Ik heb een vriendin die 8 vd 10x afzegd. Echt heel vaak! Soms vind ik dat weleens jammer omdat we elkaar door het drukke leven al niet zovaak zien. Maar het is wat het is. Je kan er vaak niks aan doen. Ik heb ook een vriendin die ik meerdere keren per week zie. Ik vind het allemaal prima.
Tuurlijk heeft het wel met waarden te maken. De waarde van de ene persoon kan zijn "Ik vind het nakomen van gemaakte afspraken heel belangrijk" en diegene zal dan ook bijna alles op alles zetten om naar de afspraak te komen. De waarde van een ander kan zijn "Ik vind flexibiliteit heel belangrijk" en diegene zal veel makkelijker zijn in het verzetten van afspraken (en het hopelijk ook accepteren dat een ander dat doet) Als de post van Beepje zo bedoeld is kan ik haar alleen maar gelijk geven. En is het inderdaad jammer wanneer jouw waarde niet overeen komt met de waarde van de ander, want dan leidt het mogelijk tot onbegrip en irritatie. Geen van beide waardes zijn superieur, het is alleen wel handig als je een beetje hetzelfde denkt.
Wel lekker rustig als kluizenaar Maar snap precies wat je bedoelt. Mijn sociale leven staat ook op een heel laag pitje momenteel. De weinige tijd die overblijft besteed ik liever aan mijn man en/of kinderen. Zoals vanavond. Filmavondje thuis met man en oudste zoon gepland (spontaan bedacht gisteren).
Klopt, zoals jij het nu uitlegt ben ik het met je eens. Zo las ik die opmerking niet, maar zo zou hij wel uitgelegd kunnen worden. Ik kreeg het idee dat er iets mis zou zijn met iemands normen en waarden als die anders waren dan die van haar, maar misschien bedoelt ze dat inderdaad niet en vind ze het alleen maar jammer.
Ik zie nu pas dat jij eerder een soortgelijk antwoord als mij hebt gegeven Maar ben je echt moe of is het weinig energie hebben omdat je introvert bent? Als ik het goed herinner ben jij toch infj?
Ik ook, ik heb een whiplash oftewel een chronisch pijnpatiënt. Maar sinds het pijnrevaldatiecentrum durf ik wel weer naar een feestje. Maar vaak genoeg moet ik het toch weer afzeggen, teveel pijn of 1 vd kids is ziek. Mensen bij mij thuis uitnodigen doe ik eigenlijk niet meer. Mijn huis moet dan perfect zijn, opgeruimd en schoon en alle klusjes moeten gedaan zijn. Dat trek ik niet meer. En nee, ik kan dat moeilijk loslaten. We vieren de verjaardag vd kinderen, schelen 11 dagen en wat jaren, dus dat kan gezamelijk voor fam en vrienden.
INFJ's zijn wel de meest extraverte van alle introverten he Ze kunnen zelfs heel extravert overkomen en zichzelf presenteren als ENFJ als anderen ze niet goed kennen. Maar ik ben vaak echt moe. Combinatie van werken en zorgen en niet goed in mijn vel zitten, dat put uit. En als ik dan in de avond afspreek met iemand wil ik niet klagen over mezelf. Maar luisteren naar allerlei onbenulligheden is dan ook slopend. Ik doe echt mijn best om te relativeren, maar als ik moe ben kán ik gewoon niet met aandacht een avond praten over het inrichten van een huis, of over anderen mensen in het leven van mijn gesprekspartner die ik zelf nooit ontmoet heb, of over beslommeringen op het werk en vervelende collega's. Prietpraat. Ik zou het wel kunnen, maar het slurpt echt de levenslust uit me. Jij bent ook INFJ, toch? Dan zul je dat wel herkennen. Ik wil het vaak over andere dingen hebben.
Ik vind het ook herkenbaar, ik ben INTJ die gesprekken over niks zijn heel vermoeiend. Ik heb ook eigenlijk geen vriendinnen met wie ik over van die oninteressante dingen praat. Als het een interessant onderwerp is waar het over gaat geeft het juist energie vind ik.
