Stil zitten kan heel lastig zijn, voor kinderen die de 'gangbare groep 3 leeftijd' hebben al. Ik zou geen aannames doen op basis van het gesprek wat je beschrijft. Als je wilt weten hoe ze er in staan, vraag er dan naar. Ik denk namelijk dat het puur een feitelijke constatering is en dat er helemaal geen sprake is van terug naar groep 2. Tenzij hij het cognitief ook niet aan kan oid, maar daar zie ik in jouw stukje niets van terug. Mijn oudste kon en kan niet stil zitten en hun werk niet af hebben ze allebei met regelmaat. Dat geven de juffen ook aan. Maar er is bij allebei nooit sprake geweest van terugzetten oid, integendeel, maar het (niet) stilzitten en het werk (niet) af hebben was/is wel punt van aandacht. En terecht naar mijn idee. Qua aanpak richt het zich bij mijn dochters deels op het aanleren van bepaalde (executieve) vaardigheden en deels om extra uitdaging bieden. De oudste mocht in groep 3 bv. ook een extra rondje lopen op de gang als ze daar behoefte aan had en de juf accepteerde het ook als ze staand aan haar tafel aan het werk was. Alleen bij iets als instructie had ze die keus niet, dan moest ze op haar stoel zitten, de juf legde haar dan ook uit waarom.
Dit inderdaad. Met het verschil dat zover ik weet zoontje wél nog elke keer zijn werk af heeft gekregen, ook al hangt hij soms ondersteboven op zijn stoel volgens de juf. Hij gedraagt zich daarbij geregeld als een clown en dat is iets wat niet de bedoeling is, maar het "wiebelen" an sich is het probleem niet.
Stil zitten is hier altijd een probleem geweest met beide kinderen. Mijn dochter moest op een gegeven moment strafregels schrijven ‘ik mag niet wiebelen op mijn stoel’ en dan 40 x ofzo. Nee, dat helpt . Toen maar tegen de leraren gezegd dat ze dat gewiebel niet echt kan helpen, zo’n goedkoop Kruidvat wiebelkussen meegegeven om van het gezeur van de juf af te zijn en sindsdien heeft ze geen strafregels meer hoeven schrijven. En de juf heeft ook haar stoelzitting niet meer hard naar beneden getrapt of geduwd wat ze ook deed als mijn dochter zat te wippen en ze achter langs liep. Het jaar daarna had ze leraren die daar nooit over klaagden en hebben we dat wiebelkussen aan iemand gegeven die het beter kon gebruiken. De kleuterjuf van mijn zoon zei dat hij op zijn stoel wipte en wiebelde uit verveling. Vooral tijdens de kring met verhalen als ‘ik ben naar oma geweest en toen naar zwemles en toen nieuwe schoenen gekocht en toen...’. Of bij vragen en onderwerpen waarvan hij allang wist hoe het zat. Het zijn allebei wiebelkinderen en zomerkinderen, nooit lang gekleuterd of een klas overgeslagen. Bij mijn zoon doen ze om de zoveel tijd een bewegingsspel in de klas tussen het werken en stilzitten door en mijn dochter doet de Vrijeschool en heeft meer vakken waarbij je beweegt dan regulier.
