Dat ik de dag na de bevalling overal in mijn lichaam verschrikkelijke spierpijn had van anderhalf uur keihard persen. En de eerste keer poepen na de bevalling OMG! Verschrikkelijk!
Ik had mijn schoonouders in de kraamweek uitgenodigd. Maar omdat ze op dag 3 de baby (was mijn eerste) nog niet vast mochten houden schreeuwde/gilde ze door de telefoon tegen mijn vriend dat hij de kleine uit mijn handen moest trekken en mee moest nemen naar hun huis (zonder mij ofc). Ze hebben veel meer rare dingen gedaan, maar dit is tijdens de kraamtranen zo hard aangekomen dat ik er na 5 jaar nog steeds boos over kan worden als ik eraan denk. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je in de kraamweek veel gevoeliger bent dan normaal.
De rest van wat ze gedaan hebben ben ik ook nog lang niet vergeten. Binnenkort is mijn oudste jarig en die wil hun op zijn verjaardag hebben. En aangezien mijn schoonouders zich het slachtoffer voelen van een schoondochter die niet alles accepteert zie ik de bui al hangen...
Dat je je heel ellendig kunt voelen als je tijdens een weeënstorm voorover moet bukken voor de ruggeprik en ondertussen weer eens een golf vruchtwater verliest.... Dat je geknipt bent en hechtingen hebt en de verpleegster vraagt na 1,5 dagen of je even wil kijken met spiegeltje... nou,nee, geen behoefte om die ontplofte bende te zien... O,ja en de laatste dag van de kraamzorg en ze vraagt of ze nog een keertje moet controleren.. Nee! Ben dat geloer aan mijn doos spuugzat..
Dat de eerste keer vrijen met je man na de bevalling zowel eng, als spannend, als heerlijk, als onwennig kan zijn. Een beetje zoals de eerste keer, maar dan veel fijner omdat je weet dat het je man is. Hij weet dat hij voorzichtig moet zijn, maar ook wat je lekker vindt dus de drempel is laag. Vind ik dan hè bovenstaande. Ik kon er echt naar uitkijken tot het zover was met iets van spanning in me, omdat ik het me nog zo goed van de eerste keer na m’n eerste kindje herinnerde.
Ik vond het net alsof ik mijn maagdelijkheid weer verloor hihi. Incl onhandigheid want de ingang was wat eh verbouwd door al die littekens. Alleen dit keer geen half oor naar schoonouders die mogelijk boven kwamen, maar of baby door bleef slapen
Ik heb 2x een ks gehad dus mijn ingang was nog intact Maar het was wel een beetje pijnlijk en leek idd op de eerste keer.
Geluksvogel haha, ik was weer 13 en aan klungelen met tampons zelfs. Heeft echt lang geduurd voordat ik de weg kon vinden met mijn onderkantje 2.0. Ben zelfs naar de huisarts geweest, of ze even wou kijken of t wel normaal was hihi. Ja was normaal haha En dat wist ik dus ook niet vooraf dat ik onderkantje niet meer mijn onderkantje kon voelen hahaha maar goed, ben eraan gewend hopelijk niet weer een verbouwing
Onderkantje 2.0 Mijn man heeft met zijn ex 2 kinderen en met mij. Ex heeft wel 2 ‘normale’ bevallingen gehad en ik heb hem ooit eens gevraagd of hij daarin verschil voelde voor en na een bevalling. Eerst wilde hij geen antwoord geven maar gaf toen schoorvoetend toe dat dit wel het geval was
Hahaha nou ja in mijn geval geen echo put geworden gelukkig, littekens maakten onderkantje 2.0 eerder een smallere bergtunnel hihi
Hahaha. Onderkantje 2.0 Ik herken het wel. Ook met de borsten, ik had pre-kind borsten, zwangerschapsborsten, borstvoedingborsten en nu weer hele nieuwe. Stiekem toch verwacht dat ze weer als vroeger zouden zijn, maar nee. Alsof je opeens nieuwe onderdelen hebt gekregen. Ik moet er echt aan wennen.
Vond ik ook hoor! Wat een opluchting! Pas toen die eruit was kon ik ontspannen en echt van mijn baby genieten.
Dat (lekker) douchen na de bevalling vaak niet lukt. Ik kon niet staan na de bevallingen. Die naweeën. Wat een drama. Heb je al zo fantastisch werk geleverd en begint het borstvoedingsavontuur en dan bij elk huiltje, of aanleggen/toeschietreflex alsof de hele bevalling weer opnieuw ging beginnen. Dat een toeschietreflex erg pijnlijk kan zijn. Ik stond er soms echt bij te jammeren. Dat mensen echt de domste opmerkingen kunnen maken in je kraamweek "zo er hangt nog wel een buikje niet?' Echt, ga maar weer weg, zoek het uit. Dat je onderkantje, in mijn geval dan je hebt natuurlijk van die geluksvogels, nooit meer hetzelfde zal zijn.
Dat je nooit meer spontaan kunt trampoline springen Mocht je dat uberhaupt willen. Kraamzorg....omg schei uit. Had ik maar voor de minimale 24 uur gekozen (controle en wegwezen) Hier ook een thermometer in mn kont. Ze keek alsof ze water zag branden toen ik zei dat ik het zelf wel kon. Ik had wat geirriteerde billen, denk van het broeierige maandverband. 'Zal ik je ff insmeren, aldus de kraamzorg?' Uhm nee...ik heb geen geamputeerde arm.
Oja hier ook eind van mn zwangerschap mega opgezette voeten echt herkende ze niet terug. Zelfs met die ergste hitte geen last gehad. Na mn bevalling heeft het zeker 1.5 week geduurd voordat mn varkenspoten weer normaal waren dacht echt dit gaat toch wel weg haha maar gelukkig ze zijn weer normaal. Hoor ook veel dat mensen hun kleren niet meer aankunnen na de bevalling. Ik ben niet de dunste maar kon na beide zwangerschappen zo weer in mn broeken.