Aaaaaamen! Wat je ook hebt meegemaakt in je leven, van een volwassene mag je binnen een relatie verwachten dat hij hulp zoekt als hij er zelf niet uit komt. Iemand jaar in jaar uit als boksbal gebruiken omdat je wat voor rugzak dan ook met je meedraagt valt wat mij betreft onder psychische mishandeling (en fysieke mishandeling als de boksbal letterlijk wordt bedoeld).
Ik ben het hier helemaal mee eens. Vind het ook eigenlijk best schokkend om te lezen dat je zo die boksbal blijft zijn, jarenlang, voor iemand die het vertikt om hulp te zoeken! Er is dus geen einde aan die tunnel, geen lichtpuntje waar je naar toe werkt. @Juli2016 je zegt dat je zo zielsveel van hem houdt, maar houdt hij ook zoveel van jou? In ieder geval niet genoeg om zijn schaamte opzij te zetten, hulp te zoeken en zo jouw leven EN dat van jullie kinderen, beter te maken. Wat voor invloed heeft deze jeugd op jouw kinderen?
Ik vind het dapper dat je dit eerlijk beschrijft en ik begrijp je helemaal. Toch blijf ik met een knagend gevoel zitten. Je zegt dat hij er niets aan kan doen, en dat is uiteraard grotendeels waar ( ik heb zelf een Burn out gehad en een moeder met depressies dus ik herken het zó goed ). Maaaarrrrr..hij wil nooit hulp. Terwijl hij dit wel nodig heeft. Medicatie, therapie.. het zou allebei zo’n verschil kunnen maken waardoor de last uiteindelijk ook van jou afkomt. Een ziekte overkomt je maar je bent het verplicht ten opzicht van je partner en gezin om alles op alles te zetten om zo goed mogelijk te herstellen. Ik mis dat stuk in je verhaal.
Hier ben ik het helemaal mee eens! Wel beetje off topic ☺️ Maar je hebt ook de verplichting om hulp te zoeken en dan probeer je er samen het beste te maken. Mooie uitspraak die ik laatst hoorde: het huwelijk is niet altijd zonneschijn, maar je kan wel samen de paraplu dragen
ik vind dat ts en haar vriendin prima bij elkaar passen! je praat alles goed dus waarom heb je überhaupt een topic erover geopend je vind het helemaal niet erg of zielig voor haar man en kinderen dus ga lekker met je vriendin afspreken en vertel haar dat ze lekker moet afspreken met die vent ( nu mis ik echt die kots smiley )
Ik vermoed dat die vriendin een enorme overtuigingskracht heeft, waarmee ze zichzelf en inmiddels ook TS heeft overtuigd dat dit een goed plan is.
Wat knap dat je dit zo opschrijft. Ik schrik wel van wat jij al vele jaren meemaakt. Ik hoor eigenlijk het verhaal van een vrouw die slecht behandeld word. Ik lees mogelijke psychische mishandeling, ik weet natuurlijk niet of dit ook fysiek wordt, maar ook psychisch heeft enorme impact. Ik hoop dat je ondanks je eigen misstap ook gaat denken aan waar jouw grenzen liggen en wat jij als mens nodig hebt. Jouw man heeft ondanks zijn problemen ook een stuk eigen verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld om hulp te gaan zoeken. Heel veel sterkte in ieder geval.
Dit soort dingen komen vaak wel uit en soms pas na jaaaaren. Dan is er namelijk ineens iemand waarbij het geweten gaat knagen. Misschien steekt de jaloezie op bij de man waar ze vreemd mee wil gaan... je kan er maar beter van uitgaan dat het wel uitkomt. Ik dacht eigenlijk dat je haar wilde weerhouden van het maken van een fout. Begrijp ook heel goed dat ze gevoelens kan krijgen voor een ander in zo’n periode. Maar hoe fijn is het dan dat je lieve vrienden en familie hebben die je even opbeuren en opvangen. Waarmee je af en toe eens even lekker kan stappen of er een weekendje tussenuit?
