Dat heb ik dus. En soms ben ik dan precies het mens dat ik niet wil zijn. ik reageer steeds vaker gestresst op kleine situaties. De oorzaak is niet moeilijk te vinden. Ik ben (erg) gevoelig, op hormonaal gebied ook. Ik kan aan mijn reacties, zelfs de manier waarop ik denk afleiden in welke week ik zit. In combinatie met een jong gezin is dat niet altijd makkelijk.. En een klein kereltje dat net zo gevoelig is als ik, daarom veel van mij vraagt, maakt het soms niet makkelijker. Zeker niet omdat ik al 1,5 jaar regelmatig onrustige nachten heb met hem. Nu ik merk dat mijn korte lontje behoorlijk invloed heeft op mijn gezin, wil ik hier iets mee gaan doen. Ik wil meer rust voelen, minder fladderen in mijn hoofd, vaster op mijn benen staan, situaties beter kunnen relativeren. Minder vanuit negatieve stressemoties denken, meer vanuit het liefdevolle, begripvolle, open en enthousiaste, warme mens in mij reageren. Dat ik soms echt een mopperkont ben, dat in the heat of the moment niet kan doorbreken en daardoor iedereen teveel op de huid zit, doet me verdriet. Zo wil ik niet zijn. Toen ik mijn oudste zoon gisteren in zichzelf hoorde mopperen (“zie maar, ik kan het toch niet”), toen hij iets omgooide in de keuken en ik er met een geïrriteerde houding naartoe liep, was dat de druppel. Ik wil er voor staan dat onze kinderen fouten durven te maken, zich kunnen uitten en zich prettig en veilig voelen thuis. Hoe kan ik er voor zorgen dat ik weer ‘land’? Op spiritueel gebied heb ik wel eens iets geprobeerd, maar ik heb behoefte aan praktische tips die ik gedurende de dag kan toepassen. Ik zit niet zo te wachten op iets met hormonen slikken/sturen. Pas gestopt met bv en ik merk ook wel dat dat effect heeft op mijn ‘zijn’, lijkt me zo onnatuurlijk om allemaal prut te gaan slikken. Yoga, mind fulness, zoiets? Iets anders? Ik heb er geen kaas van gegeten, maar wat is jullie ervaring.. met mijn situatie en met wat je er aan hebt gedaan?
Oeh wat herkenbaar! Je omschrijft het precies zoals ik het ook voel.. vervelend hè? Ik ben al enige tijd geleden begonnen met het slikken van magnesium citraat, heb wel het idee dat het iets doet. Misschien het proberen waard?
Heel herkenbaar. Ik neem 1x per week een bad en 1x per week een voetenbad met Magnesiumvlokken. Verder slik ik een hoge dosis vit D omdat die erg laag was. Deze combi zorgt voor ervoor dat mn moodswings veel minder zijn. Verder heel kritisch kijken naar wat echt nodig is. Als ik me (onnodig) druk gs maken omdat het huid ontploft is en de was en strijk nog gedaan moet worden en en en ga ik katten. Naar mn man of de kinderen. Inzien dat het echt heel oneerlijk is om mijn eigen gestress op anderen en dan vooral mijn gezin uit te laten zorgt er voor dat ik me kan inhouden. Maar het moet er wel uit en dat doe ik door het van me af te schrijven, te schreeuwen (gewoon in een kussen, lucht op. ) oid. Iig echt iets met de intentie alle stress ed naar buiten te laten gaan. Verder veel bezig zijn zonder tijdsdruk en minder kritisch kijken naar mezelf als vrouw, partner en moeder.
Mijn advies....zoek een goede therapeut met wie het goed klikt. Daar kan je leren hoe hiermee om te gaan en voor het krijgen van goede tips. En maak voldoende tijd voor jezelf om leuke dingen te doen. Dus niet met je gezin, maar echt de deur achter je dicht doen en iets leuks voor jezelf doen. En dat met regelmaat zodat je ook weer positieve energie krijgt.
Zo herkenbaar. Je hele verhaal! Dus ik volg dit topic even. Ik heb net voor mijn menstruatie echt zo’n hormoon verstoring. Ik ben dan echt super explosief, emotioneel, een drama, heel prikkelbaar. Echt zo irritant. Ik heb wel wat meer rust door te sporten en tijd voor mezelf. Maar dat verhelpt niet alles. Voor mij is de pil of andere hormoon therapie ook geen optie, ik heb een trombose verleden, en ga daarin geen verhoogd risico nemen op een herhaling van trombose.
