Wat erg voor je dat ze hun gevoelens steeds bij jou neerleggen, lijkt me enorm belastend. Ik vind het voor je vaders vriendin ook zielig trouwens. Als hij nou eens met haar praat ipv met jou over de gevoelens die hij voor zijn ex heeft, misschien beëindigt ze de relatie dan en kan hij weer terug naar je moeder. Is iedereen blij. Anyway, veel sterkte, klinkt als een klotesituatie.
Wij hebben dit jaar voor het eerst lootjes getrokken met de schoonfamilie. Alle voorgaande jaren deden we altijd zo'n #@$-spel waarbij je cadeautjes af moest pakken etc. Het bedrag was €15,- en een suprise was een vereiste. Uiteindelijk bleek het gewoon een veredelde knutselwedstrijd te zijn. De ene suprise nog mooier dan de andere. Bij mijn familie zijn suprises altijd grappig of juist enorme rotzooi. Bij mijn vriend zijn familie duidelijk niet, die memo hebben wij alleen niet gekregen De sfeer was verder ook koeltjes, van die ongemakkelijke stiltes enzo. Oh en mijn "opbrengst": een zakje haarelastiekjes en 5 huishoudkaarsen... Volgend jaar vul ik ook gewoon geen lijstje meer in. En onze kinderen werden overgeslagen met cadeautjes, best sneu voor de oudste.
Ja ik probeer het ze al 7 jaar duidelijk te maken. Ik heb hey opgegeven. Gelukkig is er de rest van het jaar niks aan de hand. Alleen met kerst/oud en nieuw/ Pasen. Verder is alles gewoon leuk en gezellig en doen we nog best veel samen. Ons gezin en allebei mijn ouders er bij.
Wij waren de hele dag met zn viertjes en hebben lekker uitgebreid ontbeten, cadeautjes uitgepakt, spelletjes gedaan, kerstfilm gekeken etc. Morgenmiddag om 16u gaan we pas naar mn schoonzus dus ook dan bijna nog de hele dag met zn viertjes. Bij schoonzus gaan we gezellig borrelen en om 19u weer naar huis dus niet te lang ook. En als klap op de vuurpijl kreeg ik vanavond bericht van een goede vriendin dat zij 3 hotelovernachtingen in Londen én 2 concertkaartjes voor de spice girls heeft gekregen, met de vraag of ik mee wil. Ja duhhhh! Dus nu mogen we tot half juni voorpret hebben en dan gaan we gewoon naar de spice girls! Dus...geen rel hier, ik ben gewoon überhappy terwijl ik eigenlijk kerst vreselijk vindt (en O&N nog erger) maar ja...spice girls he...
Lees zoveel verhalen hier, gelukkig niet herkenbaar. Heb een super schoonfamilie. Vandaag hadden we ze allemaal over de vloer en hebben ons rot gelachen. Ze zijn zo gek als een deur, love it
Bij dit soort verhalen zie ik met name scènes uit Amerikaanse kerstfilms voor me. Een hoop drama haha Maarr.. Komen jullie de rest van het jaar dan nooit met de familie/ouders/broers-zussen bij elkaar voor het eten? Dan is Kerst toch niet heel anders dan al die andere keren?
De laatste keer dat mijn schoonfamilie conpleet was is meer dan 12 jaar geleden. Eten bij mijn so was de laatste keer 7 jaar geleden denk ik (hun bij ons gaat beter)
Ik kreeg vandaag te horen dat mijn ouders het contact met ons verbreken, omdat ze vinden dat wij onze pasgeboren dochter te weinig met hen delen. Ik heb met haar een week in het ziekenhuis gelegen, omdat zij longontsteking had en ik ernstige hoofdpijn door problemen met de ruggenprik. Sinds gistermiddag zijn we thuis. Ze hebben ons in het ziekenhuis bezocht en de kleine al gezien, behalve mijn vader, die ziek was. Nu zeiden we hun aankomende donderdag langs te komen, maar ze hadden verwacht dat ze bij onze thuiskomst hadden mogen zijn. Dus nu boos daarover. En ik deed er te lang over om op appjes te reageren met de vraag hoe het ging (ik reageerde na 4 uur, ik had hier de kraamzorg en deed mijn kind voor het eerst in bad, moest nog avondeten etc). Nu hebben ze ons overal geblokkeerd en nemen de telefoon niet op. We kregen alleen een appje dat we niet beseften wat we hun aandoen en dat we niet genoeg met hun in ons geluk delen etc. Dat ze daarom het contact verbreken. Ben echt teleurgesteld en herken mijn eigen ouders niet meer terug sinds de geboorte vorige week. Begrijp niet waarom ze onze kraamtijd en eerste kerst zo proberen te verzieken, terwijl ze de lange weg hiernaartoe hebben gezien. Heel verdrietig.
