Volg je gevoel! Dat je je er van bewust bent en rekening houd met de jongens zegt genoeg Nog niet eerder gereageerd maar supertof voor jullie! Geniet
Zelf heb ik voor mezelf minstens 6 maanden in mn hoofd. Maar zoals jij al zegt is jouw situatie heel anders. Ik denk dat jouw idee goed is. Gewoon met zn allen iets doen. Geen druk erop en idd niet meteen zeggen hoe het zit. Zo zou ik t ook doen denk ik
Ik denk dat jij heel goed aanvoelt of het al kan of niet. En het is niet zo dat je van de 1 naar de ander hopt. Niet te vergelijken met een scheiding.. Gewoon doen, je idee is leuk joh! En elkaar per ongeluk tegenkomen zou ik niet doen.. gewoon lekker afspreken en zie maar hoe het loopt!
en waarom dan wel? wat is er niet ggoed voor de kinderen? een dagje uit? zien dat papa/mama lacht? @ts ik vind jullie plan van een dagje uit super! lekker doen! en kijken hoe het klikt en dan rustig op bouwen. maar als ik het zo lees denken jullie er super goed overna!
Ik vind je verhaal echt geweldig @Philou maar zou nu de komende weken nog geen kinderen i introduceren of uitstapjes plannen. Maar dat is persoonlijk. Jullie verliefdheid is hevig, het is geweldig en het is je vreselijk gegund maar ga niet te snel. Het risico is dat een van jullie over een paar weken ineens vreselijk schrikt hoe hard je van stapel bent gelopen samen. Trap niet in die valkuil en geniet eerst samen voor je de kinderen introduceert. Leer elkaar vooral eerst goed kennen en daar heb je gewoon hoe dan ook tijd voor nodig. En als jullie de kinderen tegenkomen op de voetbal prima toch, dan maak je even een praatje en is het goed. Maar echt heb even geduld en geniet eerst samen zonder de kinderen. Er is zo nog een heel leven om te delen met de kinderen erbij(hoewel ik snap dat dit in jullie geval en beleving wat gek moet klinken.). Geniet als man en vrouw en geniet later pas in de rol van pappa en mamma. Dit is in elk geval mijn menig. Maar goed mijn zoon zag vriend pas na 8 maanden voor het eerst. Dus ik ben echt het tegenovergestelde van snel
Vind het hartstikke leuks voor je ts! en uiteraard moet je je eigen gevoel hierin volgen maar ik persoonlijk vind het ook erg snel om te kinderen er al in te betrekken en zou er zelf nog eventjes mee wachten. Ben het dus met @Huismuisie eens. Hier heeft het ook overigens een jaar geduurd (dat is dan misschien wel het ander uiterste). We wilden nl niet het risico lopen dat de kinderen weer iemand kwijt zouden raken als mocht blijken dat het toch niet ging werken als die hevige verliefdheid iets afgezakt zou zijn er we er met een wat minder roze bril instonden.
Ik vind het zeker niet te snel. Je kunt als mens toch gewoon nieuwe mensen ontmoeten? Ze gaan niet meteen samenwonen. Juist leuk om elkaars kinderen te leren kennen, misschien eerst als vrienden en later als stel. En hoe verliefd ook, ik denk dat @Philou goed nadenkt over elke stap die ze maakt.
Ik denk ook wel dat @Philou heel goed in staat is om te beslissen wat het beste is voor haar en haar kinderen. Maar ik denk ook dat het niet verkeerd is om dingen te benoemen waar zijzelf wellicht nog niet bij stil gestaan heeft. Nieuwe mensen ontmoeten kan altijd. Hartstikke leuk! Maar stel je eens voor dat er echt een klik is tussen de kindjes, dat er een ware vriendschap ontstaat en dat je zelf ook genegeheid gaat voelen voor de kinderen van je partner. Ik hoopt het natuurlijk niet en je gaat er ook niet vanuit maar stel dat je na die hevige verliefdheid erachter komt dat dit het toch niet is. Of dat de andere dat zo voelt. Dan heb je naast liefdesverdriet ook nog te maken met het gemis van de kindjes waar je om bent gaan geven. En de kinderen verliezen elkaars vriendschap als die vriendschap op de eoa manier niet voortgezet kan worden. En ik denk dat er juist in deze situatie al heel veel verlies is geweest. Kijk, uit elkaar gaan kan natuurlijk altijd maar ik denk dat de kans wel kleiner is geworden nadat je elkaar veel beter hebt leren kennen en weet wat je aan elkaar hebt en van elkaar verwacht nadat de verliefdheid niet meer de overhand heeft. Maar goed, als zou @Philou er voor kiezen er toch voor te gaan dan is daar natuurlijk ook niets mis mee. Er is geen goed of fout wanneer je iets met de juiste intenties doet. Dat ze zich überhaupt afvraagt of het al wel kan geeft aan dat het belang van de kinderen voorop wordt gesteld.