Gisteravond uit geweest met mijn vriendin. We hebben gelachen, gehuild, en gedanst. Ze zit inderdaad ontzettend in de knoop. Ze mist een maatje, iemand die er voor je is en die je waardeert. En ze mist intimiteit. Niet eens zo zeer de seks, maar gewoon een knuffel en liefde. Ik heb ook met haar gesproken over die ander. Over wat ze denkt daarmee te doen. En of ze geen spijt krijgt. En of ze het niet zonde vindt het te doen, omdat je toch wat kapot maakt. Eigenlijk weet ze zelf niet zo wat ze wil. Het liefst spreekt ze met hem af. Maar ze wil ook niet kapot maken wat ze heeft. Eigenlijk wil ze gewoon haar man terug, en dan de man die ze had en niet de schim die thuis op de bank zit en af en toe niet eens op staat om de deur open te doen als zij met tassen vol voor de deur staat. Ze gaat nu vanavond in plaats van met die ander, met haar eigen man thuis uit. Echt uit is te stressvol voor hem. Ik neem de kinderen mee en breng ze morgen pas weer thuis. Dan kunnen ze vanavond rustig praten. Ze gaat hem vertellen dat ze gevoelens heeft gekregen voor een ander. Dat ze dat niet wil, maar dat het komt omdat ze thuis omloopt. Dat ze hem ook nodig heeft in deze moeilijke tijd en niet alleen andersom. Maandag gaat ze naar de huisarts om te praten met de praktijkondersteuner. Die heeft misschien handvatten om er beter mee om te gaan. Het was een fijn gesprek. En nog steeds snap ik haar, maar ben zo blij dat ze deze beslissing heeft genomen.
Ik stoor me even ontzettend aan de de dames die maar zeggen dat je het “even moeilijk” hebt en je er doorheen moet zetten.. Blijkbaar nooit in deze situatie gezeten. Ik zit al 3 jaar in deze situatie met pieken en ongelofelijke dalen als partner van iemand met een angststoornis. Dit is niet een kwestie van van dat je nu even alles alleen moet doen, het is gewoon ontzettend zwaar omdat je emotioneel ook compleet alleen staat! Nooit meer draait iets om jou,je eigen gevoelens van verdriet,eenzaamheid en wanhoop mag je voor jezelf houden. Nooit even een een arm om je heen van je partner omdat die dat gewoon niet kan! En,nee ik ga niet vreemd en ik hou nog genoeg van mijn man om te blijven. Maar ik snap ook dat je ontzettend kwetsbaar bent voor aandacht van iemand anders.
Ik heb ook in zo een situatie gezeten en nu nog. Maar geen 1 man is verleidelijk voor mij. En laat me mijn verhaal jullie besparen want denk dan dat elke vrouw die er zo makkelijk over praat mij gaat zitten aanmoedigen om op een ander te wippen. Anyways. Een relatie is niet alleen prachtig. Het kan ook klote zijn en daarin dien je je loyaliteit te bewijzen vindt ik. Tot je uit elkaar bent, officieel mondeling uitgesproken, dan vind ik dat je op een ander mag gaan springen or whatever je ook wil. Maar goed. Hoop dat TS, of euh.. haar vriendin, vanavond samen met haar man hieruit gaan komen. En wens haar man veel beterschap. And to be honest, ik vind al dat het niet te redden is als je vrouw zo zwak is dat ze gevoelens voor een ander gaat kweken en jou ziek achter laat. Alleen die gedachte al, dat het zou moeten kunnen.... Geeft mij het gevoel dat de relatie niet echt diep gaat en tjaa.... oke niemand heeft zin hierin, bye
@Baloei wat fijn dat je dit voor haar kan doen. En ik hoop dat haar man wel positief reageert op de bekentenis. Dan kunnen ze een stap vooruit zetten.
Daar weet jij niks vanaf. Ik vind het een slap excuus om vreemd te gaan. Ik vind het ook echt niet kunnen.
Maar aan gevoelens krijgen voor een ander kan je helemaal niks doen. Ook als je een hele goede relatie hebt kan je ineens verliefd worden, dat is menselijk. Wat je er vervolgens mee doet dat is iets heel anders.
Ik zit inmiddels een jaar of 3-4 in een vergelijkbare situatie, heb ik dan meer recht van spreken? Ik vind dat zo ontzettend flauw, iedereen benadert zoiets natuurlijk vanuit zijn eigen kader en niemand heeft de waarheid in pacht, pretendeer dat dan ook niet zelf te hebben.
Wat mooi geschreven!! Heftige tijd voor jou/ jullie. Ik hoop dat het snel weer leuk en gezellig wordt. @Baloei fijn dat ze toch een andere wending heeft gegeven aan haar keuze. En ook fijn dat je haar hiermee helpt. Ik hoop dat ze er nu samen uit kunnen komen en dat er nog niks gedaan is, waarmee jeje hele leven mee moet gaan zitten.