Hallo allemaal, Ik ben nieuw hier, maar lees al lange tijd mee. De historie aan fora bieden troost, maar ik merk dat ik op zoek ben naar actieve fora/ recente ervaringen. Onlangs voor het eerst zwanger geworden (ronde 3). Geluk duurde kort. 2 dagen na Nod toch ongesteld geworden. Hcg bleef echter oplopen. 29-480-1730. Toch een intacte zwangerschap? Het bloeden was immers gestopt. Bij 6.5 week bij verloskundige terecht. Niks te zien op echo. Door naar gynaecoloog in ziekenhuis. Een vermoeden van buitenbaarmoederlijke zwangerschap in rechter eileider (niet 100% zeker). Hcg controle: Afgezakt naar 380. Bloedverlies sinds vandaag weer begonnen. Gyn verwacht dat mijn lichaam het zelf afstoot en een operatie (verwijdering eileider) gelukkig niet nodig is. Op de echo vandaag geen vocht in buikholte te zien. Ik had altijd al een angst voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap, omdat ik ooit eens chlamydia gehad heb (cadeautje van mijn ex). Ik was er echter destijds vermoedelijk snel bij met antibiotica. Geen klachten toen gehad. Nu ben ik op zoek naar lotgenoten. Ervaringen? Hoe is buitenbaarmoederlijke zwangerschap verlopen? Eileider gespaard? Positieve verhalen van dames die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad (al dan niet met een voorgeschiedenis van chlamydia) en daarna toch op natuurlijke wijze zwanger zijn geworden? Met iemand erover "praten" zou fijn zijn. Liefs, Minnie
Heftig en verdrietig meid, wel fijn dat je lichaam het waarschijnlijk zelf opruimt! Hier een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad in rechter eileider. Helaas zijn het vruchtje en de eileider operatief verwijderd. Daarna op de natuurlijke wijze zwanger geworden, nota bene van een eisprong aan de “verkeerde” kant. Geen geschiedenis van chlamydia. Hopelijk ben je snel blijvend zwanger!
Dankjewel voor de reactie. En wat goed om te lezen dat je alsnog natuurlijk zwanger ben geworden. Hoe weet je dat het aan de "verkeerde" kant sprong? Van de ene kant ben ik blij dat mijn eileider kan blijven. Van de andere kant heb ik nu de angst dat het daar een 2e x mis gaat. Gyn had het erover dat een hsg wellicht een optie is na 2 normale cyclussen...
Omdat we die ronde cyclusanalyse hadden. En er stond ook een hsg gepland maar die konden we dus afzeggen Als je bekend ben met chlamydia zou ik zeker voor die hsg gaan als dat wordt aangeboden.
Vriendin had hetzelfde cadeautje van haar ex en ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Vanwege een eerdere miskraam werd ze goed in de gaten gehouden, zoals jij nu, en werd de buitenbaarmoederlijke zwangerschap vroeg geconstateerd. Operatie waarbij eierstok gespaard bleef en twee maanden later zwanger van een inmiddels geboren prachtkindje.
Fijn dat haar eierstok gespaard kon blijven. En wat mooi dat ze inmiddels een kindje heeft! Weet je toevallig ook of haar beide eileiders gespaard waren?
Hey Feline, dank je. Waar zal ik beginnen : 1. Zijn je eileiders gespaard gebleven? 2. Hebben ze een oorzaak kunnen achterhalen? 3. Ben je daarna natuurlijk zwanger geworden? 4. Heb je nader onderzoek gehad? Zoals bv hsg? 5. Hoe ben je omgegaan met het psychische aspect ervan? Ik merk dat het me meer verdriet doet dan verwacht... Oja, wat zouden jullie doen? Na mijn 2 rustmaanden hsg onderzoek of eerst nogmaals proberen?
