Eens! Onze kinderen weten het nog niet. Maar we hebben weleens gevraagd of ze nog een broertje of zusje zouden willen. Volmondig werd er jaaaa geroepen. Je kan het gewoon eens peilen, maar dan wel zonder je eigen mening erbij.
Juist, dat bedoel ik meer. Gewoon om te kijken hoe je kids denken, ik zou daar ook benieuwd naar zijn. Spannend voor jou, gefeliciteerd met je zwangerschap
Oh zo had ik jouw post ook niet begrepen. Ik heb dat toen ook gevraagd, alleen toen waren we er wel over uit dat er nog 1 ging komen (even afgezien of het nog zou lukken uiteraard). Want vervolgens kwamen er zo ongeveer wekelijks vragen wanneer de baby dan ging komen. En ik kan me voorstellen dat TS daar niet op zit te wachten als ze misschien er ook niet voor gaan.
Dat mag jij vinden maar ik betrek mijn kinderen niet in volwassen beslissingen. Zo voed ik niet op. Mijn kinderen mogen keuzes hebben in dingen die voor hun leeftijd geschikt zijn. Daarbij, als ik het ze zou vragen vinden ze het toch gewoon leuk. Ze zijn echt nog niet capabel genoeg om te kunnen bedenken wat dat werkelijk inhoudt. Dat kunnen ze letterlijk gewoon nog niet om dat hun hersenen daarvoor nog niet genoeg ontwikkeld zijn. Ze hebben niet het vermogen om dat in te schatten. Dat is hetzelfde als dat een kind niet mag slaan. Zij kunnen nog niet vooraf bedenken hoe dat voor een ander voelt. En dat komt pas na een jaar of 6 of later. En dat weet ik omdat ik daar zelf voor gestudeerd heb. Dus nee, ik vind het niet nergens op slaan zoals jij zegt. Het is gewoon zo.
Ik zou die praktische dingen niet de doorslag laten geven (alleen als t bijv gaat om echt relevante zaken als opvang, ruimte in je huis, financien), dat vormt zich vanzelf wel uiteindelijk. Ik heb t genoeg gezien in mn omgeving, ook met 4 of 5 kids. Maar je moet t wel echt willen en tegen kunnen, want krn helaas ook moeders die alleen maar schreeuwen tegen hun kids omdat t eigenlijk te zwaar is. Vroeger dacht ik ook altijd 4 kids te willen (heb zelf 3 broers) maar na de eerste en de impact die t op je leven heeft (begrijp me niet verkeerd ik ben dol op m) veranderde dat gevoel wel. Pas vorig jaar kwam de wens voor een 2e. Wat ik wil zeggen is, kijk of je het echt wilt, los van de praktische zaken. Want t lijkt erop dat je nog n argument zoekt om t echt te willen en dat is gek.
Ja misschien ook wel. Daarom is het tot nu toe nog steeds bij 2 gebleven. Ik wilde de eerste 2 meteen achter elkaar. Dat was zo duidelijk. Maar inderdaad, dat hakte er wel in. Heb ook niet de makkelijkste kids. Erg slechte slapers. Dus heel vermoeiend. Dus ik verwacht bij een derde gewoon weer dat het zwaar zal zijn. Maar gek genoeg maakt me dat dan weer helemaal niks uit.
Ik ben zwanger van de 3e. Wat ons tegenhield was een auto. Uiteindelijk wilde we er toch voor gaan. Iets eerder zwanger dan geplanned maar super welkom. nu denk ik.. waarom twijfelde ik alleen maar door die auto.. Daar zijn ook oplossingen voor. Ik heb een aantal keer aan de oudste gevraagd of ze een broertje of zusje wilde. Ze wilde dat echt niet. Ze vond het genoeg zo. Nu ik zwanger ben vind ze het helemaal geweldig. Ze maakt het zo bewust mee allemaal. Als het kan gaat ze mee naar de verloskundige. Boodschappen zou je kunnen doen als de oudste naar school gaat. Of je neemt na het eten de oudste mee boodschappen doen, heb je ook even 1 op 1. Er zijn overal wel oplossingen voor denk ik. En met uitjes vind je je weg ook wel lijkt me. Ik kom zelf uit een gezin van 3. Ik was altijd samen met mijn jongste broer. Het enige wat ik niet leuk vond was in de auto op de middelste stoel zitten haha. Zoals hier al eerder is genoemd. Mijn moeder wisselde dan elke keer. Ik lees vaak dat een 3e wel makkelijk mee gaat in het ritme. Ik hoop maar dat dat dan ook zo is
Ik probeer even heel praktisch voor je mee te denken. Ergens zie ik dat je gevoel zegt ‘ja’ maar je hoofd ‘nee/misschien niet’. Zou het voor jezelf niet helpen om alle voor en nadelen op een rij op te schrijven? Misschien helpt dit absoluut niet hoor, maar ik merk dat je grote twijfel hebt en soms kan zoiets kleins dan juist net een beetje helpen. Ooit heeft iemand mij ook de volgende tip gegeven, die voor mij altijd helpt: sluit je ogen (of niet, waar Jij je goed bij voelt haha) en probeer je in te beelden dat je op dit moment 3 kinderen hebt. Zie het echt voor je alsof je daar in die situatie bent en probeer dan te voelen wat je hart zegt. Krijg je het benauwd en angstige gevoelens, of voel je blijdschap en vreugde? Doe dit ook met de beslissing om het definitief bij 2 kinderen te houden en niet meer voor een 3e te gaan: hoe voel je je dan? Teleurstelling, of opluchting? Dan geef je vaak jezelf al antwoord... succes met de beslissing !
