Hoi meiden, Onze zoon wordt over een paar maandjes 3 jaar. We zijn een half jaar geleden begonnen met een potje in de badkamer zetten, waar hij soms wel op wil plassen. Verder nooit aangedrongen, maar zo af en toe een periode actief gemotiveerd om regelmatig op het potje of de wc te gaan, maar hij heeft er gewoon nog geen zin in. Dan laten we het weer een maand of 2 rusten en proberen we het een periode weer actief. Hij mag een sticker plakken als hij plast en dat vindt hij ook heel leuk. Hij krijgt z'n favoriete snack als hij gaat poepen op de wc, maar dat lijkt hij echt nog niet te begrijpen. Als hij dan in z'n luier heeft gepoept vraagt hij om de snack. Ik heb nu wc bril verkleiners besteld, misschien helpt dat nog. Ik ben er van overtuigd dat een kind niet zindelijk zal worden als hij er nog niet aan toe is. Maar op internet lees ik dat een gemiddeld kind tussen 20-24 maanden zindelijk wordt, dus ik word daar onzeker van. Moet ik me al druk gaan maken dat hij laat is, of gewoon eind van het jaar weer proberen? Hebben jullie nog tips?
Onze zoon was lui. Erg lui. Hij vond t ook niet echt interessant. Potje wilde hij niet. Plassen op een wc al dan niet met verkleiner niet. Rond zijn 3e verjaardag heb ik op een gegeven ogenblik s ochtends gezegd luier blijft uit. Het heeft 2 dagen dweilen gekost en daarna was t klaar.
Hij zal het moeten gaan ervaren. Moet leren hoe het voelt als je moet plassen, moet leren het lang genoeg op te houden om naar de wc te gaan. Zijn best wel wat dingen. Dus als je er nu voor wilt gaan het aantal potjes/wc momenten uitbreiden. Kies een aantal vaste momenten op de dag dat hij naar de wc gaat. Na het slapen, voor en na het eten, voor en na het uit huis gaan. Zolang hij een luier draagt zal hij het nu niet inzien van de wc, waarom zou hij ook. Je kunt er ook voor kiezen gewoon de luier uit te doen. Kijk maar wat er gebeurt. Neem een week of twee de tijd. Zet hem geregeld op de wc, stuur hem als je ziet dat hij moet. Tussen de 20-24 maand zindelijk is wel erg optimistisch. Hier is dochter 21 maand, heb haar overdag wel vaak luierloos, maar als ik haar niet regelmatig op de pot zet, blijft ze niet droog. Dus zindelijk noem ik haar niet. Wel geeft ze het steeds vaker zelf aan. Dus gaat de goede kant op.
Mijn zoontje was de drie al gepasseerd toen ik het idee had dat het kans van slagen had. En toen was het binnen 3 dagen gepiept. Zonder stickers of wat dan ook. Hij is van het type dat je met sommige dingen gewoon niet hoeft af te dwingen dat gaat niet werken. Kreeg met 3 jaar op het cb wel een opmerking of eigenlijk mijn zoontje "ach jongen heb jij nog een luier om?" En ja en? Hij is er nu aan toe dus de eerstvolgende vakantie gaan we ermee bezig (was eind okt dus in de kerstvakantie werk van gemaakt). Ik zag het bij mijn neefje ook. 2,5 en het was hoog tijd vonden ze. Dus met stickers en toestanden, allemaal ellende. Nee dan ben ik blij met onze methode.
Je hoort vaak dat jongens wat later zindelijk worden (wat ‘later’ dan ook mag zijn), maar met nog geen 3 zou ik me sowieso nog geen zorgen maken. Mijn dochters werden allebei rond hun derde verjaardag vrij plotseling zindelijk. Ze hebben nooit ongelukjes gehad en de een was meteen dag en nacht zindelijk, bij de ander zat daar een paar weken tussen. Waren ze laat met zindelijk worden? Ik weet het niet.
Mijn zoon was ruim 3,5 jaar. Ik maakte me al zorgen dat hij met een luier naar school moest. Vanalles geprobeerd, nergens was hij voor te paaien. En toen ineens had hij het door een wilde hij het ook. Binnen een paar dagen dag en nacht zindelijk. En zo ken ik meer verhalen. Ongelukjes snachts zijn op 1 hand te tellen.
