Dag dames, Mijn naam is Lize, ik ben 23 en vorige maand getrouwd met de liefde van mijn leven. Het plan is om mijn huidige pilstrip nog op te maken en dan voor een baby te gaan. Het lijkt me een goed idee om voor ik stop toch even langs te lopen bij een gyn voor een checkup. Ik heb nog nooit een inwendig onderzoek gehad dus ik wil eerst alles wel eens laten nakijken. Mijn zus heeft vruchtbaarheidsproblemen dus ik zou me er denk ik beter bij voelen om een 'go' te krijgen van een gynaecoloog. En dan kan ik meteen nog een paar vragen stellen die ik heb. Maar nu, wie o wie kies ik? Een man of een vrouw? Een aantal vriendinnen zweren resoluut bij mannen omdat die je minder pijn zouden doen en voorzichtiger zijn in vergelijking met vrouwen. Maar ik heb ook al gehoord van iemand dat het voor een vrouwelijke gynaecoloog makkelijker is om zich in te leven in de kwaaltjes van een vrouw. Ik twijfel dus. Wat zeggen de lezers hier? Bij wie hebben jullie de beste ervaringen? PS tips voor tijdens het eerste bezoek zijn ook altijd welkom, ik heb denk ik iets te veel horrorverhalen van vriendinnen gehoord
Spannend.. bijna stoppen met de pil! Ik vraag me af of je zonder directe aanleiding / klachten zomaar terecht kunt bij een gynaecoloog. Misschien dat je je vragen voor kunt leggen aan je huisarts en als de reden ziet voor een doorverwijzing, dan kun je een afspraak maken bij een gynaecoloog. (Tenminste zo werkt t in NL overal volgens mij.) Overigens heb ik zowel met mannelijke als vrouwelijke gynaecologen goede ervaringen. En nog gefeliciteerd met je huwelijk!
Gefeliciteerd met jullie huwelijk! Ik ben bang dat er geen gynaecoloog is die je gaat onderzoeken. Je bent jong, hebt nog niet eens geprobeerd zwanger te worden. Er is geen enkele reden voor onderzoek. Een huisarts zal je denk ik niet eens doorverwijzen. Tenzij je niet in Nederland woont...
Als je in België woont, kan je wel gewoon naar de gynaecoloog Heb je nog nooit een uitstrijkje gehad? Die verhaaltjes van je vriendinnen zijn gewoon verhaaltjes. Ik denk dat het gewoon is waar je je zelf het beste bij voelt. Bij mij is dat een vrouw, maar dat is voor iedereen persoonlijk.
Het hangt heel erg af van van de arts. Ik heb met beide goede en minder goede ervaringen. Als het niet klikt kan je altijd nog vragen om iemand anders denk ik. Zeker als je ooit een traject in gaat. Mocht er geen aanleiding zijn voor een medische check, denk ik alleen niet dat de huisarts je doorverwijst.
Ik ben denk ik niet goed geplaatst om je angst weg te nemen, want ik heb zelf altijd ontzettend veel pijn tijdens een inwendig onderzoek (als dat speculum opengaat... ik krijg er rillingen van). Maar naar mijn idee zijn mannen inderdaad iets zachter. Mijn mannelijke gyn vraagt vaak of het gaat, doet het traag, legt alles goed uit. Ik heb ooit twee onderzoeken gehad bij vrouwen (waaronder mijn huisarts) en die duwen het speculum er zo in. Yikes! Een goeie tip is het dragen van een kleedje. Dat kun je aanhouden en zo hoef je niet in je blote kont naar de onderzoekstafel te trippelen. Je tilt het gewoon wat omhoog voor je gaat liggen. En doe ook makkelijke schoenen aan. De eerste keer kreeg ik mijn laarzen niet uit van de zenuwen! En een inlegkruisje alvast klaarleggen in je slipje (ik verlies nadien altijd wat bloed). Succes!
Nog gefeliciteerd met jullie huwelijk. Vraagje; waarom wil je eerst bij de gyneacoloog een "go" krijgen voor je zelf begint met pogingen tot zwangerschap? Is daar een reden voor? Als je samen op de natuurlijke weg zwanger wil raken lijkt me een onderzoek niet nodig... Wij als twee vrouwen moesten wel...dus wel veel ervaring met de behandelingen. Met beide ervaring hier en voor mij maakte het geen verschil. Ik zag nogal op tegen de behandelingen en vond t vreselijk om een eendenbek ingebracht te krijgen. Dit gaf ik voor de behandeling altijd heel duidelijk aan, en iedere gyneacoloog die ik gehad heb ging hier enorm respectvol en prettig mee om. Dus nee man of vrouw maakt niet uit, ik denk wel dat wanneer je er moeite mee hebt je dit aan moet geven. Dat maakt het verschil wel in dat geval.
Ik kom inderdaad uit Belgie, waar het de gewoonte is dat je voor een inwending onderzoek gewoon naar de gyn gaat. Zonder doorverwijzing.
Wat er hierboven al wordt gezegd. In Nederland krijg je niet zomaar een verwijzing van de huisarts dus grote kans dat je eerst 1 jaar moet proberen om zwanger te worden totdat je wordt doorverwezen om te kijken naar eventuele oorzaken. Dat je zus vruchtbaarheidsproblemen heeft hoeft niet een aanleiding te zijn tot een verwijzing. Sowieso zal je lichaam zich moeten herstellen van de pil en zal de huisarts eerst de komende 3/4 maanden afwachten hoe je menstruatie zich vormt. Ik begrijp je gevoel wel heel goed dat je het liever voor wilt zijn en niet na zo'n lange tijd proberen er achter wilt komen dat je bijv wel problemen hebt. Er is in mijn familie bijvoorbeeld heel veel kans op kanker, helaas krijg ik geen verwijzing voor een preventief mammografie omdat ik geen last heb van mijn borsten. Terwijl ik vind hoe eerder je ergens achter komt hoe beter mja centen kwestie en die begrijp ik dan ook weer want dan gaat de zorgverzekering nog meer omhoog. Het is en blijft lastig. Probeer deze spanning naast je neer te leggen en geniet van de kriebels die het zwanger proberen te worden met zich mee brengt en geniet van elkaar.
Oh dat maakt mijn verhaal dan anders natuurlijk niet geschoten is altijd mis. Man of vrouw maakte voor mij niet veel uit.
Als je straks zwanger bent is het sowieso grabbelen voor gevorderden daar binnen XD Man/vrouw....ik heb ze allemaal gehad en werkelijk geen verschil gemerkt en er is toch serieus wel 200 keer gekeken.
Ik heb heel wat gynecologen gezien afgelopen jaren, en mijn ervaring is juist andersom. Het is uiteindelijk per persoon verschillend
Ik heb dezelfde vraag gesteld aan mijn huisarts als ts en ben gewoon bij een gynecoloog geweest. In Nl
Mijn man moet elk jaar zijn prostaat laten onderzoeken en hij vraagt specifiek altijd naar een vrouwelijke dokter. Volgens hem doen de mannen het niet goed. Overigens ook geen pretje, zo'n onderzoek
Ok. De prostaat zit vlak onder de blaas, diep in het kleine bekken. Probeer eens te bedenken hoe je daar van buitenaf aan kan voelen (tip: gebruik natuurlijke lichaamsopeningen).