Pmt? School heeft niets gedaan met haar gedrag, althans niet dat ik weet. wij werken met haar wat betreft de vermoeidheid, werken met haar om in te zien dat je niet boos hoeft te worden als iets niet lukt of als je vriendinnen iets anders willen. Denken in oplossingen ipv te denken dat het een probleem is. Ik.heb thuis een planner waardoor dingen ook duidelijk worden. Maak afspraken met haar (dat lijkt hier thuis te werken) over luisteren, slapen gaan ed. Ik snap dat het lijkt alsof ik gefocused ben op school en resultaten. Dat is niet het geval. Echter in het geval van mijn dochter is er een link tussen gedrag en uitdaging. Het resultaat is wel een graadmeter in mijn optiek.
Pmt staat voor psychomotorische therapie met bijvoorbeeld de doelen: Hulp durven vragen een omgaan net haar emoties
Op mij komt het over alsof school problemen heeft gesignaleerd en neerlegt bij het kind (en jullie/derden door meteen cjg in te willen schakelen). Ik hoor natuurlijk maar 1 kant van het verhaal, dus misschien is het wat genuanceerder dan dat. Maar als ouder zijnde zou ik toch willen dat school hier eerst eens adequaat mee omgaat. En dat is tot nu toe niet gebeurd, als ik het goed begrijp. Er is niet onderzocht waar het gedrag vandaan komt en de beloofde uitdaging is ook niet geboden. In een eerste gesprek over het gedrag meteen een instantie willen inschakelen, vind ik uitermate zorgwekkend eigenlijk, vooral in combinatie met hoe ze over je dochter praat (ook in het rapport) en dan het gebrekkige handelen. Ik zou daar best pissig over zijn. Laat ze maar eens met een duidelijk plan van aanpak komen met bv: observaties in diverse situaties (zoals (buiten)spel, werk, wisseling van activiteiten, kring, e.d.) een positieve benadering (uitzoeken waar ze gevoelig voor is) uitdaging in haar werk evt wat extra structuur (bv eerst verplicht werkje, dan keuze werkje) En waar ze zich dan aan houden en daarbij een regelmatige terugkoppeling afspreken. Daar zou ik iig op aansturen afgaande op jouw verhaal.
Toch is dat op zichzelfstaand ook weer niet zo bijzonder. Mijn jongste doet dit ook, heeft ook een niet altijd even goede houding oo school, maar bij hem zoek ik er niets achter. Het is ook erg lastig inschatten zo op het scherm. We kennen je dochter natuurlijk niet. Wel zou ik de juf toch serieus nemen (al vind ik enkel negatieve dingen op een rapport ook raar). Of het moet echt een juf zijn die al een naam heeft op school qua functioneren.
Jouw dochter klinkt precies als een vriendinnetje van mijn dochter. Die is superslim (weet niet of ze ooit getest is op hoogbegaafdheid), maar dat brengt ook veel valkuilen met zich mee: als ze dan iets eens niet meteen kan, vindt ze het lastig om hulp te vragen en heeft ze de neiging om er meteen het bijltje bij neer te gooien, want niet gewend om ergens moeite voor te doen. Heb je dit boek wel eens gelezen? https://www.bol.com/nl/p/het-meisje-dat-nooit-fouten-maakte/9200000095737277/?suggestionType=suggestedsearch&bltgh=jsBkYH0qXCVBlclKHC9AEA.1.2.ProductPageUrl Lijkt me goed om in gesprek te gaan met school. Ik zou ook verdrietig worden van die opmerkingen, maar ook zoeken naar oplossingen om haar gedrag om te buigen en de garantie hebben dat de juf volgend jaar ook weer met een schone lei zal starten.
Ik zou ook in gesprek gaan en aangeven wat het met jullie als ouders doet om zo'n negatief rapport te lezen. En dat jullie graag willen weten wat de juf denkt dat er moet gebeuren. Verwacht ze iets van jullie als ouders en wat is haar plan? (Degene die meteen roept cluster 4, verdiep je daar eerst eens in. Het is niet zo dat je je kind daar maar zo even aan kan melden ofzo, daar gaat echt een heel proces en procedure aan vooraf. Iets met passend onderwijs. Eerst moet dan wel echt aantoonbaar zijn gemaakt dat een reguliere basisschool een kind niks meer te bieden heeft. Lijkt me hier totaal niet aan de orde).
