We zijn zo dankbaar dat we een tweede kind krijgen! De baby blijkt ook nog eens, voor zover zichtbaar, kerngezond! Zo blij! Het is een jongen. T was opnieuw niet te missen bij de 20-weken echo. Onze jongens zijn trots op wat er tussen die beentjes zit Wij zijn er heel blij mee. Juist omdat er een groot leeftijdsverschil is met onze oudste vind ik het geweldig leuk dat hij een broertje krijgt. We twijfelen echter of we t de omgeving vast gaan vertellen. Ik ken namelijk verhalen van andere jongensmoeders die in hun kraambed teleurgestelde reacties krijgen op het geslacht van de baby Daar zou ik echt niet tegen kunnen. We hebben onze omgeving in de waan gelaten dat we t niet weten en nu al krijg ik opmerkingen dat mensen hopen dat t een meisje is, want een jongetje van ons hebben ze al gezien Ik ben er een beetje gevoelig voor, omdat ik hoop ooit ook moeder te worden van een meisje. Maar we weten dat na twee jongens de kans op een derde jongen best groot is. We willen graag nog een derde. Hopelijk wordt het ons gegeven en ook dan zijn we blij met een zoon! Maar medemoeders, hoe gingen jullie met die opmerkingen om? En herkennen jullie t dat je ook wel een meisje erbij wilt en dat het dan moeilijk is als mensen zoiets zeggen? Ik ben zo bang dat het effect heeft op onze vreugde over onze zoon! Ik was zo oprecht blij toen ik dat piemeltje zag en wil dat gevoel niet onder laten sneeuwen. Tips?
Wij wisten de geslachten van onze kinderen niet tot bij de geboorte. Toen onze middelste weer een jongen was interesseerde ons dat geen zier. Superblij waren we. Ook toen mijn zusje een paar maanden later een meisje kreeg en haar de naam gaf die wij ook hadden voor een meisje. Onze omgeving heeft er nooit wat van gezegd. Totdat we een derde kregen. Toen zeiden mensen ineens dat we vast hoopten op een meisje. Nee zeiden we, wij hopen op weer een jongen. Kwik, Kwek en Kwak, hoe leuk! De derde was een meisje. Nu zegt de omgeving dus niks meer. Alleen soms dat dit toch wel Heel Erg leuk is en dan zeg ik dat een derde jongen net zo leuk was geweest.
Dat was een reden waarom wij t eigenlijk niet wilden weten. Helaas geven onze zonen die keuze niet. Binnen een seconde was t bij beiden te zien. Als we nog een kindje krijgen kijk ik denk ik pas nadat de echoscopiste het hoofdje heeft opgezocht haha! Maar jij kreeg die opmerkingen dus ook. Hoort er blijkbaar een bij...
Ik zou mij er niet teveel van aantrekken. Wat niet altijd makkelijk is door de hormonen. Aan die opmerkingen kan je merken dat je niet alleen staat in de hoop op beide geslachten. Ook al het daadwerkelijk hebben erover in de taboe hoek zit. Statistisch gezien is de kans op een derde jongen niet zo veel groter hoor. Sowieso heb je net iets meer kans op een jongen dan op een meisje 51 tegen 49 en naarmate je er meer krijgt stijgt het niet heel veel. De kans op een derde kind stijgt wel heel erg bij ouders met 2 van hetzelfde geslacht.
