@Wolky84 hahaha komt allemaal goed meis... En ik heb dat gevoel precies hetzelfde. Het liefst kom ik ook naar jou toe om je te helpen en ondersteunen ook al ken je ik je niet eens persoonlijk en weet ik niet eens waar je woont!
*breekt in* @Wolky84 ik had precies hetzelfde met dochter. Ik behandel haar als een baby met verborgen reflux, ze had dezelfde dingen als je zoontje. Het gaat nu stukken beter!!!! Ze zit inmiddels op 6x150. Maar dat heeft veel moeite en frustratie gekost. Dochter wordt sowieso bijna recht gevoed. Rechtop verschoond. Bedje, wiegje, box staan schuin. Zodat voeding niet terug kan lopen. Daarnaast ook de nutriton 2schepjes (kan 2 weken duren voordat het echt aanslaat). Tussendoor laten boeren en na het eten ook en zeker minimaal 30 minuten na het eten nog bij ons en veel kloppen op rug. Als zij nu huilt is het 9 van de 10 keer een scheetje (krampjes) of boer wat vastzit. Soms komt er na een uur nog een harde boer uit. Dus echt een tip als hij huilt laten boeren. Veel over ruggetje heen wrijven. Weet niet of je dit al hebt geprobeerd maar wilde het gewoon met je delen. Hopelijk voel je je gauw beter!!!!
Zijn jullie kindjes ook al aan het brabbelen? Ik vind het zo schattig! Ligt me dochter in de box te kijken naar haar ronddraaiende boxmobiel en is ze aan het lachen en geluidjes aan het maken.
Vanmiddag om half 4 toch naar de huisarts met me dochter ze klinkt zo zielig. Gelukkig drinkt ze wel een beetje maar door het hoesten spuugt ze ook af en toe weer een heleboel eruit. Dus ben bang voor uitdroging of rs virus. Hoop niet dat we naar het ziekenhuis moeten voor opname. Houd jullie op de hoogte.
Nou het is me een dagje wel geweest. Bij de huisarts geweest met dochter en die vertrouwde het toch niet helemaal, zeker omdat ze zo jong is. Dus die heeft meteen ziekenhuis gebeld en ik kon meteen door rijden naar de spoed post. Daar aangekomen moest ik wachten op de intake. Na de intake werd ik niet lang daarna gehaald door de assistente. Daarna was het wachten op de kinderarts. Uiteindelijk kinderarts geweest en me dochter onderzocht. Gelukkig geen virale infectie en we mochten naar huis. Wel met wat adviezen en morgen ochtend nog een controle bij huisarts.
@louan Super bedankt voor het delen! Natuurlijk heb ik er iets aan; alle ervaringen zijn welkom! Het drinken gaat nu goed, hij doet het echt veel beter. Hij blijft op 8 voedingen hangen maar ik heb het geaccepteerd. Als hij zo happy is, is dat prima. En dan loopt hij mij tegen de grens aan qua voeding.....zolang hij goed groeit en plast/poept laat ik het even los. Want eten = happy baby en dat is wat mama nu ook echt nodig heeft.... @Bezige bij Hier ook de eerste brabbeltjes en kirretjes inderdaad! Schattig he? Wat een heftig dagje met je dochter; je maakt je dan toch zorgen. Maar wel fijn dat je zo snel terecht kon. Hoe is de controle vandaag gegaan en hoe gaat het nu met haar? Ik heb vandaag een spoedafspraak bij de GGZ....Sinds ik met de borstvoeding en het kolven gestopt ben, gaat het helemaal bergafwaarts. Het is vrijwel zeker dat ik een postpartum depressie heb doordat ik zo heftig reageer op de hormoonwisselingen. Ben mezelf volledig kwijt.....Hoop echt dat ze me kunnen helpen!
