Ik realiseer me dat ik met mijn verhaal een hele bak ellende over me heen kan krijgen van anderen, maar ik voel me al zo schuldig, stel me denk ik kwetsbaar op en wilde het even van me afschrijven. Vanavond zette ik mijn kind (6 maanden) op de tuintafel. Ik had hem vast. Zat met z’n rug naar me toe. Opeens zegt m’n dochter: hij lekt melk! Dus ik zei tegen mijn stiefzoon van 10: hou hem heel even vast. Achter me ligt een doekje. Nooit moeten doen natuurlijk. Ik had me net omgedraaid, deed één stap en toen een enorme klap. Vol op z’n gezicht gevallen. Hij was opeens gaan bewegen en m’n stiefzoon hield hem niet meer... Meteen naar de HAP gegaan en hij heeft niets lijkt het; alleen z’n neusje is beschadigd. Wel om de 2 uur wakker maken maar hij reageerde overal goed op. Heeft ook constant gehuild. Als hij stil was geweest was het erger geweest denk ik. Maar wat voel ik me schuldig en wat dreunt de klap nog na...
Wat naar voor jullie. Een ongeluk zit ook echt in een klein hoekje. En wat kun je je dan schuldig voelen. Een knuffel voor jullie!
Gelukkig is het goed afgelopen. Mijn baby is ooit de straat opgerold. Ik liet de kinderwagen een fractie van een seconde los en daar kiepte dat ding al om. Echt, je bent een goede moeder. Dit kan helaas in een fractie van een seconde gebeuren.
Wat zal.je geschrokken zijn. Je stiefzoon moet zich ook kapot geschrokken zijn. Gelukkig is het goed afgelopen.
Jeetje, dat is echt schrikken! Maar echt, een ongeluk zit in een klein hoekje. Mijn dochter is een keer van de commode af gevallen. Manmanman, wat voelde ik me schuldig!
Zo dat was schrikken! Wel fijn dat het zo goed is afgelopen. Ik vind het juist super goed dat je je verhaal hier deelt, op deze manier maak je mede moeders toch weer net iets bewuster van het feit dat een ongeluk al in een paar seconden gebeurd kan zijn.
Ooch, ja, dat is echt schrikken he! Hier is de oudste op die leeftijd hard van mijn bed gevallen, ik voelde me zoooo rot! Ik zie haar nog vallen en ik kon haar niet op tijd vangen... Niks aan de hand gelukkig, arts bij de hap zei dat kinderen zich bij een val zo slap als een pop maken waardoor ze veel minder snel iets overhouden aan zo’n val. Mijn oudste is ook eens keihard van de trap gerold, met een smak op de vloer beneden, nog geen blauwe plek... als ik zo zou vallen, was ik bont en blauw geweest op z’n minst!
Wat lief dat je dat zegt! Ja het kan zo lekker makkelijk oordelen zijn vanachter je schermpje, maar mijn zus zei ook al; het kan iedereen gebeuren.
Toen was ze wel ouder, jaar of 3... Maar ook dat zie ik nog zo voor me. Ik stond bovenaan de trap met haar zusje, en kon daardoor niet nog snel haar beet grijpen ofzo...
Ja daarom, al heb je met dit verhaal maar 1 kind van een val weten te behoeden, dan is dat toch ook super fijn?! En iemand veroordelen, laat staan anoniem, is erg makkelijk. Maar geen enkele moeder is perfect, daarom ben je moeder en geen engeltje.
Mijn jongste wilde ik van trap tillen. Ik stond al een paar treden lager zodat ik niet hoefde te bukken. Ze was bijna twee. Ze wilde in mijn armen springen maar duikt net langs me heen het trapgat in en rolt inislow motion drie keer over de kop de trap af. Ik schijn volgens de buurvrouw heel hard gegild te hebben. Allebei keihard huilen en heel erg geschrokken Kind op haar verjaardag twee blauwe ogen. Echt ik voel het zo weer en het is al 8 jaar geleden. Ongeluk zit echt in een klein hoekje!
Een ongeluk zit in een klein hoekje. Mijn zoon is met 8 maanden over de rand van de bank gevallen. Ik dacht dat ik hem goed vast had en voor ik het wist kiepte hij er zo overheen..
Wat schrikken zeg! Maar niet schuldig voelen hoor. Mijn zoontje van 7mnd is afgelopen weekend van ons bed afgevallen.. hij lag even bij me op bed en ik keek even niet en toen viel hij op de grond. Heb me ook mega schuldig gevoeld, maar echt ze kunnen meer hebben dan je denkt. Ook al is vallen nooit goed en leuk maar ja je bent hierdoor geen slechte moeder!
Bij iedereen gebeurt een keer iets!! Ik snap dat je je schuldig voelt, maar dit kan gewoon gebeuren. Super goed dat je ervoor uitkomt! Je bent nog steeds een goede moeder!
Wat vreselijk, wat zul je geschrokken zijn en wat is het goed afgelopen. Heel eerlijk om je verhaal te delen, ik denk dat het heel herkenbaar is helaas. Mijn dochtertje heeft in een onoplettend moment ook een lelijke val gemaakt en scheurtjes in haar jukbeen en oogkas opgelopen, ik stond erbij en keek er naar maar was te laat met opvangen. Sterkte en succes met wakker maken vannacht!
Zo heb ik ooit het traphekje bovenaan de trap open gelaten "even gauw..." Ik zie m'n zoontje nog vallen. En hoor mezelf nog gillen! Ook dat is goed afgelopen. Maar het is wel weer een reminder dat dingen mis kunnen gaan. Ik snap dat je het van je af wilt schrijven. En het is weer een goede waarschuwing! We doen het allemaal vrijwel altijd goed. Maar niemand doet het altijd perfect. Vaak heb je het geluk dat er dan niks gebeurd. Of dat er misschien wel iets misgaat, maar met een goede afloop. Sommigen zijn niet zo gelukkig. Hoe is het met de 10-jarige? Die zal ook geschrokken zijn!
Ik had dat gisteren, waren bij oma voor pasen. Jongste was moe van 13 maanden. Boven op bed gelegd. Tot 2 weken geleden deed ze nog niet kruipen of uit zichzelf zitten. Beide kanten een kussen naast der. Na een kwartier gaan luisteren was het rustig. Ff erna hoorde ik haar jammeren was ze uit bed gevallen gelukkig het bed maar 40-50cm hoog ofzo en op de slaapkamer ligt tapijt. Voelde me ook Zo schuldig.
Mijn oudste dochter is nu in totaal een stuk of 3 keer uit ons bed gevallen (toch blijven springen ondanks 10 keer waarschuwen). De eerste keer was ze 10 maanden. Ik heb zo zitten huilen toen. Dacht echt dat de huisarts direct de kinderbescherming in zou schakelen. Onze jongste is twee weken geleden van de bank gevallen. Ik had haar vast en terwijl wij op de bank zitten stoot de oudste een houten kandelaar om in de vensterbank, die onze kant opviel. Liet van schrik de jongste los om de kandelaar te pakken. Boem, in een seconde. Naar zijn dat soort dingen.