Ik denk dat jullie zelf heel goed aan voelen wanneer de tijd rijp is om elkaars kinderen te ontmoeten. Het is ook wel iets anders dan in een gescheiden situatie. Probeer het rustig op te bouwen, zoals anderen ook aangeven een uurtje naar een indoor speeltuin oid. Kinderen lekker ravotten, jullie aan de koffie. Doe het vooral op een manier waar jullie je goed bij voelen en let goed op de reacties van de kinderen. Van daaruit kan je het in jullie tempo uit gaan bouwen. Nogmaals heel veel geluk samen!
Volg jullie gevoel ivm jullie kinderen. Of je morgen met zijn allen afspreekt of over een jaar. Voor de kinderen blijft het tempo qua ontmoeting hetzelfde want over een jaar zouden jullie waarschijnlijk dezelfde aanpak kiezen dan als je de ontmoeting nu laat gebeuren. Ik reageer niet vaak maar ik vind dit wel het leukste topic van het jaar. Krijg altijd een glimlach bij de updates. Julie verdienen dit geluk. Geniet ervan.
Poeh ja dat is wel heel negatief als je het mij vraagt. Garanties heb je nooit natuurlijk, dan kun je maar beter altijd alleen blijven.
Hoe lang is je date al weduwnaar en hoe oud zijn zijn kinderen? Want ik denk dat het ontmoeten van de kinderen in jouw situatie niet heel ingewikkeld is, ze zijn klein genoeg om het voor kennisgeving aan te nemen en hebben helaas weinig tot geen herinnering aan hun vader. Als het aan zijn kant verser is en/of de kinderen zijn ouder, dan denk ik dat een nieuwe relatie meer weerstand oplevert. En een tiener hoef je echt niet wijs te maken dat jullie vrienden zijn die elkaar daar toevallig tegenkomen. Dus in zo'n situatie zou ik nog iets meer omzichtigheid in acht nemen om de kinderen niet tegen de borst te stoten. Mbt wanneer, zou ik eerder zeggen herfstvakantie dan september eerlijk gezegd. Gewoon nog iets rustiger aan.
Volgens mij is zijn zoon net zo oud als @Philou haar oudste als ik me niet vergis. Dus dan heb je nog niet met tieners te maken
Maar je kan hem toch gewoon als een vriend voorstellen. Het is niet dat hij alleen is. Ik spreek ook af met vriendinnen en kinderen dus dat kan zo ook toch. Maar kunnen ze rustig aan elkaar wennen zonder het label mama's nieuwe vriend. En leuke dingen samen doen. Je kan moeilijk toch elke week oppas zoeken omdat je elkaar wilt zien
Geen praktijkervaring en ook niet van plan om die te hebben, maar waarom zou je lang wachten met de kinderen laten snuffelen aan je nieuwe partner? Bij scheidingen hoor ik wel vaker dat je lang moet wachten. Reden is dat je je kind niet weer een ouderfiguur wilt laten missen. Maar zie je het voor je? Je bent een jaar samen, heb 100% voor elkaar gekozen, wellicht met samenwoonplannen. En dat vertel je je kinderen dan allemaal in 1 keer. Dat moet toch een ongelooflijke schok voor ze zijn? Stel dat het niet klikt, of het gedrag van het kind verandert negatief gezien, dan kun je ook niet meer zo snel een stapje terug. Ik zou ook niet al te lang wachten met elkaar ontmoeten, zonder dat je allerlei intenties hebt. Je kunt dan kijken hoe je kinderen reageren en daarop je omgang met je nieuwe partner op aanpassen. Ik denk dat kinderen altijd voor gaan of horen te gaan. Mocht het voor kinderen lastig zijn, dan kun je altijd flink wat gas terugnemen of er misschien een punt achter zetten. Als je al langer bij elkaar bent, zal dat veel lastiger zijn. Dus op neutraal vlak afspreken lijkt me alleen maar goed! Ik vertrouw erop dat je goed naar je kinderen kijkt. Veel plezier!