Volgens mij heb ik in het verleden ook met hem gedate. Dit is een typisch gevalletje van "foute mannen". Zeer verslavend, maar daar doe je jezelf echt mee tekort. Kies voor je eigen geluk! Sterkte (even afkicken, kom je wel doorheen!)
Helaas.. ik ben 's avonds een echte piekeraar. Duurt meestal een uur voordat ik slaap, eerst malen er honderden dingen door mn hoofd, momenteel vooral: -financiering nieuw huis -"werk dingen" -inpakken (verhuizen) -grote en kleine klussen die in huis nog moeten gebeuren
Erg he, die mannen. Hij is echt het totaalplaatje. Voor mij dan. Maar van begin af aan zei een klein stemmetje al dat ik hem niet moet vertrouwen. Dat was helaas ook zo. Ik snap gewoon niet zo goed dat hij niet gewoon eerlijk zegt niks van me te willen. Zo sneaky allemaal. Hij wist precies wat te zeggen, ik had zelfs een sleutel van zijn huis zodat ik er kon zijn als hij klaar was met werken. Je ziet, ik ben er nog niet helemaal klaar mee. We hebben ook nog veel app contact gehad. Maar heb hem gister een berichtje gestuurt hem verder met rust te laten.
Eerder vanavond een bericht in de groeps app van school dat er een smeerlap in de wijk rond rijdt die kinderen aanspreekt en vraagt om in te stappen. Kan hier zo verdrietig en bang van worden. Laat onze kindjes gewoon met rust
Ik lig wakker vanwege de vraag of ons gezin ooit nog op de rit komt en we ooit weer gelukkig worden ondanks 2 medisch en psychische heftige zorg kindjes en of mijn man en ik dat samen nog wel gaan redden...
Ik lig wakker om de zorgen over mijn jongste dochter. Dysmatuur geboren,een lichte hartafwijking, aangeboren afwijking aan haar tandglazuur waardoor ze overal al gaatjes heeft en nu een groei en ontwikkelingsachterstand. Ze wordt momenteel genetisch onderzocht (misschien is er een syndroom of andere genetische afwijking)
ik duim voor jullie! Is er een mogelijkheid om jullie kindjes even over te laten aan zorg van anderen? Adempauze voor jullie beiden?
Dat doen we met regelmaat maar na die adempauze zijn dezelfde zorgen er weer dus echt iets oplossen doet dat niet. Naast enorme medische zorgen voor de jongste heeft hij heftig probleem gedrag en de oudste heeft, mede hierdoor, zware psychische problemen. Je kunt je niet voorstellen hoeveel medici en zorgverleners we hebben, slopend is dat. Rust is eigenlijk alles wat ik wil....
Dit herken ik heel goed. Alleen is het mijn man en hebben zijn ouders de beslissing gemaakt. Hij is enig kind, ik hoorde continu hoe bijzonder het was dat hij er uberhaupt was. Waarom zet je je bloedeigen kind dan bij het oud vuil? Periodiek komt dit echt even bovendrijven. We hebben nu een tweede dochter sinds december en we hebben niks gehoord van ze.
Wij moeten eerst nog onze nieuwe woonst nog volledig verbouwen voordat we kunnen verhuizen. Wij denken te kunnen overgaan volgend jaar augustus. Tot zo lang blijven we nog in onze eigen woning wonen.
ik lig al dagen wakker van de zorgen omtrent mijn dochter, (zie mijn laatst geopende topic) en nu ook nog eens met iets waar ik geen raad mee weet.. het spookt door mn hoofd kan er met niemand anders dan mijn man over praten.. ik word er gek van..