Oh men.. Ik voel me zo schuldig, terwijl dat niet zou moeten/mogen. In verband met harde buik klachten ben ik vandaag op controle geweest bij de vk. Alles gaat goed met de kleine baby, maar ze drukte me op mijn hart dat ik het echt rustiger aan moet gaan doen. Aangezien ik thuis al alle rust neem ik die ik kan nemen(lukt niet altijd ivm mijn lieve terrorpeuter), moet ik aanpassingen gaan doen in mijn werkschema. Ondanks het begrip van mijn werk, voel ik me zo schuldig! Urcgh.. Ik moet het gewoon even kwijt! Zo irritant dat ik rond dit termijn al mijn rooster aan moet passen. Maar goed, wellicht houd ik het op deze manier wel tot het einde vol
Is ook vervelend als het niet lukt, maar denk ook maar zo dat je, je nu beter schuldig kunt voelen naar je werk, dan straks naar de baby omdat je, je rust niet voldoende hebt genomen. Zelf ben ik met week 6 al volledig in de ziektewet terecht gekomen en ik voelde me zoooo schuldig, maar ja this voor een goed doel denk ik dan maar!
Ik ben vanaf vandaag ziekgemeld door bekkenklachten. Kan amper lopen of op een bureaustoel zitten, maar vind het alsnog super moeilijk. Ik denk steeds:"als het ECHT moet, dan kan ik nog wel." Terwijl ik weet dat ik zowat huilend van de pijn in de auto terug rijdt na een dag werken... Dat schuldig voelen zit echt tussen je oren. Je gezondheid en die van je baby zijn het gewoon niet waard om door te gaan tot je letterlijk en figuurlijk omvalt.
hier bij de eerste vanaf 16 weken van 32 naar 24 uur gegaan en nu bij de tweede vanaf 20 weken. Het is gewoon niet anders en met een aangepast schema krijgen ze op mijn werk wel het maximale wat er nu in zit denk ik dan. Want als ik 32 uur zou blijven werken holt de kwaliteit echt hard achteruit vanwege alle klachten die ik dan krijg, die gedachte maakt dat ik me wat minder schuldig voel als ik al eerste vertrek op mijn werk.
Herkenbaar, die gevoelens van schuld.... Ik hoop dat je echt voor jezelf (en je kleintje) kiest en ik hoop van harte dat het je lukt om een stapje terug te nemen.
Herkenbaar, maar luister naar je lichaam. En beter om nu alvast een stapje terug te doen dan dat je maar door blijft gaan en dan volledig thuis kom te zitten.. precies zoals je zegt, wat rustiger aan doen dan hou je het mss tot begin verlof vol
Wat tof, jullie reacties. Ik ben blij met de erkenning. Sinds twee weken heb ik extra pauzes, werk ik bepaalde shifts niet meer en mag ik eerder naar huis. Heel fijn! Ik hoop het op deze manier het uit te kunnen zitten totdat ik met verlof ga
Ik moest 6 jaar geleden ook al vanaf 16 weken gaan minderen met uren, van 8 uur naar 6 uur per dag. Enerzijds vanwege vermoeidheid en t na die 8 uur werken eigenlijk helemaal niet meer verantwoord was om nog te rijden zeg maar...en anderzijds vanwege toen al teveel harde buiken ook....later ben ik nog verder gezakt naar 5 uur per dag en de laatste 3 weken geloof ik naar 4 uur per dag. Dus wel gewoon tot aan het verlof kunnen werken, maar elke keer wel verder minderen door teveel harde buiken. Deze zwangerschap nog maar 1x harde buik gehad gelukkig maar t is nog vroeg Ditmaal hing ik helaas voorafgaand aan de zwangerschap al tegen bekkeninstabiliteit aan...dus ik denk dat je wel kan raden hoe t nu met mn bekken gaat. Ik verwacht niet te kunnen blijven werken tot aan mn verlof, en daarnaast zit ik nu ook sowieso veel langer in de auto wat soms met veel file ook al problemen oplevert op energiegebied... Ik voel me er al rot genoeg bij voor mezelf, dus als ik me ook nog eens schuldig moet gaan voelen naar mn werkgever, daar zouden de harde buiken dan alleen maar erger van worden denk ik T is jammer voor ze maar t is nu eenmaal niet anders. Jouw gezondheid en van de baby staan nu voorop.
