Ik heb vorige week een zwangerschapsafbreking gehad bij 25w van mijn 2e dochtertje. Na het constateren van echodense darmen zijn ze tot de diagnose van taaislijmziekte gekomen. Een ernstige vorm. Het was kiezen tussen 2 kwaden... Het moeilijkste wat je in je leven moet doen. Uiteraard wou ik als moeder mijn kind bij mij, maar ik wou voor haar geen leven van pijn, snakken naar lucht, stoma's, transplantaties, ziekenhuisverblijven,... om dan nog te hopen dat ze de 30 zou halen. Ik trek me op aan de gedachte dat het mijn verantwoordelijkheid is als moeder om het 'beste' te kiezen voor het kind en je gezin. Als ik haar toch op de wereld zou gezet hebben met deze ziekte, zou ik mijn hele leven lang niet meer in de spiegel durven kijken als ik ze zie lijden...de schuldgevoelens zouden nog groter zijn dan nu. Zoals ik zei. Het was kiezen tussen 2 kwaden... Het was een hartverscheurende keuze en ik vrees dat ik heel veel tijd nodig heb om dit een plaatsje te kunnen geven.
Wat een heftige keuze heb je moeten maken. Je hebt een heel dapper besluit genomen. Heel veel sterkte voor nu en de tijd die komen gaat voor jou en jouw gezin.
Ik wil je even zeggen dat ik je een hele dappere mama vind. Je hebt gehandeld uit liefde voor jullie dochtertje. Heel veel sterkte...
Wat een onmogelijke keuze hebben jullie moeten maken... Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies!
Heel veel sterkte toegewenst.. Ik sluit me aan bij @Mooiezomer, een hele dappere, maar moeilijke beslissing. Dikke digitale knuffel!
Bij mij een iets andere situatie maar ook wij hebben bij onze dochter uit liefde laten gaan. Je gunt je kindje zoveel leed niet. Ondanks alle twijfels die je misschien hebt of je de juiste keuze hebt gemaakt, probeer het zo te blijven zien en je niet gek te maken door alle twijfel. Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verdriet, praat erover met iedereen die maar wil luisteren en geef jezelf de tijd. Liefs M
Wat een vreselijke keuze heb je moeten maken, maar wat ben je een dappere mama.. Kiezen uit liefde en kiezen voor het beste voor je kind. Heel veel sterkte met dit vreselijke verlies.
Dit is het meest pijnlijke en dappere dat je kon doen, uit liefde voor je dochter. Hier een achterneef met CF in de familie die de uitzonderlijke leeftijd van 43 gehaald heeft. Maar, zo’n leven gun je niemand. Ik snap je keuze volledig, hoe moeilijk deze dan ook is. Heel veel sterkte gewenst!!