Je dochter kan straks helemaal opbloeien als ze naar groep 3 gaat. Sommige kinderen hebben baat bij de structuur en de uitdaging van groep 3. Niet elk kind wil spelen, samenspelen en sociaal zijn. (kleutergedrag)
Mijn zoon deed dit ook in groep 2, maar had zelfs een hele middelmatige rapport. Deze vaardigheden worden namelijk niet getoetst of geleerd in groep 2. En komen dus niet terugbin het rapport. Dingen die wel getoetst worden in groep 2 zijn meer speelser en gericht op sociaal emotionele ontwikkeling, en dat is zo te lezen haar zwakke punt. In groep 3 zou ik heel snel een gesprek aanvragen. Als ze leest en rekent krijgt ze een aangepast lesprogramma.
Ik denk dat er meer een probleem ligt bij jullie (niet negatief bedoeld) en de juf. Er worden problemen/ knelpunten gesignaleerd, maar er wordt verder geen actie op ondernomen. Ik herken best veel in onze zoon ook. Is in de exacte vakken ook goed, taalbegrip, rekenen, engels e.d. is hij verder dan de gemiddelde kleuter, maar op sociaal en motorisch gebied is hij weer wat minder vlot. Dus bij gym kijkt hij bijvoorbeeld eerst wat de rest doet, voordat hij ook aan de slag gaat. Gaat het om een spelletje met letters, dan kan hij z'n groepje prima uitleggen wat de bedoeling is. Hij kan inmiddels zelf avi start boekjes lezen en wat makkelijke sommetjes maken onder de 10. Hij gaat na de zomervakantie naar groep 2 en het gaat prima, ook al loopt hij op bepaalde gebieden wat voor. De juf kent hem, weet wat zijn sterke en zwakke punten zijn. Zo wil hij bijvoorbeeld zich met iedereen bemoeien, doet hij thuis ook, maar de juf speelt daar prima op in en zegt dan R. let jij maar op je eigen werkje, de juf let wel op de andere kindjes. Maar hij is ook heel gevoelig op gebied van structuur en prikkelgevoelig. Daarnaast is het gewoon een hele lieve jongen, heel zorgzaam en behulpzaam naar andere kinderen (soms dus iets 'te' omdat hij ze niet de mogelijkheid geeft om het zelf te ontdekken, maar dat moet hij gewoon leren). Ik denk dat vooral de instelling van de juf erg negatief is. Hier nog geen rapport gehad, maar wel een paar gesprekken met de juf gehad omdat we een paar maanden geleden even een beetje vast liepen, maar zij benoemd juist altijd de dingen heel positief gelukkig en denk dat dat wel heel belangrijk is als je juf bent. Het positieve zien in elk kind en daarin natuurlijk wel eerlijk zijn als er echt zorgwekkende dingen zijn, maar zo vind ik het bij jullie dochter niet klinken.
Jouw dochter klinkt precies als mijn oudste zoon.... hier ook een juf waarvan ik het vermoeden heb dat ze geen idee heeft hoe ze hem moet uitdagen ... en ook als hij vermoeid is, is hij dwars, snel boos etc. We zullen komend schooljaar zien hoe het gaat. Wij vermoeden hier hoogbegaafdheid... hij zet Lego in elkaar van 7+. Rekenen en schrijven 6+ En zo nog meer voorbeelden..... onderzoek gaat na de zomer van start. en als geen uitdaging krijgt dan gaat hij , zoals wij wel eens zeggen, rotzakken. De clown uithangen, regisseur zijn in alles etc etc. Mijn broer was net zo en die bleek een IQ van 153 te hebben..... Hieronder een foto van vanochtend. Zet hij even in elkaar dus.... Ik zou de juf zeker aanspreken hierover! En kijken hoe jullie samen een oplossing kunnen bedenken. Daarnaast hoort zoiets echt niet pas bij het rapport bekend te worden.