Die opmerkingen herken ik helemaal niet! Hier jongen/meid/jongen maar vind het belachelijke opmerkingen, tuurlijk kan je voorkeur hebben maar het is allemaal leuk en beter gezegd als het maar gezond is! Misschien omdat we bij de 3de van allebei al een hadden Maar zou er me niet teveel van aantrekken maar zou het zelf ook niet leuk vinden als ze zulke dingen zeggen
Ik heb 2 meiden... en ik krijg nu een jongen. Ik moest er even aan wennen, maar ben er ontzettend gelukkig mee! Uiteraard. Ik mag een zoon krijgen terwijl ik al twee meiden heb. Ik heb het voorrecht het beide mee te mogen maken. Maar.... als het een meisje was geweest had ik me zeker niet minder gelukkig gevoelt. Ik ben dol op mijn meiden en een derde erbij was geweldig geweest... Dan over de reacties van anderen... zonder 1 enkele uitzondering heeft iedereen gezegd dat een jongen nu wel heel leuk zou zijn. En nu we het weten zegt iedereen: Ow wat geweldig na 2 meiden! Ik ga het zelf nu ook doen... als mensen vragen of ik weet wat t wordt vul ik het zelf al in: ja een jongetje... super leuk na 2 meiden... gaat nergens over Aan de andere kant stoor ik me er totaal niet aan. Omdat het de positieve benadering is. En in jouw geval als mensen zouden zeggen: Ow wat jammer, je had zeker wel op een meisje gehoopt... is dat gewoon een domme opmerking! Ik zou dat ook gewoon zeggen
Ik heb 2 jongens en zwanger van nummer drie. Vrijwel iedereen vraagt direct of ik een voorkeur heb voor de derde. Ik begrijp de vraag, zou hem zelf wellicht ook stellen, maar toch merk ik dat ik mij er aan wel een beetje aan irriteer. Ja, ik zou het leuk vinden een meisje te krijgen maar ik wil niet de indruk wekken dat ik daarom niet blij zou zijn met een jongen. Ik ben niet zwanger van nummer 3 om een meisje te krijgen zeg maar, ik heb altijd de wens gehad voor 3 kinderen. En als er een jongen komt, ga ik ook echt niet door voor nummer 4 zodat het misschien toch een meisje wordt. Belangrijkste blijft als het maar gezond is en natuurlijk mag je je voorkeur hebben. Voor de ervaring is het leuk beiden te krijgen. De vraag van mensen komt vaak voort uit hun eigen wensen, gevoelens, denk ik. Ik reageer dus wel eerlijk op de vragen maar het is ook weleens fijn als mensen de vraag niet stellen omdat het eigenlijk niet belangrijk is.
Dat ja! We wilden een tweede kindje. Niet persé een meisje. En dat ik hartstikke blij ben met ons tweede kind. Die opmerkingen wekken de indruk dat een tweede jongen niet leuk is. En ik wil zo graag dat de mensen om me heen net zo blij zijn als ik! Maar misschien is dat bij een tweede sowieso wat tammer dan bij de eerste. Toen ging iedereen uit zn dak. Nu zit er een voorwaarde aan de vreugde lijkt het wel.
Ik heb 3 jongens gekregen en weet nog niet of ik nu zwanger ben van een jongen of een meisje. Het maakt mij ook helemaal niets uit, belangrijkste is dat we over 22 weken een gezond kindje in onze armen mogen nemen. (Oudste 2 zijn overleden na een opname op de NICU. We willen het wel weten met de 20 weken echo en we gaan het gewoon vertellen. Mijn schoonmoeder zei laatst tegen mijn zoontje: ‘voor mama zou een meisje leuker zijn’. Dat maakt mij heel boos, dat kan mijn zoontje laten denken dat ik liever een meisje wil, terwijl ik geen voorkeur heb en ik stapelgek ben op ons kleine mannetje!
Toch het klassieke plaatje he? Een jongen en dan een meisje, een koningskoppel. Ik heb twee jongens (schelen ruim 3 jaar) en ik vind t dus top. Broertjes zijn zo schattig! Grappig hoe verschillend het is: ik ben zo blij met jongens! Mijn beste vriendin kreeg haar tweede meisje en (natuurlijk los van dat het gezond is etc) ik had daar dus een beetje medelijden mee. Nu (heel pril) zwanger en zou t nu ook heel gaaf vinden een meisje. Maar drie jochies ook te gek!