Mijn oudste had ook totaal geen interesse. En die zou ook echt niet uit zichzelf gaan aangeven dat hij geen luier meer om wilde (als wij niks hadden gedaan liep hij nog steeds met een luier). Dus op een dag maar de luier uitgedaan en uitgelaten. Dit was met 3,5, daarvoor al een aantal mislukte pogingen. Op zich ging het vrij aardig, na een paar weken had hij het goed door, maar doordat hij niet durfde te poepen, liet hij ook regelmatig wat plas lopen. Al met al 1,5 a 2 jaar geduurd voordat hij echt poep en plaszindelijk was. Bij de jongste dacht ik: dat gaat me niet nog een keer gebeuren (poeppoli, niet goed zindelijk naar school, etc.). Dus met 2,5 de luier uitgedaan. Hij plaste wel op de wc, maar ook net zo vaak in zijn broek. Ook hij vertikte het om op de wc te poepen. Na 6 maanden was hij wel goed plaszindelijk. Nu geeft hij goed aan wanneer hij moet poepen en doet dat dan met een luier op de wc. Ik geloof niet zo in 'het komt wel' en ook dat een kind met een paar dagen zindelijk is kan ik me, met mijn kinderen, niet voorstellen. En op een gegeven moment moet je, dus ik begin dan liever op tijd (wat wij met de jongste hebben gedaan). Tja, het was wel heel wat weken/maanden dweilen, kleren wassen, proberen niet boos/gefrustreerd raken, een tas vol kleding meenemen met dagjes weg, maar ik zou dus niet wachten op het moment dat kind het zelf aangeeft. Even een moment kiezen dat je meerdere dagen achter elkaar thuis bent en dan de luier uitlaten. Op vaste momenten naar de wc, dat was hier voor het eten en als we weggingen, verder zelf laten aangeven. Succes!
Ik zou zelf dan echt geen zin hebben in maanden 'oefenen'. Dan is je kind er idd niet aan toe. Hier met 2j3m geprobeerd. Had het na een dag dweilen wel gehad. Daarna met 2j6m. Eerste dag 2 ongelukjea, tweede dag 1 en daarna nooit meer. Dus ja, het kan zeker wel. Ik ben dus wel voor als een kind eraan toe is. Ook de nacht, dochter zei met 3j10m dat ze geen luier meer om hoefde voor de nacht. Is nu 4,5 en 1 ongelukje gehad 's nachts. En ze drinkt gewoon na het eten en voor het slapen, en ik maak haar niet wakker voor ik ga slapen. Dus ja, ik denk zeker wel dat een kind er ook aan toe moet zijn.
Ik geloof door mijn ervaring dus juist niet zo in dat trainen. Heb ik nl ook geprobeerd, omdat ik dacht ‘dat het zo hoorde’, maar hier werkte dat dus voor geen meter. Toen ze er eenmaal aan toe waren, was het ook meteen goed (duurde niet eens een paar dagen). Ik geloof er dus wel in dat ze er aan toe moeten zijn. En ik realiseer me heel goed dat dit niet voor alle kinderen zal werken, maar zelf zou dit toch zijn waar ik tot minstens 3,5 op zou wachten.
Mijn zoontje nu 4,5 en sinds 2 weken zindelijk Hij gaat naar speciaal onderwijs cluster 2 In overleg met luier. Kwam wel vaker voor zeiden hij begon in mei. Ze zeiden wel na de zomer moet die wel zindelijk zijn Hele zomer drama lukte niet. 1e dag school luier uitgehouden na veel gehuild te hebben doorgezet en ja hoor meteen zindelijk vanaf die dag Alleen als hij zegt ik meot dan moet die meteen laatst plaste die dus in de auto we waren bijna thuis :s Kinderen worden idd pas zindelij als aan toe zijn 2jaar is heel optimistisch Mijn dochter was met 2.5 jaar dag en nacht zindelijk maar de jongens pas met 6 jaar de nacht Elk kind is anders
Mijn zoontje pakte bv naar zijn kruis en dan vroeg ik of hij moest gaan plassen. Ik heb een aantal pogingen gedaan en als het dan 10 van de 10 keer misging (plassen in de broek), stopte ik er weer mee. Vooral om mijn zoon en mezelf niet te frustreren. Hij kan niet zo goed tegen druk, dan lukt het hem juist minder goed om iets te doen. Toen het op een gegeven moment zo ongeveer 2 op de 10 keer misging, wel doorgezet. En vooral niet boos worden, wel zelf zijn natte broek in de was laten gooien en een schone broek aan laten doen.