Heftig hoor @Wolky84 ..... hormonen.. zulke kleine stofjes.. zulke grote uitwerkingen.. Hoop dat je snel weer beter bent want het is al pittig genoeg zonder dat soort problemen. Goed dat je hebt laten controleren @Bezige bij Die van mij is sinds dag 1 ook snotterig.. verstopt neusje... spray wat zoutoplossing maar werkt ook niet super.. Hier een paar goede dagen gehad maar gisteren hele avond last van darmpjes! Zo sneu!!
Hi dames, Wat is het stil hier... Hoe gaat het met jullie? Hier gaat alles gelukkig weer redelijk goed. Me zoon en dochter zijn weer aan de betere hand. Me dochter doet het nog steeds heel goed en groeit als kool. We gaan al bijna naar kleding mast 62! Met mij gaat het ook goed, me lichaam is wel redelijk goed hersteld alleen soms door het sjouwen met de kinderen en boodschappen enz... heb ik af en toe last van me rug. Ben zelf ook wel erg moe ondanks dat de nachten redelijk goed gaan. Maar merk dat nu na al die weken de vermoeidheid er een beetje uit begint te komen.
Sorry lang niet gereageerd... ga dalijk teruglezen. Maar even een vraagje .. zijn jullie al ongesteld geworden? Hier nu bijna 8 weken geleden bevallen en nog niets. Heel af en toe een sliertje roze , maar niet noemenswaardig hebben jullie dat ook?
Hier ook niets maar ik heb ook ruim 6 weken gevloeid en geef borstvoeding dus geen idee hoe snel dat weer komt. Ik zit net krap 2 weken zonder maandverband dus ik geniet er nog even van!
Ik heb nog wel een beurs gevoel rond de vagina. En ik voel me ook best moe ondertussen maar goed.. Het gaat allemaal erg goed dus ondanks haar gehuil wat soms best veel is door buikpijn.. kan ik verder niet klagen. Ze groeit ook de 62 in en is verder een mooi en happy meisje.
Nee nog niet ongesteld. Maar ben denk ik net 2 a 3 weken klaar met vloeien. En geef ook borstvoeding. Bij mijn zoontje de eerste keer werd ik door de borstvoeding de eerste 9 a 10 maanden niet ongesteld. Pas toen ik niet meer echt s'nachts voedde werd ik ongesteld. Ik hoop eigenlijk dat het dit keer weer zo lang weg blijft. Omdat ik bij mijn zoontje merkte de menstruatie mijn melkproductie beïnvloedde. En vond het heerlijk om zo lang niet ongesteld te worden. Ik heb wel af en toe meer afscheiding.
Nou inmiddels al 3 dagen rood bij afvegen en af en aan last van buikpijn, alsof het door moet zetten maar niet doet. Vrij irritant.. @Wolky84 , hoe gaat het nu met je? Hopelijk elke dag iets beter zodat je steeds meer kunt gaan genieten. Ik heb zoiets aparts, dit is nu onze derde en ik geloof niet dat we voor nog een kindje willen/kunnen gaan maar ik voel me zo verdrietig dat de hele zwangere fase enzo afgerond zou zijn. Het hele traject met proberen zwanger te worden, de testen en het leven in je voelen enzo. Zou het puur voor de liefde en het zorgen zijn zou ik zo nog een vierde willen, maar praktisch gezien is het niet handig. Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat J. het zo ontzettend goed doet. Hij is echt onze kers op de taart. Over 2,5 week begin ik weer met werken, pff wat gaat het snel zeg! Heb ook wel weer zin om te gaan werken, maar geniet ook nog enorm van het thuis zijn en 24/7 er voor de jongens te zijn. Dinsdag naar het consultatiebureau voor zijn eerste prikjes. Dat is ook weer zo'n dingetje haha.. ben benieuwd hoe hij is gegroeid en wat we mogen gaan doen met zijn flessen. De laatste fles van 23.00 duurt het echt zeker 10 minuten voordat we hem überhaupt wakker krijgen haha! Vervolgens drinkt hij niet eens zijn fles leeg (vaak nog half slapend) en leg ik hem slapend weer weg en wordt hij pas rond 6.00-6.30 weer wakker.
