Onze jongste (ruim 4,5) kreeg onlangs de voorlopige diagnose 'ASS en ontwikkelingsachterstand'. Naast een heel scala aan zaken waar we tegenaan lopen, is er één Ding dat ons langzamerhand wel een beetje opbreekt: hij kan echt NIET zelf spelen. Dit gecombineerd met het feit dat hij bijna niks leuk of interessant vindt, maakt het een bezoeking om hem bezig te houden op de vrije middagen, in het weekend en al helemaal nu in de vakantie. Wat hij wél leuk vindt: samen spelen met de autobaan of trein, kijken bij de spoorwegovergang, miniatuurdorpjes (Madurodam, miniworld, etc.), soms een speeltuin. Binnenshuis vindt hij dus eigenlijk alleen samen spelen met de autobaan of treinbaan leuk, maar dat houd ik echt geen uren vol. Als ik hem op gang help en dan weg loop om een klusje te gaan doen, loopt hij ook weg. We hebben een time timer gekocht. Hij accepteert wel dat we die tijd niet met hem bezig zijn, maar hij komt zelf niet tot spelen. Hij gaat dan alleen maar een beetje op de bank hangen/bouncen tot de timer afgaat. Ondertussen roept hij dan non-stop tegen mij dat je al kunt zien dat het rode vlak kleiner wordt, of wat we gaan doen als de timer afgaat, of dat hij iets wel of niet leuk vindt...en blijft dat herhalen tot je antwoord geeft. Iets doen waar ik me voor moet concentreren lukt dus nog steeds niet op deze manier. Nog los van het feit dat hij dat op die manier ook geen meerdere keren per dag trekt. Natuurlijk gaan we er regelmatig op uit (we hebben een abo voor een grote speeltuin en doen dingen die hij leuk vindt, maar omdat hij maar zo weinig leuk vindt (en dat ook nog dure dingen zijn) is het echt heel lastig om uitstapjes of activiteiten te bedenken. Zijn er mama's in soortgelijke situaties en/of met goede ideeën? Hij gaat overigens in de vakantie al 2 dagen naar de BSO (dat is al een dag extra), zodat ik ook tijd heb voor de andere kinderen. Maar dan nog ben ik óp aan het eind van de dag.
Hai, Vermoeiend hè die leeftijd was hier ook lastig hoor. Loopt hij ver achter in zijn ontwikkeling? Mijn zoon lie rond die tijd een jaar achter en die moest je ook anders benaderen. Het werd uiteindelijk makkelijker, maar daar heb jij nu niks aan natuurlijk Wat mij opvalt is dat je zegt dat hij vraagt wat je na het rode vlak gaat doen. Heb je dat al duidelijk gemaakt of denk je dat daar nog winst te behalen valt? Ik merkte groot verschil toen ik met pictogrammen ging werken. Dat deed ik al vanaf de peutertijd, maar rond de 4/5 kan je dat specificeren tot aparte taakjes/activiteiten Dus eerst de Time timer en dat ‘alleen’ spelen, daarna een picto van bijv tekenen of samen een puzzel maken. Verder is het echt aansluiten op de behoeften. Ik hoefde niet aan te komen met sommige soorten speelgoed of activiteiten. Dat sluit altijd aan op zoons interesse. Je kan bijv kleurplaten uitprinten van treinen, een puzzel van treinen etc. Wat hier ook is; niet ingevuld tijd is klier-tijd. Als ze niet weten wat ze moeten doen of niet snappen wat er van ze verwacht wordt, vullen ze het zelf in dat is meestal niet hoe jij het had bedacht Ik denk dat je al veel verschil gaat merken als je de activiteiten duidelijk ophangt of tekent en ergens plaatst waar hij het ziet en kan checken. Eerst vertel je wat hij ziet, daarna (na weken misschien wel) hoef je hem alleen maar te verwijzen naar het bord. Moet nu de kinderen naar bed brengen, maar mocht je specifieke dingen willen weten, vraag het gerust. Kan je er iets mee? (Het is einde dag en soms typ ik dan niet duidelijk meer wat er in mijn hoofd zit)
