Ik ben Belg maar werk erg nauw samen met een schare Nederlandse collega's. Mijn ervaring is net dat als zij rechtuit zijn, dat door iedereen wordt afgedaan als «tja, zo zijn wij Nederlanders nu eenmaal». Maar als ík rechtuit ben tegen hen, dan vinden ze dat storend. Na zes jaar samenwerken heb ik dat nog steeds niet uitgeklaard. Soms lijkt dat Nederlandse cliché net een excuus...
Ik vind het juist fijn als mensen terug rechtuit zijn naar mij. Ik doe mijn rechtuitheid (is dat trouwens een woord?) Overigens ook niet af als tja typisch Nederlands. Ik laat mijn omgeving altijd weten dat ik blijkbaar (want dat heb ik immers al meermaals teruggekoppeld gekregen) soms te hard overkom en daarmee mensen kwets. Dat dit zeker mijn bedoeling niet is, maar ik het blijkbaar niet altijd allemaal even tactvol breng. Dat ze mij hier zeker op mogen wijzen en ik van uit mijzelf er al op probeer te letten, maar het desondanks toch nog voorkomt. Nu weet ik niet waar in België je vandaan komt, maar ik had laatst een gesprek met een West-Vlaming tijdens een nascholing en die gaf eerlijk toe dat West-Vlamingen erom snel op hun teentjes getrapt zijn en recht uit en eerlijk zijn daardoor zeer snel als een persoonlijke aanval opnemen.
Het ging mij meer om de opmerking dat "de West-Vlaming niet te benijden is" , dan komt mijn trots naar boven. In andere opmerkingen kan ik me wel vinden hoor. We hebben al een moeilijk dialect waar je als buitenstaander moeilijk binnen komt. Ik kom oorspronkelijk van de kust, en toen ik verhuisde meer naar binnen, dan kreeg ik al opmerking van "jij bent niet van hier he". Voor wat het waard is, ik zou liever aansluiten bij Nederland dan bij Wallonië blijven horen. Maar dan met onze zorg en onderwijs. Maar cultuurverschillen blijven bestaan natuurlijk.
Dat probleem heeft de rest van Nederland ook met (zuid)Limburg hoor Ik kom zakelijk vaak bij bedrijven in heel Nederland en alleen in Limburg vertellen ze eerlijk dat ze je heel moeilijk kunnen vetrouwen/toelaten als je 'van elders' komt.
Ja dat sowieso wel. Belgen hebben veel meer smaak hoor! Maar het is ook belangrijker dan in NL. Maar sowieso meer smaak. In Nederland loopt iedereen er verslonst bij in vergelijking met Belgen. Valt me meteen op in België. Ik kom zelf uit een grensgebied.
Bedankt voor je lange reactie! Deze informatie daar heb ik echt wat aan . Wist nog niet alles. Super fijn om jouw persoonlijke ervaringen te lezen over diverse onderwerpen.
Ik woon nu bijna 20 jaar in Limburg en herken dit meer en meer. Of ik moet zeggen dat het me meer frustreert dan in het begin In de regio waar ik ben geboren en opgegroeid, kom je er voor mijn gevoel super makkelijk tussen. Je mag meteen meedoen, wordt meteen uitgenodigd - dat ervaart mijn man (geboren Limburger met hoorbaar accent) ook zo. En dan niet op een opdringerige manier -gewoon open, eerlijk, prettig. In Limburg is dat heel anders, niet dat mensen onvriendelijk zijn hoor, maar waar mijn man er wel tussen komt, lukt mij dat gewoon niet. Ik versta alles, meer dialecten dan mijn man, maar ik blijf een ‘Hollander’. En op zakelijk gebied stoort het me nog meer. Een limburger heeft een streepje voor, ook al is er een niet-limburger die gewoon beter is. Dat vind ik echt heel frustrerend.
Ik woon hier vanaf mijn 17de... Voelde me in het begin niet echt geaccepteerd, maar kan ook door mijn onzekerheid komen hoor. Denk wel dat het onderwijs hier beter is... Nu zijn er zoveel Nederlanders en heb ik niet het idee dat ze niet welkom zijn ofzo. Ik woon in Neerpelt trouwens.