En waar zal ik beginnen Mijn eerste buitenbaarmoederlijke zwangerschap was een tweeling. In november 2016. Ik had eerst een ‘normale’ miskraam gehad (vruchtzakje is gezien ik baarmoeder met echo), een week later controle en alles was schoon. Toch lag ik 5 dagen met spoed op de ok. Ik had zo’n buikpijn! Ik dacht dat ik doodging, serieus. Maar geen koorts, geen bloedverlies en geen schouder pijn. Toch aangedrongen op een echo en de gyn zei het direct: een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik schreeuwde: dat kan niet, ik heb al een miskraam gehad! Ik werd genegeerd en vlak voor de ok kwam een andere gyn, de gyn die de echo van mijn vruchtzakje had gemaakt. Ik zei; u heeft die echo gemaakt, dit kan geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn. Alles werd stilgelegd, echo werd bekeken. Twijfel. Maar hij zei: en toch is het niet goed, ik moet in je buik kijken. En ja, er zat nog een vruchtje in mijn linker eileider. Die is toen verwijderd. Herstel ging super snel, na een week was ik weer aan het werk. Er was 500 ml bloed in mijn buik gelekt. In februari weer natuurlijk zwanger, helaas een miskraam met 5 weken. In juni weer zwanger. Weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar die verliep anders. Ik kreeg buikpijn onderin mijn buik, niet aan 1 kant. Wel veel pijn maar lang niet zo extreem als de eerste keer. Als ik deze geschiedenis niet had, had ik zelfs het ziekenhuis noet gebeld. Toch maar gedaan in de hoop dat ik een echo kreeg ter geruststelling. Die echo kreeg ik, maar de geruststelling niet. Weer verdenking buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik dacht dat ik gek werd. De gyn zei: ik denk in je rechter eileider, ik ga proberen hem te besparen maar...ik draaide compleet door. Bloeddruk steeg naar over 200 en kon alleen maar gillen en huilen. Vriend, ouders, schoonouders in tranen. Oeff, Ik werd wakker en hoorde de gyn zeggen, nog half buiten bewustzijn, het zat niet in je rechter eileider maar op het stompje/litteken vam je linker. Ik heb alles nu zo goed mogelijk weg geschraapt. De rechter ziet er fantastisch uit. Van deze operatie was ik nog sneller hersteld dan de eerste. Wel moest ik wekelijks Hcg prikken tot het 0 was. Dan pas mochten we opnieuw proberen. Dat was pas begin september zo! En direct in oktober weer zwanger. Nu 8,5 week. En al drie goede echo’s gehad. So far so good. Ik heb na de miskraam in februari onverklaarbare pijnen gekregen in rug bil en been. Alles is onderzocht; niets gevonden. Men denkt nu dat de harde klappen zich niet mentaal uiten bij mij maar ik fysieke pijn. Ik heb ook nooit echt last gehad van die mislukte zwangerschappen. Maar wellicht uit het zich dus op de verkeerde manier. Die pijnen zijn hell. Zit in ziektewet en heb mn verloren. Wel nu een wondertje in mn buik! Er is nooit gezocht naar oorzaken van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Heeft ook geen zin. Het was gewoon pure pure pech... Of je die hsg moet doen ? Dat is aan jou als die mij aangeboden zou worden na mijn eerste operatie om te kijken of mijn rechter eileider goed is, had ik daar misschien wel gebruik van gemaakt. Maar kijk naar mij; een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hoeft niet altijd in de eileider te gaan zitten. Ik besef wel dat wij ontzettend geluk hebben zo vruchtbaar te zijn, ook met 1 eileider.
Waarom zou je de hsg níet doen? Zeker aangezien je bekend met chlamydia. Ik zou het dus zeker doen. Waarom moet je eigenlijk 2 rustmaanden hebben?
@Feline31 : Mijn hemel wat een verhaal. Zo ontzettend veel meegemaakt in een jaar. Dankjewel dat je dit met me wou delen. Iedereen gaat anders om met verdriet. Je schrijft dat 'je er nooit echt last van had.' Wellicht toch ergens onbewust als het zich fysiek uit? Heb je nu tijdens de zwangerschap nog steeds die klachten in de rug/bil/been? Wat ontzettend sterk van je dat je het niet hebt opgegeven en dat jullie dit te boven zijn gekomen. Het biedt mij in ieder geval troost en wat hoop dat het ook nog wel goed kan komen. Het is soms zo lastig om licht aan het eind van de tunnel te zien... @manaolana : ergens wil ik dat die hsg niet nodig is en heb ik hoop dat het een volgende keer goed gaat. Het is toch een kleine ingreep (alhoewel de risico's klein zijn) waar ik eigenlijk nog niet mee bezig wil zijn. We waren pas 3 maanden bezig. Nu wordt het meteen een medisch gebeuren. Natuurlijk wil ik ook niet onnodig risico lopen op een 2e buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dus daarbij zou een hsg uitsluitsel kunnen geven. Ik denk dat ik stiekem ook bang ben voor slecht nieuws wat daaruit kan volgen (noem het een voorgevoel)... Waarom ik 2 cyclussen moet wachten? Goede vraag. Geen idee eigenlijk. Ik weet dat je sowieso 1 cyclus moet afwachten. Mijn lichaam moet de boel opruimen en herstellen en ik weet nu uiteraard totaal niet wanneer mijn ei springt (nadat alle hcg weg is). Ik heb vrijdag weer afspraak bij de gyn en zal dit eens navragen.