Je kunt niet meer doen dan je best, en iedere zwangerschap is anders. Dat mogen ze je niet kwalijk nemen, en je hoeft je ook totaal niet schuldig te voelen.. ik heb opzich best een goede zwangerschap ben nu 40week en 5 dagen en deze meneer blijft lekker zitten -.-' hahahh ik heb wel tijdens de zomer erg last gehad van vocht enzo last van voeten en knie en onderrug op het eind me werk wist er van omdat ik het had aangeven.. dus ik kwam wel gewoon naar werk maar me collega's hielpen me waarmee ze konden helpen.. met een beetje goede communicatie kom je heel ver! Veel liefs xx
Ik wilde net een topic openen met exact hetzelfde verhaal. Nu 22 weken zwanger en sinds twee weken vreselijke pijn in mijn rug/bekken. Nu al een paar keer gevallen door krachtverlies in mijn benen dus er moet wat veranderen op werk, omdat ik, net als jij, thuis al zo rustig mogelijk doe (ook met een lieve terror-dreumes ). Ik ben blij te horen dat je inmiddels je werk hebt aan kunnen passen. Ik ben sinds vrijdag ziek gemeld, maar wil het morgen weer gaan proberen en dan kijken naar aanpassingen op werk, zodat ik het wel zo lang mogelijk vol kan houden. Helemaal thuis zitten met deze termijn moet ik echt niet aan denken... Ik was 'blij' je verhaal te lezen want het gaf mij herkenning en ook wel een extra stimulans om om aanpassingen te vragen (al vind ik het natuurlijk heel naar dat het voor jou nodig was om dit te doen).
@Peaches17 dat is niet best dat je door je benen zakt ivm krachtverlies.. Goed om ook aan de bel te trekken. Beterschap! Ik hoop dat de rust die je neemt, verbetering zullen geven @Mariella010 met communicatie komt je idd ver! Ik ben ook blij dat ik aangegeven heb meer rust nodig te hebben. Veel succes met de laatste loodjes. Hoop dat jullie ventje zich snel aankondigt @BabyFG ik heb het inmiddels los gelaten wat betreft het schuldgevoel. Gezondheid boven alles en mijn collega's zijn erg begripvol. Harde buiken blijven wel, maar ze zijn in aantal al sterk afgenomen. Gefeliciteerd met je zwangerschap
Toen ik zwanger was heb ik het op mijn werk ook rustiger aan moeten doen. Ik ben verkoopster en de hele dag rechtstaan werd me echt te veel. Ik heb een open gesprek gehad met mijn leidinggevende en zij begreep me heel goed. Ben daarna enkele uren minder gaan werken, wat me echt wel goed heeft gedaan. Helemaal niet schuldig voelen, jouw gezondheid en dat van je baby gaan voor alles!
Ik werk al sinds week 16 nog maar 4 uur per dag i.p.v. 8 (werkte dus 40 uur en nu 20) omdat ik 's middags moe word. En dat terwijl ik een kantoorbaan heb. Alles in overleg met de bedrijfsarts, die hier overigens ontzettend makkelijk over doet omdat er veel begrip is voor zwangeren. Ik wilde eerst 6 uur per dag werken maar hij raadde mijn werkgever 4 uur aan, die heeft zich "eraan te houden" omwille van mijn gezondheid. De helft dat ik niet werk wordt door UWV uitbetaald aan mijn werkgever en ik krijg gewoon mijn loon 100% doorbetaald. Ik heb een functie met heel veel verantwoordelijkheid (alle marketing- en communicatieactiviteiten zowel online als offline van een detacheringsbureau met 350+ medewerkers zijn voor mijn rekening). Heb me er geen moment schuldig over gevoeld want als ik morgen dood neer val begint er volgende week een ander in mijn functie. Oftewel, iedereen is vervangbaar, hoeveel verantwoordelijkheid je ook hebt en hoe goed je ook in je werk bent. Geniet lekker van je zwangerschap en focus op jezelf en de baby, dit maak je tenslotte niet zo vaak mee. Werken ga je (bijna) je hele leven nog doen.