Moet stiekem altijd een beetje lachen om al die superslimme of hb kinderen hier,die zijn op zp zwaar oververtegenwoordigd..volgens de ouders dan. even los van de kinderen die ook echt de WISQ hebben gehad met een hb uitslag. Iig, sbo vind ik zwaar voorbarig, beetje vreemde conclusie. Sowieso komt een kind niet zomaar op sbo. Een kind krijgt altijd iets van een scheiding of heeft daar last van. Hoe harmonisch het ook verloopt. Dus ik denk persoonlijk dat dat wel mee kan spelen. Weet niet of ik nog iets met de huidige juf zou doen. Maar ik heb een zoon met ass en officieel hb en ik maak elk schooljaar in de eerste week een afspraak met de nieuwe leerkracht om kennis te maken en eea door te spreken. Heb eergister de meester die zoon volgend jaar krijgt zelfs al gesproken, op zijn initiatief. Dan begin je dus het jaar op een open manier, wat een positieve toon zet voor het hele jaar. Dat werkt hier wel goed. Overigens al die dingen die hier vaak worden genoemd als signaal van hb zijn zagen wij hier totaal niet toen zoon jonger was To, het is ook echt enorm leerkracht afhankelijk. Mijn tip is om je niet uit het veld te laten slaan, maar wel altijd open en eerlijk maar je kind proberen te kijken. Spiegelen met andere ouders kan ook helpen.
Ze krijgt dezelfde juf volgend jaar, dus dat speelt erg mee. Weet je wat het is. Ik hoop met heel mijn hart dat ze niet hb is. Echter is haar vader wel hb en gezien zijn achtergrond ben ik,hier extra alert op. En als ik een neerwaartse spiraal zie, dan zit ik er bovenop. Want dat kan wel wat betekenen. Ik vind het altijd zo jammer dat er dan een beetje neerbuigend wordt gedaan naar ouders die dat vermoeden. Het is namelijk geen pretje en als ik mocht kiezen voor haar dan kies ik daar niet voor. Overigens is het niet zo dat ik niet erken dat mijn dochter aandacht behoeft op een aantal gebieden. Laat ik dat voorop stellen. Ik heb geen prinsesje "die zoiets nooooooit doet". Maat dit is totaal het andere uiterste. En gewoon een volledig negatief rapport. En dan moet ze over naar klas 3 bij dezelfde juf die nu al een probleem heeft met haar. Dat baart mij zorgen. Natuurlijk weet ze over de scheiding. En dat papa en mama een groot conflict hebben gehad (haar woorden). Vandaar ook de kindercoach. En ondanks onze persoonlijke problemen met elkaar kunnen we wat betreft onze dochter redelijk op 1 lijn liggen. Gelukkig
Je hebt gelijk over de afspraken tussen ons en de juf. Die zijn na 2 gesprekken, waarvan 1 met de IB-er niet gemaakt. Althans wij hebben thuis wat dingen veranderd om proberen die triggers wat minder te maken. Op school is ook niets gebeurd blijkt nu. Concrete afspraken zijn niet bevestigd en daar baal ik nu van. Ik ging ervan uit dat de juf zou meehelpen en zoals ze had aangegeven wat meer op haar zou letten en haar bv te helpen met het vragen van hulp.
Was ook niet zozeer op jou gericht, meer algemeen. Als jouw man hb is is het hartstikke logisch dat je dit in je achterhoofd hebt zitten. En ik ben het met je eens dat het niet iets benijdenswaardigs is. Wat balen dat ze dezelfde juf heeft, dat is wel vervelend!
De directie inlichten en strakke afspraken maken voor volgend schooljaar met de juf, eventueel ook met extra begeleiding vanuit de school. Ik hoop dat het opgelost wordt.
Je schreef ergens dat je ex denkt dat zij ook hb en en dat jij dacht van niet. Waar baseer jij jouw mening op?
Ik heb de bso om een professionele opinie gevraagd omtrent het gedrag van mijn dochter. Ze heeft bso op school dus is daar in contact met nagenoeg dezelfde personen. Overigens heb ik van hun nog nooit terugkoppeling gehad over het gedrag na haar...