Ik ken iemand die het ook had, maar dan echt alleen hormonaal, bleek achteraf. Sowieso hielp het een beetje om veel rust in te plannen, max 2 avonden per wwek afspraken bijvoorbeeld. Maar uiteindelijk is ze toch de pil gaan slikken, na jaren modderen. Heel erg tegen haar zin, maar het ging echt niet meer. En ze is een ander mens geworden. Het heeft zo geweldig geholpen. En nog steeds vind ze de pil slikken niet fijn, maar het is blijkbaar nodig, ze vindt het veel fijner om weer zichzelf te zijn, om weer de leuke moeder en partner te zijn die ze was, en van haar leven te genieten.
Sommige dingen die je beschrijft herken ik ook, nu is het bij mij nog even anders omdat ik zwanger ben en in het verleden afscheid moeten nemen van 2 zoontjes (na hun geboorte) dus mijn spanningsboog staat al lange tijd strak. Wat bij mij werkt: - in bad gaan (zonder gestoord te worden) - boeken lezen (zoals de 7 zussen/ veilige genres waar ik volledig in op kan gaan. - sporten (als ik niet zwanger ben) Wellicht helpt het ook om aan het einde van de dag op te schrijven wat goed ging. Dus als je merkt dat je wilt gaan mopperen, maar tijdig de knop om kon zetten, dit ook opschrijven. Tenslotte: lief zijn voor jezelf. Je bent ook maar een mens, met een bepaald karakter, je doet je best. Je bent je al bewust van de minder leuke eigenschappen, dat is een eerste stap, maar je hebt vast ook meer dan genoeg leuke eigenschappen die dat compenseren. Een jong gezin en slapeloze nachten is eenmaal niet makkelijk.
Herkenbaar. Bij mij werkt meditatie, sport (boksen 2x per week, en 2x per week krachttraining) en mindfullness ervoor dat ik mij “goed” voel. Vooral sport doet mij goed. Niet alleen voel ik mij goed doordat ik erdoor 15kg ben door verloren, ook maak je tijdens sport geluks hormonen aan. En het is even “me time”. Even niks aan mijn hoofd dan alleen ik en mijn training.
Ik zou eerst zorgen dat je voldoende kunt bijslapen. 1.5 jaar slecht slapen is echt funest voor je humeur. Dus regelmatig je man een nachtdienst laten draaien een x een weekend weg etc. Met slaapgebrek kan ik ook echt veel minder hebben merk dat nu zoon regelmatig door slaapt ik veel meer geduld heb en veel meer kan hebben.
Herkenbaar, ik heb therapie gehad, eerst bij een praktijkondersteuner, daarna bij een psycholoog. Verder geen kunstmatige hormonen meer en geen cafeïne. Ook slik ik vitamine d bij en magnesium citaat. Verder plan ik mijn week beter in, met wat tijd voor mezelf. En ik zeg vaker nee tegen projecten waar ik geen tijd voor heb of geen zin in heb. Kijk vooral waar jij blij van wordt. Iedereen kan wel zeggen dat je.moet sporten, yoga doen, of boom knuffelen. Maar als dat niet is waar jij gelukkig van wordt, zal het weinig helpen. Sterkte!
Ik sluit me aan bij wat al gezegd is: probeer dingen in te plannen die je leuk vindt. Heb je bepaalde hobby's op een laag pitje gezet vanwege borstvoeding/zwangerschap/nieuwe spruit? Pak deze dan weer op! Na de bevalling werd ik voor mijn gevoel ook pas weer 'mijn leuke zelf' nadat ik weer mijn normale leven op kon pakken (sporten, werken, borrelen met vrienden, etc.)
Dat magnesium spul, kan ik dat zo slikken? Of moet ik daarvoor eerst iets vaststellen? Ik denk erover om toch mijn bloed even te laten checken. Vitamine d en hb waren ooit erg laag. Of is magnesium weer wat anders?
