Noooooit gedacht dat ik dit topic nog eens zou maken....ik herinner me dat ik vorig jaar zo opzag tegen school omdat ik zelf veel gepest ben en niet voor mezelf kon opkomen. De eerste keer dat mijn zoon een klap kreeg van een baldadige klasgenoot zat ik op hoge poten bij de juf En nu...slaat mijn zoon zelf. In eerste instantie ons, wat we consequent aanpakken door hem even apart te zetten en daarna een gesprekje te hebben over het gebeurde. Maar het breidt zich uit. Hij is een van de grootste van de klas en altijd al enorm sterk geweest. Het lijkt alsof dit opeens tot hem doordringt. Vreemd genoeg zijn het over het algemeen grotere en oudere kinderen die hij slaat, die niet zo zelfverzekerd zijn of minder sterk: de grootste jongen van de klas die een spraakachterstand heeft, zijn faalangstige vriendje van 7 en meisjes uit groep 2 en 3. Voor kleintjes is hij heel lief en geduldig. Nare is dat hij nauwelijks aan te spreken is op zijn gedrag. Hij rent weg als de juf hem ergens op aanspreekt, roept dat hij toch niet luistert en stopt zijn vingers in zijn oren. Meerdere malen hebben de bso-juffen hem fysiek met 2en moeten vasthouden om hem te kunnen aanspreken, terwijl hij dramatisch huilt dat hij naar huis wil. Eenmaal thuis zegt hij "pfff X is gewoon stom en daarom sla ik." Op de bso en laatst bij de vriendin van het 7-jarig zoontje zeggen ze "hij heeft hier op zijn kop gehad voor het slaan, niet ook nog thuis mopperen" maar dat vind ik lastig. Agressie is absoluut niet de norm bij ons en ik meen excuses te moeten aanbieden. Ik kruip gelijk in de huid van de ouder van het geslagen kind, zeg maar. En als ik merk dat mijn zoon zo reageert gaan mijn haren overeind staan. Dan is de neiging groot om hem alsnog te straffen, denkbeeldig door elkaar te rammelen of hij wel weet wat hij doet. Nee dus, hij is net 5. Mede dankzij mijn vriend heeft mijn zoon niks meegekregen van mijn eigen angst dat hij gepest zou worden, maar dit is even compleet nieuw voor mij. Vanavond de moeder gesproken van het kindje dat hij sloeg, die kon er gelukkig haar schouders over ophalen en zeggen dat de hare ook niet heilig is, maar ik vind het lastig. Vooral omdat hij nul komma nul kritiek duldt en enorm theater maakt als hij op zijn eigen agressie wordt aangesproken. Maar wel toegeeft dat het andere kindje niks deed wat aanleiding was tot slaan. Of iets heel slaps "X hing zijn jas op de kapstok van R en daarom heb ik X geslagen" zoiets. Wie heeft er advies, of moet ik het echt op school laten als het daar gebeurd, ondanks dat mijn tong hevig jeukt (is dat een uitdrukking..?) om er thuis op door te gaan? Ik wil niet dat mijn zoon het soort kind wordt waar ik vroeger vreselijk bang voor was.
Ik zou hem er thuis geen straf voor geven, maar ik zou er zeker wel met hem over praten. En bv. rollenspellen met hem doen om hem alternatieven aan te leren (voor zo ver hij die niet al kent dan).
Op de school waar onze knul zit zijn ze er erg streng op. Bij dat soort gedrag dat niet aanspreekbaar is zitten ze binnen. Je zou kunnen kijken naar judo. Fysieke sport waar veel kan maar je mag elkaar geen pijn doen. In de groep van onze knul (5) zijn ze tussen de volgens mij nog 1 van 4 de rest 5 t/m 8 Die zetten hem echt wel op zijn plek als het niet goed is.
Door meerdere dingen die je schrijft over je zoon zou ik eens gaan onderzoeken of er niet meer achter zit. Je schrijft zulke typische dingen, deels herkenbaar. Kan mij niet alle voorbeelden voor de geest halen, maar herinner mij veel "gedragstopics" van je zoontje. Om te voorkomen dat hij straks als een naar, vervelend kind wordt gezien.
Is hij later niet aanspreekbaar? Ik begrijp dat er op het moment zelf geen land mee te bezeilen valt, maar kun je op een later moment wel rustig over praten en ziet hij dan in dat hij het verkeerd heeft aangepakt? Want ze kunnen hem wel straffen op school of de bso voor zijn gedrag, wat ook zeker een consequentie van zijn gedrag is, maar het moet ook besproken worden. Je kunt daarna rustig aan hem vragen wat hij de volgende keer anders zou kunnen doen in diezelfde situatie. Aan zijn reactie merk je dan wel of hij het in een opwelling heeft gedaan en er niet goed over na heeft gedacht wat zijn gedrag met anderen doet of dat hij echt het probleem er niet van inziet.
Belangrijkste is om uit te zoeken waar het gedrag vandaan komt. Vraag school om hulp. Zij kennen ook andere instanties die ingezet kunnen worden? Bijv school maatschappelijk werk.
Komt mij ook bekend voor en bij mijn zoon is ASS vastgesteld. Ik lees iig in je verhaal dat hij moeilijk benaderbaar is als het gebeurt. Leg op rustige momenten uit wat wèl wenselijk is en ondertitel gedrag: dit jongetje heeft tranen, hij huilt, hij is verdrietig, je hebt hem geslagen en dat deed pijn... totdat tot hem doordringt wat dat precies is.