Ladies! Het was even stil vanuit mijn kant maar erg druk geweest eigenlijk. Het gaat inmiddels echt een stuk beter! Doordat ik tijdig aan de bel heb getrokken, intensieve hulp heb gehad en meteen medicijnen heb gekregen, krabbel ik al een heel eind uit het zwarte gat! Ik gun dit werkelijk niemand; de hel waar ik doorheen ben gegaan....Ik ben er echt nog niet; heel veel dingen moeten straks uiteindelijk nog een plekje gaan krijgen. Maar ik kan wel oprecht nu zeggen dat ik al aardig wat momenten heb kunnen genieten en ik echt wel een band voel groeien tussen mij en ons zoontje. Zo mega raar wat die hormonsters met je kunnen doen....Ik hoop dit echt NOOIT meer mee te maken..... Ik ben ook nog niet ongesteld geweest. Vloeien stopte bij mij al weekje na de bevalling. Maar ik heb soms wel typische rugpijn en wat buikpijn dus heb allemaal het idee dat het niet lang meer gaat duren. Van mij mag het eigenlijk wel....dan ben ik toch "zekerder" van mijn hormoonhuishouding en die heb ik het liefst zo snel mogelijk weer "in een ritme".... Onze zoon doet het ook een stuk beter. Ik zit nog steeds op 8/9 voedingen per dag en een goede 1000cc. Maar ik heb besloten me erbij neer te leggen. Kan hem moeilijk honger laten lijden en ik heb echt alles geprobeerd. Dit is gewoon zijn ritme en daar groeit ie prima op! Ook slapen doet meneer overdag nog steeds amper en ook daar heb ik me bij neergelegd. Ik ben er inmiddels aan gewend om de hele dag met hem bezig te zijn...... @capturethemoment Ik herken het deels wel....wij hebben altijd gezegd dat we maar 1 kindje willen. Maar ik vond zwanger zijn echt fantastisch en de bevalling een mega ervaring. Dat ik dat nooit meer mee ga maken en dit "life event" nu dus ook echt gehad heb, vind ik ook een gek idee en soms een beetje verdrietig....Maar ik zie ons gewoon geen 2 of meer kindjes hebben.....weet niet waarom maar zo hebben we altijd gedacht. En ik voelde me ook gelijk heel compleet na de bevalling....ach; de tijd zal het leren! Hoe is het bij het CB gegaan? Goed, snel mijn bedje in nu want is al laat voor mijn doen haha. Liefs!
Goed als ik hier ook kom meekletsen? @Wolky84 wat heftig zo’n PND... en wat fijn dat je nu de juiste hulp hebt voor jezelf. En wat heerlijk dat je nu eindelijk kunt genieten na die lange weg. Hopelijk zet zich dit voort. @Bezige bij jij gaat ook al door zo’n heftige periode, sterkte! Ehm ik zal even kort vertellen wie ik ben. Ben momenteel 30 en woon in Gelderland, werk als (ambulant) begeleider 28 uur in psychiatrische woonvorm. Mijn jongste is geboren op 5-9-2018, na zwangerschap van 38 weken, topbevalling, had bij mijn eerste ook gemogen. 