Wij verwachten vol trots een tweede kindje en weer een jongetje! Nu hebben wij een babynaam in gedachten, die wij niet uit ons hoofd krijgen. Alleen.. Vriendinnen van mij hebben gezamenlijk ook een andere vriendin. Haar kindje heeft de naam die wij ons kindje willen geven. Nu is die vriendin, geen vriendin van mij. Ik ken haar van gezicht, maar meer ook niet. Wij willen niet die naam na-apen, alhoewel wij dat niet eens wisten, maar later pas achterkwamen. Nu vind ik dit heel lastig tegenover mijn vriendinnen. Straks denken die dat ik het wél heb nagedaan. Snappen jullie het nog? Wat denken jullie?
Gewoon doen, als je haar persoonlijk niet kent, misschien 1x per jaar op een verjaardag tegen komt van een vriendin, geen probleem toch. Het is een ander verhaal als je elkaar goed kent of familie bent, en dan is het alsnog jullie keuze!
Ja ik snap het. Ik zou me wel even rot voelen onder de situatie, maar gezien de afstand die je hebt tot die vriendin van, zou ik het uiteindelijk denk ik toch gewoon doen.
Vriendin van een vriendin is te ver van je af Als het geen echt unieke naam is, lekker geven Je kan geen rekening houden met kennissen, buren of vrienden van vrienden, blijft er weinig keuze over
Gewoon doen ! Wij hebben ook kennissen die hun kindje onze naam in januari aan hun kindje hadden gegeven en ik ben in juli bevallen, maar onzr naam was al gekozen. Dus niet aantrekken !
Hebben wij ook! Dus nu zien we de vriendin van mijn vriendin 1x per jaar op een verjaardag en lopen er dan 2 meisjes met dezelfde naam rond. Maar de naam is sowieso niet zo heel uniek dus er zijn er vast nog veel meer die zo heten.
Tja mijn jongste heeft dezelfde naam als de dochter van mijn vriendin. En later kreeg een stel uit onze kennissenkring ook nog eens een dochter met precies die naam (ze schelen steeds ook precies een jaar haha). Ik kan er niet mee zitten hoor, mijn vriendin trouwens ook niet. Alleen wanneer we met de kinderen bij elkaar kwamen kon het nogal verwarrend zijn maar dan werd gewoon de achternaam erbij genoemd, of afkomst (bv 'Turkse A.' of 'Marokkaanse A.').
Wat jij jouw kind voor naam wil geven is vele malen belangrijker dan wat jouw vriendinnen van zijn naam vinden. Bovendien kun je nadien toch ook altijd zeggen dat je schrok toen je hoorde dat die andere meid hun kindje ook zo heeft genoemd? En dat de naam voor jullie al zo duidelijk was dat veranderen niet meer ging. Ik heb 2 vriendinnen met een zoon met dezelfde naam bedenk ik mij nu pas. En ik heb er nooit bij stilgestaan dat de een dit van de ander zou hebben afgekeken. Zij kennen elkaar via mij en weten vast dat hun zonen dezelfde naam hebben. So what?!
Mijn jongste 2 hebben ook bijna dezelfde namen als de kinderen van een inmiddels ex-collega van mij. En het leuke is dat mijn vriend (die überhaupt niet van het bestaan afweet van die collega, laat staan haar kinderen) de namen van de jongsten ‘bedacht’ heeft. En het zijn veelvoorkomende namen. Kijk als het een naam is als D’yajlaiïscha oid kan ik me er wat bij voorstellen dat ze denken dat het gekopieerd is (maar dan nog) maar met veelvoorkomende namen zou ik me er niets van aantrekken.
Ons zoontje krijgt ook een naam die een zoontje van een oud klasgenoot van mij heeft. Ik zie haar, en haar zoontje, misschien 1x in het jaar. We appen eigenlijk ook amper nog. We zien alleen wat foto’s op social media van elkaar (al zijn mijn kids dan onherkenbaar). Wij gaan wel 1 letter veranderen in de naam, maar toch houd je nog dezelfde uitspraak. Veel leuke jongensnamen zijn ‘op’ in onze omgeving. En wij willen iets dat je niet elke dag hoort of waar ik er al 2 van in mijn klas heb zitten. En het moet natuurlijk bij ons andere zoontje zijn naam passen. Kort, stoer, maar lief.
Zou het gewoon doen. Dalijk krijg je spijt dat je het niet hebt gedaan terwijl je haar zelf niet eens kent.
Een vriendin van een vriendin? Dan kan je overal wel rekening mee gaan houden. Gewoon lekker die naam geven.
En wat dan nog? Zou toch helemaal niet erg zijn als je hem daar vandaan had? Je moet je inspiratie toch ergens vandaan halen Zou hem gewoon geven dus
En al denken ze dat je hem hebt "nageaapt"... iedereen heeft de naam van zijn/haar kinderen toch ergens eens eerder gehoord? Er zullen maar weinig ouders zijn die echt helemaal zelf de naam bedacht hebben (en dan krijg je doorgaans ook van die vreemde knutsels... niet mijn keuze). Toen ik een jaar of 8 was werd er een meisje die mijn ouders via iemand anders kenden (ongeveer zeflde "afstand" als jouw vriendin van vriendinnen) hetzelfde genoemd als ik. Ik heb een vrij unieke naam (nee, ik heet dus geen Manon ) en ze zeiden eerlijk dat ze mijn naam nooit eerder gehoord hadden maar zo mooi vonden en daarom hun dochter ook zo genoemd hebben. Ik zag haar denk ik 1 of 2x per jaar en vond het altijd heel bijzonder als kind. Mijn ouders vonden het ook gewoon leuk. Prima toch?
Wij hadden 4 jaar geleden precies hetzelfde aan de hand. Toen mijn vriendin vroeg of we al uit DE naam waren heb ik haar gezegd dat we twijfelden omdat een vriendin van iemand die dicht bij ons stond haar zoon ook zo genoemd had. Mijn vriendin zei toen dat ze daar echt de naam niet voor zou veranderen was de keuze gemaakt. Pas toen onze zoon geboren was begreep ze dat zij de persoon dichtbij ons in dit verhaal was.