Ik vind een tweede naam, mits goed gekozen iets chiques hebben. Ik zie het dan ook als een sieraad voor het leven. Met een tweede naam ga je ook sneller voor iets klassieks wat misschien niet lekker van de tong rolt, of te ouderwets is om als eerste naam te gebruiken, maar wel heel erg mooi is.
Onze kinderen hebben 1 naam. Dat heeft meerdere redenen. Ik vind meerdere voorletters niet zo mooi. Minder krachtig ofzo. Ik heb zelf ook slechts 1 naam en dat voelt compleet. Daarnaast heeft 1 kant van de familie in onze ogen geen recht om vernoemd te worden, ik vind toch wel dat je dat moet verdienen. En een gelijke lijn getrokken, de andere kant dus ook niet. Daar komt nog bij: het verzinnen van namen die we dan allebei ook nog leuk vinden, wat een verschrikking. Onze kinderen mogen blij zijn dat ze überhaupt een naam hebben
Ik heb 3 voornamen, waarvan er 2 op mijn paspoort staan. Mijn roepnaam staat niet op paspoort. Heeft nog weleens wat verwarring gegeven op scholen, luchthavens ed. Heel irritant
Wij vonden, voor onszelf, 1 naam zo onaf. De oudste heeft 2 namen, de jongste 3. We vonden het gewoon allemaal leuke namen en konden dus niet echt kiezen.
Ik heb zelf maar 1 naam en een van de meest voorkomende achternamen in Nederland. Mijn voorletter plus achternaam geeft altijd nog een hele rits mensen die ook zo heten, moet altijd mijn geboortedatum of adres erbij noemen. Daarom dus de kinderen 2 namen gegeven. (Al hebben ze de naam van mijn man en die is wat minder veel voorkomend.) Bij mijn zoon is zijn 2e naam een vernoeming, bij mijn dochter een naam die ik heel mooi vind maar die mijn man niet als eerste naam wilde.
Ik heb twee namen, omdat m'n ouders niet konden beslissen hoe ik nou ging heten. Toen hadden ze nog het dilemma welke naam eerst? Toen hebben ze maar een muntje opgegooid. M'n moeder heeft gewonnen Ik heet daarom Rachelle Nathalie
De tweede namen zijn hier vernoemingen. Ik vind het ook mooier staan. Daarnaast hebben de kinderen een eerste naam die niet heel veel voorkomt. Mochten ze daar later niet blij mee zijn (denk aan de naam Isis en voormalig ISIS, nu vaker IS) dan hebben ze een tweede naam die ze kunnen kiezen.
De kinderen die ik met mijn ex heb gekregen hebben ook 3 namen, van mij hoefde het nietzo, maar hij wilde het graag. Bij beide zijn het vernoemingen van de opa's. Dan wel verbasteringen die bij de voornamen passen dn bij beide andere verbasteringen. Deze baby krijgt vooralsnog 1 naam. Of er moet nog een speciale reden komen om iemand te vernoemen.
Hier tweede namen ‘gewoon omdat het kan’. En mijn man en ik hebben ook tweede namen, dus vonden we het ook wel leuk als zij dat ook hadden. Vind het ook mooier staan, ‘completer’ oid, maar dat is maar net wat je gewend bent natuurlijk. Ze zijn dus niet vernoemd, maar hebben we gewoon een naam die we mooi vonden en die mooi stond bij hun eerste naam. Als roepnaam hebben ze ‘enkel’ hun eerste naam.