Meestal staan we er elk jaar bij stil. Tv aan en 2 minuten stilte. Nu was mijn man bezig druk met de kinderen en ik een rondje hardlopen. Heb om 20.00 even een kleine stop ingelast.
Wij hebben de vlag altijd half stok. Een ik ben dit jaar met mijn oudste naar de herdenking in de stad gegaan en daar dus 2 minuten stil geweest.
Ik ben ook 2 minuten stil geweest terwijl ik keek naar de live-stream van de NOS. Ik herdenk alle slachtoffers van oorlogen, of dat nu in het verleden of in het heden is, en ik sta ook stil bij het feit dat er nog steeds oorlogen woeden die in de toekomst ook slachtoffers zullen eisen. Ik vind het heel belangrijk dat mensen beseffen dat er vandaag ook nog steeds oorlogen bestaan, dat is niet iets uit van de vorige eeuw. En ik begrijp het ook volkomen als iemand niet hecht aan het specifiek 2 minuten stil zijn om 20u op 4 mei, ik hecht ook niet erg aan rituelen en vind het ronduit vervelend als een ritueel verplicht is. Of dat je meteen respectloos bent als je op je eigen manier aan bv slachtoffers van oorlogen denkt. Of dat je vandaag enkel en alleen Nederlandse slachtoffers van WOII zou mogen herdenken, ‘want andere slachtoffers herdenken we wel een andere keer’. Vrijheid is zelf mogen kiezen, gedwongen worden tot herdenken slaat voor mij volledig de plank mis.
Dit kan ik me best voorstellen. Ik doe aan 2 minuten stilte uit "plichtsgevoel". Verder ben ik er eerlijk gezegd niet mee bezig. Dus ik vind daardoor dat ik in ieder geval dat georganiseerde moment hoor te gebruiken om er wel bij stil te staan uit respect. Maar ik vind het knap als iemand een eigen manier kiest om de vrijheid te waarderen en niet als vanzelfsprekend te zien.
Wij zijn elk jaar twee minuten stil. Ik vind dat ook iets belangrijks om door te geven aan onze kinderen. Zodat ze weten dat de vrijheid en veiligheid (en welvaart) die wij genieten, niet vanzelfsprekend is. Overigens is dat niet iets van 2 minuten per jaar. Ze zijn nu nog wat aan de jonge kant om daar heel nadrukkelijk mee bezig zijn. Maar het is wel iets wat wel vaker kort besproken wordt. Vorig jaar tijdens een fietstocht kwamen we langs een begraafplaats met oorlogsgraven. Daar staan we dan ook bij stil. Zodra de kinderen oud genoeg zijn, zullen we ook wel musea en kampen bezoeken om ze dit stuk van onze geschiedenis èn ons heden mee te geven.
Wij waren in een all you can eat restaurant. Bij aanvang werd ons geattendeerd dat zij wel deden aan 2 minuten stilte om 20.00 uur. Dus toen het moment daar was. Was het iets stiller, maar niet alle medewerkers of bezoekers deden eraan mee. Wij hebben aan tafel wel ons bestek neergelegd en stilte toegepast. Ik zag 1 kok zijn koksmuts afdoen en met z'n handen op zijn rug en gezicht naar beneden in gedachten zijn. Dat was heel mooi om te zien. Hierdoor was de beleving voor mij toch anders dan wanneer ik 'm altijd volg via de tv.
Ik geef het hier ook zeker mee aan mijn kinderen, maar niet zozeer die 2 minuten stilte (de oudste deed wel mee en keek de live-stream mee, de jongste zat te tekenen). Op school zitten veel vluchtelingkinderen die veel hebben meegemaakt, oorlog en vrijheid is iets dat veel ter sprake komt. We praten er veel over, het hele jaar door.
Wij houden sowieso altijd 2 min stilte. Vriend is veteraan en nog steeds werkzaam bij defensie, dus voor ons is heel duidelijk hoeveel vrijheid kan kosten. Wij beseffen ons dit vaker, maar voor veel mensen is dit zo’n abstract iets. Daar vind ik die 2 min heel waardevol in. 2 min dat iedereen er stil bij staat, terwijl de meeste mensen er nooit aan denken en vrijheid vanzelfsprekend vinden. Wij waren vanavond uit eten. 5 voor 8 werden we erop geattendeerd dat het bijna zover was en om 8 uur was het stil. Ook het personeel en de koks stopten hun werkzaamheden. Heel netjes!
