Wauw.. Dat is echt bizar na zoveel uur weer naar huis!!! De kijkoperatie zelf duurde bij mijn man al 1.5 uur.. Daarna nog verkoever 1.5 uur omdat hij veel pijn had. Het was hier trouwens 's middags opereren en de volgende ochtend naar huis. Dagopname was niet gebruikelijk zeiden ze ivm alle controles.
Ja ik vond het ook wel vrij snel. Maar achteraf was ik daar best blij mee (want toen was ik nog flink verdoofd enzo) Ik was ook al snel wakker van de narcose! Normaal slapen mensen best lang, maar ik was eigenwijs en bleef lekker wakker. (Natuurlijk niet direct, maar ik kreeg een ijsje en was serieus nog helemaal scheel van de narcose, maar ik ging daarna niet meer slapen) Hoe bedoel je eigenwijs!
Ook hier galblaas verwijderd. Wat een verademing! Die aanvallen waren hel! De operatie zelf heel erg meegevallen. Een nachtje gebleven, was standaard. Ik kreeg helaas een complicatie, koorts en pijn. Direct weer opgenomen en antibiotica. Daarna snel opgeknapt. Rustig aan hersteld, eerste tijd niet tillentillen. Maar weinig napijn hoor. En verder ook nooit meer last gehad! Kan alles eten!
Hier in januari de galblaas verwijderd. 5 sneetjes gemaakt, moest 1 nacht blijven. Snachts nog een aanval gehad, waarschijnlijk zat er nog wat in de galwegen. Ik had wel geregeld dat mijn zoon 2 nachtjes bij opa en oma kon slapen. Daarna is een vriendin nog een paar dagen bij mij in huis gekomen om voor mijn zoon te zorgen. Heb een aantal dagen later nog op de spoedeisende hulp gezeten omdat ik ontzettend beroerd voelde en koorts had maar na onderzoeken en overleg paste dit wel bij t herstel. Toen wel meteen met de morfinepillen gestopt en toen ging t wat beter. Uiteindelijk 3 weken niet gewerkt en daarna langzaam opgebouwd ook omdat ik heel veel vergeet en rare dingen deed en zei waarschijnlijk door de narcose. Heb nu nog wel vaak dat als ik iets heb gegeten snel krampen krijg en heel snel naar t toilet moet.
ik heb bij mn eerste zwangerschap vanaf week 20 ermee gelopen, laatste 2 weken had ik om de dag bijna een aanval! ging kapot van de pijn maar hebben altijd gezegd dat ze hem tijdens de zwangerschap er niet zouden uithalen... blijkbaar dus toch elk ziekenhuis anders. na mn zwangerschap nog op Moederdag op de eerste hulp beland en toen gelukkig binnen 2 weken eruit gehaald. ik kan trouwens alles nog eten. maar ts. mijne is er 26 mei 2016 uitgehaald. dag opname en alles viel me reuze mee. kan me niet herinneren dat ik lang op bed heb gelegen, mijn dochtertje was toen 4 weken dus nog niet zo zwaar . zou idd wel een goed moment plannen een kindje van 1 jaar is een lastige leeftijd denk ik wbt tillen enz. succes iig!
Ik lees dat sommige dames er wel 4 of 5 littekens aan over hebben gehouden. Ik weet iig dat het Amc een methode heeft waar ze het met twee gaatjes (is dus 2 littekens) kunnen.
Ik heb ook 5 littekens van een vergelijkbare operatie, en die zie je echt alleen als je heeeel goed zoekt.
ik heb 13 jaar lang galaanvallen gehad. Omdat ze na de eerste keer zeiden dat het vast hyperventilatie was. Daarna nooit meer mee naar de huisarts gegaan... 13 jaar later dus wel, en toen is er bij de operatie wat misgegaan dat ik 10 dagen heb moeten blijven. Een ERCP heb moeten laten doen om een stent te zetten. (de horror!) 5 weken met een drain gelopen, omdat het bleef lekken en de stent blijkbaar niet werkte. Eindelijk na lang aandringen een MRI gekregen waarin ze zagen dat de drain juist in mijn lever gegroeid was, waardoor er natuurlijk gal bleef lekken... Drain uit de lever getrokken, daar heel ziek van geworden, dus weer 3 dagen opname gehad. En toen was het eindelijk klaar, maar mentaal heb ik er nog heel lang last van gehad! Dit is wel heel uitzonderlijk, meeste operaties gaan wel gewoon goed gelukkig. Wel ben ik nog altijd van die aanvallen af en dat is toch ook wel heel erg fijn!
