Mooi! En tegelijk ook mooi om een beeld van jou te hebben! Komt er toch meer een plaatje bij een persoon! Sterkte
Nouja, zie er niet florissant uit hoor, zat te vechten tegen de tranen.. En ben toch wel afgevallen in die weken (zeker in mijn gezicht en armen is dat te zien) en bleekjes.. Maar ben blij met de foto's.. en wou ze graag delen... Tis al erg genoeg, maar zo wel meer een beeld inderdaad..
Wat een onwijs mooi gebaar. Ik krijg er helemaal rillingen van. Ik vind je ontzettend sterk! Je doet het super goed, ook voor en met de kindjes.
Prachtig om je vriend zo een zichtbare plek te geven. En tegelijk zo moeilijk om daar te zijn en al dat verdriet te voelen. De weken gaan wel door maar jij staat eigenlijk stil. Het blijft zó vreselijk oneerlijk!
Dank jullie wel.. Voelt onwennig nog steeds alleen, mis zijn steun en echt alles!! Maar ik voel mij, gek genoeg, wel sterker worden.. ben overleden vol trots en respect naar hem.. mijn man, mijn held! Mijn alles!
Ik heb dagen dat ik mij sterk voel En dan ineens dagen dat ik mij zo alleen voel en liefst blijf huilen.. Langzaam neemt de dagelijkse dingen de overhand, en moet ik die sleur doorbreken en echt bezig blijven en dingen doen.. maar eerlijk gezegd heb ik daar de zin en energie niet voor.. Het maakt mij op bepaalde vlakken totaal anders dan voorheen .. Want ja, voor wie doe je die dingen nog? Ik moet dat om gaan zetten in: voor mij en mijn gezin... ipv ons 6-en.. Alle eerste dingen blijven moeilijk en confronterend.. Zo ook eindelijk een id kaart aan kunnen vragen voor de jongste, maar echt... Wat een gerondslomp! Precies waar ik bang voor was, gebeurde.. Ze moesten perse de toestemming hebben van vaders.. Eh ja, dat gaat moeilijk.. heb zijn paspoort bij me, en in de BRP staat dat hij overleden is en ik als enige gezaghebbende over blijf.. En dus alleen haar id aan vraag. En anders neem contact op met de notaris.. Want had het bij de afspraak maken al duidelijk aangegeven, dat haar vader overleden was en dat ik er geen gedoe om wou.. Maar goed, dat is nu in de maak, dan kan ik volgende week eindelijk de kopjes ervan versturen zodat zij geld kan ontvangen.. Ppfffr
Die wisselende dagen en wisselende emoties zijn logisch. En dat je moet wennen aan 'ik en mijn dochters' ipv 'ons 6en' is ook niet meer dan normaal lieverd. Het is zo onverwachts gebeurd en op dat moment en de dagen vlak erna wordt je zo geleefd dat je de eerste periode eigenlijk nog niet eens de kans krijgt om er mee om te gaan. Dat komt later pas. Je doet het goed meis. Je komt ontzettend sterk over ❤ En het is oke om dagen te hebben waarop verdriet je overmand. Laat op die dagen ook je verdriet toe ❤
Phff heb je verhaal met tranen in mijn ogen gelezen! Gecondoleerd met dit grote verlies.. Er zijn geen woorden voor.. En enorm veel sterkte met alles!