Mijn eerste echte liefde was in de eerste klas van de middelbare school. We zijn een soort van gekoppeld omdat we beide te verlegen waren elkaar aan te spreken haha. We hebben wat liefdesbrieven over en weer gestuurd. Heb ze ook allemaal bewaard. Zo grappig om terug te lezen. Vlinders krijg ik absoluut niet meer als ik hem zie. Maar wel een leuke tijd om aan terug te denken.
Mijn eerste grote liefde weet ik nog wel. Het duurde een jaar voor we iets kregen, maar de hele school was er al zeker van. Ja, ik kan me alles nog wel herinneren. Vanaf de eerste keer dat hij op school was, en de halve school mij in zijn richting duwde (we waren een duidelijke match blijkbaar). Ook wat ik aan had de eerste keer (iets zelfgemaakts) en hoe boos zijn toenmalige vriendin was. Het heeft niet lang geduurd trouwens, en hij is helaas overleden maar we kwamen elkaar nog wel regelmatig tegen. Dat was ergerlijk (ik ben niet zo van het vrienden blijven) maar ik was wel blij dat hij nog ergens rondliep. Relatie daarna was overigens net zo intens. Meegegroeid?
Ik weet zijn naam nog. Maar de rest al gauw vergeten. Hij is het niet waard en ik zou zeker geen kriebels krijgen als ik hem tegen zou komen. Iig geen positieve kriebels. Van mijn man weer ik alles nog wel. Maar dat is dus niet de aller eerste liefde geweest. Hij wilde laatste eens allerlei kleding weggooien en dat shirt wat hij toen aanhad, waardoor zijn helder blauwe ogen nog blauwer werden, mag van mij echt niet weg!
Mijn eerste liefde... Poeh... Daar ben ik nooit overheen gekomen, zal ook nooit gebeuren, denk ik. Ik word nog steeds misselijk als ik terugdenk aan die tijd, ook al is het al 18 jaar geleden. Destijds uit elkaar gaan was dan ook geen gevoelskeuze, maar een rationele. En dat is eigenlijk alleen maar heel traumatiserend geweest Gelukkig ontmoette ik een paar jaar later mijn man en leerde ik toen wat een gezonde relatie is
Dat was toch wel mijn eerste echte verkering toen ik 17 jaar was, na een half jaar maakte hij het uit whaah, Hij hield niet meer van me, is toch ook een giller, ben er wel verdrietig over geweest, later hoorde ik dat die het uit had gemaakt omdat die me ervan verdacht dat ik was vreemd gegaan tijdens een vakantie in Spanje. Was niet zo hoor maar goed. Het was een leuke tijd maar ben maar wat blij dat ik niet aan hem ben blijven plakken. Daarna nog lekker verder gescharreld en drie jaar later mijn man leren kennen. Kleding weet ik echt niet meer, wel dat die me prachtig vond ik korte zomerjurkjes woei
Mijn liefdes waren nooit zo groot. En van kriebels om een vorig vriendje terug te zien is geen sprake. Als ik er klaar mee was deed het me echt 0,0 niks meer. Toevallig weet ik wel wat ik aanhad toen ik mijn huidige liefde ontmoette. Mijn eerste lange relatie ook, hij weet me te boeien, blij dat het toch voor me weggelegd is om iemand leuk/lief/verliefd te blijven vinden.
Eigenlijk is dit mijn allergrootste verdriet. Wel steeds verliefd geweest maar nooit wederzijds geweest. Bleef bij alleen kijken. Niet eens praten. En vaak ook wel praten maar van mijn kant. Ik schaam me er mezelf kapot om en voel me echt totaal onaantrekkelijk daardoor. Het zit me altijd nog dwars dit nooit te hebben mee gemaakt. Hierdoor totaal de mist in gegaan en op seksueel gebied ontspoort, nu wel 2 kids en getrouwd. Maar dat trouwen was omdat we een kind hadden en allerlei andere (kerkelijke) dingen die mee speelden, we lijken nu wel een gewoon gezin. Maar het bijzondere van verliefd eerste kus etc heb ik nooit mee gemaakt .
Toen ik 11 en 12 was had ik wel vriendjes waar ik mee gezoend heb ( en behoorlijke liefdesverdriet van heb gehad ) maar echt intens was het achteraf niet . Dat intense gevoel was er wel bij mijn vriendje die ik op mijn 13de kreeg. Inmiddels ben ik al 20 jaar samen met dat vriendje waarvan 10 jaar getrouwd.
