Zonder partner/kinderen op vakantie

Ik ben vorig jaar toen onze jongste dochter nog 1 moest worden een aantal dagen met mijn beste vriendin naar het buitenland geweest. Vonden inderdaad veel mensen raar aangezien mijn kinderen nog jong zijn. Juist in deze fase heb ik het zo hard nodig

 

Héérlijk ! Ik ga elk jaar met mijn beste vriendin 3 dagen weg. Nu zelfs 5.
Mis ik mijn man en zoon,? Zeker, laat ik het daarom? Nee.
Wel gaat de gezamenlijke vak altijd voor.
Ook ga ik gerust met onze zoon weg als man bijv geen vrij kan krijgen.

Héérlijk gewoon even alleen voor mijzelf hoeven zorgen!

 

Lijkt me heerlijk. Ik zou het niet zo snel doen temeer ik ook niet zou weten met wie ik zou moeten gaan, iedereen is zo “ druk” met van alles en nog wat
Een week zou ik voor mij persoonlijk te lang vinden, ik zou mijn jongste dochter teveel missen en zij mij, hangt nogal aan mama en ik zou echt buikpijn krijgen als ik haar een weekje niet bij me heb. Als ze straks eens een jaartje of 10 is ligt het weer anders. Ik ben overigens wel vaker een weekend weg geweest met een vriendin maar toen hadden we alleen nog de oudste kinderen,
Lekker genieten meid.

 

Als alleenstaande moeder vind ik het juist heerlijk om even wat dagen op mezelf te zijn.
Ik ga sowieso met haar op vakantie, dat heeft voorrang maar ik heb ook besloten met een vriendin in september 9 dagen een verre reis te maken.
Wel in de week dat ze sowieso bij haar vader is, dat is misschien toch wel anders maar heb daar ook kritiek op gekregen.

Ik zit daar eerlijk gezegd niet mee, mijn ex is net zo goed een ouder en ze moet hem regelmatig 2 weken lang missen en hun band is nog steeds ijzersterk.
Mijn band met mijn dochter blijft dat ook en hoewel ik haar zeker ga missen, wil ik mezelf dit gewoon gunnen!
Over een paar jaar, als ze wat ouder is dan gaat ze waarschijnlijk gewoon mee dus deze lange reis is een eenmalig iets.
Maar een jaarlijkse citytrip van 2/3 dagen zal ik blijven doen want ik haal daar plezier en geluksmomenten uit.

Ik wens je alvast veel plezier Vlinderbloem!

 

Dit inderdaad, hoewel ik 1 nachtje waarschijnlijk wel zou overleven.

 

Ik zou het zelf niet doen denk ik, maar zonder kind(eren) wel. Ligt er ook aan hoe oud ze zijn en hoe lang de vakantie is natuurlijk.

 

Moet zeker kunnen!

Ben onlangs voor de eerste keer een week zonder man/kinderen weggeweest. (Moest de gelegenheid zich eerder voorgedaan hebben, zou het sneller geweest zijn ).
Wat me-time, niet de hele tijd "mama mama" rond je hoofd, ook al is papa er ook... Waarom niet?

Andersom hetzelfde: momenteel zijn de meisjes (7 & 9) 10 dagen op kamp met de jeugdbeweging.

Missen we elkaar? Tuurlijk wel. Maar we weten ook dat ze een geweldige tijd beleven en dat is zeker zo belangrijk!

 

Afhankelijk van hoe lang. Ik denk dat bij ons de max op een midweek ligt dan. En hoe vaak. 2/3x per jaar vind ik niet nodig, elk jaar een keer prima


Geniet er van

 

Hier zelf zou ik het nooit doen.
Ex ging wel op vakantie naar zijn familie in het buitend alleen heb daar nooit moeite mee gehad.
Maar ik snap best dat mensen het doen maar het zou voor mij niet goed voelen.
De vrije tijd die ik heb besteed ik aan zoon zoveel vrije dagen heb ik nou ook weer niet.
En ik ben nu alleenstaande moeder en heb buiten werk en een paar uurtjes per week eigenlijk altijd de zorg voor hem.
En weet dat ik hem er geen plezier mee zou doen. Wij genieten gewoon samen

 

Gewoon lekker doen!! Ik ben in juni een paar dagen met mijn moeder op vakantie geweest. Lekker even voor niemand hoeven te zorgen.