Mijn galblaas is er afgelopen december uit gehaald. Ik ben heel ziek geweest van de narcose, de pijn was de eerste 6 weken best flink aanwezig, Tijdens operatie is mijn galblaas gescheurd waardoor de galsappen door mijn buikholte lag en ze hebben elk orgaan goed schoon moeten spoelen waardoor het allemaal wat meer “aangedaan” was en dus de extra na pijn veroorZaakte. Verder kan ik nu een aantal dingen niet meer eten, chocolade gaat niet meer, ei ook niet, gekookt roerei spiegelei maakt niets uit, zodra ik het eet zijn de rest van de dag mijn maag en darmen van slag en komt het er van boven en onder weer uit. Nu na 4 maand voel ik me weer een beetje mijzelf en ik weet ik wat ik zonder gedoe kan eten en waar ik wat voorzichtiger mee moet wezen. Uiteindelijk had ik mee narigheid van de aanvallen dan van dit dus wat dat betreft blij dat het eruit is
Oké klinkt niet allemaal als een simpele ingreep... Gelukkig zegt iedereen wel dat de aanvallen erger zijn dan geen gal hebben. Vannacht weer morfinepil genomen en nu weer naproxen dus ik vind het eruit laten halen nog steeds een goed idee. Zit alleen echt met werk van mn opvangnetwerk enzo maar daar komen we wel uit. Anders maar flex kdv.
Hier 3 kleine gaatjes. 1 in navel, 1 rechts zijkant buik en 1 boven midden buik. De artsen vonden het wel makkelijk "opblazen" omdat in net was bevallen. Ik had heel veel kleintjes (stuk of 40) Littekens zie je niet zo heel erg, je moet ze zoeken
Hier paar jaar geleden galblaas laten verwijderen. 2 uur na de operatie liep ik over de afdeling omdat ik me zo verveelde, week later zat ik op een sollicitatiegesprek. Echt pijn heb ik niet gehad, wel wat zeurderig gedurende een week of 2-3. Na de operatie wel een nachtje moeten blijven want protocol. 4 littekens er aan overgehouden (navel vrij groot, bovenbuik +/- 1cm, zijkant 2 die bijna niet te zien zijn). Kan in principe alles eten, maar heb wel vaak last van krampen en diarree. Maargoed, dat is beter dan een koliekaanval (ergste duurde bij mij van 23:00-11:00).
Nou geweldig hoor ik kan vrijdag terecht bij een vervangende huisarts Heerlijk weer onze pitbull assistente.
Mijn galblaas is in 2007 verwijderd, ik was toen 28 jaar. Kreeg ongeveer 8 wkn na bevalling mijn eerste galkoliek. Helaas kreeg ik vrijwel gelijktijdig (niet gerelateerd) een ontsteking van lever door pilgebruik. Aanvankelijk dachten ze dat het met galstenen te maken had, heb daarom een ERCP ondergaan, maar na uitgebreid onderzoek kwam er toch leverontsteking uit. Ben ik erg ziek van geweest. Tenzij er ernstige complicaties zouden ontstaan, mocht ik niet geopereerd worden aan de galstenen omdat de combinatie leverontsteking en narcose gevaarlijk kon zijn. Heb helaas dus met galkolieken moeten wachten op groen licht voor operatie. Gemiddeld 3-4 aanvallen per week (1-2 uur helse pijnen en dan halve dag nog zeurende buikpijn), bovenop alle ellende van leverontsteking. Ik ben nog nooit in mijn leven zo lang zo ziek geweest... (hyperemesis gravidarum niet meegerekend) Toen mijn leverwaarden voldoende gedaald waren, mocht ik onder het mes (ongeveer 4 maanden na eerste galsteenkoliek). Heb toen alles in strijd gegooid om het kreng er ook vooral zo snel mogelijk kwijt te raken. Gelukkig chirurg die begrip had voor mijn situatie, werd binnen 10 dagen geholpen. In principe hoefde ik maar 1 nacht te blijven, maar ik had erg veel pijn en voelde me vreselijk beroerd. Maar goed, ik was dus ook in (erg) slechte conditie de operatie ingegaan tgv leverontsteking. Ben 2 nachten gebleven en toen naar huis. Herstel viel mij erg tegen, maar nogmaals... vermoed dat dit vooral met mijn slechte conditie te maken had. Ik was tenslotte ook nog aan het herstellen van de flinke leverontsteking. Maar belangrijkste... daarna nooit meer een galsteenkoliek gehad, echt ontzettend blij dat mijn galblaas eruit was!! Heel veel sterkte. Ik weet dat chirurg toen tegen mij zei dat herstel gemiddeld 3-6 wkn duurt.