Ik denk dat er gekeken moet worden waaróm hij zijn werk niet af heeft. Heeft hij moeite met het beginnen aan een taak, heeft hij moeite zijn aandacht erbij te houden terwijl hij bezig is? Is hij erg perfectionistisch waardoor hij bijv met schrijven heel erg langzaam werkt om het heel netjes te krijgen? Zomaar wat dingen die me te binnen schieten. En is dat wát hij doet wel juist gedaan? (heeft hij de opdracht begrepen?). Kijk als hij 10 van de 15 eenzelfde soort sommen af heeft en die zijn goed dan kun je ervan uitgaan dat hij heus de stof wel snapt maar er dus iets anders is waardoor hij het niet afkrijgt. Misschien verliest hij inderdaad de interesse na 10 sommen, of misschien is het een van de andere bovenstaande dingen die ik genoemd heb. Ik denk dat vooral daar de aandacht naar uit moet gaan. Een constatering is prima, maar dan ook verder kijken naar het hoe en waarom. En daarbij komt.. concentratie vasthouden is ook iets dat je moet leren en opbouwen. Dat is een proces en niet iets dat van vandaag op morgen geleerd is. Het niet blijven zitten op een stoel - hij is nog jong, en gr 3 is nu eenmaal anders dan groep 1-2. Hij is pas net gestart dus moet zijn draai nog wat vinden (letterlijk ). Bedoel je met hij blijft niet zitten op zijn stoel dat hij ook steeds naar de juf toe gaat? Of wiebelt hij wat? Het kan hem best uitgelegd worden wáárom het belangrijk is om te blijven zitten (in het geval van opstaan een naar de juf toe gaan bijv) en wanneer hij dan wel naar de juf mag. Wat betreft het wiebelen, zolang hij wiebelt en de les verder niet verstoort zou het geen naam mogen hebben, maar ik begrijp uit jouw verhaal dat het meer dan wiebelen is. Op welke momenten is hij het meest onrustig?
Is het een idee om een mailtje te sturen met hoe jij het gesprek hebt ervaren en wat jij eruit hebt opgemaakt? Ik heb dat ook eens gedaan toen ik bang was dat de versnelling op losse schroeven stond. Ik had geschreven dat ik die indruk kreeg n.a.v. het gevoerde gesprek en of mijn indruk klopte. Nee, die bleek niet te kloppen, maar er werden wel andere dingen bedoeld waar ik het ook niet mee eens was, dus het was fijn dat die boven tafel kwamen.
Wauw, wat zijn ze bij jullie op school allemaal flexibel! Hier wordt het niet geaccepteerd hoor dat een kind rondjes gaat rennen of staand z’n opdrachten maakt... Daarom twijfel ik heel erg of mijn jongste (december) er wel ‘klaar’ voor is om volgend jaar naar 3 te gaan (al duurt dat natuurlijk nog wel even). Ik wil niet dat mijn stuiterkind het zwaar krijgt omdat er de hele dag iemand zit te mopperen omdat hij niet kan blijven zitten
Dat weten we dus niet. Ze hebben niet specifiek momenten aangegeven. Was lastig praten met hem er bij, daar was hij onrustig omdat juf zei even kletsen en dan mag je spelen. Dat gebeurde niet en misschien bedoelde ze thuis maar daar was onze knul op aan het wachten. Hij heeft een Wiebel kussen. Onze knul is enthousiast en wil graag leren. Wanneer hij blij is dan is hij drukker en praat hij veel (zo ben ik ook een beetje) Hij hoort alles in de groep. Het niet afmaken komt omdat hij half naar de uitleg aan het luisteren is. Volgens mij omdat hij al weet wat hij moet doen. Hij begint vol enthousiasme en kijkt dan niet zijn werk na, kan wel iedereen in de gaten houden. @merah hij rent geen rondjes in de klas hoor. ☺
Bedankt, we wachten het gesprek maar af en geven we het aan hoe we het gesprek hebben ervaren. Wat fijn dat ze bij je dochter zo flexibel zijn. Wel hulp aanbieden, extra werk maar ook de vrijheid om even te wandelen. Nu heeft hij een invaljuf en een eigen juf. Na de kerstvakantie komt de oorspronkelijke juf weer terug en blijft hij 2 juffen houden. @gitta bedankt omdat het gesprek volgende week al is sturen we maar geen mail maar wachten we maar.
Mwah, valt wel mee, hoor. Rondjes rennen was geen optie, maar even een wandelingetje maken op de gang mocht in groep 3 dus wel of de juf zei dat ze een keertje extra naar de wc kon ofzo. Die juf was heel fijn. En staand werken was daar ook geen probleem. In de hogere groepen werd dat wel lastiger helaas... De oudste zit inmiddels ook op een andere school, waar dit door het hele onderwijssysteem helemaal geen probleem meer is. Wat mij betreft een aanrader voor 'stuiterkinderen', zoals mijn oudste. Want die zit nog steeds niet graag stil.