Heb hier geen ‘negatieve’ reacties gehad en mijn man vond het leuk een paar dagen/nachten met de kinderen alleen.

 

Mijn vriend gaat ieder jaar een week kamperen met zijn beste vriend. Een traditie die ze al ruim 10 jaar doen. Ik krijg daar best wel eens verbaasde reacties op in de zin van "dat mag mijn man echt niet!" Euh.....hoezo MAG je man dat niet??
Bang dat hij vreemdgaat? Kan hij vanuit thuis ook lijkt me.

Mijn vriend mag het dus wel en ik mag het ook (hoera! ), al is dat er nog nooit van gekomen. Ik had plannen om met een vriendin een weekje Sardinie oid te doen, maar dat is er nog niet van gekomen.

Collega van me vertrekt vanmiddag in haar eentje een lang weekend naar Zeeland, ik zit hier best wel een beetje jaloers te zijn, heerlijk weekendje met niemand rekening houden. Dat zou ik ook wel eens willen doen, een weekendje alleen gaan. Wie weet. Maar ik zou vooral mijn zoon wel enorm missen als ik zonder hem op vakantie ga

 

Zo lang weg met vriendinnen heb ik zelf geen behoefte aan. Wel ga ik heel af en toe eens een nacht je weg, maar meestal gewoon een etentje. Voor mijn oude werk ben ik wel een aantal keer 3 tot 5 dagen weg geweest. Eigenlijk miste ik de kinderen nauwelijks en zij mij ook niet zo dus was prima!

 

Ja dat zou de mijne ook doen. Hij kan absoluut niet tegen warmte (heerlijk, met dit weer) en ik hou wel van een zonnig eiland. Hij voelt zich wel eens schuldig dat hij daar niet mee naartoe kan, maar ja, huidtype 1, al 2x in zhs gelegen met zonnesteek, daar doe ik hem geen plezier mee. Daarentegen heb ik geen zin in een tentvakantie 30km van huis bij een boer op het erf een beetje kletsen en bbq'en voor de tent, wat hij met zijn beste vriend doet. Mooi opgelost dan toch? Wij gaan ook gewoon met zijn drieën ieder jaar op vakantie.

Overigens is hun jaarlijkse kampeertrip ook een keer niet doorgegaan omdat die vriend en vriendin had toen en hij....mocht niet van haar.

 

We gaan met ons gezin op vakantie.
Maar ook regelmatig apart van elkaar, of allebeide met een kind. Of 1 met beide kinderen. Of met zn tweeën zonder kinderen.
Ik vind het heerlijk.

 

Heerlijk! Ik ga ieder jaar een weekje met vriendinnen op vakantie.
Ook ieder jaar een dag of 4/5 met mijn man op stedentrip zonder kids.
Echt strand vakantie met mijn man zonder kids zou ik dan weer niet zo snel doen.
Uiteraard gaan we ook 2x per jaar als gezin en we gaan met de kids afzonderlijk een weekend weg (dus 1x met zoon, 1x met dochter)

 

Ik kan er ook niet tegen als vrouwen aangeven dat mannen iets niet mogen van hen? Hoezo niet? Je bent z’n moeder toch niet? En dat een man zoiets accepteert vind ik eigenlijk nog triester. Je zo laten behandelen door je vrouw: lijkt wel of ze dan een soort moederfiguur zoeken in hun vrouw. Ik weet dat ik nu allemaal aannames doe hoor, maar ik vind het me toch een partij verschrikkelijk. Wat is het volgende? Zeggen dat hij geen hagelslag op zijn brood mag ‘s ochtend want hij moet eerst zijn boterham met hartig beleg nog opeten

 

Een hele week heb ik nu nog geen behoefte aan. Maar misschien als mijn kinderen wat ouder zijn wel.

Een nachtje vind ik nu nog voldoende, ik mis ze teveel anders.

Maar kan me best voorstellen dat anderen dat wel doen of dat ik het later wel zou willen