Mijn zoontje gaat nu 1.5 maand 1x per week naar logopedie. Dit omdat hij niet altijd verstaanbaar is. Hij praat wel en veel maar niet altijd duidelijk. Het enige wat ze tot nu toe gedaan hebben zijn testjes naar zijn woordenschat. Dus plaatje van een bal laten zien, hij zegt bal, dan volgende plaatje. Geen correctie oid als hij het woord onduidelijk uitspreekt. Ik weet dat zijn woordenschat goed is. Maakt ook zinnen ed. Voor mijn gevoel doen ze nu niets en ben ik afgelopen weken nog nul opgeschoten en vraag me dan ook af wanneer ze iets gaan doen om zijn uitspraak te verbeteren. Ik heb het nog niet aangekaart. Wilde dat vandaag doen maar ze was ziek waardoor het niet door ging. Ben ik na 6 lessen ongeveer te ongeduldig? En wie weet wat ik kan verwachten?
Hoe oud is hij . Wij gaan sinds 3 weken naar de logopedie ivm niet altijd goede klanken uitspreken. Wij hebben ook testjes gehad maar we zijn nu 2 weken bezig met de letter v en f om te oefenen. Er staat ca 4-6 maanden voor
Hoe oud is hij? Die van mij was toen ong 3 jaar en moest heen omdat hij niet zo goed verstaanbaar was en dat hij daardoor niet zo goed contact maakte op de kinderopvang met de andere kinderen. En inderdaad, eerst 100x testen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat hij nog volop in zijn ontwikkeling zat en ze had mij wel goede tips gegeven waar ik thuis op moest letten/helpen/tegen hem praten. Maar uiteindelijk deed hij het gewoon zelf. Kind van mijn vriendin is nu ook 3 jaar en zegt haast niks en zij gaat/hoeft niet heen... Terwijl bij mijn kind zelfs nog VVE voorgesteld is... heb ik geweigerd aangezien ik al 30 uur werk en als ik thuis ben wilde ik hem wel bij me hebben. We zijn ongeveer 3/4 jaar elke week geweest,toen was de koek op en mijn zoontje was er zwaar flauw van..
Bij mijn zoontje werd ook begonnen met allerlei verschillende testen: spraak op woord- en zinsniveau en woordenschat enz. Hierbij werd hij niet gecorrigeerd omdat ze gingen bepalen waar hij moeite mee had. Ik denk dat ze 2 a 3 sessies van een half uur bezig zijn geweest met testen en mijn zoontje werkte niet altijd mee (was eigenwijs). Daarna hebben ze een behandelplan opgesteld (heb ik overigens niet gezien, maar ze hebben wel uitgelegd met welke letters / klanken ze eerst aan de slag gingen) en de 3e of 4e sessie zijn ze dus begonnen met oefeningen. Daarbij kreeg hij ondersteuning bij de uitspraak (o.a. gebaren ofzo die de uitspraak bevorderen / ondersteunen) en werd hij gecorrigeerd (dan deed ze de uitspraak voor, zoontje moest goed naar haar kijken en dan nadoen). Ook werden woorden en klanken heel vaak herhaald om te automatiseren. Ik vind 6 sessies testen afnemen wel erg lang. Ze zouden inmiddels toch wel zicht moeten hebben op waar hij moeite mee heeft? Lijkt me goed om te vragen naar hun conclusies van de testen en hoe ze e.e.a. nu gaan aanpakken.
Logopedie hangt ons ook boven het hoofd. Hij is bijna vier en verhaspelt veel. Ik corrigeer hem zelf en dat gaat ook langzaam beter. Denk dat het op school straks ook beter zal gaan. Ik vind drie jaar wel jong voor logo. Ze ontwikkelen zich nog!
De testen aan het begin kunnen verschillende testen zijn. Bij ons waren het 3 verschillende testen uit een koffer (hiermee werd bij ons een TOS uitgesloten) en ook nog woorden nazeggen om te bepalen welke klanken het probleem waren. Dit heeft ook wel een heel aantal sessies geduurd, de concentratie is op die leeftijd nog niet heel lang. Daarna werd er pas heel direct gewerkt aan de uitspraak van de klanken, alles op een super speelse manier met spelletjes tussendoor als de concentratie wegzakte. Ze was ook net 3 toen we begonnen, omdat ze door ons zelf voor ongeveer 50% maar verstaan werd en door vreemden eigenlijk niet. Ze was zelf heel erg gefrustreerd hierdoor. Ze had een slechte mondmotoriek, maar we merkten al heel snel vooruitgang. Een paar weken voor haar 4e verjaardag zijn we gestopt. Een paar klanken zijn nog wat slordig af en toe en de R moet nog gaan komen, maar wij zijn super blij dat we het gedaan hebben! Haar start op de basisschool was anders veel moeilijker geweest als ze niet zoveel vooruit was gegaan als nu het geval was.
Mijn oudste heeft van september t/m februari logopedie gehad. Alleen de eerste keer werd er een test gedaan om te kijken welke klanken ze nog niet kon. Ze heeft eerst 6 weken de K geoefend en toen ging ze over naar een andere klank. Toen ze alle andere klanken kon, ging ze weer terug naar de K (die kon ze nog niet na die eerste 6 weken). Dit keer heeft ze hen wel onder de knie gekregen. Er werd toen weer een test gedaan. Ze heeft nu alleen nog moeite met de R. Logopediste heeft die wel even geoefend, maar die hoeft ze nog niet te kunnen. Logopedie is toen gestopt en in mei neemt ze contact met mij op om te kijken hoe het met de R gaat.
Mijn dochter heeft nu 4 maanden logopedie. Ze was echt onverstaanbaar voor iedereen behalve mij. Door de logopedie heeft ze een doorverwijzing gekregen naar kno en heeft ze buisjes gekregen. Ze hoorde ons heel slecht. De huisarts wilde die doorverwijzing niet geven. Ze heeft nog moeite met bepaalde letters. Hier werd begonnen met testjes om te kijken waar ze moeite mee had. Dit waren 3 of 4 sessies. Nu word ze nog niet echt gecorrigeerd maar zoeken ze vooral naar manieren om bepaalde letters te oefenen en daardoor gaat het steeds beter.
Mijn zoon van 3,5 gaat sinds begin januari, volgens mij minstens 6 weken testen gehad, werd er simpel van. Had zonder testen ook wel kunnen vertellen dat zijn woordenschat etc goed is alleen bepaalde letters als deze beginletter is lukt niet. Nu oefeningen, maar hij heeft er daar helemaal geen zin in. Dan gaat ze met hem puzzelen of kleuren om hem los te krijgen, maar daar ben ik na weken ook wel zat van. Thuis oefen ik met hem en zegt hij de letters los goed, nu nog in een woord.. ze heeft het over minstens jaar logopedie maar weet niet hoor...
Mijn dochter van 4 gaat nu een aantal maanden, in totaal ongeveer 20 afspraken gehad nu. De eerste afspraken gingen vooral om het duidelijk krijgen van waar haar problemen liggen. En niet meteen hard werken aan haar uitspraak, maar eerst vertrouwen krijgen en zich vrij voelen ipv meteen te horen ‘dat is niet goed, het moet zó’. Daarna is de logopedist begonnen met iets dat dochter vaak goed deed, maar soms fout; ze kon het dus al, daardoor snel resultaat en dat geeft ook veel zelfvertrouwen. En zo werkte ze toe naar wat het moeilijkst is, wat dochter nooit goed deed (de L en R, het werd altijd een J of soms een H). En doordat het vertrouwen er toen was, durfde dochter er echt goed aan te werken. Ze is nu bijna klaar