken waar het vandaan komt. Dan mag je 10 weken niet zwanger zijn geweest om die onderzoeken goed te kunnen doen. Heel vaak komt daar niet iets uit zei ze. Mocht ik niet zwanger zijn tegen die tijd. Laat ik misschien wel wat onderzoeken doen. We hebben samen afgesproken dat we dit nog 1x willen doen. Dus we gaan wel door. Maar als het dan mis gaat, is het echt klaar. Nog een keer deze ellende Pfft. Ga dan ook de spulletjes die we al gekregen en verzameld hebben van de vorige keer wegdoen.
10 weken valt wellicht nog te overbruggen. 2.5 maand. Misschien eens navragen wat ze dan zouden onderzoeken qua oorzaken en wat ze aan die mogelijke oorzaken kunnen doen? Ik moet zelf nu 2 cyclussen wachten met proberen ivm bbz. 2 cyclussen komt bij mij neer op zo'n 70 dagen (=10 weken). Ergens vind ik het fijn om er even niet mee bezig te zijn. Ik kan me echter goed voorstellen dat je liever zo snel mogelijk door wil gaan in de hoop op spoedig goed nieuws.... Gun jezelf de tijd en doe wat goed voelt.
Echt heel lang wachten zal het alleen maar moeizamer maken. De 29e word ik 42 hihi tja dus dan is er enige haast bij geboden willen we nog doorgaan. Mijn emoties en gevoel daarbij schiet alle kanten op nu. Eerst maar eens rustig herstellen en ontzwangeren.
Dan begrijp ik inderdaad dat elke week er een te veel is... Doe het rustig aan en dikke knuffel van mij!
dikke dikke knuffel!! het is allemaal niet niks, het verlangen naar jullie kindje dat groter wordt, de blijheid om de zwangerschap, de eerste ontmoeting met jullie mini en dan plotsklaps.. he-le-maal het tegenovergestelde ik heb het ook al 2 keer meegemaakt en naast het fysieke herstel is het psychisch ook echt iets waar je afscheid moet van nemen.. laatste keer duurde het bij mij > 4 mnd voor ik hersteld was, dus bij de controle heb ik toen die onderzoeken laten doen (waar, zoals vaak, niks is uitgekomen)
Herkenbaar....Hier al tijdje in slopende onzekerheid. Ik ben ook kapot, moe, leeg en verdrietig. Donderdag krijg ik de curettage.....ben wel ook beetje bang voor tijd daarna..... Hopelijk heb je snel geen pijn meer heel veel sterkte doe rustig aan.
Veel sterkte! Aan je onderschrift te zien heb je al veel klappen moeten incasseren Hoop dat je gauw zwanger bent en dat het goed gaat! Ik ben nu 40 en na 2x missed arbortion durf ik niet meer.
sterkte , huilen mag zoveel je wilt en zolang je wilt. Ik huil ook nog vaak genoeg om de kindjes die er hadden moeten zijn maar er niet mochten zijn. Voor alle dames de het nu meemaken, mijn hart huilt voor jullie. Ik ben nu zelf zwanger maar ik loop non stop in de angst Stel je voor dat. ik durf me niet te hechten , niet meer. want stel je voor .... Durf niet eens een stomme banner neer te zetten nog 5 weken dat zitten we op de 13 weken misshien dan maar tot die tijd angst. Ik hoop voor jullie dat jullie zwanger mogen worden van een prachtig en gezond kindje die je 9 maanden lang in je lichaam mag houden en uiteindelijk mag opvoeden tot een prachtig mens. Een hele dikke kus en een dikke knuffel van een mama voor een andere mama.
Voor mij nu bijna 9 jaar geleden dat mijn eerste zwangerschap na 14 weken uitliep op een miskraam. De oorzaak is bekend, wellicht dat het dat acceptabeler heeft gemaakt voor mij. Desondanks heb ik er heel lang heel veel verdriet van gehad en niet kunnen genieten van mijn 2e zwangerschap. De angst blijft. Bij deze zwangerschap ook weer veel angst gehad. Je klaagt dus helemaal niet. Volkomen terecht dat je je zo voelt. Hopelijk lukt het om er even lekker tussen uit te gaan met de kerst. Sterkte!