Andere tips over sport, meer tijd voor mezelf moet ik ook meer ter harte nemen. Wil al tijdje hardlopen weer oppakken. Maar het is ook een soort cirkel waar ik in zit. Vermoeid- snakken naar rust in mijn hoofd- bezig om rust in huis te creëren door huishouden bij te benen omdat dat zo fijn is- geen tijd meer over hebben voor mezelf/sport- vermoeid. Ik denk niet dat ik therapie nodig heb of zo (niet bang voor hoor, in het verleden wel gehad voor andere dingen), ik heb juist behoefte aan luchtigheid, tips uit de praktijk. Ik heb het gevoel dat de oplossing niet ver weg is/ maar dat ik even weer de swung moet vinden. Of zoiets. Hersenspinsels hoor
Wat een toeval Ik heb gisteren nog gedacht zal ik hier een topic over openen Heel herkenbaar dus Vooral de paar dagen voor mijn ongesteldheid word ik zooo gestrest Ik ben al een gevoelig persoon maar dan helemaal En merk dat ik dan snel uit mijn slof schiet
Lijkt wel of ik mezelf lees... Na het begin van mn menstruatie kan ik de wereld weer aan maar als mn eisprong eenmaal is geweest gaat het in rap tempo bergafwaarts. De chaos in mn hoofd wordt groter, waardoor de onrust in mn huishouden ook weer toeneemt. (Geen fut/motivatie) Met als gevolg dat ik prikkelbaar wordt omdat ik niet tegen die rommel kan! Die sokken die dan liggen te slingeren lijken wel een wereldprobleem dan. Hopeloos.... Ik heb even mindfullnes gedaan, waar ik wel handvatten door heb gekregen. T is alleen moeilijk om toe te passen, juist op de momenten dat je ze nodig hebt. Bewegen en andere dingen doen waar je blij van wordt, helpen ook wel mee. De rest wordt dan net even minder belangrijk. Zelfs je huishouden. Of je geeft jezelf iedere dag een bepaalde tijd om in huis op te pakken waar je je aan stoort/wassen/stofzuigen. Als die tijd erop zit, geef je jezelf een schouderklopje en ga je iets leuks doen. Al is het alleen maar even zitten en echt even kijken/spelen met je kindje. Niets anders. Is ook mindfullnes! Of, nu het mooi weer is en lang licht, telefoon aan de kant (want je hoofd blijft ook bezig als je met je telefoon bezig bent... je denkt dat een rondje forum of facebook ontspannend is maar dat is het niet > prikkels waar je hoofd iets mee moet) en lekker even buiten zitten. Alleen maar luisteren naar wat je buiten hoort. Iets lekkers te drinken erbij en gewoon even niets. Als je wat mindfullnes tips wilt, zeg je het maar. Kan er wel een aantal geven...
Welke ac gebruik je? Ik merkte namelijk dat een heleboel ook te herleiden is aan de ac die ik gebruikte. Ik kreeg van alles wat ik heb gehad in enige mate (licht tot heel heftig) last van mijn hormonen. Ik heb de pil, de minipil, mirena en koperapiraal gehad. Ik ben 3 weken geleden bevallen en had een prenatale depressie. Zeer waarschijnlijk nu dan door zwangerschapshormonen veroorzaakt. Maar als er dus iets is qua verandering van samenstelling van de hormonen. Dan verander ik echt als persoon. Nu gaat het echt super goed! Ik geef bv, gebruik geen ac en ga dit ook niet meer gebruiken. Hoe het straks is als ik stop met de bv weet ik niet zie ik dan wel weer. Maar misschien ook iets om mee te nemen?
Ik vind je tips al heel fijn! Dank je! Meer mag altijd natuurlijk. Ik gebruik al ruim 6 jaar niks. Alleen condooms. Ik wil die prut niet meer in mijn lichaam. Fijn dat je je wat beter voelt inmiddels! Ik vind al jullie posts heel fijn en inspirerend, steunend. Bedankt! Wilde ik even zeggen (maar ben te moe om iedereen te quoten )
Naar mijn weten wordt Magnesium het beste opgenomen via je huid. Een wekelijks (voeten)bad van 40 minuten of dagelijks je onderbenen insmeren met magnesiumspray (kan prikken, duidt op een tekort wordt gezegd). Ik kan zelf een bad aanraden omdat het ook ontspannend werkt als je verplicht 40 minuten in bad moet liggen. Ik zou sowieso ook je vit d. en ijzer enzo laten controleren. Vooral een tekort aan vit D. geeft echt absurd ernstige klachten is mijn ervaring.
Heb je iemand die een deel van je huishouden over kan nemen? Bijv. Je man, dat hij een deel van de taak overneemt. Zodat je wat minder druk voelt? (Of een schoonmaakster voor een paar uurtjes per 2 weken bijv.) Of maak een takenlijst met wat je gedaan wilt hebben en kijk of dat realistisch is en verdeel de dingen over de week. Moet iedere dag 2x de wc helemaal gedaan worden, of moet het huis zo vaak gestoft/gezogen en gedweild worden of kan het ook minder. De was en strijk kan daar iets anders in? Ik probeer bijv ook te gaan sporten zo rond de tijd dat de kinderen naar bed moeten. Dan doet mijn man het avond programma met de kinderen en ben ik er even uit. Soms is het maar een half uurtje maar dan heb ik weer wat meer energie en positiviteit. Zo zoek ik eigenlijk steeds wat op om even uit de negativiteit te komen. Maar rond mn menstruatie is alles te veel! Dus ik hoop ook nog wat tips te lezen.