Dank je. Ja zo'n voor en nadelen lijstje heb ik wel eens gemaakt. Daar werd ik helaas niet wijzer van. Ze waren ongeveer even lang. En dan waren de voordelen alle leuke gezellige dingen en de nadelen vooral alle onpraktische dingen. Dat visualiseren probeer ik ook vaak. Toch wisselen mijn gedachten daar ook heel erg in. Vandaag was ik op stap met mijn 2 kinderen naar verschillende winkels. Dat gaat dan allemaal zo makkelijk. Ook op die momenten stel ik me dan voor hoe dat zou gaan als ik er dan een baby bij had. Dan kom ik vooral op dat het zo onhandig zou zijn. Maar dat komt gewoon omdat dat kindje er nog niet is en omdat je die nog niet kent. Want toen ik van 1 naar 2 ging en met een baby liep te leuren met een peuter erbij die net kon lopen en dan die vele slaapjes van de baby en de voedingen enz was alles ook mega onhandig met weggaan. Maar daar dacht ik toen ook niet over na.
Ik ben nu zwanger van de derde. De tweede was voor ons vanzelfsprekend en de derde absoluut niet. We hebben enorm getwijfeld. Ik met name over of ik de balans die we nu hebben met twee kindjes niet weggooien. Toen won het gevoel dat we toch nog een kindje wilden. Ik was super snel zwanger en in het begin vloog het me echt wel aan hoor. Waar zijn we aan begonnen. En dat weet ik nu nog niet, maar inmiddels heb ik er vertrouwen in. Het wordt anders, bij vlagen moeilijk, aandacht delen, drukker, maar het voelt goed. Ik denk dat je het antwoord niet gaat vinden. Het is een gevoelskwestie, als aan alle basisvoorwaarden zijn voldaan (financieel en dergelijke). Succes met je keuze!
Alles.. in ons geval heeft ons 3e kindje alles compleet gemaakt. Zodra hij er was voelde ons gezin af. En hij is een heel pittig kind en soms ontzettend vermoeiend, maar hij is ons kersje op de taart. Hij kan soms ontzettend vervelend en vermoeiend zijn (andere 2 ook natuurlijk) en de oudste heeft wel eens gezegd dat het wel rustig zou zijn zonder hem. Gevraagd of hij dat liever had gewild dan? NEE was zijn reactie en dat geloof ik ook absoluut. De dynamiek is veranderd met eentje erbij, maar niet negatief. Ja het is drukker dan met 2, maar ook levendiger en gezellig. Qua uitstapjes heb ik mij nooit druk gemaakt, ze passen zich allemaal aan en zorgen voor elkaar en zijn lief voor elkaar. Ik heb er werkelijk nooit bij stilgestaan en het is ook nooit een probleem. Ze regelen onderling wie bij wie zit en wisselen dat zelf af. De oudste 2 zijn sowieso al heel zelfstandig.
Dat had ik ook gelezen. Bleek hier totaal het tegenovergestelde te zijn. Gevolg: iedereen moest zich aan hem aanpassen. Maar ook daar vind je wel een weg in.
Haha ik ga er eigenlijk al vanuit dat dit bij ons ook zo zal gaan. Ik ga er sowieso vanuit dat het pittig wordt. Anders gaat het me straks zwaar tegenvallen als we het doen.
Ik herken dit helemaal!! De 3e is echt ons cadeautje, wij en de kinderen zijn echt dol op hem! Ja het is drukker en de kinderen hebben er aandacht van mij voor moeten inleveren maar we hebben er allemaal zo veel voor terug gekregen. Het went, het zweet staat af en toe op m'n rug..haha, maar het is een kwestie van doen.
Ik ben laatst met 3 kinderen in mijn eentje naar de kinderboerderij geweest En het was erg leuk het is ook maar net hoe je er zelf in staat en bent De oudste 2 zijn vooral super zorgzaam Tuurlijk is het soms zwaar als bv de jongste huilt en de andere 2 elkaar niet met rust laten Of je net haar school moet en de jongste heeft honger... Maar ik vind 3 echt niet zwaarder dan 2 En als ik ze met zijn 3en bij elkaar zie dan kan ik mijn geluk niet op en zou het nooit anders willen
Je hebt het over boodschappen maar als je nu zwanger word ben je 9 maanden verder Je oudste 2 zitten dan op school Ik breng ze vaak op maandag en ga dan door voor de week boodschappen en huishouden Je kinderen worden ook steeds wat zelfstandiger Aandacht verdeel ik zoveel mogelijk Nu ben ik bv gister met mijn dochter naar de stad geweest lunchen, shoppen ze vond het geweldig En de dag daarvoor was ik met de oudste naar de bios en pizza gegeten in de stad En ik ga zo met de oudste een boekje lezen dan zit de jongste daar gewoon bij... Het loopt allemaal prima Maar ik vind 3 echt wel genoeg Bv met zwemles of sport moet ik ze allemaal meenemen wat soms best wel een gedoe is