Vervelend dat je niet goed in je vel zit! Daar word je idd echt moe van. Ik ben infp, maar herken het helemaal heb er niets aan toe te voegen.
Jaaa die ken ik ook ... heb ooit eens twee keer hetzelfde verhaal achter elkaar verteld en ze humde er maar doorheen van ja ja ja ... ik vertelde haar dat al de tweede keer was dat ik het vertelde ... toen werd het wel anders!!
Ja afspraken afz3ggen gebeurt hier ook regelmatig. Ook bijv omdat ik zelf een maand geleden iets heb afgesproken en die dag hel3maal geen zin meer heb omdat ik moe ben, een ziek kind heb gehad of gewoon een drukke week achter de rug heb. Ik zeg dan gewoon af. Omdat ik weet dat als ik het niet afzeg ik dr volgende dag dubbel zo moe ben en niet gez3llig ben voor de kinderen. Mijn vriendinnen doen dat trouwens ook allemaal en we vinden dat allemaal prima. We vinden het belangrijker eerlijk te zijn over bijv geen zin of te moe te zijn. Ik 3rger me juist aan mensen die gelijk aan zichzelf gaan twijfelen of ze w3l leuk genoeg zijn. Als ik iemand niet leuk vind spr3ek ik nl niet met diegene af, wij zijn gewoon niet zo moeilijk en lekker direct tegen elkaar...
Ps als je 3en afspraak hebt om bijv een babykamer te schilderen of ander werk te doen vind ik het anders. Dan word et kwam planning op je gerekend omdat alles anders in de soep loopt en vind ik dus ook afspraak is afspraak.
Nee Manque zo staat het er niet. Het gaat om de reden waarom mensen afzeggen. Ik zeg dat ik alleen afzeg als ik ziek zou zijn. Of idd als er iets anders tussen is gekomen wat meer prio heeft. Maar sommigen zeggen af vanwege de meest onzinnige redenen. En dat heeft dus met normen en waarden te maken. Maar iedereen is hier anders in.
Ik had dit geschreven kunnen hebben. Ik zoek naar diepte en mensen vinden dat vaak gek ofzo. Ze kletsen liever over koetjes en kalfjes. Ik kan dat niet uren volhouden.
Ik heb er zo een hekel aan maar Maak me eigen er ook schuldig aan. Soms is alles gewoon zoo druk dat alles door elkaar heen gepland staat.
Zo een vriendin heb 'had' ik ook. Ga niet meer aan een dood paard trekken en laat het nu vanuit haar komen.
Ik moet toegeven dat ik het de laatste 5 a 10 jaar zelf ook regelmatig doe. Soms plan ik iets (te) ver van te voren en kan ik niet goed inschatten hoe druk ik het dan verder heb. Dan komt het regelmatig voor dat wanneer het tijd voor de afspraak is, ik zo gaar ben dat ik het echt niet zie zitten. Maar ik zeg alleen af als het een afspraak is met mensen, die zelf ook wel eens (last minute) afzeggen, anders "sleep ik me er wel doorheen" . Wanneer anderen het doen, vind ik het soms jammer, als ik erg veel zin had in de afspraak, maar ik kan me er moeilijk al teveel aan storen, aangezien ik het zelf dus ook doe en het goed snap.
Het zijn meestal dezelfde mensen die afspraken verzetten merk ik. Bij sommige mensen weet ik gewoon op voorhand dat de afspraak minimaal 1x verzet gaat worden . Heb daarom ook nooit echt zin om met ze af te spreken .
Hier dus ook chronische pijn (nav een autoongeluk). Ik spreek juist het liefst af hier thuis, dat is voor mij de rustigste plek zonder te veel prikkels. Op het moment spreek ik te weinig af en verwaarloos ik mijn vriendinnen een beetje. Het is gewoon lastig. Als ik afspreek moet ik de dagen daarom heen zo min mogelijk doen. Doe ik dat niet dan lig ik daarna een week plat omdat ik door de pijn niets meer kan. Voor mij is dus altijd de afweging, wil en kan ik voor deze afspraak een paar dagen daaromheen niets doen. Als ik dit niet zo doseer lijd mijn gezin eronder en dat is het me vaak niet waard.