Jammer dat dit bij jullie niet kan. Hier zijn standaard 2 zitballen in de klas, wie er behoefte aan heeft kan gewoon een bal pakken ipv een stoel. Zijn er meerdere die dat willen dan wordt het dus om de beurt. Ook staand werken is geen probleem (vaak met chromeboek) en een boek lezen mag aan tafel, of je pakt een zitzak of je gaat gewoon languit op de grond liggen. Maar dan wel wanneer juf aangeeft dat dit mag, je kunt dus niet tijdens de rekenles besluiten dat je op de grond wil liggen . Gisteren werd ik gebeld door de meester van onze dochter, ze mag naar de cheeta groep als wij (en zij) het er mee eens zijn. Dit is een groep die 1 keer per week op een middag bij elkaar komt voor extra verdieping van dingen en spaanse les. ( het is wel op een andere school) De meester leek dit echt iets voor onze dochter, mijn ook, mijn man is bezorgt dat er te veel druk op presteren gelegd gaat worden maar vind wel dat ze het mag proberen. Dus vandaag de opgave papieren gekregen (meteen maar contact opgenomen met meester omdat het mij fijner lijkt om dit samen met school in te vullen ipv ik mijn deel en hun hun deel) en daarop moest ze ook haar eigen motivatie zetten. Nu weten we wel dat het tot nu toe met 2 vingers in de neus gaat maar om dit in haar eigen bewoording te zien was heel anders. " ik verveel me in de klas, daarom doe ik alsof ik oplet maar eigenlijk weet ik al wat ze zeggen. Ik wil iets leren wat ik nog niet weet en moeilijkere rekensommen. Ik verwacht dat ik me in deze klas niet ga vervelen omdat ik goed geholpen wordt want ik ben goed in rekenen en ben heel precies." Vind het fijn , heb al jaren het idee dat ze behoefte heeft aan meer. In groep 5 een leraar die haar (h)erkende en haar meteen in de rekentijgers heeft gezet en modulair les is gaan geven (wat inhoudt dat ze een test maakt over het "hoofdstuk" wat ze krijgen , blijkt hieruit dat ze de stof onder de knie heeft mag ze zelfstandig verder werken, heeft ze het niet onder de knie doet ze met de klas mee). En nu dus een (hele jonge) leraar die ziet dat ze behoefte heeft aan meer. Ben heel benieuwd, als het goed is hebben we dinsdag een kennismakingsgesprek.
Ligt er helemaal aan hoe het opgepakt/gebracht wordt. Heel vaak zijn dit soort programma's vooral gericht op het leren van vaardigheden. De inhoud dient als doel. Door een andere/moeilijkere inhoud aan te bieden dan het reguliere programma, dwingt het kinderen als het ware om vaardigheden te (moeten) leren die andere kinderen door het reguliere programma leren. Naast inhoudelijke uitdaging en peercontact als het goed is. Ben benieuwd!
Klopt mijn man is alleen maar bang dat ze meer huiswerk krijgt omdat ze dan ook spaans erbij krijgt en dat het teveel wordt. Ik probeer hem ook uit te leggen dat het doorlezen van je huiswerk niet echt leren is (en daar vervolgens 8 of hoger mee halen) Maar aangezien hij op precies dezelfde manier "leerde" ziet hij dit, geloof ik niet zo. In het programma zit in ieder geval het onderdeel leren leren .
Kan me zijn zorg ook wel voorstellen. Hoe het hier ging (wel interne 'plusklas' trouwens) is dat ze wel meer huiswerk kregen, maar dat het niet per se ging om hoe goed je het deed en hoe hoog het cijfer was ed. Sterker nog, ze kregen er niet echt een cijfer voor. Het ging veel om leren hoe je zo iets aanpakt. Dus bv. Hoe leer je iets wat je niet door doorlezen kent? Hoe plan je een groter project (qua stapjes en in tijd ed)? Hoe werk je samen met andere kinderen? Hoe ga je er mee om als het eens minder makkelijk gaat? Hoe vraag je om hulp als iets niet lukt? Enzovoorts. Hele andere dingen dus dan puur het leren van nieuwe kennis. Misschien dat dat je man wat gerust kan stellen? (Ik begrijp dat jij het snapt, hoor, maar misschien dat wat voorbeelden het makkelijker maken het je man uit te leggen?)