Wat superfijn, zo'n reactie! Alleen al dat je zegt dat het beter wordt, helpt al een beetje... Het is (nog) niet gemeten, maar het is onze derde en ik ben zelf leerkracht...ik gok dat hij op de meeste gebieden ongeveer een jaar achter loopt. Op sommige iets meer, op andere iets minder. Maar qua boekjes, films, spelletjes e.d. mik ik op 2-3 jarigen. Dat alleen is al lastig, omdat kleuters bij veel clubjes e.d. een aparte categorie zijn. Bijv. muziek en dansen vindt hij wel leuk, maar het niveau van de kleuters ligt voor hem te hoog en de lessen van de peuters zijn onder schooltijd... W.b. dat rode vlak: hij weet wel wat daarna komt, hoor. De oudste was ook prikkelgevoelig dus wij hebben een heldere dagstructuur. Maar de moeilijkheid is dat hij écht bijna niks leuk vindt, behalve de iPad of samen met de trein/auto's. Dus als ik één van die twee in het vooruitzicht stel, roept hij een half uur: "Als de time timer gaat, mag ik op de iPad. Hij is al bijna boven! Ik mag al bijna op de iPad! Gaat hij nou al? Ik mag zo op de iPad, he, mama?" En als ik een andere activiteit in het vooruitzicht stel (samen een spelletje, puzzel, naar de winkels, fietsen, etc.), zegt hij een half uur: "Ik wil niet...*vul maar in*. Ik wil veel liever thuis blijven! Waarom moet ik nou straks ...". Ik weet ook niet wat ik vermoeiender vind: dat hij zich niet kan vermaken of dat ik vrijwel al mijn tijd aan hem geef en hij dan nóg niets leuk vindt. Maar ik wil echt voorkomen dat hij de hele dag achter een beeldscherm zit. Dus eigenlijk zoek ik nieuwe uitdagingen die ik aan kan bieden...en geruststelling denk ik
Lastig inderdaad! Onze ASS’er loopt voor maar kan ook niet zelf spelen en dat is zooooo vermoeiend. Hier hebben we gewoon nu 1000 dingen die hij kan doen, anders weten we het ook niet meer. Dus heel veel aanbod, telkens voor een paar seconden speeltijd. Tegenwoordig ligt hij ook veel in zijn tent (woonkamer), rommelt hij met playmobil en Lego. Maar het blijft erg lastig, hij is net 4.
Superfijn, die herkenning! Rommelt hij wel in zijn eentje met playmobil en Lego? Wij hebben dat ook wel, maar hij vindt het alleen leuk als wij helpen met in elkaar zetten en het verhaal erbij maken. In zijn eentje 'leeft' het niet of zo. Ik had eigenlijk altijd een beetje het idee dat veel mensen met ASS zich júist heel goed alleen konden vermaken en niet teveel contact wilden hebben met andere mensen. Een diagnose autisme leek me daarom ook 'onzin'. Pas sinds ik me nog grondiger aan het inlezen ben, weet ik dat het echt een 'ding' is...
Ja gek inderdaad. De onze is juist super sociaal ook. Maar kan tóch niet op een normale manier contact maken. Hij overvalt mensen helemaal met verhalen. Maar met veel leeftijdsgenootjes heeft hij heen klik, kan zich niet inleven, doet ze pijn. Maar helpt diepe druk mss bij jullie om de concentratie te verhogen?
Nee, ik zie dat ook inderdaad. Het is alles of niets, je bent óf helemaal zijn vriend óf helemaal niet meer. Om de beurt iets doen, zoals bijv. duwen bij de auto is ook echt ondenkbaar. Hoezo zou hij ook moeten duwen...hij vindt dat toch niet leuk??? Diepe druk is nog wel een idee...al wacht ik even tot het iets minder warm is, denk ik.