Ik volg even! Allereerst erg verdrietig voor jou! Ik ken het gevoel! Zelf net een buitenbaarmoederlijke zwangerschap achter de rug. Linker eileider werd verwijderd. Gyn zei dat zij zelf bijna geen besparende operaties meer doen, omwille van de grotere kans op herhaling nadien. Ik ben nu aan het wachten op mijn 1e menstruatie na de operatie (die was 10/11). En wil dus ook wel graag eens weten hoe snel anderen opnieuw zwanger waren. Heb zelf al enkele dagen het gevoel dat ik terug zwanger ben, maar testen blijven negatief, dus het zal wel tussen mijn 2 oren zitten.
Hi SHN, Hoe is de buitenbaarmoederlijke zwangerschap bij jou verlopen? Hebben ze nog een verklaring kunnen geven? Verklevingen? Pech? Bij mij is een operatie nog geen optie omdat het hcg flink afneemt en mijn lichaam het daarom zelf lijkt op te ruimen. Momenteel verlies ik nog wat bloed maar niet heel veel. Soms nog een steek in de rechteronderbuik. Ik weet niet of ik blij moet zijn dat ze nog niet opereren. Van de ene kant fijn dat er geen ingreep nodig is, van de andere kant ben ik nu bang voor herhaling. Vandaar die hsg. Wat zou jij doen? Eerst nogmaals proberen of eerst hsg?
Hmm ja ik snap je ergens wel maar persoonlijk zou ik zeker voor die hsg gaan vanwege de chlamydia. Ik zou zelf willen weten hoe het e aan toe is daar binnn. Het feit dat ze het nu al aanbieden vind ik ook wel wat zeggen. Volgens mij is dat niet gebruikelijk. Ik kreeg dat in ieder geval niet. Pas toen ik na bijna een jaar nog niet opnieuw zwanger was en er zelf om vroeg werd er een hsg gepland. Over de operatie. Die is primair gericht om het verwijderen van het vruchtje. Als je lichaam dat zelf opruimt is dat niet nodig. Ook ik heb begrepen dat ze liever niet sparen omdat de littekens van het verwijderen extra kans geven op buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Getuige de ervaring van @Feline31 klinkt me dat best logisch in de oren. Stel je wacht 6 of 12 of weet ik veel hoeveel maanden met de hsg en er komt dán slecht nieuws. Denk je dan niet had ik toen maar...? Succes met je keuzes!
Kleine correctie Mijn eileider is wel verwijderd. Je eileder loopt van buiten nog een stukje door in de baarmoeder. De eileder is verwijderd, maar er blijft dus een klein stompje over in de baarmoeder (die halen ze niet weg, modal ze dan door de baarmoederwand heen moeten en dus een stuk baarmoeder weg zouden moeten halen. Je bedenkt het niet,....maar bij de tweede buitenbaarmoederlijke zwangerschap is het vruchtje juist in dat kleine overgebleven stompje gaan kruipen!
Ja dat bedoelde ik juist. Dat uitgerekend op je litteken de buitenbaarmoederlijke zwangerschap is gaan zitten! En dat ze littekenweefsel dus juist willen vermijden.
Huh Haha. Maar je zegt dat ze liever niet sparen in je vorige post. Dan zouden ze dus liever wel sparen.. Maar ze sparen liever niet, omdat de kans op een herhaling in een bespaarde eileider groter is dan als de eileider weg is. Als ze dus een eileider besparende operatie uitvoeren, is de kans groter dat daar een nieuwe buitenbaarmoederlijke zwangerschap vormt omdat de eileider beschadigd is en de trilhaartjes niet goed meer werken. Dat de buitenbaarmoederlijke zwangerschap bij mij op het litteken zat was echt uitzonderlijk en kans op 1 op miljoen. Maar helemaal geen operatie is natuurlijk altijd het beste.
Bij mij zeiden ze dat het verwijderen van de vrucht maar behouden van de eileider voor littekenweefsel zou zorgen en dat dat de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vergroot.