Mijn eerste echte liefde. Ja ik herinner me veel idd. Wanneer leren kennen, de eerste kus, eerste keer seks. Was 13 bijna 14 toen ik hem leerde kennen. Uiteindelijk 5 jaar samen geweest( waarvan 2 keer kort uit elkaar) Uiteindelijk heb ik toch de relatie verbroken toen ik 18 was. Was iemand waardoor ik eigenlijk anorexia door gekregen heb omdat ik volgens hem te dik was. En hij stelde zichzelf altijd op de eerste plaats. Nee krijg geen vlinders meer van hem
Mijn eerste echte liefde is nu mijn man We zijn elkaar tussendoor wel 7 jaar uit het oog verloren maar hebben elkaar weer teruggevonden. En we hadden allebei het idee dat wij het voor elkaar waren, nooit zo veel van iemand anders gehouden als wij van elkaar en het voelde eigenlijk meteen weer perfect. Ik weet nog precies hoe we elkaar ontmoet hebben (in het nablijflokaal haha), en wat we toen aan hadden. Ik was 13 en hij 14. Onze eerste keer seks weet ik nog, onze 2 vakanties samen en hoe ik het toen heb uitgemaakt.
Ik heb altijd geroepen zo verliefd als de eerste keer word ik nooit meer.. Ik was toen 14 op mijn 18e zijn we elkaar uit het oog verloren op mijn 23e hem weer tegengekomen Inmiddels alweer 6 jaar getrouwd
Van 15 tot 21 samen geweest. Ik weet alles nog behalve de kleding, elkaar ontmoet op een verjaardag van een gemeenschappelijke vriendin. We zijn heel naar uit elkaar gegaan (we woonden samen) heb daar flink verdriet van gehad en ben daarna 3 jaar alleen geweest voordat ik mijn huidige vriend heb leren kennen. Als er niet zoveel was voorgevallen waren we nog bij elkaar geweest denk ik. (Sommige dingen zijn onvergeeflijk) Inmiddels bijna 10 jaar bij mijn vriend, dat zit goed en we zijn happy. Maar het is minder intens... Mijn ex kom ik nooit tegen en is niet te vinden op sociaal media, dat is misschien maar goed ook. Niet dat ik terug zou willen, maar het maakt het wel makkelijker om het achter je te laten.
Mijn eerste liefde, eerste date, eerste alles zit momenteel tevreden naast me op de bank voetbal te kijken nu en boven ligt een mini-versie van ons samen te slapen Ik was 28 en had nooit meer gedaan of liefdesgebied dan me een keer door een vriendin te laten overhalen tot tongzoenen in de tienerdisco en toen ontmoette ik hem op de verjaardag van diezelfde vriendin. Ik moest de dag erna vroeg op dus ik vertrok vroeg en stond nog in de deuropening met haar te praten, toen hij heel verlegen en onzeker de hal inkwam en vroeg of hij mijn nummer mocht. "Nee, je kunt haar echt niet krijgen." zei mijn vriendin direct, die een beetje aangeschoten was. Hij droop teleurgesteld af, terug naar binnen. Dag erna belde mijn vriendin op, hij belde haar helemaal suf om mijn nummer. Of ze het mocht geven. Ik vond het wel grappig en gaf haar toestemming. Later bleek dat ze hem enorm hard gewaarschuwd had dat hij serieus met mij moest omgaan, dat ik echt niet mijn maagdelijkheid zou verliezen aan een sukkel en dat ik hem waarschijnlijk niet goed genoeg zou vinden. Ik moest lachen, in dat stadium waren we nog lang niet en zij had me nogal als een bitch afgestempeld. Het was een wonder dat hij nog durfde na haar verhaal. We spraken af in een park en hebben alleen maar gekletst en gewandeld. Pas drie dates later kwam er een zoentje . Inmiddels 8 jaar geleden alweer. Ik had wel een jongen uit mijn dorp waar ik als tiener ontzettend verliefd op was, ik kan me zijn felrode haren en zijn mooie groene ogen nog precies herinneren. Helaas is hij verongelukt toen we allebei 17 waren en heb ik hem nooit durven zeggen dat ik hem zo leuk vond.
Gelijk kriebels.. Wat was ik verliefd op hem. Voor hem alleen Friends with benefits, tegenover de buitenwereld. We hebben heel wat fijne avonden gehad zonder de benefits. Toen ontmoette ik mijn man en is het contact verwaterd. Had die vriend alleen nog op facebook. Zijn dochter is precies een jaar en week ouder, de babykamers waren hetzelfde zag ik achteraf en ook de inrichting van de woonkamer van hem en zijn vrouw hebben heeeeel veel overeenkomsten met de onze. Zag ik voorbij komen op Facebook. Dat verbaasde mij echt. Tot slot zijn hij en zijn vrouw, precies een jaar na mijn man en ik getrouwd. Af en toe denk ik .."wat als ik...' en ik kan heerlijk dromen en fantaseren over "onze.tijd". Heeft ook echt wel.drie jaar geduurd dat we om elkaar geen draaide en het leuk hadden. Nu heb ik al een paar jaar geen facebook meer, maar droom soms gewoon lekker weg.