Van wat ik hier op het forum lees, is er in België doorgaans toch meer discipline op scholen. Een schooldag duurt hier ook langer dan in Nederland, maar misschien wordt dat gecompenseerd door meer vakantie in België dan in Nederland? Omgekeerd denk ik dan weer dat zeker de eerste jaren (verder kan ik het nog niet inschatten) harder gewerkt wordt in Nederland dan in België. Hier dan wel al vanaf 2,5 jaar naar school, maar ik schrok onlangs wel over wat zevenjarigen in Nederland al moeten kennen, t.o.v. België.
Oei mijn quote ging mis... Ik heb juist het idee dat ze in België al zoveel moeten kunnen op die leeftijd... Maar waarschijnlijk wordt er overal steeds meer verwacht op school tegenwoordig.
Mijn dochter wordt zeven in september. Ze begint in september aan haar vijfde schooljaar, veel meer dan in Nederland dus. Maar zij moest in het eerste leerjaar, afgelopen schooljaar dus, slechts kunnen rekenen tot twintig. Van wat ik hier las, is dat in Nederland wel anders op die leeftijd? In België gaan ze dan wel al van 2,5 jaar naar school, maar dat is echt spelen tot ze zes zijn.
Nee in Belgie liggen ze juist voor met rekenen en taal. Alleen vind ik Nederland wel wat beter? qua mogelijkheden voor kinderen die oa hoogbegaafd zijn. Daar ligt Belgie wel in achter. Beide landen heeft zijn voor- en nadelen.
Het zal misschien per gebied verschillen, dat het met 2,5jaar 'school' heet maakt het natuurlijk nog geen echte school . Wat ik van onze vrienden begrijp is het in het begin meer peuterspeelzaal, alleen dan langer. Qua discipline geloof ik het zeker. Ik heb zelf geen ervaring met Belgisch onderwijssysteem, enkel wat ik hoor van 3 gezinnen die vanuit NL naar België zijn vertrokken en onze vakantievrienden uit België (de vrouw is zelf juf). Op basis van hun verhalen begreep ik dat leswijze klassieker is: leraar vertelt, je leert uit het boek, thuis huiswerk uit een werkboek enz. In NL verschilt het per school maar bij ons leren kinderen veel meer onderzoekend en probleemoplossend, zelf op zoek naar informatie, analyseren, afwegen, conclusies trekken, presenteren. Al vanaf 6-7 jaar. Dat kan wel resulteren dat Belgische kinderen van bijv 12jr meer feitelijke schoolkennis hebben.
Niemand beweert in België ook dat kleuterschool al een echte school is. Alleen Nederlanders maken daar altijd meer van Dat van dat onderwijs dat klassieker is hier, daar kan ik me inderdaad wel iets bij voorstellen. Tenzij je in België naar een methodeschool gaat. Maar daar zijn de resultaten qua doorstroming dan meestal weer minder...
Het lesgeven in België is de laatste tijd sterk geëvolueerd zodat klassiek lesgeven niet meer de norm is. Het leerplan is hier ook naar aangepast. Kinderen die ik ken krijgen voor wereldoriëntatie geen klassieke les meer maar projecten, onderzoeken, ze moeten zelf alles ondervinden of leren opzoeken en daaruit conclusies trekken. En dit dus niet alleen maar in de methodescholen.
Klopt, ze proberen meer vakoverschrijdend te werken, bv wiskunde in WO integreren. Bij ons op school gaat vanaf september een andere wiskundemethode gebruikt worden, meer op maat van de leerling, met dus verschillende gradaties ifv nood van het kind. Afhankelijk van waar je in BE terechtkomt, wordt Frans vroeger of later aangeboden. Ik woon in de rand van Brussel en onze dochters kwamen vanaf de 2e kleuterklas (groep 1?) al spelenderwijs met de Franse taal in contact. Dit wordt geleidelijk aan verder opgebouwd. Zelf ben ik afkomstig van regio Antwerpen en kreeg indertijd pas Frans vanaf het 5e leerjaar (groep 7?)
Interessant zulke ontwikkelingen. Ik kwam deze vergelijking tegen: https://mens-en-samenleving.infonu.nl/opleiding-en-beroep/171555-belgisch-en-nederlands-onderwijs-de-verschillen.html