Mijn zoon is niet gediagnostiseerd maar heeft een hoop weg van een ASS-stoornis. Hij heeft hetzelfde probleem als jouw kind, hij kan nauwelijks zelf spelen. Wij hebben van alles geprobeerd en niets hielp. Als ik zeg dat hij even zelf moet spelen, loopt hij verloren door de huiskamer en weet hij niet wat hij met zichzelf aan moet. Het enige wat hier helpt is dat ik zeg dat ik even pauze heb. Dan ga ik op de bank zitten met een boek/was vouwen/krant/drinken en dat ik na mijn pauze weer met hem ga spelen. Op de 1 of andere manier pikt hij het dan wel en gaat, na 5 minuten mopperen, toch zelfstandig spelen.
Ik volg deze post even want wij hebben (nog) geen diagnose, er was al veel wat in die richting wees en wat ik hier lees lijkt er ook weer bij aan te sluiten
Vandaag was hij een dagje naar de BSO, zodat ik even tijd had voor zijn zus en wat klusjes. Hebben jullie al plannen voor de komende snikhete dagen? Iemand nog een verkoelend idee wat hij wellicht leuk vindt?
Hier in de vakantie 3 scherm momenten in de ochtend(kan ik ook ff douchen en aankleden) na de lunch en tijdens het koken. ( totaal 1.5 uur per dag denk) verder in de ochtend vaak even erop uit. Hier een obsessie met speeltuinen dus dat is goed te doen. In de middag spelen we even samen dan zelf (zet ik de time timer op een half uur) en daarna wisselt of nog naar buiten boodschap oid of samen knutselen of spelen. Eruit is hier wel essentieel bij een hele dag binnen word ik echt helemaal gek. Bij mij kan ze beter zelf spelen dan bij man. Maar ik ben ook consequenter zelf spelen is zelf spelen ik negeer alle pogingen om er samen spelen van te maken dus dat heeft ze nu wel aardig opgegeven
Hoe gaan de dagen op de BSO? Want daar is natuurlijk veel minder begeleiding per kind, dus ik kan me moeilijk voorstellen dat ze hem daar ook de hele dag bezig houden. Misschien zeg ik iets geks hoor, want ik ben verder niet bekend met ASS zelf. Maar kun je niet met hem afspreken dat hij niet de hele tijd tussendoor tegen je mag praten als hij op de wekker aa het wachten is? En dat als hij dat toch doet er consequenties aan verbinden?
Ik herken een groot deel van jouw verhaal. Ons kindje heeft ook ASS maar met een veel grotere achterstand. De vakantie is doorzetten. Iemand met ASS houdt van structuur. Zodra het ritme wordt omgegooid (eerste dag van de vakantie), is het meteen raak bij ons. Ons kindje kan niet zelf spelen en houdt het buiten ook niet lang vol. Huilt en mompelt continue en praat ook niet. Je bent niet alleen. Het zal super moeilijk voor je zijn. We leven met je mee!
