3x het staan van het hoofdje. Dat was het ergste van alles. Ondanks dat ik bij de 3e maar 3x geperst heb totaal was het ook nu weer 30 seconds from hell .
Ik ook niet! Maar ik heb ook maar drie minuten geperst. Ik vond het vooral heerlijk dat ik eindelijk mocht meegeven, heb geen 'ring of fire' of zo gevoeld.
Ik vond hechten ook het pijnlijkste. Terwijl ik er maar 5 hoefde Ook vond ik die soort mini weeën bij mijn miskraam veel pijnlijker dan die bij mijn bevalling, maar ik denk dat dat komt door het gebrek aan ‘gelukshormonen’.
Ik vond de continuïteit het ergste. Dwz zo snel na elkaar en best intens. Ik kon het op den duur niet meer opvangen en dat vond ik moeilijk. Persen vond ik erg eng en ik raakte in paniek. En toen stopte alles ineens en stond het hoofdje en kwam niks meer. Tja toen nog maar eens persen en ze trokken hem eruit (en dat gevoel vond ik echt ruk.. Niet pijnlijk maar zo'n leeglubberende ballon gevoel). Ach ja. Ben benieuwd wat mij deze keer te wachten staat.
Het hechten inderdaad, moest wel echt ff op m'n tanden bijten. Verder de rugweeen, die vond ik echt hels. Ik had een stuitbevalling dus het hoofdje heb ik niet gevoeld, maar het persen heb ik echt absoluut niet als vervelend ervaren.
De laatste paar weeën waren wel zo pijnlijk dat ik bijna in paniek raakte. Maar ik denk dat ik het hechten toch het verschrikkelijkste vond. Met de weeën zit je in een flow, puffen en later persen helpt enigszins om met de pijn om te gaan. Bij mn dochter zei de vk dat ik moest proberen lage geluiden te maken ipv hoge, en gek genoeg hielp dat. Maar na de geboorte is dat voorbij en had ik echt zoiets van neeeeeee niemand ook zelfs maar wijzen naar m'n onderkant, laat staan aanraken en dan moeten ze dus hechten... en wist niet hoe ik mezelf moest houden om met de pijn daarvan om te gaan. En dat ze dan ook rectaal moeten checken of het goed is, toen zat ik helemaal tegen het plafond Hoofdje staan alleen bij zoon gehad, dat brandde wel verschikkelijk... Op de 2e plaats denk ik. Dochter floepte er zo uit, geeneens geperst... Maar afgezien van bevalling was de kiespijn die ik ooit had veel ergere pijn dan bevallen Vooral het feit dat het aanhoudend gigantisch zeer deed en niet in golven is zoals weeën en je ook helemaal niks kan doen wat helpt tegen de pijn, alleen afwachten tot de pijnstillers weer een beetje werken...
Het laatste half uur van 4cm naar volledige ontsluiting met alleen maar been en rug weeën. Ik had werkelijk geen idee hoe ik moest liggen/zitten/staan en was alleen maar aan het kronkelen van de pijn.
Verschillend per bevalling. Bij de eerste vond ik de persweeen wegpuffen verschrikkelijk van 8-10 cm. Je lichaam wil persen maar het mag niet. En bij de 2e toen het hoofdje stond. Toen wist ik wat ze bedoelde met the ring of fire Bij de eerste niet eens gevoeld dat t hoofdje stond.
Ik denk dat de pijn van de weeën en het staan van het hoofdje niet te vergelijken zijn. Het staan van het hoofdje deed wel veel pijn, een vreselijk brandend gevoel. Bij beiden kinderen. Gelukkig veel gelezen over bevallen en ik was niet bang door dat gevoel heen te persen. Bij de jongste een weeënstorm gehad het laatste uur en toen wist ik niet meer wat boven of onder was. Ook heel pijnlijk maar anders pijnlijk.
Ik herken het totaal niet dat het staan van het hoofdje zo pijnlijk is. Moet ook zeggen dat ik bij beide bevallingen flink ben ingeknipt en uiteraard een kleine verdoving heb gehad voordat ze die knip zette. Zou dat het verschil zijn? Ik vond echt de weeën het pijnlijkst. Hoe meer ontsluiting ik had des te pijnlijker ze werden. Het hechten vond ik ook niet bepaald fijn. (Bij mijn 1e bevalling hebben ze na het hechten alles weer los gehaald omdat ik bleef bloeden. Dus 2 x gehecht. Bleek bloed uit mijn vagina te zijn dus dat loshalen was niet eens nodig. Toen kreeg ik een verdovende spray... nouuuuuuuuuu !^#*#^!/!^! dat brand!!!! )
Ik voeg ook nog toe: rectaal toucheren om te kijken of niet 1 groot gat is geworden. Als je van voor tot achter bent uitgescheurd en dan wordt inwendig ook nog goed gevoeld pfoe! Ring of fire in de bips zeg maar.... Au au au
Dat maakt wel degelijk verschil. Ik heb bij de oudste ook een knip gehad en dus verdoofd en heb helemaal niks gevoeld toen het hoofdje stond. Terwijl ik bij de jongste niks van pijnbestrijding heb gehad en toen voelde ik het wel heel duidelijk.
Bij de eerste niet zo een last gehad van het staan van het hoofdje, maar bij de tweede poeh. enige moment dat ik ook ff zei: shit dit doet echt wel pijn
Bij mijn 1e vond ik het erg heftig dat ik persweeen kreeg, maar nog niet mocht persen omdat ik nog maar 5 cm had. Mijn zoon was een sterrekijker, dus dat was niet echt relaxed, ondanks pijnstilling. De 2e bevalling was heel relaxed, zonder pijnstilling. Het enige wat ik heftig vond waren de weeën op het laatst. Het was net geen weeënstorm. Het persen vond ik juist erg fijn omdat je dan eindelijk iets met de pijn kan doen. Tijdens de weeën moet je alles weg puffen en tijdens de persweeen voelde ik zo'n oerkracht in mijn lijf. Bij de 1e vond ik het hechten ook echt pijnlijk. Bij de 2e de naweeën, omdat de bevalling zo snel ging.
Nou dan is dat mijn "geluk" geweest. Ook het enige gelukje bij beide bevallingen maargoed dat is voor in een ander topic. Pijnbestrijding vind ik overigens wat anders dan een verdoving voor een knip of hechten. Just saying.
Net als meerdere mensen hierboven: bij de eerste niks gevoeld toen het hoofdje stond. Bij de tweede echter wel!! Jezusmina wat deed dat zeer, voelde alles oprekken en (voor mijn gevoel) scheuren schade viel achteraf trouwens best mee, maar dat gevoel, poeh! En ook al eerder gezegd: de laatste ontsluitingsweeen waren ook héél heftig maar op een totaal andere manier. Beide heel andere soort pijn vond ik. Die heftige weeën overspoelden me echt, was toen ook even in paniek. Het staan van het hoofdje veel scherper maar raakte er minder van in paniek. Denk omdat ik toen iets actief aan het doen was (persen) ipv het alleen maar ondergaan.
Ik ben bij beide bevallingen niet geknipt of gescheurd en het staan van het hoofdje heeft beide keren geen pijn gedaan. Heb ook niets van pijnbestrijding gehad.
Bij de 1e deed het hoofdje het meest zeer, leek net een bowlingbal wat er tussen zat. De 2e keer kreeg ik een ruggenprik. Bij de 3e was alles wel pijnlijk, maar de laatste paar cm (weeën storm) deed het meest pijn.