Goeie vraag. Misschien omdat ik het graag niet wil dat ze dat is wellicht. Ik vind haar voor lopen op bepaalde zaken. Had wel vroeg interesse voor letters en cijfers. Heeft zichzelf Engels geleerd voor haar 3e. Lang leve youtube . Leest avi sinds haar 4e. Ik vind haar slim, heeft een geheugen als een olifant, heeft een enorme algemene kennis. Maar heeft op squla ook veel meer interesse in de algemene kennis quizzen ed. (Makkelijker te verteren denk ik altijd) Rekenen en taal kan ze ook maar stopt er vaak mee omdat het dan wat moeilijker wordt en ze dan moet werken. Durft ook mij niet altijd om hulp te vragen. Ze is soms abstract in haar denken en je moet van goede huize komen om haar een andere mening te laten aannemen. En ze kan erg slecht tegen haar verlies. Maar ze zet niet bv technische lego in elkaar, als je snapt wat ik bedoel. Vind het lastig uitleggen eigenlijk waarom ik dat niet vind Ze is in mijn optiek eerder meerbegaafd maar hoogbegaafd (hoop ik) niet. Ze is sociaal, helpt graag andere kindjes (vooral jongere kindjes) heeft vriendinnen en kan ondanks dat de juf anders vind, ook wel de mening van een ander aannemen. Maar ook aanwezig. Wil graag het middelpunt zijn en heeft ook altijd het hoogste (en hardste) woord. Is ook niet verlegen. Desondanks zie ik wel een link tussen uitdaging (of het gebrek eraan) en verveling / gedrag. Als ze uitgedaagd wordt, en dat hoeft niet altijd school te zijn, dan lijkt ze daar beter bij te gedijen. Ze gaat daarom volgend jaar naar muziekles. Om te kijken of ze zich daar in kan uitleven. Mijn man, zelf hb, lijkt haar meer in die hoek te willen drukken. Vind het "leuker" als ze het wel is heb ik altijd het idee.
Ik herken het wel hoor. Een kind met hb leek mij ook vreselijk. Je kunt maar het best een gemiddeld kind hebben, dat is voor alle partijen zoveel makkelijker... Ik heb haar ook heel lang niet als hb willen zien. Ik las dingen op internet en vond het niet kloppen. Nee, ze kon niet met 3jaar in het Chinees tot 100 tellen en ze las met 4 geen Harry Potter. Maar inmiddels is ze een jaar versneld (groep 2 overgeslagen) en zit ze, nu in groep 3 alweer op eind groep 4 niveau. In het weekend vraagt ze me werkbladen te maken met ‘lange sommen’ 6x7+4x8-2x3+5= Heeft ze lol in... (en ik moet eens heel goed gaan zoeken, want mijn man zei dat de spelregels van ‘mijnheer van dalen wacht op antwoord’ zijn veranderd en straks leer ik het haar verkeerd). Wat ik eigenlijk wil zeggen: misschien een goed idee om haar te laten testen. Dan weten zowel jezelf, je ex als de leerkrachten hoe ze haar moeten inschatten. Want als ze hb is, en je blijft het ontkennen, dan wordt het kind alleen maar ongelukkig. Leer haar op haar niveau te zien en ga daar in mee. Bedoel: vorig jaar zomer, kind net 5, zaten we op de camping. Om 10:00 begon de animatie. Dus ik haasten... Ze wilde niet mee. Ze wilde schaken met papa. En dan kun je 2 dingen doen...
Mee eens. Wel met de kanttekening dat we niet weten waarover die 3 mails gingen? Was dat 3 keer vanwege gewoon slecht luisteren of ruzie maken bijvoorbeeld of 3 keer fysiek agressief zijn bijvoorbeeld? Dat vind ik wel een verschil maken. Maar in het geheel zou ik not amused zijn met een juf met zo’n houding richting mijn kind. Wel met @tuc eens dat de ontwikkeling op die leeftijd nog zo in sprongen gaat dat Cito resultaten mogelijk niet volledig betrouwbaar zijn. Misschien dat er toch meer last is van de scheiding dan het tot nu toe leek. Ik zou ook gewoon eens voorzichtig met je dochter proberen te bespreken hoe zij het ervaart op school en hoe het komt als ze bepaalde dingen doet. Het verbaast mij soms hoe goed mijn 3-jarige zelfs al kan verklaren waarom hij zich op een bepaalde manier gedroeg..