Hier 2 ass kinderen en nu weinig tijd. Maar gebruik je een planbord? Bij ons geeft dat de oudste echt een hoop rust. Zal later nog uitgebreider proberen te reageren
Haha, ja, heel herkenbaar. Mijn man kan wel een hele dag binnen zitten met de kinderen, maar ik krijg daarvan zelf de neiging om met mijn hoofd tegen de muur te gaan bonken... Het probleem is dat hij niet zelf tot spelen komt. Hij kan het volgens mij ook gewoon bijna niet zelf bedenken. En áls hij al iets bedacht heeft, kan hij het niet uitvoeren. Zijn 'hobby's' zijn daarom vooral kijk-dingen: op de iPad, desnoods naar de radio en ondertussen muziek luisteren, kijken naar treinen, etc. Als ik zijn beeldscherm weghaal, blijft er in huis weinig te kijken over. Op de BSO is dat anders. Óf er zijn leidsters of kindjes die hem bezig houden, óf er zijn wel activiteiten gaande waaraan hij niet mee kan of wil doen, maar waar hij wel naar wil kijken. En dan zijn spelende kindjes toch veel interessanter dan je moeder die de was vouwt... Maar we hebben echt geluk, hoor. Hij vraagt daar ook bovengemiddeld veel aandacht maar vooralsnog zijn de leidsters wel gek op hem en heeft nog niemand geklaagd dat het een te grote belasting is. O jeetje, dat klinkt wel heel heftig! Hier is hij dolblij dat het vakantie is, want school (waar je constant dingen moet dóen van de juf) vindt hij maar niks. Hoe oud is jullie kindje? En krijgen jullie iets van ondersteuning of begeleiding? Nee, (nog) niet. Ik heb er al wel naar gekeken, maar ik twijfel nog zo... Er zijn goede en slechte dagen hier, die vaak niet zo makkelijk te herleiden zijn tot drukte of prikkels of spanning. Ik vind het zo fijn om een beetje met de flow mee te gaan en op de goede dagen wat meer te ondernemen en elkaar op de slechte dagen een beetje meer af te wisselen...als je het van tevoren vastlegt, ben je die flexibiliteit kwijt, lijkt me. Of ervaren jullie dat anders? Daar ben ik nl. heel benieuwd naar!
Tja... Ik kan zoveel willen, maar als het niet werkt..... Planbord of pictogrammen wil niet zeggen dat alles vast staat, je schept duidelijkheid in een wereld vol onduidelijkheden. Ik gebruik zelf een programma met pictogrammen en print daarin een werkschema uit. Mijn zoon wil het liefst weten wat er komende weken ongeveer gebeurd. Dus wanneer school,BSO etc. Ik maak het dus aangepast aan zijn wensen. Het idee van een planbord is niet dat je specifiek elk moment, elke minuut, vast legt. Het beste is namelijk te kijken naar wat jouw kind nodig heeft en daarop in te gaan. Mijn zoon heeft doorgaans voldoende aan duidelijkheid naar hoeveel keer naar school,wanneer BSO etc. En zo is mijn planbord dus ook. Hier staat niet op dat we om 10 uur fruit eten,wat we overigens wel vrijwel altijd doen,maar dat weet hij en dat is goed. De vakantie is gewoon een ramp. Want hoe lang duurt 6 weken? Dat is totaal niet overzichtelijk. Ik heb nu pictogrammen geprint en geknipt waardoor ik 6 weken achter elkaar heb staan. Daar staat alleen op wanneer we thuis zijn en wanneer we op vakantie zijn. Maar het feit dat 6 weken zo lang duren geeft duidelijkheid en rust. En wat je bijvoorbeeld kan doen is foto's maken van speelgoed. En, als er keuzes gemaakt kunnen worden, steeds de keuze laten maken uit een paar foto's. En hier 'moet' hij dan bijvoorbeeld een kwartier mee spelen. En dan ga je erna een kwartier samen spelen of iPad oid. Neem vooral niet te veel tijd. Je kan later uitbouwen. Speciale dagen plan ik wel helemaal in. Het gebruik van pictogrammen geeft hier heel veel rust. En nog kunnen we zo even een boodschapje doen, alleen even vooraf aangeven. Ik vind geef je de vijf wel heel duidelijk en heel prettig.