Heel herkenbaar.. Bij de 2e werd hey idd al gezegd, maar minder als nu met de 3e zwangerschap. Ik werd er schijt ziek van... Wat hoop ik voor jullie dat het nu een meisje wordt.. Die reactie heb ik wel 50x gehoord.. Dan zei ik altijd, hoop alstublieft dat ons kindje gezond mag zijn... Nu wordt de 3e een meisje.. Wat een rijkdom, de kers op de taart.. Zo bijzonder. Ik vindt het nu juist fijn om te kunnen zeggen, nou hoop maar voor ons dat ze gezond ter wereld gaat komen.. Ze? Wordt het een meisje.. Ja het wordt een meisje maar gezondheid staat toch echt bovenaan. Niemand zegt dan meer iets...
Als je het niet wil vertellen niet doen. Het is toch "nooit" goed. Waarom zouden 2 van hetzelfde geslacht slechter zijn dan 2 verschillende? Een grote trotse broer die zijn kleine broer stoere dingen leert, geweldig toch. Mij leek dat bij de 2e erg leuk, nog een jongen maar toen was het een meid (en toch doen ze veel samen) Oh en nu heb je wel een goed excuus voor een 3e, je "moet" tenslotte nog een meisje krijgen
Wat verdrietig van je zoons! En wat fijn dat je een gezonde jongen hebt gekregen! Die opmerking van je schoonmoeder, wat erg. Ik snap dat je daar boos om werd. En het is ook echt niet waar! Ik gun iedere moeder een zoon. Jongens zijn heerlijk!
Haha, dat excuus hebben we niet nodig hoor! Maar of t gaat lukken? Op nr 2 hebben we best lang moeten wachten en ik ben inmiddels eind dertig. Maar gelukkig hebben we als alles goed blijft gaan straks twee gezonde jochies ♡♡
Ik ben dan zo iemand die echt een gemene opmerking terug zou maken.. De vraag "oh weer een jongen.. Had je niet liever een meisje gehad?" zou bij mij een antwoord opleveren als "Ja sorry, ik kan de bon niet meer vinden dus ik kan hem niet meer ruilen" of zoiets... Maar als je een jongen hebt en je bent zwanger van een meid dan krijg je weer "oh dan ben je meteen klaar! Van alle soorten eentje!" Opmerkingen krijg je dus altijd... Welke variant je ook hebt. Niets van aantrekken hoor!
Ze bedoelde het niet zo rot, ze is wel heel lief. Maar mensen moeten altijd overal iets van vinden en soms is het beter om dat gewoon niet uit te spreken.
Oh sorry maar echt wtf?! Niet hun kind toch? Triest voor hen als zij zo in hun eigen zwangerschap zouden staan. Het zou me echt 0 boeien. Maar goed, jou dus wel, dat kan, vind ik ook heel eerlijk van je. Qua tips: wij hebben het aan familie en vrienden verteld en niemand heeft iets negatiefs over het geslacht gezegd (weer een jongen). Als zo'n opmerking wel zou komen zou ik daar alleen maar om moeten lachen. Maar in jouw situatie, tja wat kun je daar nou op zeggen? Gewoon eerlijk dat het inderdaad een mooi cadeau zou zijn als je nog eens een meisje mag krijgen, maar je super blij bent met je jongen?
Ik heb die reacties nooit gehad toen ik zwanger was van mijn tweede zoon. Nu zwanger van de derde en iedereen blijkt blijkbaar te denken dat dit een meisje zal zijn. Ik denk dat ze dat gewoon zelf graag willen of denken dat ik een meisje leuker zou vinden. Maar niks is minder waar. Ik wil heel graag nog een derde kind en heb daarin de mogelijkheid dat dat dan wel eens een meisje zou kunnen zijn nooit laten meewegen in de keuze om dit te willen. Als ik jou was zou ik super trots van de daken schreeuwen dat er nog een ventje bij komt. Want wat is het tof om jongensmoeder te zijn!