Hallo allemaal, Zoals ik al verteld had ben ik al 1 jaar bezig met zwanger worden en dus niet gelukt. Wel loop ik al jaren met terugkerende blaasontstekingen, ik heb een blaasonderzoek gehad vorig jaar en die was goed. Ik heb ook nog steeds meer dan 1 jaar erys (bloed) in mijn urine, dat is alleen als ik de urine stick op de praktijk ( ben zelf doktersassistente ) Ik heb nu sinds paar maanden geen last van plas klachten gelukkig meer, wel ruikt me urine nog wel heel erg en soms test ik ook nog positief op blaasontsteking, maar ik laat het niet behandelen want ik heb evenzoveel kuurtjes gehad. Ik wilde vragen of dat de zwangerschap tegen houdt? Wie heeft hier ervaringen mee?
Ik weet wel dat een blaasontsteking een miskraam uit kan lokken. Door blijven lopen met een blaasontsteking is niet goed. Wat zegt je huisarts ervan dat je met blaasontstekingen door blijft lopen?
Ik ben niet meer geweest, was onder behandeling bij de uroloog, maar daar kwam ik niks verder, ik moest er maar mee dealen.. ik had in 1 jaar tijd iets van 9 antibiotica kuurtjes gehad, toen was ik het op een gegeven moment spuugzat, al die kuren iedere keer en die klachten pff. En nu sinds paar maanden zijn mijn klachten eigenlijk zo goed als weg, maar urine blijft nog wel vaak positief en ruikt heel erg. En die bloed in de urine stick blijft ook nog. Toen zei de uroloog dat het wel kan omdat ik veel ontstekingen heb gehad dat die bloed in urine stick nog wel zicht baar blijft..Maar goed we zijn nu wel meer dan 1 jaar verder en ik heb het nog steeds. De artsen zeiden toen als ik veel klachten heb dan moet ik het behandelen anders niet. Ik weet echt niet of dit met elkaar te maken heeft. De gyn weet hier ook geen antwoord op..
Hoi Ik had normaal jaarlijks wel gemiddeld 2-3x een blaasontsteking. Op den duur was ik zelfs resistent voor monuril. Vanaf wij in de mmm zijn gestart en dus gebruik hormonen enz had ik de ene na de andere blasontsteking. En als gevolg daarvan een vaginale infectie en daar als gevolg dan terug een blaasontsteking... vicieuze cirkel dus. Werd er gek van. Tijdens mijn eerste zwangerschap ook constant ab moeten nemen enz. Uiteindelijk een vroeggeboorte op 23w5 door cervixinsufficientie. Ook wel lichte infectie gevonden maar ze vermoeden dat er eerst ontsluiting was en dan pas infectie. Ik ben dus ondertussen als de dood voor infecties. Ik heb ook alles al geprobeerd van uricran, urovaxom, femannose... echt helpen doet dat niet. Dan mocht ik van de gyn telkens na de seks een furadantine innemen. Dat leek toch iets te helpen. Nu terug zwanger en al vanaf vlak ervoor volledig geen seks meer... geen enkel risico. Ik laat elke twee weken mijn urine preventief controleren omdat ik ondertussen het zoveel gehad heb dat mijn symptomen niet meer zo duidelijk zijn. Het rare is dat van de resultaten van hetzelfde staal de huisarts zei dat ik een ontsteking had en dus furadantine moest nemen. Nadien zei de gyn dat er geen infectie op dat staal te zien was en ook was ze geen voorstander van furadantine.. had het al wel genomen dus ja.. vond ik wel vreemd twee tegengestelde uitleggen. Ik heb wel afgelopen zomer accupunctuur gevolgd alsook met homeopathische behandeling vd blaasontsteking. En ik heb dus sinds augustus tot nu nog maar 1(?) x dan een blaasontsteking gehad. Dus echt wel super blij mee. Zodra ik bevallen ben ga ik terug naar haar en laat ik mij daar terug voor behandelen.
Zelf heb ik ook weinig klachten bij een blaasontsteking hooguit een iets zeurderig gevoel in onderbuik, maar zelfs dat niet de laatste keer (2 weken terug). Ontsteking werd bij routinecontrole gevonden, maar ik moest meteen aan de antibiotica.
Klinkt raar maar ik geloof dat ik ooit eens heb gelezen dat als je gevoelig bent voor urineweginfecties, je beter geen tampons gebruikt. Die zouden op de een of andere manier bacterien naar boven duwen. Ik zal de studie eens terug opzoeken.
Je hebt geen fluit aan mijn reactie... Ik heb jaren terug last gekregen van chronische blaasontsteking. Allerlei onderzoeken gehad, nooit wat kunnen vinden. Moest preventief antibiotica slikken na het vrijen. Na verloop van tijd ging de relatie uit, gestopt met die antibiotica en heb daarna nooooooit meer een blaasontsteking gehad. Onze bacteriën reageerden blijkbaar heel apart op elkaar.
Ik heb jarenlang veel, heel veel blaasontstekingen gehad. Op een gegeven moment preventief antibiotica gekregen. Er is nooit een oorzaak voor gevonden. Ik werd er behoorlijk moedeloos van, was er vaak ook flink ziek van. Maar sinds ik de pil niet meer slik (heb een spiraal) heb ik nooit meer een blaasontsteking gehad. Ik vermoed dat het voor mij dus een hormonen-dingetje was. Tijdens mij drie zwangerschappen en na de bevallingen ook geen blaasontsteking gehad.
Nu je dat zegt, heb dat altijd wel af en toe maar sinds ik gestopt ben met de pil juist meer en vanaf we met hormonen voor ivf begonnen echt de ene na de andere... Nu zwanger en al 1 gehad. Ik wou echt niet terug met de pil beginnen nadien maar wie weet is dat juist bij mij de oplossing. Ik ga het onthouden!
Wat rot zeg.. ik heb bij mijn eerste relatie in 5 maanden tijd 12 kuren geslikt, elke 2 weken weer een nieuwe blaasontsteking. Je moet er niet mee blijven lopen hoor! Het kan anders een nierbekkenontsteking worden en dat is volgens mij ook niet grappig... lijkt me ook niet bevordelijk voor het zwanger worden. Sterkte iig en hoop dat het snel lukt bij jullie