3 uur en 11 minuten, waarvan 11 min persen. Ff hels stukje met veel pijn, het laatste uur, maar het ging zoveel te snel dat pijnstilling geen optie was. Meneertje is vandaag 12 weken en heeft aardig wat afgehuild, als het een huilbaby genoemd zou worden, zou ik er niet van op kijken. Mannetje kende veel onrust, maar gelukkig zien we nu sinds 1,5/2 weken verbetering. Minder huilmomenten, hij kan slapen in eigen bedje, of in draagzak. We lijken een beetje ritme te krijgen. Hij krijgt borstvoeding, doet het prima hierop. En de nachten gaan gelukkig wel gewoon prima met soms 1, soms 2 voedingen. Heb nog een oudste (11-2016) die net 2 is, die vond het allemaal maar lastig de aandacht te moeten delen in sept/okt, maar lijkt er nu meer vrede in te vinden en lijkt door te krijgen dat echt niks ten koste van hem gaat. Gelukkig maar. Begint nu ook wat meer toenadering te zoeken naar kleine broertje, heel lief om te zien, dan smelt ik. Relatie heeft met ons onrustige kereltje wel ff onder spanning gestaan, ik ook. Voel me nog niet mezelf met alle hormonsters, kom nog aan te weinig tijd voor mezelf toe, en dus te weinig ontspanning helaas. Lijk te weinig tijd te hebben in een dag. Partner vindt het ook druk en kan daar minder goed mee omgaan dan ik. Die heeft wel wat dingen buiten de deur zoals voetbal, dus ik gun hem dat want ik weet hoe hard hij dat nodig heeft. Helaas loop ik daarmee soms wel mezelf voorbij. Tja.... ergens moet dat nog rechttrekken en ik weet ook waar en hoe dat wringpunt er zit, maar de uitvoering lijk ik niet te kunnen doorzetten nog. Komt wel.
@capturethemoment ik snap je gevoel wel. Hier nu 2 kids en mentaal gezien (ook op andere vlakken trouwens) hebben we daar genoeg aan. Maar het zwanger zijn was wel heel bijzonder en magisch. Hoewel ik ook vaak genoeg geklaagd heb er klaar mee te zijn haha. Het was ook zwaar. Ja die schopjes en dat leven voelen was wel heel bijzonder en ga ik wel missen haha. De onzekerheid daarentegen of alles wel goed gaat daarbinnen, ga ik niet missen. Maar oh wat ben ik blij als die kleintjes weer iets groter worden en ik iets meer mijn handen vrij krijg, dat ook!
@capturethemoment dat gevoel begrijp ik heel goed, maar had ik voornamelijk bij de eerste. Ik mis het zwanger zijn nu namelijk echt niet. Ben elke dag als Ik op sta blij dat me dochter naast me ligt in plaats van in me buik. Kindjes krijgen is heel bijzonder en misschien ooit in de toekomst dat ik het nog zou willen maar het zwanger zijn hoeft.van mij echt niet. @Wolky84 wat fijn om te horen dat je nu de juiste hulp hebt en je al een stuk beter voelt! @Boelie88 welkom! Wat leuk dat jou oudste ook uit november 2016 komt. Lijkt me wel echt pittig een huilbaby. Begrijpelijk dat dat je hele gezinssituatie op zijn kop zet. Hopelijk komt er snel meer ruimte en tijd voor jezelf en elkaar. @Hier: hier gaat alles zijn gangetje alleen de laatste paar dagen door te weinig slaap vaak hoofdpijn. Maar onze dochter is nog steeds hartstikke tevreden en makkelijk. Me zoontje doet het ook nog steeds heel goed. Die gaat echt qua spraak met sprongen vooruit. Onze dochter is echt veel aan Het lachen en brabbelen en maakt echt contact. Ook is ze al heel sterk in haar nekje. Vader van de kinderen woont nog steeds niet thuis en de komende maanden zal dat ook niet zo zijn. De afgelopen dagen is hij wel wat vaker op bezoek geweest voor de oudste. Merk ook dat me zoontje hem wel mist. Het zal nog een lange weg te gaan zijn maar we proberen langzaam er toch naar toe te werken om er samen uit te komen. Hopelijk lukt dat....
