Vandaag weer de dag.. een verjaardag zonder die echt te kunnen vieren vind het altijd een beladen dag. Hij zou vandaag alweer 3 jaar worden. 3 jaar geleden is hij totaal onverwachts overleden door complicaties tijdens en na de bevalling. Hij heeft bijna 3 dagen mogen leven. Veel te kort. Geen idee wat ik met dit bericht wil.. gewoon even van me aftypen.
Hoe is je dag geweest? Hoe heb jr hem beleefd? Heb jr iets speciaals gedaan? Hopelijk gaat het weer een beetje. Wat een inmens verdriet moet het zijn en blijven.
We zijn samen uiteten gegaan.. gewoon met zn tweeen. Ging best oke maar het blijft zo moeilijk. Wat ik wel heel erg vind is dat sommige naaste familie ons niks hebben gestuurd. Gewoon niks laten horen. Dat doet pijn.
Mensen begrijpen niet dat het na 3 jaar nog steeds heel veel pijn doet. Fijn dat jullie lekker uit eten zijn geweest. Gaat het met je zwangerschap allemaal goed?
Ja alles verloopt oke.. Wel rustig aan vanwege harde buiken en bloedverlies maar het blijft stabiel. Had het bij mijn 2e kindje ook. Heb een hele gevoelige baarmoeder en afwijkend. Nog een paar weken.
Dit is echt heel pijnlijk ... Herken het. Mijn eigen schoonfamilie heeft nog nooit iets laten horen en op de eerste verjaardag v mijn overleden dochtertje nodigde mijn schoonmoeder ons zelfs uit voor een feestje bij hen thuis. Het blijft gewoon elk jaar even moeilijk.
Wat moeilijk zeg!! Hoe is de band verder met je schoonouders? Word er nu ook niet meer over gepraat? Of heb je aangegeven dat je het moeilijk vind? Ik kan er in alle gevallen met mijn moeder over praten. En mijn man. Dus daar maak ik regelmatig gebruik van. Kun je wel je verhaal kwijt? Iemand waar je altijd op terug kan vallen?