Hier een zoontje die zindelijk was 3 maanden voor het naar school gaan, moet eerlijk zeggen dat ik hem wel begon te knijpen hoor. Hij was er aan toe en zeer onverantwoord omgekocht met snoepjes. Was binnen 1,5 dag plaszindelijk. Poepen duurde nog 3 weken. En moest er groffer geschut ingezet worden dan snoepjes Gelukkig als bonus was hij wel meteen nachtzindelijk. Ze moeten er wel aan toe zijn maar op een gegeven moment moeten ze toch wel.
Ik geloof niet echt dat ze er aan toe moeten zijn. Onze kinderen zeiden nooit iets over plassen etc mijn man heeft gewoon de luier uit gedaan en gezegd nu gaan we er voor (ik durfde het nog niet goed haha!) Onze oudste was met 2.5 dag en nacht zindelijk en de jongste met 2 jaar en 3 maanden. De eerste weken zeiden ze echt niet van ik moet poepen/plassen dat kwam daarna pas. Eerste week aantal ongelukjes gehad en meer niet. Wij deden alleen die eerste week 's nachts een luier aan. Met weggaan deden we dit niet omdat wij dat erg verwarrend vonden voor ze.
Ik denk dat je echt wat intensiever moet doorpakken. Als ik lees dat ouders het na één dag al beu zin om te dweilen... Tja, wat voor een signaal geef je dan aan je kind? Voor mij is zindelijkheid oefenen, net als leren stappen of fietsen. Natuurlijk moeten ze er enigzins klaar voor zijn, maar bij het gemiddelde kind kan je dat vanaf twee jaar echt wel oefenen. Wil niet zeggen dat het vanaf twee jaar meteen perfect moet gaan, maar door het om de twee maand eens een dag te proberen kom je natuurlijk ook nergens.
Dit dus. Als een peuter de geen groente eten fase heeft zeg je toch ook niet, goh laat ik het over 2 maand weer eens proberen.
Ik ben het op zich met je eens dat je het een kans moet geven, maar bij mijn oudste 3 was het echt een kwestie van wachten tot ze zelf zeiden: nu wil ik op de wc. En zodra dat moment er was, heb ik niet echt hoeven dweilen. Ok, af en toe een natte broek. Daarvoor was het echt dweilen met de kraan open (als in 5 poeponderbroeken en 10-15 plasjes op de grond.) En na een week (ik hield het elke keer een week vol) nog hetzelfde resultaat. Dus bij nr 4 wacht ik maar gewoon rustig af (Overigens hadden mijn dochters hetzelfde met fietsen. ‘Nu ben ik groot (4 jaar geworden) dus ik kan fietsen.’ Zijwieltjes eraf en daar gingen ze.)
Maar je hebt ze wel eerst een fiets met zijwieltjes gegeven. Het principe van trappen hebben ze kunnen oefenen, wellicht ook evenwicht kunnen oefenen met een loopfiets. Dus helemaal vanzelf ging het niet. Zo denk ik ook over zindelijk worden. Je begint met eens rustig de pot aanbieden, laten wennen. Dan laat je ze eens een dagdeel zonder luier lopen, zet ze regelmatig eens op de pot. En dan opeens merk je dat het goed gaat en laat je de luier helemaal uit.
Nee, maar ik doe dan ook niet aan dwangvoeden. Er stond en staat altijd groente op tafel, maar de kinderen bepaalden en bepalen zelf of ze eten. En zo ging het met zindelijk worden dus ook (de wc was er en ze mochten er ook op, maar ik ging ze niet dwingen ).