Wat fijn dat de leerkracht denkt dat het bij jullie dochter past. Snap wel de zorgen maar je kan het in ieder geval proberen. Als je het tenminste kan regelen met vervoer. Hoe gaan ze dat dan doen? Hier hebben ze geen zit ballen. In de hogere groepen mogen ze in de gang werken. Daar kunnen ze kiezen voor staan als zitten kiezen.
Hier was de Plusklas qua opzet net als bij Niekekris. Wel huiswerk, dingen uit je hoofd leren enz., maar dat waren geen cijfers die bij je rapport meetelden, maar gewoon om daarmee om te leren gaan. Het was ook geen berg huiswerk en ook niet wekelijks. Dit was ook de Plusklas van het samenwerkingsverband op een andere school. Het was zeker leerzaam, aangezien hij op school zelf niet leerde hoe hij zoiets moest aanpakken. Daarnaast vond hij het ook leuk (alleen de eerste twee maanden niet). Ik zou het echt doen.
Ik kom weer even inbreken/ meelezen. Paar weken geleden bij het oudergesprek gaf de juf aan dat ze R. toch willen laten starten in de plusklas, hier zal hij na de herfstvakantie mee beginnen. Ze heeft een korte uitleg gegeven, het dient als verbreding en is met kinderen uit alle klassen gemengd, het is 1 uurtje per week, dus niet heel veel, R. zal dan waarschijnlijk een werkje en een buitenspeelmoment missen. Ben benieuwd hoe hij het gaat vinden. Gelukkig gaat hij nog steeds met plezier naar school, komt altijd blij uit school, dat is het belangrijkste, maar hij geeft wel aan dat het allemaal 'makkelijk' is. Zijn jullie ervaringen met de plusklas positief? Evt. nog andere aandachtspunten?
Wij hebben geen plusklassen op school dus daar geen ervaring mee maar waarom moet hij een buitenspeel moment missen. Welke groep zit hij nu?
Wat jammer dat ze het zo plannen dat een jong kind dan een buitenspeelmoment mist. Afhankelijk van het aantal buitenspeelmomenten op een dag zou dat wel een aandachtspunt zijn voor mij. Ik heb wel positieve ervaringen met de ‘plusklas’. Hier was het enkel met kinderen uit hetzelfde leerjaar of het jaar eronder of erboven. En meer dan een uur per week, maar niet tijdens het buitenspelen (of ze speelde met die klas buiten).
Het is op een vaste tijd op de vrijdagochtend, maar de tijd wist de juf nog niet precies. Nu heeft hij niet zoveel met buitenspelen, dus het is voor hem geen 'straf' om dat te missen en daarnaast is hij de vrijdagmiddag vrij, dus genoeg tijd om naar buiten te gaan als dat nodig is. Mocht het wel een issue worden, dan gaan we gewoon in overleg. Zijn plezier in school blijft ten alle tijden voorop staan. Hij zit nu in groep 2. Cognitief zou hij met groep 3 mee kunnen, maar juist sociaal gezien heeft hij pas de laatste tijd enorme sprongen gemaakt waardoor hij nu echt mee doet met leeftijdsgenootjes. De stoere groep 3 jongens die vorig jaar bij hem in de combi groep 1/2 zaten zouden hem weer laten ondersneeuwen denk ik. Hij lijkt verder prima op z'n plek te zitten, de juf speelt ook in op zijn behoeften. Zo tekende hij pas een springkussen op het schoolbord. Daarna heeft de juf hem geholpen om het woord 'springkussen' op te schrijven. Zo is er ook een regel dat je geen puzzels mag maken waarvan je het getal niet kan lezen, laat onze knul nu getalbegrip hebben tot minstens 1000 en ook nog eens van puzzelen houden, dus daarin mag hij ook gewoon z'n gang gaan. Hij is geen peuter die een puzzel van 100 stukjes overhoop trekt en hem vervolgens niet maakt. Hij krijgt juist met regelmaat een flinke puzzel van de juf, zodat hij een poosje zoet is. Hij heeft een juf die heel goed is in haar vak gelukkig!