Het was voor de kinderen echt te snel. En heel eerlijk: voor jezelf denk ik ook. Misschien zie ik dat verkeerd maar klinkt alsof je alleen maar bezig met later en je vooral denkt aan het investeren in een relatie (met kinderen). Je date pas 3 maanden. Geniet er gewoon van, doe leuke dingen en zie waar het naartoe gaat. Je kinderen moet je er in deze fase nog niet bij betrekken. Wie weet is over een paar maanden de glans eraf en besluit je alsnog dat het niks wordt. Dan kan je denken dat het zonde is van je tijd of je kan het zien als een paar leuke maanden, met eventueel wat leerpunten. Ik zou zeggen: geniet van elkaar en kijk het een paar maanden aan.
Waarom moet alles in een paar maanden al duidelijk zijn? Je legt nu een hele grote druk op deze prille relatie. Sta je jezelf niet toe om nog een keer iemand uit te kiezen die wellicht niet degene zal zijn waarmee je uiteindelijk oud wordt? Je hoeft niet meteen op zoek naar de "ware" . Ga daten.... geniet ervan. En neem de tijd om te ontdekken of deze man na verloop van tijd zo belangrijk voor jou is dat de kinderen hem leren kennen. Maar neem eerst de tijd om elkaar te leren kennen . Laat de eerste verliefdheid iets zijn van jullie twee. En kijk rustig of er daarna voldoende basis is voor houden van en vechten voor een toekomst samen
Maar aan de andere kant wat bedoel je met dat het niet klikt? De kinderen hebben hem nu 1 of 2 keer gezien, hoe kun je daarop uit maken dat het niet klikt??
Klopt het dat je ook gelijk alle kinderen aan elkaar hebt voorgesteld? Je lijkt inderdaad wat snel te gaan en stappen over te slaan. Geniet van het daten en laat je kinderen er buiten. En laat ze dan als de tijd wel daar is dan eerst aan hem wennen en niet gelijk ook zijn kinderen erbij. Het is al allemaal zo snel en dan ook nog zoveel in 1 keer. Het had nu met niemand geklikt waarschijnlijk, dat ligt niet aan je vriend maar aan de omstandigheden. Ga genieten van het daten en leer eerst elkaar goed kennen! Geef je kinderen de tijd en ruimte om er aan te wennen dat papa en mama niet meer samen zijn en ook niet meer samen komen (grote kans dat zij dit nog wel hopen) Met rust en geduld komt het vast goed!
Dit. TS komt op mij wanhopig over. Je kunt niet alles registreren met je hoofd. Liefde is iets wat je moet voelen. Vergeet dit hoofdstuk en ga aan jezelf werken en je band met je kinderen.
Ik vraag me ook af wat je bedoelt met "geen klik"? Er is wel meer dan 1 (of enkele) ontmoeting(en) voor nodig om iemand te leren kennen, je op je gemak te gaan voelen, etc. Is hij wel lief en begripvol naar je kinderen? Dat zou ik het allerbelangrijkste vinden.
Dat zegt inderdaad heel veel over ts inderdaad. Maar ook over de mensen die de reacties plaatsen Er valt nog een hoop te leren, wat dat betreft. Een beetje minder hard mag ook wel hoor. Ts. Ik heb echt geen ervaring hier mee, gelukkig Als het allemaal te snel gaat voor ze, dat kan. Je kinderen op 1 zetten snap ik ook. Echter, wat als je nu jaren verder bent? Kinderen huis uit en daar zit je dan? Altijd alles voor je kinderen achter gehouden, geweerd. En jij dan? Ik vind dat je na een scheiding best weer een nieuwe relatie aan mag gaan en gelukkig mag worden. Ik ben ook van de andere kant zeg maar. Lastig allemaal. Ik zou, als dit de man is die jou echt gelukkig maakt, hem niet zo maar laten gaan. Wel zou je hem tov je kinderen nog even op de achtergrond kunnen houden.
oei,ik heb 2 kanten mee gemaakt, mijn ouders zijn toen ik heel jong was gescheiden, direct binnen 2 weken woonde de nieuwe vriend van mijn moeder bij ons in huis. wat heb ik het die man lastig gemaakt. hij was mijn vader niet ,mocht niks tegen me zeggen ik vond hem een eikel, en ik was er heilig van overtuigd dat mijn ouders nog bij elkaar kwamen. Vele jaren later ontmoette mijn vader toen zijn vriendin. het eerste contact met haar was gewoon chatten. ja dat klinkt stom maar zo leerde we haar kennen, daarna was het bellen, en toen kwam ze een keer langs. ik moest wel wennen en mocht haar toen wel.. een paar maanden later was de ontmoeting tussen haar kinderen en ons, en dat was echt een feest. gezellig gegeten wij zijn zelfs met haar kinderen geljk naar de kermis gegaan als kinderen onder elkaar. helaas bleek later dat zij een enorme voorkeur had voor haar kinderen en hebben we echt een rot tijd gehad. maar ik zou eerder gaan vor hoe mijn vader mijn toen stiefmoeder aan ons voorgesteld heeft. Hij vertelde wel over haar, en zo kwam ze langzaam in ons leven. mijn advies, rustig aan doen, vertel je kids gewoon over je utijes met je vriend, laat ze in dien ze dat willen met de tijd bellen, en ga leuke dagjes uit met de kinderen doen. zodat jullie allemaal elkaar in een andere setting zien. succes!
Lees het boek Bonuskinderen van Jesper Juul. Staat precies hoe het werkt met kinderen en scheiding en nieuwe liefdes. Wat kun je verwachten, waar kun je rekening mee houden enz. Echt super fijn boek waar ik heel veel van heb geleerd.
Wat ik denk: blijf hem gewoon zien buiten de kinderen om. Zoals je de afgelopen maanden hebt gedaan. Natuurlijk staan de kinderen op de 1e plaats. Oftewel, dan wordt het (voorlopig) niet samenwonen. En heel eerlijk, ik denk echt dat eventjes saampjes zijn zonder de kids ook wel lekker is. Nu zijn ze 5 en 8 jaar, dat betekent dat ze erg loyaal zijn tegenover hun ouders. Geef het de tijd.
Als je nu al je relatie wil opgeven omdat een eerste ontmoeting niet helemaal vlekkeloos is verlopen dan zullen de gevoelens ook niet al te diep zitten. Ga gewoon lekker daten, ik heb ook veel voorbeelden in mijn omgeving gezien dat kinderen ook niet altijd engeltjes zijn wanneer er een nieuwe partner in het leven komt. De kinderen zijn belangrijk maar dat wil niet zeggen dat je ook niet je eigen kans op geluk mag hebben. Een goede bekende van mij, een enorm leuke en spontane vrouw, is al jaren gescheiden maar durft geen nieuwe relatie aan omdat haar kinderen dat niet zouden accepteren?? Die begint er bij voorbaat al niet aan omdat ... Vind ik ook niet gezond.