Hier aan het werk maar samen met een client op dat moment 2 minuten stil geweest en nog even naar de tv gekeken en erover gepraat. Toen weer verder naar de volgende client. Moet wel zeggen dat ik zeker weet dat er voor heel veel ouderen dit weekend snel voorbij mag zijn. Met allerlei programma's, documentaires, films en dan nog de herdenking op tv worden veel nare vreselijke herrinneringen naar boven gehaald. Vanavond heb ik clienten gehad die heel iets anders zaten te kijken om er maar niet aan te hoeven denken. Ik denk dat mij dat meer doet dan die 2 minuten stilte het is zo intens pijnlijk voor hen. Je ziet en voelt dat en komt dan best dichtbij.
Hier gaat de vlag ook ieder jaar halfstok en kijken we de dodenherdenking. Vind het belangrijk en probeer dit aan de kids mee te geven, al vond mijn puber het heel leuk om tijdens de 2 minuten stilte te gaan knakken met zijn vingers. De kleintjes hebben dit jaar voor het eerst ook mogen kijken en moesten 2 minuten stil zijn. Hier denken we dan niet alleen aan de oorlog en gesneuvelde mensen in Nederland, maar aan het feit dat er nog zoveel mensen inkomen door oorlog en niet in vrijheid leven. Dan zijn we bevoorrecht dat we in Nederland in vrijheid leven en kunnen gaan en staan waar we willen.
Ik kwam dit gedicht zojuist tegen in onze collectie legale en illegale kranten uit de oorlog, ik denk dat ik daar niets meer aan hoef toe te voegen? Let ook even goed op de datum, dit is nog voor de bevrijding geschreven. Sorry maar op een of andere manier, blijft de foto gedraaid.
Ik ben het dit jaar voor het eerst vergeten. Was uit eten met mijn neef. Ze kwamen netjes zeggen dat ze om 8 uur 2 minuten stil zijn. Kijk ik haar nog heel nikszeggend aan en toen dacht ik oooja! Shit! Normaal altijd thuis met tv aan, kinderen leer ik het ookal vroeg vind dit wel onderdeel van de normen en waarden opvoeding.
Wij hebben geen vlag maar waren wel 2 minuten stil. We hebben het niet gevolgd op tv maar gewoon zelf om 8 uur 2 minuten stil geweest.
We zijn naar een herdenkingsplek geweest met de kinderen. Dit wilde mijn zoon zo graag. Ze vonden het heel indrukwekkend. Ik vind het gewoon heel belangrijk dat ze dit mee krijgen.
wij gaan in de vakantie sowieso vaak naar herdenkingsmonumenten en musea etc met de kinderen. En bij monumenten en herdenkingsplekken, moeten de kinderen van ons ook stil zijn of fluisteren. Ook hebben we vorig jaar het verhaal van Leo gelezen met de oudste. Ik vond de uitzending erg mooi- met de beeldschermen, zodat je een beeld kreeg van de mensen namens wie de kransen gelegd werden. Erg indrukwekkend...
De kinderen sliepen al en de jongste was aan het huilen... Wel heb ik het er met de oudste over gehad en die begreep het voor zover een 6 jarige het kan begrijpen Want vrijheid is niet van zelfsprekend
Ik was aan het werk. Reed net van de ene client naar de volgende. Heb de auto geparkeerd bij een benzinestation, en met mij nog een stuk of 12 auto's. Na de 2 minuten ben ik verder gegaan.
Bij ons in de woonplaats wordt het ook ieder jaar georganiseerd. Ik heb er veel mee. Met veel meer uit de geschiedenis. De dodenherdenking zeker. Op de begraafplaats bij ons liggen 4 gesneuvelde soldaten (ik dacht 3 engelsmannen, geïdentificeerden, ook een onbekende), er is ook wel eens familie overgekomen. Er wordt altijd met een hele stoet mensen daarheen gegaan en naast praatjes en gedichten volgen er saluutschoten en wordt er door de trompettist The Last Post geblazen en door de blaaskapel na de 2 minuten stilte het Wilhelmus gespeeld. Ik vind t altijd zeer indrukwekkend. Mijn man is veteraan en is gisteren met een groepje andere veteranen samen gegaan. Ik vind dat altijd erg mooi en plechtig. De kinderen gaan niet altijd mee naar de herdenking in onze woonplaats. Dan blijf ik thuis met ze, kijken we de herdenking op de tv en zijn we dan 2 minuten stil. Ik hoop dat zij dit later overnemen en dit ook belangrijk blijven vinden. We geven het in ieder geval mee.