@Boelie88 Welkom! Zwaar he, als ze zoveel huilen....hadden wij hier ook de eerste weken dus ik weet helemaal hoe het voelt. Gelukkig ging het hier bij 7 weken al beter dankzij inbakeren en Nutriton. Maar man man wat heb ik afgezien. En daarna kwam die PND en ik merkte dat zijn huilen echt iets in mij triggerde en nog kan triggeren. Relatie onder spanning is ook vrij normaal hoor....ik ben ook echt niet aardig geweest voor mijn man; die heeft het nog nooit zo zwaar met mij gehad als sinds de bevalling. Misschien kun je binnenkort een weekendje plannen waarin je oppas hebt zodat jullie er even samen uit kunnen? Wij hebben morgen zo'n middag, avond en nacht en ik kijk er echt mega naar uit! En dingen door jezelf....tja ik herken het; kom ik ook nog niet aan toe. Vrees dat we nog even geduld moeten hebben; het komt echt goed! @Bezige bij Heftig hoor....maar wel knap dat jullie er toch samen voor willen gaan. Dat is al zo'n mooi begin! En niet te hard van stapel lopen; komt met de tijd wel....Fijn dat je dochter het zo goed doet he! Heb jij al wel wat momentjes voor jezelf? Het zijn hier nog steeds heftige weken; het gaat met mij heel erg op en af. Maar dat is ook vrij normaal bij een PND. Is natuurlijk niet ineens over, ook niet als je medicatie en hulp krijgt. Mijn menstruatie is weer op gang gekomen en dat vind ik aan de ene kant heel fijn; dan kan ik met de hormonen aan de slag en gelijk mijn PMDD officieel laten diagnostiseren en aanpakken. Anderzijds vond ik het zelfs emotioneel; het einde van een tijdperk......de cirkel is weer rond......gek hoor!
@Bezige bij wat goed dat jullie er zoveel aan doen om eruit te komen, ik hoop voor jullie echt dat het gaat lukken. Ik snap dat je zoontje hem mist, zal zeker gek zijn voor zo’n jong mannetje. En fijn dat je dochtertje het zo goed doet. Hier gaat het nu ook steeds beter. Veel lachen en brabbelen! En zo leuk om het contact nu te gaan zien beginnen tussen de twee ukken! @Wolky84 het is zeker pittig met een baby die zo veel huilt, maar nu gaat het gelukkig stukken beter. Elke dag weer wat ouder en elke dag weer een stapje richting zelfstandiger worden. Altijd fijn! Merk met de oudste nu hoe fijn ik dat vind en ik meer tijd kreeg voor mezelf op het eind van de zwangerschap. Nu weer even terug naar af, maar komt idd vanzelf! Pittig zo’n PND, maar idd komt vanzelf een periode dat je je beter gaat voelen uiteindelijk, goed dat je hulp hebt gezocht toch! Jullie willen geen kids meer? Hier nog geen menstruatie maar dat zou dan ook een afsluiter worden voor ons, wij hebben aan 2 genoeg haha. Zal ook wel gek worden idd. Hier drukke periodes achter de boeg, zoontje is jarig geweest, sinterklaas is gevierd. En nu krijgen we vrijdag weer de uitslag van oudste zoontje van een observatie op het kdv van een zorgconsulent. Zoontje loopt wat achter in zijn sociale ontwikkeling en praat nog niet verstaanbaar veel woorden voor zijn leeftijd, dus beetje in spanning wat zij denken hierover.
@Boelie88 Ik denk niet dat ik dit ooit nog een keer aandurf....de eerste weken zijn min of meer een trauma en ik ben blijkbaar geen natuurtalent in het moederschap want ik vind het echt enorm zwaar. De hele PND waar ik nu in zit is het zwaarste wat ik ooit heb meegemaakt en ik denk niet dat ik dit een tweede keer nog een keer aan zou kunnen....Voor ik zwanger werd zeiden we al dat we eentje waarschijnlijk wel genoeg zouden vinden. En hoewel ik de deur nooit helemaal dicht zal gooien - vind dat ik zo'n beslissing nu niet kan maken in de huidige situatie - acht ik de kans heel klein. Spannend zeg, vrijdag! Laat je ons weten hoe het is afgelopen?