Zelf ben ik 10 jaar geleden geopereerd en mijn langere herstel kwam door te strak gezette hechtingen. Heb mooie kruisjes en streepjes overdwars. Zestonden zo strak dat ik niet rechtop kon lopen voor 2 weken, verder geen pijn. De eerste dagen alleen extreem moe vooral op dag4. Mijn man is donderdag geopereerd en heeft prachtige dunne streepjes en kon na 3 dagen op zijn zij liggen. Dag 4 was voor hem ook erg naar, extreem moe en niet kunnen slapen. Daarna ging het goed, doet nu na 1.5 bijna alles weer maar moet alleen nog opletten met het tillen en kan geen dikke knuffels krijgen van onze knul hehe. Voor hem fijn dat de techniek een stuk verbeterd is. Verder ook geen pijn meer. Kan zelfs alweer een eitje eten
Sterkte @Blijdorp! Die pijn is echt hels! Ik vond hem zelfs erger dan bevallen.. Hoop dat je er gauw verlost van wordt.
Hadden jullie ook last van gewichts verlies? Ik heb nu soms 1 dag, soms 4 dagen per week extreem dunne ontlasting...
Hier er uit gehaald toen ik 18 was aantal maanden met aanvallen gelopen.( Omdat het volgens de huisarts niet kon zo jong)uiteindelijk doorgestuurd voor een echo en daar bleek dat er 1 grote steen voor de uitgang zat. Poeh die aanvallen verschrikkelijk, ik beval liever Operatie was heftig best lang pijn gehad..... ook reageert mijn lichaam om bepaalde voeding. Bruine bonen Chocolade Teveel koffie En nog een aantal dingen. Hier 3 littekens. Veel succes met de operatie ......
Vrijdag is er bloed geprikt. Gister heb ik een echo gehad en er waren wel stenen te zien maar niet in mijn galwegen. Volgens degene die de echo maakte kunnen ze op zo'n moment geen aanval veroorzaken. Hij heeft al mn organen zo'n beetje meegenomen in de echo en zei dat de arts mocht gaan uitvogelen waar de pijn vandaan kwam. Morgen kan ik bellen voor de officiële uitslag... Vandaag grappig genoeg voor het eerst geen pijn bij het wakker worden.
Ik ga toch ook even mijn ervaring delen. Ik heb mijn galblaas nog. Begin 2016 kreeg ik last van galstenen door de zwangerschap. Ik had uiteindelijk ongeveer om de week een aanval wat een paar uur tot een dag duurde. Ontzettend pijnlijk inderdaad, vreselijk, je kunt geen kant op. Ik heb afgewacht wat het na de zwangerschap deed aangezien het soms kan wegtrekken. helaas bleef het. Uiteindelijk heb ik twee weken lang een liter (echte) appelsap per dag gedronken en daarna gewoon met enige regelmaat nog een glas appelsap tot ik het vergat. Sinds dien geen last meer gehad. Appelsap verzacht de stenen waardoor ze gemakkelijk kunnen worden afgevoerd. Er bestaat ook zoiets als een leverreiniging maar dat heb ik niet gedaan. Dit was effectief genoeg. Ik ben inmiddels bijna een jaar pijnvrij en kan nog gewoon alles eten wat ik wil. Overigens heeft praktisch iedereen galstenen maar niet iedereen heeft er last van.