Geen idee of je het al ooit geprobeerd hebt maar bv een bak met kiezelstenen en speelgoed graafmachientjes? Of een bak met rijst/macaroni/bonen met bekertjes, lepels, bakjes of plastic speelgoed dieren. Bak met water en bekers/bakjes/steentjes/schelpjes. Kinetisch zand. Tentje/tipi met boekjes of zachte muziek. Tentje met plastic ballen (zoals in een ballenbak). Wobbel (wel een dure aanschaf), gewoon om op te liggen/hangen/wiebelen. Vrije dagen, en zeker een zomervakantie van zes weken, zijn zo moeilijk voor kinderen met ass. Ik kan goed begrijpen dat het een hele opgave is om de dag en de vakantie door te komen. Goed dat hij in de vakantie ook twee dagen naar de bso gaat, zodat je even tijd hebt voor je andere kinderen/jezelf....
Herkenbaar probleem. Naast uitgebreide picto's en dagschema's, met time timers, wekkertjes en gekleurde bakken, zoals hier ook allemaal benoemd, hebben wij vooral baat bij (individuele) begeleiding. Iemand die (bij ons in huis) het simpelweg even 'overneemt', hem leert spelen, hem leert andere activiteiten te gaan doen (zijn grenzen verleggen als het ware, laten ervaren dat er ook meer dingen leuk kunnen zijn dan zijn 'standaard' interesses) en hem op gang brengt en houdt en begeleidt naar volgende activiteit. Mijn zoon is nu 12 jaar, heeft wel meer ideeën dan toen hij klein was, maar de uitvoerbaarheid daarvan is vaak matig en de inflexibiliteit blijft, vergt nog veel hulp en sturing. Hij mist ook nog een behoorlijk stuk motorische vaardigheid om dingen zelf te kunnen. Hij heeft inmiddels het naspelen van (youtube, Disney, tekenfilm) van filmpjes als voornaamste invulling van zijn vrije tijd en daarvoor 'moet' hij getekende of geprinte plaatjes hebben. Als hij 'alles heeft' wat hij nodig heeft, dan kan hij een half uurtje (max) daar zelf mee bezig zijn zonder een beroep op ons te doen. Hij is dan wel luidruchtig, want 'in zichzelf' praten of lezen is volstrekt onmogelijk voor hem... Op een goede dag krijg ik hem zo ver dat hij gaat spelen op zijn kamer en dan hebben we wat rust. Tijdens vakanties (en ook tijdens schoolweken overigens) heb ik 6 van de 7 dagen begeleiding voor hem (deels in huis, deels buitenshuis), zodat er voor ons wat ruimte is. (het is hier dus nooit echt veel beter geworden)
Oh ja qua tips inderdaad: wij hebben een huis van 80m2 maar het lijkt wel een aangepaste speeltuin voor de oudste Wij hebben de tv in de hoek met een eigen ‘fauteuil’/bank voor hem ervoor. Daarachter een tipitent om in weg te kruipen. Met veel dekentjes en een iPad. Hij speelt momenteel heel veel spelletjes met een soort brandweerhuis. Gebeurt vanalles maar zelf hoeft hij amper wat te doen. Als iets niet lukt nml is hij super gefrustreerd. Onder de gewone bank van ons staan 2 plastic bakken, waarvan 1 vol met playmobilpoppetjes. Hij houdt van poppetjes uitzoeken. En in de hangkast aan de muur een bak met helmen en verkleedkleren om zijn fantasie uit te leven. Boven op zijn kamer heeft hij een eigen klimrek (zo’n houten schoolrek) met attributen zoals een touw om als brandweerman ervanaf te glijden. Ook een grote houten brandweerwagen op zijn kamer en vol met onze oude kussens vd bank. Maximaal alles om te sporten en te stoeien. In de tuin (mini-tuintje) staat zo’n klimrek van gekleurde buizen om in te klimmen. En een balk waaraan we allemaal haken hebben gemaakt voor touwladder, nestschommel enz. Hij vindt die laatst fijn om in te liggen met een dekentje. Dan voor voor het huis een fiets met pionnen en een stoplicht om op straat te spelen en (politie)fantasie uit te leven. Nou zo proberen we hem beetje te vermaken