Wat ontzettend rot dit. Je zou haast zeggen dat hier nog wat achter zit. Hoe kunnen ze je dit nou kwalijk nemen, en daarna zorgen dat ze je dochter helemaal niet meer zien. Heel gek. Hoop dat jullie er snel uit komen, heel verdrietig dit.
Jeetje wat naar zeg!1.5 week na de geboorte het contact verbreken vind ik erg extreem en ook een beetje kinderachtig eigenlijk. Ik hoop dat je een beetje kunt genieten van t feit dat jullie thuis zijn
Hier 1e kerstdag met schoonfamilie die not amused zijn dat er een kleine komt en zo weinig mogelijk intresse tonen in mijn zwangerschap. Daar wordt dan verder ook geen rekening mee gehouden. Verder is het er ook nooit echt gezellig en vooral heel saai. Gelukkig vandaag naar mijn ouders wat wel supergezellig is altijd
Jeetje wat heftig en dat nog maar net na geboorte van de kleine. Heel bizar en enorm verdrietig. Dus omdat ze haar in een week tijd te weinig hebben gezien, zorgen ze ervoor dat ze haar nooit meer zien... gekke gedachtegang.. heel veel sterkte! Hopelijk komen jullie er nog uit.
@Fennec, wat ongelijk egoistisch van je ouders! Ze moeten zich ook in jou inleven, zij weten (althans iig je moeder) hoe het kan zijn die eerste paar weken na een geboorte. Jeetje wat kortzichtig enz bah
Mijn hart breekt, dit is zo herkenbaar. (schoonouders) Wil je alsjeblieft proberen mijn advies op te volgen? Geniet van je kostbaarste bezit, bedenk dat jij hiervan kan leren en het later anders zou doen en laat het niet je kraamweek verpesten, praat erover als je er behoefte aan hebt maar laat het je niet over nemen. Dat is mijn fout geweest en ik kijk nu heel negatief tegen mijn kraamweken aan. Het heeft iets verpest wat ik bij mijn zoon niet meer over kan doen. Ze hebben jullie geblokkeerd, probeer dat even te zien als een adem pauze en probeer het niet nu te willen goed maken, dat goed maken kan je over een x aantal weken altijd nog proberen dit is namelijk hun verlies niet die van jullie. Kijk nog maar eens goed naar je dochter als ze in je armen ligt, dat is jullie grootste trots en onvoorwaardelijke liefde van jullie samen. En geniet, want dat heb je verdient. Echt!
Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ik twijfel soms gewoon ook aan mezelf, of ze misschien gelijk hebben en ik hun slecht behandel. Maar mijn man staat achter mij, zegt ook: we konden echt niet anders. En mijn schoonouders doen helemaal niet zo raar en die moeten zelfs nog langer wachten om haar te zien, omdat ze moeten werken. Dit stuurde mijn vader in de groepsapp die ik met beide families had gemaakt over Gwendolyn:
Ik zou die ouders van jou wel door mijn telefoon heen willen trekken.. Wat ik nog tegen je wilde zeggen en wat ik net ben vergeten was dit ; Mijn moeder vertelde heel mooi dat het moment dat je eigen kind moeder word, de schakel doorschuift de speel van de familie word verplaatst en iedereen krijgt een nieuwe rol binnen de familie. Jullie zijn trotse ouders geworden, jouw ouders opa en oma en als je zussen en broers hebt worden die opeens oom en tante. De kaarten worden weer verdeeld en je bent een generatie opgeschoven. Jij als kersverse mama ( en papa) bepalen opeens de “regels” van jullie gezin, jullie nieuwe tradities en opeens hebben jouw ouders ( en die van je man) die rol niet meer, moeten ze een stapje terug doen en jullie loslaten. Soms vinden mensen dat heel lastig, zo ook (denk ik) je ouders. Ze beginnen over hun “tradities” hun normen en waarde, maar jullie hebben als gezin ook je eigen ideeen en jullie bepalen wanneer dingen goed uitkomen of ze überhaupt wel uitkomen. En hun moeten dat gaan leren accepteren, hun moeten de nieuwe rol die ze aangemeten krijgen leren accepteren en uit dat bericht lees ik gewoon dat ze niet zien dat de kaarten met de komst van jullie dochter, hun kleindochter opnieuw geschut zijn.
Ik denk dat je hier de spijker op zijn kop slaat! Ze doen zo raar. Wat ik zei: ik herken ze niet meer. Ze lijken wel bevangen door hysterie ofzo. Echt bizar. Tsja, ze hebben zichzelf er ook mee. Ik heb gisteren nog gezegd tegen mijn vader: mijn telefoon staat aan en de deur is open voor jullie vanaf donderdag. Jullie blijven welkom, maar wel als jullie een beetje kalmeren en normaal doen. Nou, ik hoefde er niet op te rekenen dat ze nog kwamen. Ze zullen wel bijdraaien. Het is in hun eigen belang. Zij missen nu dingen van hun kleinkind. Maar ze hebben zoveel medelijden met zichzelf en ze weten het zo te draaien dat ze doen alsof wij geen contact met hun willen naar de buitenwereld, dat ik denk dat het nog wel even kan gaan duren...
Jeetje ik word hier gewoon verdrietig van. Niet voor je ouders maar voor jou. Het is al zo een drukke en hectische tijd, de geboorte van je eerste kindje, je kraamweek en dan krijg je dit er nog bij. Gefeliciteerd met de geboorte van je meisje!
@Fennec Twijfel alsjeblieft niet aan jezelf! Jij en je man zijn de enige die op dit moment ervaren wat jullie ervaren en daarbij weten wat voor jullie en je kleine meid nodig is. Wat ik lees in het bericht zijn mensen die met name zelf de regels willen bepalen. Blijkbaar hebben zij een beeld bij wat ''liefde'' moet zijn, en wat ''delen'' moet zijn. Het klinkt nogal afstraffend.. alsof ze je even lekker willen laten voelen hoe erg ze gekwetst zijn dat ze niet met hun neus op de voorste rang zitten. Ik vind het nogal egoistisch gedacht. In plaats van dat ze met hun liefde dan vragen: goh Fennec, wat heb jij/je man/de baby wel van ons nodig? Hoe kunnen we je door deze zware periode heen helpen? Dat is in mijn ogen namelijk liefde. Jij doet wat je kan. En al hadden jullie wel anders gekunt, jij bepaald de regels. En ik lees nergens dat jullie je geluk niet met een ander willen delen (niets liever waarschijnlijk) maar dat jullie in deze emotionele rollercoaster ook graag je eigen weg willen en moeten vinden. En ik spreek als iemand die een paar maanden terug een familie rel heeft veroorzaakt (onbedoeld) door samen met mijn man en onze pasgeboren zoon tijd voor onszelf te claimen na een bijzonder moeilijke start en een ziekenhuisopname omdat het opeens heel slecht ging met onze baby. Blijkbaar denken mensen alleen aan hunzelf en het recht dat ze denken te hebben over jouw nieuwe gezin.
Wat sneu zeg.. en dat met de feestdagen ook nog. Je komt net allebei uit het ziekenhuis mag je ff op adem komen?