Nee hoor, hier nog een. Bij een zwemdiploma krijgtie van mij een ijsje, zeurt hij al om elke zwemles. En elke keer zeg ik als hij het diploma heeft gehaald dat het dan mag. Geloof me dat ik geen blijer kind kan krijgen
Hier wel een cadeautje voor de inzet en om te vieren dat het vakantie is. Onze jongste zit nog niet op school maar ze krijgen samen een cadeautje. Ze zijn gek op de boeken van Annie M.G. Schmidt dus ze krijgen het boek van Abeltje. Meteen wat om voor te lezen bij het slapen gaan op vakantie : )
Ja natuurlijk. Hij heeft er een jaar lang hard voor gewerkt en zichzelf uitgedaagd om beter te worden. Als ik enorm hard werk dan koop ik af en toe ook wat leuks voor mijzelf om mijzelf te belonen. M. Mocht iets kiezen en koos voor een nieuw spelletje voor zijn switch. En ik geef altijd een pakketje met spelletje/boek/speeltje voor binnen en buiten voor in de vakantie
Oja zo bedoel je. Zo’n 25 jaar geleden was dat toch ook al? Een zakje snoep of een klein kado’tje of een gulden kreeg ik vaak van mijn ouders of opa en oma, voor dit soort dingen. Dat is in mijn ogen niet echt nieuw. Misschien dat ouders nu alleen een beetje erg grote kado’s geven bij dit soort diploma’s.
Maar wanneer ben je dan trots? Ik ken ouders die al trots zijn als ze hun speelgoed opgeruimd hebben of hun bord en beker zelf naar de keuken brengen. Ik ben op minder momenten "trots" omdat ik vind dat 9 vd 10 keer het gewoon normaal is wat hij deed of doet. Vind het idee erachter zeker mooi maar zou voor ons niet werken.. En natuurlijk ben ik af en toe ook zo trots als een pauw maar niet dat ik dat nou elke dag voor vanalles zo maar roep.
Ja,hier krijgen alle drie de kinderen een cadeautje. De meiden hadden beide een mooi rapport. Helaas blijft mijn zoon zitten,maar ook hij heeft zich uit de naad gewerkt dit jaar. Hij krijgt volgend jaar onderzoeken naar TOS. Ondanks alles bleef hij hard werken. Hartstikke trots op hem
Hier krijgen ze niets voor hun rapport. De voornaamste reden is dat ze voor zichzelf ´moeten´ leren en niet voor een beloning. En de tweede reden is dat ik het lastig vind als een kind een minder goed rapport heeft. Natuurlijk kun je dan iets geven voor de inzet (wat ik veel belangrijker vind!), maar dan kun je ook gewoon iets geven, lijkt me. En inzet en inspanning kun je ook op een andere manier belonen, daar is geen cadeautje voor nodig. Hier krijgen ze dus niets voor hun rapport, maar ze krijgen wel iets en/of we gaan leuke dingen doen omdat het vakantie is. Dat voelt voor mij veel fijner dan het te koppelen aan het rapport.
Wij geven niets. Eenvoudig weg omdat het niet bij onze opvoedingsvisie past. Kinderen krijgen geld van oma en dat vinden we prima. Oma's keuze en kinderen vinden het heel normaal dat dit zo gaat. Daar staat tegenover dat onze 'verwende' kinderen elke schoolvakantie een zakje snoep, 1 tijdschrift en iets te spelen krijgen. Snoep en tijdschrift echt alleen in de vakantie. Dus ook nooit gezeur over, ze weten het en kijken er naar uit. Qua spelen is het de ene vakantie iets glitter/bling/meuk dat ze zelf uitzoeken en daar zielsgelukkig mee zijn terwijl ik mn milieubewust geweten tijdelijk in de koelkast schuif en de andere vakantie kiezen wij iets uit. Meestal duurder, kwaliteit en berekend op de toekomst . Dus zeg maar speelgoed dat weer uitdaging biedt. Op deze manier vullen we speelgoed aan en groeit het met hun ontwikkeling mee. En zo proberen we ook balans te houden tussen onze visie qua duurzaamheid en de autonomie en verlangens van de kinderen.
Hier krijgen ze allemaal iets aan t einde van t schooljaar. Ze hebben een jaar lang, week in week uit in de schoolbanken gezeten. Geploeterd voor repetities, werkstukken, spreekbeurten enz. Elke dag een volle agenda met verplichtingen. En nu vieren we dat ze 6 weken niks hoeven te doen. Dat is een feestje waard. De rapporten zie ik als afsluiting van een jaar werken. Met de oudste 3 (16, 14 en 12) gaan we uit eten in een restaurant. De andere 2 (8 en 6) mogen iets uitzoeken om mee te spelen in de vakantie. De jongste (3) krijgt ook wat omdat t anders zo zielig is , die wil dit jaar een zonnebril
Hier krijgen ze wel iets voor hun rapporten. Als we het geven, benoemen we vooral hun inzet. We zien dat de jongens zich inzetten, dus dat mag beloond worden. Maar niet iets heel groots. Vaak in de vorm van geld (€5 voor tussenrapport, €10 voor eindrapport). Vaak kopen ze er iets van omdat ze van de oma's ook iets krijgen. Ik las net ergens dat kinderen niet hun best moeten doen vanwege de beloning, maar vanwege intrinsieke motivatie. Ik denk niet dat kinderen het hele jaar op school zitten en hun best doen, omdat ze dan weten dat alleen dan ze geld krijgen. Ik denk er soms wel aan wat we zouden doen als ze zich niet of niet voldoende zouden inzetten. Volgens ons principe zouden ze dan geen beloning moeten krijgen, maar dat is ook zo raar: komen ze beiden met rapport thuis, krijgt de 1 wel iets en de ander niets.
Het dikgedrukte geloof ik ook niet, en sowieso hebben sommige kinderen geen intrinsieke motivatie wat school betreft.
Dat klopt, maar zouden ze dan wel het hele jaar hun best doen, omdat ze onthouden hebben dat ze aan het eind van het jaar een paar euro krijgen? Dat denk ik niet.
Hier ook een boek. Mogen ze zelf uitzoeken. Wanneer ik op mijn werk een bepaalde periode ergens mee bezig ben geweest, mijn stinkende best heb gedaan dit zo goed mogelijk af te ronden, beloon ik mijzelf ook door een lunch met collega's of een fijn boek voor mijzelf of iets te kopen dat ik al een tijdje wil hebben. Ik vind het dus helemaal niet raar om je kinderen ook te belonen nadat ze een periode hun best hebben gedaan.
Ik zou ze hier niet bij maken met een boek... Allebei lid van de bieb waar ze dat wat ze willen lezen halen, 1x lezen en weer terug (ze lezen allebei graag en veel). Hebben ook veel boeken thuis, maar dat zien ze toch niet zo als een cadeautje. Niet speciaal genoeg denk ik .....