Vorig jaar ook al eens zo'n topic geopend. Hopend dat het een fase was. Maar inmiddels gaat het al 1-1,5 jaar zo. Mijn peuterzoon van bijna 3 is heel lief en gevoelig. Is sociaal en komt goed mee op de peuterspeelzaal. Thuis is hij ook dol op zijn zus (6), maar uit het niets slaat, bijt, duwt, krabt hij haar. Dagelijks, paar keer per dag. Soms lijkt het jaloezie, als ik bijvoorbeeld mijn dochter help of knuffel, soms in een ruzie als ze met iets speelt wat hij wilt, of gewoon uit het niets. We corrigeren het altijd, gaan altijd het gesprek aan en hij moet sorry zeggen en een knuffel. Maar niks helpt. Het wordt steeds erger, gisteren werd ze zelfs geslagen met een boek. We zijn vrij consequent in de opvoeding, hebben een periode geprobeerd hem in de hoek te zetten, en tegenwoordig maar een preek en excuses. Wie herkent dit en heeft tips? Want dit is echt niet leuk meer, mijn dochter had laatst een flinke bijtwond
Hoe is zijn taal? Als hij daar in nog niet goed is kan ik me inbeelden dat het voor jullie uit het niks komt maar voor hem een opeenstapeling. Als zijn taal normaal verloopt zou ik hem ook echt apart zetten op de trap, even niet bij het gezin en aandacht geven aan de oudste. Hebben jullie ook momenten dat echt voor haar is en echt voor hem? Even lekker 1 op 1 en dan mag een ander niet storen. Ze weten dan ook waar ze aan toe zijn. Daar naast ook dingen echt samen zoals spelletje, koekjes bakken etc.
Ik zou wat meer consequenties er aan verbinden. Een preek aanhoren, sorry zeggen of even in de hoek staan is blijkbaar niet voldoende voor hem om het af te leren. Ik zou er dus een wat grotere staf aangaan verbinden, bijvoorbeeld televisie tijd inleveren of iets dergelijks. Andersom zou je juist ook met een beloningssysteem kunnen werken: wanneer hij een hele dag of dag deel dit niet heeft gedaan, verdient hij een sticker. Na drie stickers krijgt hij iets kleins, zoals een ijsje of iets dergelijks. Grote zus krijgt dat dan uiteraard ook
Bedankt voor de reacties. Had ik zelf nog niet aan gedacht.. Ik denk dat hij nog te klein is voor belonen met stickers. Maar meer consequenties is iets om te proberen. Hij praat opzich wel goed. Dus dat is het ook niet..
Nee joh ik heb mijn twee kinderen zindelijk gemaakt toen ze net twee waren met een beloningssysteem met stickers , dat kan echt al wel hoor!
Ik denk dat ie niet in de gaten heeft hoeveel pijn hij iemand doet. Ik zou denk ik heel pedagogisch onverantwoord grote zus opdragen terug te meppen of terug te bijten. Misschien is het dan wel meteen afgelopen. *lynch me nu niet*
Misschien eens kijken naar wat de behoefte achter dit gedrag is? Aandacht? Van wie dan, van jullie of van zus? Uiten van frustratie, kan dat op een andere manier?
Dit inderdaad. Ja sorry ik ben echt tegen terug slaan enz, maar je bent al 1,5 jaar bezig en hij doet het meerdere keren per dag. Je heb veel geprobeerd en niks helpt.
We hebben zelfs ook al eens teruggeknepen of gebeten. Maar hielp ook niet helaas. Ook een keer gevraagd of grote zus het wilde terugdoen. Helaas Zo lastig want het is een heel lief joch, knuffelbeertje
Onze jongste heeft ook zo'n periode naar de oudste gehad, vooral bijten. Corrigeren met consequenties werkte ook steeds niet. Op advies van het CB zijn we toen vooral de oudste bijna overdreven gaan troosten zodra hij werd gebeten. En verder het gedrag van de jongste negeren. Hij wist goed dat het niet mocht. Ik had er in het begin mn twijfels over, maar was t proberen waard. Maar het werkte! Het was blijkbaar toch een manier van aandacht vragen. En toen hij merkte dat juist grote broer alle aandacht kreeg was de 'lol' er zo vanaf.
Bij de ggd worden (meestal gratis) cursussen aangeboden rondom allerlei opvoedvraagstukken. Ik zag er laatst een specifiek gericht op ruzie tussen broer en zus. Misschien is dit wat? Zelf heb ik laatst een cursus 'peuter in zicht' gevolgd. Ze geven best goede handvatten en er komt heel normaal publiek op af.
Dit werkt hier (soms) ook! Eventueel kun je dan tijdens t troosten van je dochter ook tegen haar zeggen (op zo’n toon dat je zoontje t ook hoort): heeft ... (je broertje) je gebeten? Dat is niet leuk / mag niet.. heb je nu pijn? ed.
Bij ons werkte verder vrij weinig en er ontstond er steeds strijd / irritatie ed. Ik vond t voor mezelf ook veel fijner om aandacht te besteden aan degene die pijn heeft en de ander te negeren... dan kon ik zelf ook rustiger blijven Edit: oh haha.. ik reageer op mezelf i.p.v. dat ik t bericht bewerkte / aanvulde